Lesbók Morgunblaðsins - 05.09.1998, Blaðsíða 16

4

Morgunblaðið/Ásgeir Þórarinn Ingvarsson.
TURANDOT flutt í Forboðnu borginni í Peking. Á miðju sviði eru Sharon Sweet og Kristján Jóhannsson í hlutverkum Turandot og Calafs.
ASTIN BRÆÐIR
ÍSHJARTAÐ
Ópera Puccinis, Turandof, verður frumsýnd
í Forboðnu borginni í Peking í d ag og fer
Kristján Jóhannsson með aðalkarlhlutverkið ÁSGEIR ÞÓRARINN INGVARSSON var í Peking í vikunni, fór á æfingu og segist heimkominn fús
til að fljúga aftur til Peking til | þess eins að sjá
óperuna í lutta í heild.
✓
ÁSGEIR Þórarinn Ingvarsson, Kristján Jóhannsson og Sharon Sweet að æfingunni lokinni.
EG FÆ enn gæsahúð bara við það
að heyra nafnið Turandot, svo
stórkostleg var æfingin sem ég
fékk að sjá í Peking á þessari óp-
eru eftir Giacomo Puccini. Þessi
uppfærsla á óperunni hefur bæði
verið nefnd mesti listaviðburður í
Kína á þessari öld og óperuupp-
færsla aldarinnar á heimsvísu. Því þetta er
engin venjuleg uppsetning, óperan er sungin
á þeim stað, þar sem höfundurinn lét hana
gerast; í Forboðnu borginni í Peking.
Það er orðið nokkuð dimmt og svalt, þegar
mér er ekið í Audi frá lúxushótelinu, þar sem
ég hef misst af stefnumóti við Kristján Jó-
hannsson, beinustu leið að Menningarhöll
fólksins, lítilli höll á milli múra Forboðnu
borgarinnar og Torgs hins himneska friðar.
Það er að vísu ekki auðvelt að komast inn,
vopnaðir verðir við alla innganga, en með að-
Tstoð góðra manna tekst það. Og þar í hallar-
garðinum mætir mér sjón svo ég hef aldrei
séð aðra eins; raðir af kínverskum hermönn-
um, klæddir í stórkostlega gyllta búninga með
gríðarstór spjót, áhorfendapallar með ijós-
kösturum, svo ofboðslega háir og birtan frá
þeim að sviðinu og tröppunum upp að salnum,
þar sem keisararnir veittu áheyrn íyrr á tím-
um. Kórinn, sem stendur í tröppunum, og
hljómsveitin, bæði frá Maggio Musicale Fior-
entino, fá mann til að titra af aðdáun. Ég sé
meistara Zubin Mehta stjórna tónlistinni og
leikstjórann heimsfræga, Zhang Yimou, fylgj-
ast með, að allt sé eins og það á að vera. Og
f svo kemur það allra besta; Kristján okkar Jó-
hannsson, syngjandi svo undurfagurt Nessum
Dorma á meðan Peking-himinninn vakir yfir
sýningunni og húmar meir og meir.
Ég hef setið aleinn á Kínamúrnum, með
engan, nema einmana kráku, til að sjá mig
meitla nafn mitt á einn steininn í hleðslunni.
Ég hef tyllt mér niður á kantinn á sökklinum
á ljósástaur á miðju Torgi hins himneska frið-
ar og getað nánast þreifað á andrúmslofti
kommúnisma, uppreisna, mótmæla og
grimmdar mörg þúsund ára sögu. Ég hef rölt
um niðurnídd hutong-hverfi, þar sem allir
brosa við manni eða stara á mann eins og
maður sé geimvera, farið á fætur klukkan
fimm um morgun og séð þúsundir manna
íylgjast með því, þegar fáninn er dreginn að
húni á Torgi hins himneska friðar við sólar-
upprás, farið síðan í Tiantan-garð, sem er fal-
legasti garður Peking og séð fleiri þúsund
manns iðka ótrúlegustu æfingar í morgunsár-
ið, hrópandi, þegjandi, hlaupandi, standandi,
sveiflandi sverðum af fæmi áratuga þjálfunar
og dansandi valsa þess á milli. Ailt þetta og
allt annað, sem ég hef upplifað hingað til, nær
ekki að slá við því, sem ég sé nú af Turandot,
svo stórkostleg upplifun er að sjá þessi mörg
hundruð manns lýsa ævintýrinu um ást er-
lenda prinsins Calafs á Turandot, prinsess-
unni með íshjartað.
Þetta er einfaldlega það allramikilfengleg-
asta, sem ég hef á ævinni orðið vitni að.
Zhang Yimou, leikstjóri mynda á borð við
Rauði lampinn (Raise the red lantem) og
Shanghai-þrenningin (Shanghai Triad),
vinnur hér tvímælalaust sitt mesta leikstjóra-
afrek til þessa. Þetta er í annað sinn, sem
hann leikstýrir Turandot, og í bæði skiptin fer
HERMENN sitja eins og Kínverjum einum er lagið og bíða þess að að sér komi.
’ 1 6 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 5. SEPTEMBER 1998