Alþýðublaðið - 08.08.1987, Blaðsíða 5
Laugardagur 8. ágúst 1987
aði. Kúnninn á þannig auðvelt með
að ganga á milli búða og gera verð-
samanburð. “
Jón er minntur á ummæli versl-
unarmannsins í Karnabæ um yfir-
gang Hagkaupsmanna. „Þegar upp
er staðið munum við í Hagkaup
eiga rúmlega þriðjung húsnæðis-
ins,“ segir Jón. „Aður áttum við
um 40%. Þann 13. ágúst — daginn
sem við opnum — tekur húsfélag
við rekstri Kringlunnar. í stjórninni
munu sitja tveir menn frá Hagkaup
en þrír frá öðrum búðareigendum.
Þar höfum við ekki meirihluta. Það
hafa hins vegar gilt ákveðnar reglur
um verslanir hér í Kringlunni sem
ekki er hægt að breyta nema með
samþykki húsfélagsins. Reglur
þessar eru settar til að auka breidd
og fjölbreytileik vöruvalsins og er
enginn yfirgangur. Hér í Kringlunni
eru 63 verslanir og fimm þjónustu-
aðilar. Ég verð að játa að ég skil
ekki alveg orð Gulla í Karnabæ."
Að kenna skrælingjum
rokk
Við göngum nú út úr verslunum
Hagkaups og höldum eftir yfir-
byggðri verslunargötunni. Alls
staðar liggja leiðslur og kaplar yfir
plastdúknum og vírar hanga niður
úr loftinu. En gatan er að fá á sig
notalegan svip, þótt framhliðar
verslananna séu enn margar ómál-
aðar og með límborða yfir rúðun-
um. Hönnun götunnar sem liggur í
vinkil er falleg og áferðarmjúk og
teiknuð af Hrafnkatli Thorlascius
arkitekt, en breskir ráðgjafaaðilar
hafa verið með í ráðum varðandi
útlit og staðsetningu verslana. Iðn-
aðarmenn liggja og sitja í götunni,
aðrir eru að ræsa rúllutröppurnar
tvær sem tengja göturnar saman.
Kringlan með öllum innréttingum
er metin á tvo og hálfan milljarð.
Ekki dónaleg fjárfesting það.
Fyrir enda götunnar stendur
Tommi í Tommaborgurum fyrir ut-
an Hard Rock Café sitt sem reyndar
hefur opnað án nokkurrar auglýs-
ingar. „Ég ætla ekkert að auglýsa
fyrst um sinn,“ segir Tommi og
býður okkur að ganga inn. Inni er
dúndrandi rokktónlist og innrétt-
ingarnar í eins konar samblöndu af
breskum pöbb og hamborgarastað.
Athygli vekur barborðið sem er
risastór gítar og stór stytta af Leifi
Eiríkssyni sem stendur í horni með
rafmagnsgítar reiddan um öxl.
„Þetta er Leifur Eiríksson á leið til
Vínlands til að kenna skrælingjum
rokk,“ segir Jón Ásbergsson fag-
legur á svip. Annars eru flestöll
slagorð veggjanna á ensku og engu
líkara að maður sé staddur í útlönd-
um þarna inni.
Við göngum aftur út og höldum
eftir götunni sem tekur á sig heil-
legri mynd með hverri klukkustund
sem líður. Enda veitir ekki af því
ekki eru margir dagar í opnun. Jón
ræður í spurnarsvip undirritaðs og
þrífur múrskeið, veifar henni og
segir hressilega: „Við verðum til-
búnir í tíma. Engin hætta á öðru.
Við verðum tilbúnir. “
Jón Ásbergsson, forstjóri Hag-
kaups: „Hér ríkir enginn flottræf-
ilsháttur þótt vel sé lagt í. Og vöru-
veröið verður ekki hærra, heldur
þvert á móti lægra.“