Tíminn - 12.05.1968, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
SUNNUDAGUR 12. maí 1968.
MASSEY-FERGUSON
DRÁTTARVÉLARNAR ERU ÁVALLT í FARARBRODDl
Uarwélctft* 4/ «$*'
Hafa ber í huga við kaup nýrra
dráttarvéla:
Fyrirliggjandi eru örfáar MASSEY FERGUSON 130 land-
búnaðardráttarvélar.
Fyrsta sending MASSEY FERGUSON 135 landbúnaðar
dráttarvélanna er nú uppseld. Næsta sending tilbúin til af-
greiðslu um mánaðamót maí—júní.
Um tuttugu ára reynsla MASSEY
FERGUSON og Ferguson dráttarvéla hér
lendis, hefur ótvírætt sannað yfirburði
þeirra við hérlendar aðstæður. Margar
aðrar dráttarvélategundir hafa boðizt hér
á markaði, en fallið út síðar. Fyrstu
Ferguson vélarnar eru enn í fullri notkun
víða um land. Fullyrða má, að hærra
endursöluverð fæst fyrir MASSEY
FERGUSON, en nokkra sambærilega
dráttarvél.
MASSEY FERGUSON 135 með Mil Master
moksturstæki og Sekura öryggisgrind.
BÆNDUR! Sendið pantanir yðar sem fyrst, til að tryggja
tímanlega afgreiðslu.
MF 130, 32 ha. — MF 135, 45,5 ha. — MF 165,60ha.— MF 175 S, 67 ha.
ATHUGIÐ:
Beztu kaupin eru ávallt í MASSEY FERGUSON
MASSEY FERGUSON dráttarvélin er mest selda dráttar-
vélin í heiminum í dag.
MASSEY FERGUSON dráttarvélarnar eru léttar og afl-
miklar, þær eru sparneytnari og þjappa jarðveginn
minna en sambærilegar dráttarvélar að afli.
Reynslan hefur sýnt að MASSEY FERGUSON dráttarvél-
arnar henta vel íslenzkum aðstæðum og nægir þar að
nefna sem dæmi frábært ræsiöryggi.
MASSEY FERGUSON dráttarvélarnar eru með tvöfalda
kúplingu, þannig að öll tengd vinnutæki vinna óháð
gírskiptingum.
MASSEY FERGUSON dráttarvélarnar eru með hinum
þekktu PERKINS dieselvélum, sem búnar eru skiptart-
legum strokkfóðringum.
DRATT ARVELAR
SUÐURLÁNDSBRAUT 6 — SÍMI 38540
Að iesa
er að lesa undir stúdentspróf
er hann einnig að taka próf
við Tánlistarskólamn í Reykja
vík, þar sem hann leggur
sitund a píanónám, og það er
greinilegt, að tónlistin á mjög
sterk ítölk í honum. En það
er reyndar um stúdentsprófin
og menmtaskólaimn, sem við
ætlum að spjalla við Éinar, og
spyrjum hann dálítið lymskiu
lega, hvort hann sé ámægður
með kennsluna við skólann.
— Þið fáið mig ekki til að
segja neitt misjafnt um skól
anm, að minnsta kost ekki
fynr en prófunum er Lokið,
og einkunnagjöfin ákveðin, —
segir hann kankvíslega, og þar
með er það útrætt.
Og við þorum ekki annað en
að fara út í aðra sálma og
spyrjum hann hvernig hanm
hagi upiplestrarfriimu.
— Ja, ég byrjaði auðvitað á
því að skipuleggja þetta af-
skaplega flott, en gallinn við
þetta skipulag var bara sá,
að það var ekki hægt að fara
eftir því, svo áð ég les skipu-
lagslaust núma.
— Stundarðu eitthvað sport
og útililf með náminu?
— Já, ég fer stundum á hest
bak og stundum í göngutúra.
Ef maður ætlar að byrja dag-
inn eins og hetja, fara á fæt-
ur kiukkan 7, stunda hlaup og
ílþróttir í 2 tíma eða svo, öá
verður maður svo dauðþreytt-
ur, þegar heim kemur, að mað
ur skriður upp í rúm og stein
sofnar, svo það borgar sig nú
Mtið að eiga of mikið við það.
— Hvað er vinmudagurim
langur hjá þér að jafnaði?
— Það er voða misjafmi.
Stuindum tveir þrír tímar, stumd
um 13. Mér gengur yfirleuc
hálferfiðlega að vakna á
morgnana, svo að þeir fara cf-
ast til spillis, en þegar sam-
viakan er mjög svört les ég
fram á nótt.
— Þú lest ekki með nem-
um?
— Nei, ég hef ekki lagt í
það. Ég er hræddur um, að
það miyndi alit lenda í kjaft-
æði. Annars er talsvert um
það, að krakkar lesi saman
tvö eða fleiri.
— Er uipplesitrarfríið nægi
lega langt að þínum dómi?
— Þetta er í rauninni eng
inn tími, þvi að námsefnið er
svo geysilega mikið, og mánuð
ur hrekkur varla til nema les
ið sé myrkranna á milli. En
það er nú svoma, enda þótt
maður viti, að þetta sé naumur
tími, virðist undirmeðvitundin
ekki vita það og maður hegð-
ar sér samkvæmt pvi, a.m.k.
fyrst í stað. 9vo þegar allt er
komið í eindaga verður grát-
ur og gnístran tanna og máð-
ur veit ekkert, hvernig mað-
ur á að snúa sér í þessu.
— Svo að það er varla hægt
að nota úpplestrarfríið til
frumlesturs?
— Nei. Það er varla að mað
ur komist yfir námsefnið einu
sinni í upplestrarfríinu, svo
koma prófin öll í einum rykk,
þannig að það er lítið sem
ekkert hægt að lesa á milli
þeirra.
— Ertu nokkuð búinn að á
kveða hvað þú ætlar að leggja
stund eftir prófin.
— Ja. aif* minn er læknir,
pabbi er læknir, og ætli mað-
ur feti ekki í fótspor þeirra.
Það ku líka vera syo ágætt fjár
hagslega séð að vera læknir.
— Segðu mér annað, Einar,
er mikið iíf í tuskunum í
menntaskólanum og vakandi á
hugi á menningar- og þjóðfé-
laigsmálum?
— Þvi miður er meiri hluti
nemenda sofandi sauðir, en
svo er líka talsverður slatti af
góðum mönnum, hugsjóna
mönnnm, sem einkum gefa sig
að imenninigarmálum, bók-
menntum og skáldskap. Póli-
tísikur áhugi er hins vegar
ekki svo mikill meðal nem-
enda, hvonki sauða né hug-
sjónamaininia.
— Eru ekki talsverð brögð
að því, að fóik láti félagslíf-
ið sitja í fyrirrúmi fyrir nám-
inu?
— Jú, það er talsvert um
það, en félagslífið hefur líka
þroskandi áhrif á obkur, svo
framarlega sem það er heil-
brigf og gott, en það er nátt-
úrlega dálítið svart, þegar það
dregur mann mikið niður
einkunnum, því að ef maður
ætlar að ná góðum námsár-
aingri verður maður auðvitað
lesa vel.