Tíminn - 14.05.1968, Blaðsíða 11

ÞRIÐJUDAGUR 14. maí 1968
Kjarval kom á fund í félagi
íslenzkra myndlistarmanna-
Hann kvaddi sér hljóðs og hélt
stutta tölu á þessa leði:
,,Áður en ég kom á þennan
fund, var ég að lesa „Vísi“ og
sá þar, að áuglýst var eftir
gráum ketti, sem hefði tapazt.
Eins og þið vitið, þá er frost
og kuldi núna, svo að nærri
má geta, að aumingja keftin-
um líður ekki vel, ef hann er
að flækjast úti. En þar sem
þetta félag hefur fátt gert sér
til frægðar, þá er það tillaga
mín, að við slítum þessum
fundi nú þegar og förum allir
að leita að kettinum.
Það er náttúrlega aHs ekki
víst, að við finnum köttinn, en
mér þykir líklegt, að getið
verði um okkur í blöðunum."
Þrjár stúlkur sátu við borð
á Hótel Borg. Ein þeirra var
mikið og lifandi hár, enda
vissi hún af því.
— Er ekki ósköp að sjá á
mér hárið, sagði hún við staU-
sys.tur sínar. — Ég er nýbúin
að þvo það, og það er úti um
allt.
Þetta endurtók hún, án þess
að stallsystur hennar gæfu
%sitt út á það.
Þá stendur upp ungur maður
Gerum smá at. Hringjum og
segjum að við séum frá Marz.
við næsta borð, steig ofan á
fót stúlkunnar, bað hana af-
sökunar og segir:
— Ég er nefnilega nýþúinn
að þvo á mér tærnar, og þær
eru úti um allt.
Eitt sinn á vorprófi við
Miðbæjarbarnaskólann, sat
Jónas Eysteinsson, kennari yf
ir nemendum. Tekur hann þá
eftir því að nemandi einn, er
Kristján heitir er eitthvað að
pukrast undir borði Gengur
hann þá til Kristjáns og spyr
hvað hann sé að gera. Það
kemur smá hik á Kristján sem
svarar svo: „Ég, ég er ekkert
að gera, ég er bara að hugsa.“
„Hugsa“, segir Jónas. „Hugs-
arðu undir borðum." „Já, sko,
ég hugsa nejfnilega svo djúpt,“
svaraði Kristján.
Ef þú vilt hlusta á heilræði, þá skaitu ekki vera að fikta við
dóttur skipstjórans.
Skýnngar
Lárétt: 1 Stærðar 5 Bókstafur
7 Inngangur 9 Verkfæri 11 Gang-
þófi 12 Guð 13 Óþrif 15 Óasi 16
Keyri 18 Hárleysi.
Krossgáta
Nr. 20
Lóðrétt: 1 Snúinn 2 Krem
ur 3 Kindum 4 Stafrófsröð
6 Tré 8 Hita 10 Púki 14
Verkur 15 Ætla 17 Fótbolta
félag.
Ráðning á gátu nr. 19.
Lárétt 1 Tvítug 5 Nár 7
Púa 9 m 11 Et 12 Sá 13
Rim 15 Þak 16 Eta 18 Stór
ir.
Lóðrétt: 1 Túbera 2 ína 3
Tá 4 Urt 6 Skákir 8 Úti 10
fsa 14 Met 15 Þar 17 Tó
TIMINN
n
54
var, því ég vissi, að þér voruð í
Anglesey, miargar mílur í buirtu.
(Ég brosti. Vissi, hvað myndi
koma.)
Ég gat ekki hugsað mér neitt,
sem hefði leitt yður hingað, og
datt mér í hug, að mér hefði
oifiheyrzt — er það annars hægt?
— Ég stökk út á ganginn og hafði
nærri velt um koU tveimur vél-
ritun arstúlku num, sem voru á leið
iinmi.
Ungfirú Smith (það er hún, sem
ec trúlofuð?) flýði eins og fæt-
ur toguðu. En sú háa, dökikíhærða,
ungfrú Robinson, lét ekki hræð
ast. Hún vók aðeins til hliðax,
svo að ég gæti kómizt fram hjá.
Ég staðnæmdist og spurði haua
blátt áfram: — Voruð það þér,
sem töluðuð rétt áðain?
Hún játti því — skyndilega bUð
og mjúk á manninm. Hermigáfan.
hugsaði ég — því að stundum tai'
þjióta fram hijá — og frú Roberts
með pokaléreftssvu-ntuna, sem hún
er alltaf með, og Blodwen — og
aiHlt. Og ég myndi verða eyðilögð,
ef hér væri mikið samkomulíf. Hér
er aUt, sem ég þarf til að vera
fuilkomlega hamingjusöm Nu,
þegar heitt er orðið i veðri, er
dýrlegt að baða sig. Ég lærði að
synda, þegar ég var lítil stúlka,
annars þakka ég fyrir gott boð.
(Hann skal ekki ímynda sér, að
hann geti kemint mér neitt.)
Hvernig var hr. Alibert Waters?
Líklega alltaf hlæjandi og skríkj-
andi
,Ég hló, er mér varð hugsað til
þess, að þér hefðuð verið gabb
aður af ungfrú Robinson. — í gær
var ég líka göbbuð, svo mér varð
hugsað til yðar. Mér heyrðist sem
steimi hefði verið kastað á svetn-
herbergisgluggann. En það var að
eins pattaralegur þröstur, sen-
kroppaði snígil með goggnum.
Það er mikið af þeim í runmun-j
ið þér nákvæmlega þannig. Eg gat i um fyrir uta-n dyrnar.
varla varizt hlátri, en ég sagðil prú Roberts bað mig að segjaj
aðeins: — Ég skrifa ungfrú Trant | ygUr (hún hafði sagt á sinui í
í dag. Á ég að skila kveðju frá | mjúku, keltnesku máilýzku. með J
yður? j hinu ómótstæðilega brosi: — Seg
Hún svaraði í auðmjúkum rómi:1 jg Cariad yðar — —. En bað ;
— Já, þakka yður fyrir. VUjið sfcrifa ég náttúrlega ekki), sð i
þér skila góðri kveðju til hennax, trékonan — ég var anmars lengi i
herra Waters. I að átta mig á, að þáð var !íkn-!
Þess vegna fylgja hér með góð- ] esfcja á klettimum — þyrfti að mál'
ar kveðjur frá ungfrú Robinsom.1 ast, og hún vildi vita, hvort péi !
Þinn BiUy.“ , gætuð gert það, er þér kæmuð |
hinigað.
(Hvað er þetta? „Þinn“ Billy? (Nei) þetta bréf er orgig ajlt
Nei, það getur efcki verio. Þao annag en aUga önkin, sem éig hefði
er þessi hræðUega skrift. Þaraa getað lagt j umSllagig
.en n.ú
rennur allt saman í eitt. Það hef- mé þag ekki verða 1-engra.)
ir vitanlega átt að vera „yðar .) Ég ætla dg bigja Theo að fara
—■ Kem til Port Cariad með meg bréfig a pósthúsið og —
lestinni kl. 6.40 á laugardaginm. Hamingjan hjálpi tnér. Nú er
Sfcriflð mér nú og segið mér, ] erfitt ag vita> hveraig maður á
hvernig yður lizt a staðimm og - ag skriía undir tU ungs manns.
svarið strax, þótit efcki sé til anm- 'j'il Sidiney skrifiaði ég aUtaf „þín
ars en að telipurnar fái eitthvað einiiæg.< Heimskulegt orðatiltæk)
til að fiara með á pósthusið. j Sem efcki hefir nena þýðingu i
Með vinarfcveðjiu?
Þess vegna skrifa ég strax. Ég
ætla að skrifa honum hérna úti,
með blýanti á möppuna mína, sem
ég hefi oft notað tU að skrifa ]
niður fréfin hans á. (Við tæki-
fiæri ætla ég að segja honum, hive
ég hataði það og hve hanm las
allt of hratt.)
Port Cariad, júli 19....
Kæri herra!
Þakka bréf ýðar, móttekið í
gœr.
(Jœja, hvemig sfcyldi honum liít
ast á það? Ætli hanm hugsi, að
ég haidi áfram í þessum dúr?.)
Sætgætið vakti mikla ánægju.
Em ég gaf ekki Theo það aUt eft-
ir, og ég leyfði henmi ekki að
tafca Ijósbláa satínbandið, sem var inm.
um öskjuna, tU þess að búa til
slaufu á Cariad, þótt hún bæði
mig um það. Þá kom hún að
sjiálfsögðu með þá athugasemd,
að Nancy ætlaði náttúrlega að
eiga bandið utan um öU bréfán
frá BiUy. Hún veit líka aUt, e-r
ekki svo?
Þér spyrjið, hvernig mér lítist
á mig hér. Ég blétt áfram elska
umhverfið og Utlu húsin — ég
bý í því stærra með móður yðar,
og Theo og Blanche í hinu, þang-
að til þér komið — og sandhól-
ana með þistlunum og kjarrinu
og litlu, viUtu stjúpmóðurblómun
um, sem spretta hér aUs staðar.
(Ætti ég að setja stjúpmóður
blóm frá þessum stað sem hon
um þykir svo væni ara inn
(Nfei.)
VirðingarfyUst?
(Nei. Byrjun bréfisins sýndi það
nægUega.)
Ætla að biðja Theo að fara með
bréfið á pósthúsið, og er yðar
(Já, það held ég.)
opdnbera kærasta,
Monica Trant
(Einhverju hefi ég gleymt.)
P.S. — Ég ska] rnuna, að pé’-
fyrirskip'uðuð —
(Nei, það hljómar illa. Það strix
um við út.)
— að þér óskuðuð? (Nei.)
— að þér báðuð mig að vera
glaða ytfir að sjá yður á laugardag
N.“
Ég get náittúrlega ekki skrifað
bað, þvi að það myndi vaida mis-
skilningi — en ég hlakka raun
verulega tU að sjá Billy Waters
afitur. — Og nú verð ég að ná
f yngstu systur hans og senda
hana á pósthúsið með það, sem
hún í sakleysi sínu heldur að sé
ástarbréf.
22. KAPfTULI.
Trékonan.
Ef hiugsanlegt er, að maður
gæti orðið ástfanginn í Billy Wa-
ters — og ég sé það nú, að það er
ekki alveg ómögulegt — þá vrði
það helzt hér í Port Cariad. því
að hér nýtur hann sín bezt f
bessu tilfelli hugsa ég ekki um
bréfið? Nei, það seri eg ekki. Hjá sjálfa mig Nú, þegax við erum
honum er engin Theo til að taka
etftir því.)
Og ég elska skuggana á hæð-
unum fyrir otfarn, þegar skýin
vinir, felur slfkt um sj'álft sig.
Sumir karlmenn — venjulega
þe,ir beztu — kunna bezt við sig,
þegar þeix eru komnir út í guðs-
græna náttúruna. Þannig er þvl
varið með hann.
Ég tók eftir þvi fyrsta daginn,
er ég fór að taka á móti honum
á liitlu jánnbrautarstöðinni Það
þunfti ég að gera vegna fjölskyLdu
hans! Áður en lestin stöðvað’st,
sá ég höíuð hans og herðar út
úr klefagluganown. Þá sá hann
mig á palliinum, tók pípuna út úr
sér og veifaði henni yfir höfði
sér í kveðjuskyni — hann var
eitt bros, vegna þess að sumar-
leyfið var byrjað hjá honum. Þá
staðnæmdist lesitin, hann stöks út
úr vagninum og hljóp til min.
— Góðan daginn, Nancy, sagði
hann og gneip um hendur mínar.
— Þér komuð þá? Ég var að
hugsa um, hvort þér mynduð gera
það. Það var mjög — rétt gert
aí yður. Hvernig líður yður? Þér
Mitið ágætlega út Sólhattur, ha?
Það var mjög fátæklegur, hattar
ÚTVARPIÐ
Þriðjudagur 14. maí
7.00 Morgunútvarp 12.00 Hádeg
isútvarp 13.00 Við vinnuna. 14.
40 Við, sem heima sitjum 15.00
Miðdegis-
útvarp HliHT
16.15 Veð-
urfregnir. Óperutónlist. 17.00
Fréttir. 17.45 Lestrartími fyrir
litlu börnin. 18.00 Lög úr kvik
myndum. 18.45 Veðurfregnir.
19.00 Fréttir. 19.30 Daglegt
mál. Tryggvi Gíslason magister
flytur þáttinn. 19.35 Þáttur um
atvinnumál. Bggert Jónsson
hagfræðingur flytur 19.55 Ein-
leikur á lágfiðlu í útvarpssai:
Ingvar Jónasson leikur lög eftir
Jónas Tómasson við undirleik
Þorkels Sigurbjörnssonar. 20.15
Ungt fólk í Svíþjóð Hjörtur
Pálsson segir frá. 20.40 Lög
unga fólksins. 21.30 Útvarpssag
an: „Sonur minn, Sinfjötli“
eftir Guðm. Daníelsson. Höf.
flytur (10) 22.00 Fréttir og veð
urfregnir. 22.15 Hljómsveitar
þættir úr óperum eftir Jean-
B-abtiste Lully. 22.45 Á hljóð
bergi. 23.45 Fréttir í stuttu
máli. Dagskrárlok.
Miðvikudagur 15. niaí
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.00 Við vinnuna
14.40 Við. sem heima sitjum.
15.00 Mið-
degisút-
varp 16.15
Veður
fregnir. íslenzk tónlist. 17.00
Fréttir. 17.45 Lestrarstund fyr
ir litlu börnin. 18.00 Rödd öku
mannsins 18.10 Danshljómsveit
leika 18.45 Veðurfregnir. 19.00
Fréttir 19.30 Daglegt mól
Tryggvi Gíslason magister flyt
ur þáttinn. 19.35 Tækni og vís
indi Dr. Jón Þór Þórhallsson
talar um náttúruvísindamenn í
nútímaþjóðfélagi 19.55 Septett
í Es-dúr op 20 eftir Beethov
en 20.30 Úr sögu íslenzkra
slysavarna 2100 Tónlist eftir
tónskáld mánaðarins, Árna
Björnsson. 21.25 Jómali hinn
úgríski og íslenzk sannfræði.
Þorsteinn Guðjónsson flytur
’^rindi 2150 Einleikur á sembal
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.15 Kvöldsasan- Svipir dags
ins oe nótf' pÞít Phor Vil-
hjálmsson Höt flvtur 18) 23-
35 Djassþáttur Ólafur Steþhen
sen kynnir 23.05 Fréttir f
stuttu roáli. Dagskrárlok.