Tíminn - 06.06.1967, Blaðsíða 3

SUNNUDAGUR 4. júnf 1967
TÍMINN
15
FOLKIÐ A FASKRUÐS
HEFUR ORÐIÐ
sem voru deiluatriðið,
verið lagðir niður
hafa
Framhald af bls. 13
hræðir með Ijóta kallinum, eins
og gert var í gamla daga.
Nóg um það. Sá dómur verð
ur felldur.
En nú erum við komin heim
í Tröð á Fáskrúðsfirði til Guð-
jóns Friðgeirssonar, konu hans
Ásdísar Magnúsdóttur og 6
barna. Hér skulum við hlusta
á það hvað Guðjón sjálfur hof-
ur til málanna að leggja, eftir
alit það ryk, sem þyrlað
hefur verið upp um starf hans
)g honum ætlaða mannvonzku:
— Þú ert borinn miklum
sökum, Guðjón.
— Já.
— Lítur þú alvarlegum aug-
um á ásökun um atvinnukúgun?
- Já, ég álít ásökunina sví-
/ii'ðilega og mér finnst hún
koma úr hörðustu átt.
Mín grundvallarskoðun er sú,
að pólitískui áróður á vinnu-
stað, eða við viðskiptavini í
kaupfélagi eigi ekki að þekkj-
ast. Og ég líð engum starfs-
manni, sem starfar hjá fyrir-
tækjum, sem ég á að stjóna,
siikt. Alveg sama hvað hann
prédikar. En ég vil taka það
skýrt fram, að hvað fólkið ger
ir utan virnutíma og vinnu-
staðar, kemur mér ekki við.
— Og hefðurðu þá engan rek
ið, þó að þeir hefðu stofnað
F.U.S.?
- Rekið? — Þetta er fjar-
stæða. Hefði ég ætlað að reka
einhvern vegna þess að hann
væri Sjálfstæðismaður, þá
skipti það í sjálfu sér ekki
máli hvort hann væri flokks-
bundinn eða ekki. Og hvers
vegna skyldi ég fremur reka
Sjáifstæðismann en einhvern
annan, ef hann á annað borð
stendur í stykkinu?
— En hvað um þetta stóra
augnablik, sem allur loginn hef
ur nú blossað upp af?
— Ég var staddur hérna
heima hjá mér milli kl. 5 og 6
föstudaginn í siðustu viku. Þá
kom Sölvi Kjerúlf hingað heim
til mfn og þurfti að hafa tai
af mér. Hóf hann máls á þvl,
að biðja mig afsökunar á því, að
hann skyldi ekki hafa ta’.að
við mig fyrr um það, n mr*
hann mætti stofna félag ungra
Sjálfstæðismanna hér. Ég hló
að þessu, og sagði honum, að
það væri hlutur sem mér kæmi
ekki við.
Hins vegar sagði ég honum,
að hann yrði að leggja nið ir
pólitískt tal og ágang við við-
skiptamenn kaupfélagsins. Sæi
hann sér ekki fært að aðgre ^a
þessi tvö hlutverk, starfið og
pólitíkina, og fyndi sig ekki í
því að segja sjálfur upp starfi,
þá neyddist ég til að segja i'ui-
um upp.
~ Það er talað um að þú hafir
hótað að reka „heilu linuna“,
sem sé, að því er mér skilst
af orðum hans, allt það fólk, er
ynni hjá kaupfélaginu, og kynni
að ganga í félagið. Þetta segir
hann að hafi valdið strandinu
á félagsstofnuninni.
— Það er rétt að því leyti,
að orðum mínum um pólitískt
hiutleysi verzlunarmannsins við
störf sín, sem ég hefi lýst hér
að framan, er beint, ekki ein-
ungis gegn Sölva, heldur h"erj-
um þeim, sem hegðar sér eins
og hann gerði, fram að þeim
tíma, sem þetta samtal attí sér
stað. Sem betur fer er flest af
þvi unga fólki, sem ætlaði að
ganga í þetta margumrædda té-
lag — bæði það, sem starfað
hefur hér um lengri tíma, og
eins hitt, sem er nýbyrjað —
ágætis starfsfólk, og í engu
undan því að kvarta.
— Hefur þá enginn verið
•ekinn?
— Nei, það hefur enginn
verið rekinn, einfaldlega fyrir
pað, að mér er ekki kunnugt
um annað, en að þeir hættír,
— Hvað viltu segja um með
ferð orða þinna í Morgunb nð
inu?
- Presturinn kom, kyAnti
sig frá Morgunblaðinu. Stoppiði
stutt. Hann spurði tíðinda ;
framhaldi af því, sem okxur
Sölva hafði farið í milli á föstu
daginn. Sagði ég honum í færi-i
orðum en kröftuglegri það ::em
jtckur Sölva hafði farið á mil’.i
Hann skrifaði eitthvað á Dl-nð.
kvaddi síðan og fór.
,i£jsteinskan“?
— Það er sagt að Eysteien
hafi skipað þér að reka fólkið
— Ég hef aldrei spurt aðra
hverja ég eigi að ráða til starfa
eða segja upp, Eystein Jónsson
ekki fremur en aðra, enda hefur
harm aldrei ymprað einu ein-
asta orði á sliku við mig.
Aft lokum:
— Ég hefi hér að framan
leitazt við að draga skýr skil
milli stjórnmálaþátttöku og
starfs við ópólitískt fyrirtæki.
Ég undirstrika þá skoðun mína,
að starfinu og pólitíkinni e:gi
eski að blanda saman. Sé þetta
atvinnukúgun þá verður hún
sjálfsagt jafngömul mér hér á
þessum stað. Oft verður Ijót
saga af iitlu efni.
DJUPVEGURINN
Djúpvegurinn er eitt mesta
nauðsynjamál ísafjarðarkaupstað-
ar, og kauptúnanna vestan til við
ísafiarðardjúp, svo og þeirrar
byggðar, sem liggur meðfram hin
um óiagða vegi. Allt frá þvi að
ísland bygðist, hefur það verið
aðalatriði hvers byggðarlags, hvort
sem er eveitabær eða þorp, að
vegur lægi að því og frá, því það
er nú einu sinni svo, að byggð
hefur og mun aldrei þrífast án
vegar Tímarnir hafa breytzt og
er þdö því bílvegur, en ekki hesta
gata, eða troðningur sem sérhver
búandi krefst. Mér er ekki kunn-
ugt um, að þeir menn, sem búa
á hinu veglausa svœði, séu meiri
búskussar en aðrir bændur. En
hve -*- eiga þeir þá að gjalda ára-
tugum saman, að komast ekki í
vegasamband?
Það sem meistu máli skiptir, ef
þessi vegur væri til, er að hann
yrði opinn a.m.k. einum ársfjórð-
ingi iengur heldur en vesturleið-
in með lítilli lagfæringu á Þorska-
fjarðarheiði. Hafa ráðamenn þess-
ara mála gert sér grein fyrir, hvað
þessi samgöngubót yrði mikils
virði fyrir þessi afskekktu byggð
arlög.
Nó orðð fer megin þorri allra
flut.ninga fram á bílum, og er það
sýn' ð svo mun verða í náinni
framíið. en hvort það er þjóðhags
legö -ezta lausnin á flutningakerf
inu. eða ekki. skal ég ekki deila
um L.eiðin á milli ísafjarðar og
Rv.yvavíkur styttist að vísu litið
i kíl-.metra rab með Djúpveginum,
en f'dllestaðai flutningabill myndi
spara sér 0—2 tíma í ferð.
mið i' vif hina leiðina þvi eins
og kmnugt ei þarf af klifra yfir
allt nð i heiðai. þegar vesturleið-
,n “i tarin, >%, þar a meðal marga
af f- iiðustu fiallvegum landsins
Nú -uundi margui ókunnugur
spyna rivað hamlar þessari vega
lagnirgu?" Og það er von að spurt
sé. Sfnnleikurinn ei sá. að við
höfu.i. verið svo óheppin. að fyrir
þetta kjördæmi hefur valizt sam-
safn af þingmönnum, sem ekki
virðdsr hata getu eða vilja til að
leysa þetta nauðsynjamál. Mesta
sökin er hjá þeim, sem lengst
hafa starfað sem þingmenn þessara
byggðarlaga, og hinir yngri hafa
fetað * fótspoi þeirra Bæði bæjar
stjó~n ísafjarðarkaupstaðar, og
sýslunefnd Norður-ísafjarðarsýslu
hafa skorað á bingmenn kjördæm-
isins að beita. sér fyrir lausn máls
þessi. Samt "sem áður hafa þeir
daufneyrzt við að vinna að því.
En fyrir kosningar koma svo þess
ir menn og segja: „Kjósið okkur
á þing“. Og þá stendur ekki á lof-
orðunum. Þeir segjast vera með
allan hugann við að vinna fyrir
okkur Jú, við kjósum þá, og þeir
hreiðra um sig í höfuðborginni,
en lítiS heyrist frá þeim, og við
j gleymumst fljótt.
Okmir er minnisstætt, þegar
fengxr.r, var Norðmaðurinn góði
fyrir um það bil þremur árum,
til af segja, að fyrrnefnd vega-
lagning væri tóm vitleysa. En
hvað vlssi hann hvað þessum byggð
arlögum var fyrir beztu. Við höf-
um líka heyrt því fleygt, að hon-
um bafi verið gefnar taikmarkað-
ar upplýsingar um staðhætti. Ef
svo væri, gæti það haft mikið að
segja cjm hans álitsgerð, sem ekki
hefur birzt almenningi En eitt er
víst pð þetta hefur orðið þing-
mönnum vel að liði, og kærkomin
yfirbreiðsia, sem þeir hafa eksi
skriðið undan ennþá.
Eo nú voru góð ráð dýr, því
éitthvað þurfti að gera til að sýna
að sa norski hefði ekki farið
erindisleysu. Var þá orðið „byggð-
arhve x,“ sett á svið, sem eips
mærc' kalla urðargreni í þvi fólst
m.a. að byggja vegi. sem ekki
snoáaði á. gera göng i sexhundruð
mef.r-i hæð o.s.frv.
En pað var eitt sem gleymdist,
ien b" hefði tófan aldrei gleymt.
jÞað "oru útgöngudymar úr gren-
| inu. Tófan er vitanlega sögð mjög
i gáfað dýr. en '-erðum við ekki að
ætlas* til, að pingmenn okkar hafi
tófuvit, og byggi ekki greni án
útgóngudyra?
Eitt af þvi sem haft er til af-
sökjnar á seinagangi Djúpvegar-
ins, ei að land það, sen, veginum
er ætíað að liggja um, sé svo erfitt
til vsgagerðar, að ekkert vit sé í
að leggja fé í það Heyrzt hefur
frá málsmetandi mönnum, að
aldrei kæmi til mála, að le^gja
veg eftir Fossahlíð, þótt vegur
yrði lagður inn að Borg í Skötu-
firði að vestan, og að Hjöllum
að dustan. Og þvi trúa margir
ókunuugir, að á Fossahlíð sé ein-
BÆNDUR
Nú er rétti timinn til að
skrá vélar og tæki, sem á
að selja;
Traktora
Múgavélar
Blásara
Sláttuvélar
Amoksturstaeki
VIÐ SELJTJM TÆKIN —
Bíla- og
búvélasalan
v Miklatorg Sími 23136
hver sérstök torfæra, á borð við
Óshltð sem flestir þekkja. En
ég skal seg;a ykur, að hún Fossa-
hlíð ei engin forátta, heldur bara
ósköp venjuleg hlíð á Vestfjörð-
um, 'rekar grösug, en grýtt, og
hinar Ijótu ljóðlínur, sem um hana
hafa verið kveðnar „Fjandinn ríði
Fossahlíð. ég fyrirbýð það mönn-
umgefur okkur ekki rétta hug-
mynd um hana. Sá hluti Fossahlíð
ar, sem verið er að básúna, er ca.
3 km. Eftir því sem ég hef heyrt,
eru likur til að vegurinn kæmi
meðiram sjónum, og er þá stór-
grýt' urð, sem farið yrði eftir. Það
hef t: sýnt sig, að einmitt urðirnar
hér á Vestfjörðum, hafa reynzt góð
vegactæði, og er það trú min, að
eins gæti verið með Fossahlíð.
Gæti þá svo farið að snúa mætti
ljóðlínunum við, og segja: „Bless
uð vm þú Fossahlíð“ o.s.frv.
Gððir ísfirðingar og Norður-ís-
firðmgar. Ef þessar línur gætu orð
ið th þess, að sem flestir af ykkur
sem ehuga hafið á þessu máli, .ét-
uð til ykkar heyra, þá væri ekki
óhugsandi að hægt væti að losa
þetí-a mál úr þeirri sjálfheldu, sem
það er nú komið í. Það er gamall
málsiháttur, að hægt sé að brýna
deigt rárn svo það bíti, og tæp
lega væri vestfirzkt blóð í æðum
þingmanna okkar, ef ekki i;ær’
hægr að brýna þá svo, að þeir
fengiu dug til að koma þessu máii
fram á skömmum tima.
í apríl 1967
Sig. Hj. Sigurðsson.
JÓN AGNARS
FRIMERKJAVERZLUN
Simi 17-5-61
Ki. 7,30— -cjCO e.h.
HAGSTÆTT VERÐ
Ef þiS viljið lækka bvgpingakostnað á íbúðinni
ykkar þá skulið þið líta á sýnishorn af fata- og
eldhússkápum, sem við í'lytjum inn frá Svíþjóð.
Verðið er ótrúlega hagstætt Fimm iítir að velja
um.
B Y G G I R H. F. Laugavegi 103, 3. hæð.
Sími 34069 og 17672.
Nýkomið
Thailand Teak — Utile Mahogany — Jap eik. —
KrossviSur 4, 5 og 6 mm — Plastdúkur með
flókaundirlagi. — Spónn: Eik, Mahogany og Teak.
B Y G G I R H. F. Leugavegi 103 3. hæð.
Sími 34069 og 17672