Alþýðublaðið - 14.11.1990, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 14. nóvember 1990
INNLENDAR FRÉTTIR
3
FRÉTTIR
IHNOTSKURN
HÆGT Á UMFERÐINNI VIÐ SPRENGISAND:
Ökumenn hafa margir hverjir undrast þá framkvæmd
gatnamálastjóra að leggja af svokallað aðrein (tæknimál)
frá Bústaðavegi inn á Reykjanesbraut sem lá samhliða göt-
unni í átti að Breiðholtsbyggðum. Sigurður Skarphéð-
insson hjá embætti gatnamálastjóra sagði í gær að þetta
væri gert samkvæmt ráði umferðarsérfræðinga sem telja
að nauðsyn beri til að hægja þarna á umferð. Talsvert mun
hafa verið um aftanákeyrslur á þessum stað. Hins vegar
mun Bústaðavegurinn verða erfiðari akstursleið fyrir
bragðið, þar lendir nú allt í einni bendu á umferðartímum.
Lögreglumenn í umferðardeild sögðu blaðinu í gær að þar
skildu menn ekki tilganginn með breytingunum.
HALDA AÐALFUND í ALÞINGISHÚSI: mð ís-
lenska þjóðvinafélag velur sér fundarsal við hæfi, þegar
aðalfundur félagsins er haldinn — fundarsal sameinaðs Al-
þingis. Fundurinn var haldinn 5. nóvember síðastliðinn.
Guðrún Helgadóttir, hagvön í þessu húsnæði, stýrði
fundi félagsins, en Eiður Guðnason alþingismaður var
fundarritari. Forseti félagsins er Jóhannes Halldórsson
cand. mag. en varaforseti er dr. Jónas Kristjánsson,
meðstjórnendur þau dr. Guðrún Kvaran orðabókarrit-
stjóri, Heimir Þorleifsson menntaskóiakennari og Ólaf-
ur Ásgeirsson þjóðskjalavörður. Endurskoðendur eru
Halldór Ásgrímsson sjávarútvegsráðherra og Ólafur
Ólafsson, varaskrifstofustjóri Alþingis.
RÆTT UM KEFLAVÍKURGÖNGU: Herstöðvarand-
stæðingar eru ekki af baki dottnir og halda áfram að berj-
ast fyrir baráttumáli sínu, að vísa varnarliðinu burt af land-
inu. Samtök hernámsandstæðinga halda landsráðstefnu á
laugardaginn kemur í sal Dagsbrúnar í Reykjavík. Meðal
þess sem rætt verður er Keflavíkurganga næsta sumar
svo og hvernig andstæðingar herstöðvar geta beitt sér sem
best í komandi kosningabaráttu.
STYRKUR TIL LISTAMANNA: Islenskir listamenn
geta átt von á styrk frá Hinni norrænu list- og listiðnaðar-
nefnd, sem sett var á laggirnar fyrr á árinu. Verkefni
nefndarinnar er að styrkja norræna samvinnu á öllum
sviðum lista og listiðnaðar og mun veita styrki til verkefna
á sviði myndlistar, byggingalistar, iðnhönnunar, listiðnaðai
og textíllistar. Umsókn um styrki sendist til Nordisk Konst
centrum, c.o. Staffan Carlén, Sveaborg, SF-00190, Helsinki
Finland, fyrir 20. nóvember, svo ekki er langur tími ti
stefnu.
GLÆSILEGT ÍSLANDSMET í KÚLUVARPI: Pétur
Guðmundsson kúluvarpari nýtti sér „sumarveðrið" um
helgina og gerði atlögu að íslandsmeti Hreins Halldórsson-
ar, Strandamannsins sterka. Pétri tókst vel upp og varpaði
kúlunni 20.26 metra, eða 17 sentimetrum lengra en gamla
metið hans Hreins. Glæsilegur árangur — og óvenjulegt að
íslandsmet í utanhússíþrótt sé sett þegar komið er talsvert
fram í nóvembermánuð. Áður hafði Pétur náð metinu inn-
anhúss af Hreini, þegar hann varpaði 20,66 metra. Til
hamingju, Pétur!
/ /
NY UMFERÐARUOS: Á morgun kl. 14 á að kveikja
á þrennum nýjum umferðarljósum í Reykjavík. í fyrsta lagi
á mótum Sæbrautar og Höfðatúns, rétt við Höfða, í öðru
lagi á mótum Lækjargötu og Skólabrúar þar sem Mennta-
skólanemar eiga gjarnan leið um til og frá skóla sínum —
og loks á mótum Bústaðavegar, Sogavegar og Stjörnugróf-
ar. Ýta þarf á hnapp til að fá grænt ljós fyrir gangandi yfir
Sæbraut og Bústaðaveg.
ÞEIR UNGU EIGA BÁGT í UMFERÐINNI: f ótrú-
lega stórum hluta sjysa í umferðinni eiga yngstu ökumenn-
irnir hlut að máli. A árunum 1983—87 urðu 2643 umferð-
arslys — í 1315 þeirra komu 17—20 ára ökumenn við sögu.
Eftir 20 ára aldurinn virðist talsvert rofa til hjá hinum ungu
ökumönnum, en þó ekki almennilega fyrr en 30 ára aldri
er náð. Ökumenn 35 ára til 80 ára áttu aðiid að umferðar-
slysum á þessu tímabili 353 sinnum — en 17 ára nýliðarnir
einir og sér 475 sinnum. Þetta og ýmis annar fróðleikur
kemur fram í bæklingi sem Talnakðnnun hf. gerði fyrir
Tækninefnd bifreiðatryggingafélaganna.
Adbúnadur á Litla-Hrauni fyrir neðan öll mörk:
TELST EKKI
FANGELSI
— samkvœmt reglugerö
Fangaklefar á Litla-
Hrauni eru ekki manna-
bústaðir. Minnstu klef-
arnir ná ekki einu sinni
lágmarksstærð salernis
í venjulegri íbúð. Þeir
eru allt of litlir. 45 af 55
fangaklefum samtals
uppfylla ekki skiiyrði
reglugerðar um fanga-
klefa sem íbúðarhús-
næði.
Af 55 klefum á Litla-
Hrauni eru aðeins 10 sem
standast kröfur um stærð
íbúðarhúsnæðis. Það er
110. grein heilbrigðisreglu-
gerðar frá 1990 sem kveður
á um herbergjastærð í fang-
elsum. Herbergi sem er
minna en 7 fermetrar eða
mjórra en 2,2 metrar telst
ekki íbúðarherbergi. 24
klefanna á Litla-Hrauni ná
Jón Baldvin um Mary Robinson Irlandsforseta:
Þekktasti og umdeildasti
málflutningsmaður írlands
ekki lágmarksstærð og af
hinum er 21 klefi of mjór.
Minnstu fangaklefarnir á
Litla-Hrauni eru 3,26 fer-
metrar.
í byggingareglugerð erú|
ákvæði um lágmarksstærð
herbergja. Hverri íbúð á að
fylgja salerni (baðherbergi)
sem ,,sé ekki minna en 4
fermetrar". Vitað var að
„herbergi" á Litla-Hrauni
eru ekki mannabústaðir, en
sam kvæmt þessu myndu
minnstu klefarnir á Litla-
Hrauni ekki einu sinni duga
til að kallast salerni í venju-
legum húsum.
Nýjustu upplýsingar um
Litla-Hraun: Telst ekki
fangelsi. Sum „herbergin"
eru svo lítil að þau gætu
ekki sómt sér sem sal-
erni í mannabústöðum.
„Fregnin um kosningu
þína snart mig djúpt. Eg
samfagna írsku þjóðinni.
Með því að kjósa þig í emb-
ætti de Valera hefur hún
sýnt andlegt hugrekki og
aðdáunarverða mann-
þekkingu. Hvílík gæfa að
eiga forseta eins og þig,
sem sameinar djúpa og
einlæga mannúð, rök-
hugsun málflytjandans og
andagift skáldsins.“ Þann-
ig hljóðaði skeyti Jóns
Baldvins Hannibalssonar
utanríkisráðherra til
Mary Robinson, nýkjörins
forseta írska lýðveldisins.
Kynni Jóns Baldvins af
Mary Robinson hófust með
þeim hætti að á sl. hausti
hafði hún frumkvæði að
þriggja daga námsstefnu í
Dyflinni um hina lagalegu
hlið Evrópska efnahagssvæð-
isins, þ.e.a.s. samninganna
milli EFTA-ríkjanna og EB. Á
þeim tíma var Mary Robin-
son forstöðumaður lagastofn-
unar Trinity College í Dyfl-
inni. Alþýðublaðið innti Jón
Baldvin frekar eftir kynnum
hans af hinum nýkjörna ír-
landsforseta.
„Sem formanni ráðherra-
ráðs EFTA var mér boðið að
flytja inngangserindi á þess-
ari ráðstefnu. Þetta var í
fyrsta sinn sem ég kom til
Dyflinnar því að þrátt fyrir
fjögurra ára dvöl í næsta
grannlandi íra, Skotlandi,
varð aldrei af því að ég efndi
loforð við sjálfan mig um að
sækja heim írland. Eg notað
því tækifærið og hafði með
mér í för dóttir mína unga,
Snæfríði, sem hafði þá í
hyggju að sækja um náms-
dvöl í Trinity College.
Það vill svo til að Mary er
góð vinkona íslenska ræðis-
mannsins í Dyflinni sem
reyndar er háaldraður dæmi-
gerður íri, a.m.k. við fyrstu
sýn. Hann heitir herra Hogan
og er á níræðisaldri. Þau tvö
tóku því á móti okkur og við
vorum í þeirra umsjá þessa
þrjá daga.
Ég verð hreinlega að játa
að Mary Robinson er einhver
óvenjulegasti stjórnmála-
maður sem ég hef kynnst.
Heillandi persóna. Hún virð-
ist búa yfir óvenjulegri
blöndu hæfileika. Hefur til að
bera rökhugsun lögfræðings-
ins, býr yfir bókmenntalegu
innsæi og rómantík íra. Allt
eru þetta tilbrigði við hennar
meginstef, sem er óvenjulega
mannúðleg lífssýn, sem hún
var þá þegar þekkt fyrir um
allt Irland.
Að ganga með henni um
götur var einstakt. Hún vakti
miklar ástríður fólks í kring.
Þess voru dæmi að rosknar
konur sneru sér við og signdu
sig, aðrir heilsuðu henni nán-
ast með tilbeiðslu í augunum
eins og þar færi heilög mann-
eskja. Þegar ég spurðist fyrir
um hvers vegna, var mér sagt
að Mary væri þekktasti og
umdeildasti málflutnings-
maður íra. Hún hefur hvað
eftir annað varið fyrir rétti
mál sem koma miklu tilfinn-
ingaumróti á írskar sálir.
Hún hefur barist fyrir rétti
kvenna til fóstureyðinga í ein-
staka tilvikum sem hafa orðið
fræg. Hún hefur tekið að sér
að verja samkynhneigða sem
ekki eiga upp á pallborðið í
þessu rammkaþólska landi.
Hún hefur varið fræg mál
sem varða hið kaþólska „ind-
ex“, samanber bann bóka
eins og Ulysses, hins þekkta
verks James Joyce, á sínum
tíma.
Með öðrum orðum, í þessu
formlega, siðavanda, kaþ-
ólska ríki hefur hún tekist á
við rótgrónar kennisetningar,
trúarskoðanir, sumir mundu
segja hleypidóma, og gert
það í réttarsalnum. Það hefur
aukið hróður hennar en um
leið gert hana mjög um-
deilda.
Hún sat um tíma á þingi og
var þá kosin fyrir eitt af fá-
tækrahverfunum í Dyflinni,
sem líka þótti nánast pólitískt
kraftaverk því að flokkurinn
sem hún bauð sig fram fyrir
hafði ekki ýkja mikið fylgi.
Núna, þegar hún gaf fyrst
kost á sér sem forseti, voru
möguleikar hennar í írskum
veðbönkum taldir 1 á móti
1.000.
Kosning hennar er því pól-
itískt kraftaverk sem brýtur
múra alls raunsæis. Hafandi
kynnst manneskjunni kemur
mér það hins vegar ekkert á
óvart, því að ég get vel
ímyndað mér hvernig henni
hefur tekist til í málflutningi
fyrir mannúðarstefnu sinni,
hverjum sem var að mæta.