Alþýðublaðið - 26.05.1990, Page 7

Laugardagur 26. maí 1990
VIDHORF
7
Jón Baldvin Hannibalsson, formaöur Alþýðu-
flokksins og utanríkisráöherra, skrifar um
árangur stjórnarsamstarfsins og framtiöarhorfur
jafnaöarmanna aö loknum sveitarstjórnar-
kosningum um helgina.
Löng ferð byrjar
með fyrsia skrefinu. • •
„Það er ekki allt sem sýnist í íslenskum stjórnmálum þessa
dagana," hefur Jón Baldvin Hannibalsson, utanríkisráð-
herra og formaður Alþýðuflokksins, eftirfarandi grein sína.
Jón Baldvin tekur saman helstu verk núverandi ríkisstjórn-
ar og stillir þeim upp gegn skoðanakönnunum fjölmiðla
sem dæmt hafa ríkisstjórnina þá óvinsælustu í manna
minnum. Utanríkisráðherra segir tvær meginástæður fyrir
því að ríkisstjórnin hafi ekki verið metin að verðleikum
hingað til, annars vegar sálfræðileg vonbrigði í kjölfar
hruns góðæristímabilsins og ósanngjörn og villandi um-
fjöllun fjölmiðla um efnahagsástandið í landinu.
Jón Baldvin Hannibalsson segir ennfremur að undir
felldu yfirborði megi greina þunga undirstrauma sem
munu knýja á um sögulegar breytingar á íslensku flokka-
kerfi strax á tímabilinu fram að næstu kosningum. Fyrsta
skrefið hafi þegar verið tekið með sameiginlegum fram-
boðslista Alþýðuflokksins og annarra jafnaðarmanna og
frjálslyndra umbótaafla í Reykjavík og víðar.
Ekki er ailt
sem sýnist ...
Það er ekki allt sem sýnist í ís-
lenskum stjórnmálum þessa
stundina, frekar en í mannlifinu
yfirleitt. Undir sléttu og felldu yfir-
boröi má greina þunga undir-
strauma sem munu knýja á um
sögulegar breytingar á íslensku
flokkakeffi, strax á tímabilinu
fram að næstu þingkosningum.
Löng ferð byrjar á litlu skrefi.
Fyrsta skrefið hefur þegar veriö
tekið fyrir þessar borgarstjórnar-
kosningar meö sameiginlegum
framboðslista Alþýðuflokksins og
annarra jafnaðarmanna og frjáls-
lyndra umbótaafla í Reykjavík og
víðar.
Ahyggjur manna af sterkri stöðu
Sjálfstæðisflokksins en veikari
stöðu Alþýðuílokksins, sam-
kvæmt skoðanakönnunum aö
undanförnu, kunna að breytast
fyrr en varir. Þeir sem að undan-
förnu hafa átt orðastað við fólk úti
um landsbyggðina verða þess
fljótlega varir, að Sjálfstæðisflokk-
urinn er þar í engri uppsveiflu.
Davíösfyrirbæriö i Reykjavík er
nánast sér á parti. En einnig hér
hefur Nýjum vettvangi á skömm-
um tíma tekist að brjóta skörð í
virkismúra Sjálfstæðisflokksins.
Ríkisstjórnin og stjórnarflokkarnir
njóta í vaxandi mæli sannmælis
eftir því sem árangur stjórnar-
stefnunnar, þrátt fyrir langvarandi
samdráttarskeiö, kemur betur í
ljós. Málefnaleg staöa Sjálfstæðis-
flokksins er veik. Stórsigur Sjálf-
stæðisflokksins i næstu þingkosn-
ingum er engan veginn í höfn. í
þeim efnum er engan veginn allt
sem sýnist þessa stundina . ..
Að gera allt að engu . . .
Ríkisstjórnir eru að lokum
dæmdar af verkum sínum. Kosn-
ingar eru tími reikningsskila.
Stjórnmálamenn og flokkar leggja
þá verk sín undir dóm kjósenda.
Þeim dómi verður ekki áfrýjað.
Kosningabarátta er eins konar
munnlegur málflutningur fyrir
þeim rétti almenningsálitsins. En
þeir sem eiga að kveða upp dóma
þurfa að gera það á grundvelli
réttra upplýsinga.
Þaö á aö vera hlutverk vandaðra
fjölmiðla í upplýstu lýðræðisþjóð-
félagi að upplýsa, kryfja mál til
mergjar, afhjúpa áróður, greina
kjarnann frá hisminu. Því hlut-
verki hafa flestir íslenskir fjölmiöl-
ar brugðist á undanförnum árum,
sem hafa verið eins konar gelgju-
skeið frjálsrar fjölmiðlunar.
Vissulega eru þeir ekki allir und-
ir sömu sök seldir, en heildar-
myndin er afar neikvæð. Þetta
mun þó ekki duga til að villa um
fyrir fólki þegar til lengdar lætur.
Verkin tala nefnilega sínu máli . . .
Ríkisstjórnir ráða vissulega
miklu en engan veginn öllu. Þær