Lesbók Morgunblaðsins - 10.06.2000, Blaðsíða 14

Ljósmyndir: MorgunbiaðiS/Golli
í setustofu á efri hæð. Sófasett sem íranskur arkitekt hannaði. Viðurinn í borðinu og stólunum
er frá Suður-Afríku og var áður undir járnbrautarteinum.
Gluggi í
baðherbergi
að
persneskum
hættí og
sama er að
segja um
vatnsskál á
fæti, sem hér
er höfð til
skrauts. Sjá
nærmynd þar
sem
skreytingin á
koparskálinni
sést betur.
dökk á lit með málmskreyti og tvenns konar
málmhengi til þess að berja að dyrum. Annað
þeirra hefur reðurlíkingu og notuðu karlar
hann til að banka á dyr, en hinn hefur líkingu af
sköpum konu og gefur frá sér annað hljóð en
hinn. Húsráðandinn átti að geta vitað hvort
gesturinn væri karl- eða kvenkyns.
í baðherberginu vekur athygli lítill en einkar
fallega hannaður arinn. Baðherbergisglugginn
er með dæmigerðu, persnesku formi; oddbogi
upp úr venjulegum boga. I glugganum er enn
eitt afbrigði af hefðbundnu, innlögðu mynstri
og fellur birtan á rúmlega hnéháa koparskál á
fæti; heildarmyndin eins og bikar. Þesskonar
skálar voru vatnsílát í Persíu, en hér er þessi
risabikar til skrauts og mætti þó, segir arki-
tektinn, fylla hann af kampavíni ef tilefni gæf-
ist. Það undraverða er, að þessi gripur er ekki
antík, heldur nýsmíði. A honum eru línur með
persnesku letri; það eru ljóðlínur eftir frægasta
skáld Persa, Omar Khayam, sem var 11. aldar
maður. Eitt af frægustu kvæðum hans er Fer-
hendur tjaldarans sem þýtt hefur verið á ís-
lenzku. Þekktust er þýðing Magnúsar Asgeirs-
. sonar, en fleiri hafa spreytt sig á kvæðinu;
Einar Benediktsson þeirra á meðal.
Hliðstæðir gripir, um 160 em háir, standa
sinn hvorum megin við svefnherbergisdymar.
Það eru tveir koparvasar, ríkulega skreyttir,
þar á meðal með myndum af fólki. Þessi fomi
Á vatnsskálinni sem prýðir baðherbergið er
margslungið skraut, myndir og á borðanum
efst eru tilvitnanir í Ijóð eftir persneska skáld-
ið Omar Khayam.
listiðnaður stendur með blóma í íran en svona
verk er um tvö ár í smíðum.
I tumherberginu hefur Ali komið fyrir
hringsófa og viðarklæðningu sem nær upp í
seilingarhæð eða vel það. Þar er síbreytilegt
Hluti af annarri vængjahurðinni fyrir svefnherberginu. Smæstu fletirnir eru innlagðir með
örsmáum stjörnum, þrýhyrningum, tíglum og ferningum úr fílabeini, kopar og fleiri efnum.
~ <• ■. - f H1
Ui
Illd ;! t
íIeL _ • 1
Pirana.is
Tölvumynd af húsinu í Aðalstræti sem þeir Ali og Páll Bjarnason
hafa teiknað og frá er sagt í greininni.
Arinn með persnesku mósaíkskreyti er
fyrirferðarlítið en fallegt smáatriði í bað-
herberginu.
litaspil frá ósýnilegum ljósleiðurum, en aðeins
einn lítill gluggi. Tumherbergið eitt út af fyrir
sig minnir á garðhúsin á sýningunni Koloni-
haven á Kjarvalsstöðum. Það eru hús af þessari
stærð þar sem hægt er að vera einn með sjálf-
um sér eða öðrum; vera í næði frá öllu hvers-
dagslegu áreiti, njóta kyrrðar og geta hugsað.
Til viðbótar er þess að geta að húsið er
tæknileg undraveröld, byggð á rafeindatækni
frá Ljósvirkja hf., en allt er það innbyggt og
sést ekki. Þar eru tölvustýrt hljómflutnings-
kerfí, sem að sjálfsögðu er hægt að grípa inn í ef
fólkið í húsinu langar til að hlusta á eitthvað
sérstakt. Hátalarar em í hverju herbergi, en
sjást alls ekki því þeir eru í plötum sem eru
hluti af klæðningunni. Hitastillingin er fullkom-
lega sjálfvirk, en kerfíð nemur hvar fólk er í
húsinu og breytir samkvæmt því bæði tónlist
og lýsingu. Hvorki þarf að hafa fyrir því að
kveikja né slökkva Ijósin; heldur ekki að hækka
hitann eða lækka.
A nokkrum stöðum er lýsing frá ljósleiður-
um. Þá er ljósgjafinn stór og öflug pera í kæld-
um kassa og liggja leiðararnir út frá honum.
Með tölvustýringu er bæði hægt að ráða ljós-
magninu, litnum á ljósinu og litabreytingum.
En hvað hyggst Ali Amoushahi fyrir, annað
en að læra íslenzku? Stendur til boða, ef ein-
hver gefur sig fram, að vinna fleiri samskonar
verk.
Nei, það er ekki ætlunin, segir hann. Þetta
verður einstakt frá hans hendi og það verður
ekki endurtekið. Hann leggur áherzlu á að það
hafi verið góð samvinna margra sem gerði
þetta mögulegt; umfram allt þó samvinnan við
hjónin sem eiga húsið. Hinsvegar vill Ali að
sjálfsögðu vinna í sínu fagi og hefur nú þegar
fengið verkefni við að hanna nýtt hús, sem mun
rísa í Aðalstræti. Þar verður verzlun á jarðhæð,
en veitingahús á 2. hæð. Á 3. hæð verða skrif-
stofur, en íbúð efst. Þetta verkefni er Ali með í
samvinnu við Pál Bjarnason arkitekt. Teikning-
in hefur verið samþykkt en vinna við það er
ekki hafin.
Ali og Svanhildur búa í gömlu steinhúsi í
Hafnarfirði. Þar er ætlunin að breyta og bæta
og húsbóndinn ætlar helzt að gera sjálfur allt
sem gera þarf. Það er framtíðardraumur, en í
sumar fara þau hjónin með son sinn í heimsókn
til ættingja og vina í Isfahan og þar ætla þeir
feðgar að njóta þess að tala persnesku.
.14 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/LISTIR 10. JÚNÍ 2000