Alþýðublaðið - 11.07.1986, Blaðsíða 1

Númeraástríða og umdœmaskipti:
29.785 bílar
umskráðir ’85
Menn þurfa að losna við þessa kvöð, segir
Heiðar Viggósson hjá Bifreiðaeftirlitinu
Föstudagur 11. júlí 1986
130. tbl. 67 árg.
„Það hljóta allir að sjá óhagræö-
inguna við það að verða að skipta
um númer á bílum þegar skipt er
um eigendur. Það væri gífurlegur
vinnusparnaður fyrir fólk að losna
við þessa kvöð,“ sagði Heiðar
Viggósson skrifstofustjóri hjá Bif-
reiðaeftirliti ríkisins í samtali við
Alþýðublaðið í gær. En á síðasta ári
voru umskráningar vegna flutnings
milli umdæma eða númeraástríðu
29.758 talsins. Eigendaskipti voru
40.103.
Það hefur lengi verið bent á hag-
Byggðastofnun
áfram í Reykjavík:
Tregðu-
lögmál
segir Gísli
Bragi Hjartar-
son á Akureyri
Haustkosningar?
Stjórnarsamstarfið brostið,
ræði fastnúmera kerfis en ekki ver-
ið enn látið til skarar skríða. Bif-
reiðaeftirlitið hefur reyndar notað
það við sína tölvuskráningu um
áraraðir; Ný umferðalög gera eins
ráð fyrir því að hægt verði að taka
það upp. Eru lögin nú til meðferðar
allsherjarnefndar Alþingis. Gert er
ráð fyrir því að með tilkomu þess
þurfi ekki að færa bíl til skoðunar
þótt flutt sé milli umdæma. Gamla
kerfið gerir reyndar heldur ekki
kröfu til þess að bíll sé skoðaður við
eigendaskipti innan umdæmis,
nema þegar um númeraskipti er að
ræða.
Skráning vegna eigendaskipta
kostar nú 1.000 kr. og umskráning
milli umdæma 1.000 kr. Umskrán-
ing innan umdæmis kostar hins
vegar 3.000 kr. og ný númeraspjöld
kosta nú 600 kr.
Heiðar sagði að álagið vegna um-
Framh. á bls. 2
50 ár síðan Hitler
reiddist Jesse Owens
Nú eru liðin 50 ár síðan einn frœgasti spretthlaupari heims, Jesse Owens vann einhvern mesta íþróttasigur sögunn-
ar á olympíuleikunum íBerlín. Hann hlaut fern gullverðlaun; hljóp m. a. 100 metrarana á 10,3 sekúndum og stökk
8,06 metra í langstökki. Þessi sigur Owens var ekki síður sögulegur fyrir þœr sakir, að Hitler heitinn reiddist hon-
um ákaflega; taldi að óœðri kynstofn hefði sett svartan blett á hinn hreina aríska kynstofn. — En nú hafa Þjóð-
verjar snúið við blaðinu. Þessara tímamóta er nú minnst á veglegan hátt í Vestur—Þýzkalandi. Efnt hefur verið
til mikillar sýningar í íþróttahöllinni við Jesse Owensstrœti í Vestur—Berlín og er það vel við hœfi.
alþyðu
liRT'jT'M
en límið í stólunum sterkt
segir Jón Baldvin Hannibalsson formaður Alþýðuflokksins
„Við erum vægast sagt óhressir
með þetta,“ sagði Gísli Bragi Hjart-
arson bæjarfulltrúi Alþýöulflokks
á Akureyri í samtali við ALþýðu-
blaðið í gær, spurður um þá
ákvörðun stjórnar Byggðastofnun-
ar að ennþá skuli stofnunin vera
staðsett í Reykjavík. En á stjórnar-
fundi í gær var tilllaga Geirs Gunn-
arssonar um flutning til Akureyrar
felld. En hann og Halldór Blöndal
voru þeir einu sem greiddu atkvæði
með tillögunni.
„Það á ekki að vera neitt sjálfgef-
ið að allar ríkisstofnanir séu í
Reykjavíkþ sagði Gísli Bragi,
„þetta virðist vera eitthvað tregðu-
lögmál. — Kerfið er svo þungt í vöf-
um, og ég held það séu ekki síst em-
bættismennirnir sem standa í vegin-
Framh. á bls. 2
„Ólafur Ragnar var að vitna í
Harold Wilson á dögunum, og
sagði að ýmislegt gæti breyst í póli-
tík á stuttum tíma. Ég er búin að
vera í burtu í þrjár vikur, en sé ekki
að nokkuö hafi breyst,“ sagði Jón
Baldvin Hannibalsson í samtali við
Alþýðublaðið í gær þegar hann var
spurður um umræðu siðustu vikna
um haustkosningar og þá mynd sem
pólitíkin hcfur tekið á sig síðustu
daga.
„Það er meirihlutaskoðun í
Framsókn að hún muni tapa í
næstu kosningum og það er náttúr-
lega bara eðlislæg viðleitni þeirra
að vilja vinna sér tíma. — Það er
rétt sem Sighvatur hefur bent á að
það er þegar fyrirséð fallbarátta
framundan og hver er sjálfum sér
næstur, segir máltækið.
Allur þorri sjálfstæðismanna
skilur hinsvegar þau rök sem eru
fyrir þingkosningum. En þó þeir
skilji þau, eru þeir í þeirri klemmu
að sjá sér ekki útgönguleið. Þeir
hætta ekki á stjórnarslit nema finna
einhvern ágreining. — Fjárlög eru í
kaldakoli og sá sem er ábyrgur er
auðvitað formaðurinn. Hann verð-
ur að finna eitthvað annað tilefni,
annars hýðir Framsókn hann fyrir
dugleysi. — Það er rétt sem Höllu-
staða-Páll hefur bent á, að það
hljóta að vera nokkurs konar tafl-
lok framundan. Forysta flokksins
getur í raun ekki tekið ákvörðun. —
Bíðum til haustsins segir Mogginn.
Umræðan sýnir hins vegar að
stjórnarsamstarfið er brostið|‘ segir
Jón Baldvin „en límið í stólunum er
sterktí1
Um þreifingar í öðrum flokkum
varðandi haustkosningar, segir Jón
að lítið hafi heyrst frá smáflokkun-
um Kvennalista og Bandalagi jafn-
aðarmanna, „en þeir þingmenn sem
þar eru ennþá eftir eru eflaust
ánægðir meðan þeir hafa ennþá að-
stöðu til bréfaskrifta. — Þeir gætu
nefnilega orðið færri eftir kosning-
arþ bætti hann við.
„Alþýðuöandalagið getur vart
verið í stakk búið að ganga til kosn-
inga, þvi síður mynda stjórn að
þeim afloknum. — Það veit raun-
verulega enginn hver forysta
flokksins er: Er það verkalýðs-
armurinn með Ásmund í broddi
Framh. á bls. 3
Upphafning tilgangsleysis
í íslenskum tímaritum
Tímaritaútgáfa á íslandi er
með ólíkindum mikil. Kaupenda-
hópurinn virðist stór og auglýs-
ingamarkaðurinn stærri en flesta
grunaði. Að vísu hafa tímarit lifn-
að og dáið, án þess að það hafi
vakið verulega athygli. Ugglaust
eiga einhver þeirra í fjárhagserfið-
leikum, en engu að síður er fjöld-
inn mikill.
Kaup íslendinga á dönskum og
norskum vikublöðum eru heims-
fræg. Þar hefur þjóðin lesið um
kóngafólk og ástir aðalsins, lífs-
reynslusögur af öllu tagi, um tísk-
una, stjörnuspár og ráðleggingar
lækna.
Vera kann að íslensku tímaritin
séu að taka við þessu hlutverki er-
lendu blaðanna og að eitthvað lát
kunni að vera á sölu skandina-
vískra fjölskyldublaða. Ekki væri
lakara ef sú breyting væri að
verða. Þá lesa íslendingar um
kóngafólk og tísku á islensku og
spara um leið dýrmætan gjald-
eyri.
Ekki er allt efni þessara ís-
lensku tímarita verulega dýr-
mætt. Þau eru vissulega mismun-
andi, en froðusnakkið er áber-
andi. Mikil áhersla er nú lögð á
viðtöl við menn, „ sem hafa eitt-
hvað að segja“, kveða fast að orði
og eru yfirlýsingaglaðir. Slík við-
töl hafa verulegt auglýsingagildi
fyrir tímaritin, samanber viðtal
við Gissur Skarphéðinsson í síð-
asta hefti Heimsmyndar.
Oftar en ekki er efnið yfir-
borðskennt og byggir á viðtölum
við og frásögnum fólks í popp- og
tískuheimi. Oft verður áberandi
hve áreynslan verður mikil við að
draga upp glæsimyndir af að-
stæðum einstaklinga og fjöl-
skyldna og búa til súper-menn.
Draumurinn um endalausa
hamingju og fagra veröld kónga
og drottninga i eiginlegri og óeig-
inlegri merkingu virðist enn eiga
verulega upp á paliborðið hjá
stórum hópi þjóðarinnar. Mörg
tímaritanna reyna að skerpa þessa
glæsimynd og beita erlendum for-
múlum til þess. Hinn harði veru-
leiki er oftar en ekki víðs fjarri.
Við þessu er auðvitað ekkert að
segja. Útgáfan stjórnast af eftir-
spurninni. Markaður draumsins
er stór. Þessi tímarit, með undan-
tekningum þó, draga upp ósanna
mynd af þeim heimi, sem við bú-
um í.
Við minnumst þess ekki að
hafa séð viðtöl við fólk, sem hefur
þrælað í undirstöðuatvinnugrein-
unum svo árum og áratugum
skiptir og klæðist vinnugalla
verulegan hluta sólarhringsins.
Svo ekki sé minnst á venjulegar al-
þýðufjölskyldur, sem hafa fært
þjóðarbúinu ómæld verðmæti í
vinnu og uppeldi barna, og búa í
fjögurra herbergja íbúð í ein-
hverju svefnhverfi borgarinnar.
í augum stjórnenda tímarit-
anna er þetta ekki „spennandi"
fólk. Við minnumst þess ekki að
hafa séð málefni aldraðra krufin
til mergjar í fræðilegri umfjöllun,
eða raunasögur skuldugra hús-
byggjenda. — Glansmyndin skal
blíva og um leið upphafning til-
gangsleysisins.