Tíminn - 12.05.1968, Blaðsíða 7

SUNNUDAGUR 12. maí 1968.
TÍMINN
7
vanta við skólann, er lestrar
salur fyrir nemendur, svo að
þeir geti lært niður frá, ef
þeir vilja.
— Og að l'okum, Steinuinn,
ertu búin að ákveða, hvað þú
ætlar að gera eftir stúdents-
prótf?
— Já, ég ætla að fara utan
og leggja stund á bókmenmtir
eða leiikhúsfræði, en ég veit
ekki, hvort ég geri það næsta
vetur eða siðar.
Sökin er kannski
heimilanna
Suður í Hafnarfirði er einn-
ig verið að lesa undir stú-
dentspróf. Við heilsum þar
upip á Önnu Halldórsdóttur, úr
mláHadeíM, og truflum hana
sm'ástund frá lestrimum. Hún
er ekikert að draga fjöður yfir
það, hvað hanini finnst upp-
lesturinn erfiður, og hún seg-
ist þurfa að lesa myrkrana á
milli til að komast yfir það,
sem gera þaif.
— Finnst þér upiplestrarfrí-
i@ efckl nógu langt?
— Það miætti vera lemgra,
og eins væri það tii miikite
hagrœðis fyrir okkur, ef því
væri skipt niður með prófun-
um, þanmig að við hefðum
svona fjóra daga fyrir hverja
greiin, og gaetum svo tekið próf
og loikið ofckur af í stað þess
að þurfa að lesa þetta allt á
feepum miámuði og fiá svo öll
práfin yfir ság í einu.
— Eru stúdentsprófin ekki
tfiyrsta muninlegu prófin, sem
þið talkið?
— Jú, við höfum enga æf-
ingu í mumnlegum prófum,
þegar við göngum undir stú-
dentspróf. Okkur er sagt það
áð bæði upplestrarfríið skipu-
lag þess og munnlegu prófin
séu til þess að þjálfa okkur
fyrir erfiðleika lífisins. Jú, það
er svo sem gott og blessað að
þjáifa okkur fyrir ltfifið, en
mér finnst býsna seint byrj-
að á því. Þetta getur líka orð-
ið anzi örlagarí'kt fyrir suma,
því að þessi þjálfunaraðferð
getur mistekizt, og haft þær
afleiðingar að prófin ganga
miklu verr en skyldi.
— Gerir skólinn ef til vill
of lítið af því að kenma ykkur
vininubrögð?
— Já, mér finnst hann
mætti gera meira af því, en
sennilega finnst kennurunum
það frekar vera i verkahring
gagnfræðaskólaninia. Það má
kanniski til sanns vegar færa,
en gagnfræðaskólakennur-
um finnst þá kannski líka, að
við eigum að læra vinnubrögð
í barnuskóluinum. og þegar allt
kemur til alls eru það kannski
dagheimilin, sem eiga sökina.
— Nú eru margir þeirrar
skoðunar, að stúdentai útskrif
ist alltof seint hér á landi.
Finnst þér kannski, að það
mætti stytta sumarleyfin að
mun. svo að bið getið útskrii
azt ári fyrr.
— Nei. alls ekki. Það er
sjálfsagt rétt, að stúdentar
eigi að útskrifast fyrr en það
á alls ekki að koma niður
á sumarleyfunum að mínum
dómi. Stór hluti nemenda gæti
ekki haldið áfram námi af fi ái
hagslegum ástæðum, ef þ-?ir
missa sumarvinnuna, því
að það er ekki hægt að fá
neina mennitaskólastyrki sem
nofckru nemur og margir for
eldrar hafa ekki efni á því að
kosta böm sín til náms, einik
um ef heimilin eru s-tór.
— En hrekikur þá sunrar-
kaupið alla jafna?
— Nei, það gerir það sjaldn
ast og það eru ýmsir, sem
vinna eitthvað með skólanum.
— Svo að við snúum okkur
dátítið að námsefini og
kennsiu'háttum Anna, finnst
þér mál'anámið nógu lifandi
og raunihæf.t?
— Það er nokfcuð misjafnt.
Þýzkukennislan er ættuð frá
ísöld að því er mér ftnmst, en
fransfcan aftur á móti nokkuð
góð. Kennarar leggja sig mjög
misjafniega eftir því að til-
einka sér nýjungar á sviði
kennsluhátta, en ég held að
þ’að sé að færast mikið í vöxt
að málakenmslan fa.r: fram á
viðkomamdi tangumálum en
ekki íslenziku, eins og tíðkazt
hefur.
— En hvað um latínu-
' kenm'sluna?
— Mér finnst hún of mikil.
Við í máladeild höfum latínu
6 tíma í viku í þrjú ár, og
það finmst mér of mikið mið-
að við hvað hún hefur lítið
raunhæft gildi. 4—5 tímar á
viiku í l'atínu væri alveg nsegi-
legt, þvd sem afgangs verður
miætti verja til frönsku eða ís-
lemzku.
— Þú minntist á það áðan
að upþLestrarfríið væri býsna
erfiður tími?
— Já, það er orð að sönnu.
Það var gaman að því, þegar
kenmararnir voru að leggja
okkur lífsreglurnar fyrir upp-
lestarinn, og studdust þar við
siima gömiu reynslu. — Þeir
sögðust sko ekkert hafa verið
að ofreyna sig við lesturimn,
aldrei lesið á kvöldin, heldur
varið sem mestum tíma til i
þrótta og iikamsþjálfunar, þvi
að það væri ekki síður nauð-
synlegt ef a-llt ætti að ganga
vel. Kanm'ski hafa tímarmir
breytzt svona mikið eða náms
efnið orðið meira, a.m.k.
finnst mér ég aldrei hafa
tíma til a'ð gera mokkuð anm-
að en lesa o.g það dugir varla
til. Eina Mkamsþjálifunin, sem
mér finnst ég geta leyft mér
eru stuttar gönguferðir hérna
um nágrennið. Ég hela ba~a
að kennararnir hljóti að sjá
sína gömJu og góðu daga gegn
um rósrauð gleraugu.
— Ertu búin að ákveða
hvað þú ætlar að leggja stund
á í framtíðinni.
— Já, ég ætla að fara í há-
skólann og lesa ensku og ís-
lenzku. Hvað ég geri með þá
menntun hef ég þó ekki ákveð
ið.
Upplestrarfríið
er of stutt
Að lokum spjöl-lum við
stundarkorn við ungan mann
úr stærðfræðideild. Einar Thor
oddsen. Ekki virðist hann
neitt sérlega uggandi um him
yfirvofandi próf, og hver veit
nema það sé Mka óþarfi fyrir
hann. En auk þess sem hann
Framhald í> ots 12.
Steinunn Sigurðardóttir
Anna Björg Halldórsdóttir
Einar Thoroddsen
GÞE spjallar við þrjá nemendur, sem í vor ganga undir
stúdentspróf við Menntaskólann í Reykjavík.