Alþýðublaðið - 22.02.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐULB AÐIjÐ__________________________________
E. s. ,,Sterling”
Vegaa mjög lítils flutnings nú héðan ktingmn land, hefír
stjórnarráðið ákveðið að f’ella niðnr ferð „Sterlings” héð-
an i. marz, en skipið fer héðan fð foríalla-
lausu austur og norður un Satid 23. marz.
— 90 þús. manns komu til
þess að sjá hina frægu mynd
Gainsboroughs „Blíi drengurinn*,
er hún var sýnd um daginn í
London, háifsmánaðartima.
— Dýraverndunarféiag eitt vildi
fá að reisa minnisvarða yfír dýrin
sem drepin voru í ófriðnum, á
áberandi stað í garði einum í
Westmínster (bæjarhluti í London),
en bæj rstjórnin basmaði.
— Easkur vetkamaður, Liao-
nell Allew að nafui, 36 ára gam
ali, gleypti tvær falskar tennur i
hóstakviðu á jóhkvöld, og dó af
því seint ( janúar. Kotn þá i ljós
að tennurnar höfðu hrokkið ofan
í lungu hans og sátu (astar þar i
einni lungnapfpu
— Str Ross Sæith, sem flaug
i nóvember 1919 frá Englandi til
Ástralfu, er nú áð búa sig undir
flugferð ktingum ' hnöttlnn. Vélin
sem hann ætlar að nota, er smið-
uð sérst&klega til þessarar farar
hjá Vichers og getur lent bæði á
sjó og landi.
— Úlfaldar hafa verið fluttir tii
Ástralíu og reynast þar vel Tala
þeirra í Veítur-Ástraliu er nú orðm
6000.
— Frakkar ætla að gera Mosel-
fljót skipgengt, það af því sem er
incan þeirra landareignar. Kostn
aður áætlaður 77 milj. íranka.
— 72 feta langan hval rak ná-
iægt K»p Finisterre á norðvestur
Spáni, i janúar, og þóttu mikil
tíðmdi.
— Nansen segist hafa persónu
lega gengið úr skugga um að alt
það sem væri sent til hungurs-
neyðarhéraðanna, frá Vestur Ev-
rópu, komist alla leið,
— Maður einn f WaleSj að
nafni Tisomas Jones, 77 ára gam-
all, var að draga upp klukku, féll
stólaum, sem hann stóð á, og
beið bana af. Þegar hann var
krufinn, kom í ljós, að hann haíði
gengið úr liði í hálsliðunum.
— Skrifari einn á lögreglustöð’
inni í Winnipeg, Felix Hrynie
wiecki að nafni, pólskur að ætt,
hefir erft pólskan greifatitil og
landareign i Póllandi sem er 40
milj. kr. virði.
Nýkomið
hsnda sjómðnnums
Olfukápur.
O íubuxur.
Sjóhattar.
Trébotgsskór.
Færeyskar peysur,
íslenzkar peysur.
Islenzk ullar nærföt
Sjóvetlingar.
So«kar.
Treflar.
Xaupjél. Reykvikinga.
Gamla bankanum.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Óla/ur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
6
Edgar Rice Burroughs'. Tarzan.
tuttugu og fimm mllna svæði fram með ströndinni og
fimmtíu mllur inn í landið. Um þetta svæði reykuðu
þeir þvi nær stöðugt, en héldu þó stundum til mánuð-
am saman á sama stað; en þegar þeir ferðuðust eítir
trjánum fóru þeir yfir það alt á fáum dögum
Mest var komið undir matföngum, loftslagi og ágengni
grimmari dýra; stundum fór Kerchak þó með þau
langar leiðir, af þeirri einni ástæðu, að hann var orð-
inn leiður á að vera svo lengi á sama stað.
Þau sváfu á næturnar þar sem nóttin skall á, liggj-
andi á jörðinni, og stundum breiddu þau stór pálma-
blöð yfir höfuð sér, en sjaldan huldu þau allan skrokk-
inn. Tvö eða þrjú lágu hjúfruð hvert að öðru, þegar
svalt ‘var á uæturnar, til þess að halda þannig hita,
og hafði Tarzan öll þessi ár sofið í örmum Kölu fóstru
sinnar.
Enginn vafi var á því, að þetta stóra, ógurlega dýr
elskaði fóstursoninn, þó hann væri af öðrum uppruna,
og hann unni henni aftur á móti eins innilega og hún
hefði verið hin fagra móðir hans.
Þegar hann var óþægur, agaði hún hann, en hún var
honum aldrei vond, og kjassaði hann oftar en hún
refsaði honum.
Tublat, bóndi hennar, hataði Tarzan alt af, og haíði
oft þvf nær gert útaf við hann.
Tarzan slepti á hinn bðginn aldrei tækifæri til þess
að sýna, að hann endurgalt tilfiuningar íóstra slns í
sömu mynt, og hvenær sem hann gat strítt honum eða
skælt sig framán í hann eða smánað hann öruggur 1
fangi fóstru sinnar, eða úr grönnum greinum trjánna,
gerði hann það.
Greind hans og kænska fundu upp allskonar brögð
til þess að gera Tublat lífið súrt.
Snemma hafði hann lært að gera reypi með því að
snúa sama og flétta löng strá, og með þeim erti hann
altaf Tublat og reyndi að hengja hann, er hann gekk
undir greinar sem Tarzan sat á.
Með því að leika sér stöðugt að reypunum og gera
með þeim tilraunir lærði hann að hnýta hnúta, og gera
snörur; og skemti hann og apabörnin sér ágætlega að
þessu. Þau reyndu að herma eftir Tarzán það sem
hann gerði, en ætfð var hann upphafsmaðurinn og fim-
astur var hann.
Eitt sinn er Tarzan var að leika sér að þessu, kast-
aði hann reypi sínu á eftir apa sem var að flýja, en
hélt þó i annan endann. Af tilviljun féll snaran um
háls apans, og stöðvaði hann skyndilega undrandi.
Þarna var nýr leikur, skemtilegur leikur, hugsaði
Tarzan, og samstundis reyndi hann að endurtaka bragðið
Og með þvi að reyna aftur og aftur og æfa sig stöðugt
lærði hann að snara.
Eftir þetta var llf Tublats eins og mara. Hann gat
aldrei verið óhultur fyrir snörunni, sem falhð gat um
háls hans í svefni, á gangi, að nóttu eða degi.
Kala refsaði; Tublat sór að hefna sfn grimmilega,
og Kerchak gamli aðvaraði og ávítti; en ekkert dugði.
Tarzan bauð þeim öllum birginn og lipra snaran
sterka hélt áfram að lykjast um háls Tublats þegar
hann sfzt bjóst við því.
Hinir aparnir skemtu sér vel við óánægjuna og ó-
þægindin sem Tublat hlaut af þessu, því Brotin-nefur
var lundillur og gamall api, sem engum féll vel við.
Heili Tarzan litla spann sitt af hverju, og bak við
alt stóð hin ágæta rökvísi.