Alþýðublaðið - 23.02.1922, Side 4
4
ALÞYÐULBAÐIÐ
í slenzkur
helmilisiðnaðuv
Prjónaðsr vðrnr:
Nærfatnaður (karloi.)
Kvenskyrtur
Drengjaskyitur
Telpuklukkur
Karlm peysur
D ergjapeysur
Kvemokkar
Kar 1 manna sokkar
Sportsokker (litaðir og óiitaðir)
D-engjahúfur
Télpuhúfur
yetlingar (karlm þæfðir & óþæíðir)
Treflar
Þessar vörur eru seldar
{ Gamia bankaaum.
Kaupfélag-ið.
Auglýsing.
Með því að inflúenzm hér í bænum hefir reynst mjög væg og
breiðist hægt út, er hérméð, samkvæmt tillögum héraðslaeknis, feld
úr gildi auglýsing lögreglustjóra, dags. 6. þ. m. ura bann gegn
dansleikjum.
Þetta birtist almenningi hérmeð tii ieiðbeiningar.
Lögreglustjódnss í Reykjavfk, 21. febr. 1922
Jón Hermannsson,
Á ■ú.tsölustöðum
Mj&lkuvfélags Reykjavíku® fæst daglega
undanrenna k 35 aura pr. Iiteí*Irti3,
og enn fremur nýtt skyjP á kr. 1,40 þr. kilógram.
Mjólkurfólag- Reykjavíkur.
A Ff*eyjusötu 8 eru
tveggja manna madressur 12 kr.,
éins manns madressur 9 kr , sjó
snanaa madressur 7 kr. — Gamlir
dfvanar og fjaðramadreisur unnið
upp að nýju fyrir 25 kr.
Á Spítalastíg 4 er gert
við ,primusa‘ ðjótt og vei af
hendi leyst
01Ium ber saman utn, að
bezt og ódýrast ré gert við gumroí
stígvél og skóhlifar og annaa
gummí skófatnað, einníg að bezta
gurnmí iímið íáist á Gummf
vinnustofu Rvíkur, Laug&veg 76.
Alt &r nlkkelerad
og koparhúðað í Faikanum.
Ritstjóri og ábyrgðArmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Edgar Rice Burroughs'. Tarzan,
Ef hann gat náð öpunum með langa stráhandleggn-
um sinum, gat hann þá ekki llka náð Sabor ljónynj-
unni ?
Þetta var frjóangi hugsunar, sem átti að þróast og
inagnast 1 vitund hans og undirvitund, unz hún leiddi.
til stórkostslegs þrekvirkis.
En það skeður slðar.
VI. KAFLI.
Bardagi í skóginum.
Á flakki sínu kom flokkurinn oft nærri kofanum við
ströndina. Tarzan þótti altaf gaman að því og lék hann
aér tíðum við kofann.
Hann gægðist inn um glugganá, eða klifraði upp á
þakið og horfði ofan um svartan strompinn, ef ske
kynni að hann með því kæmist á snoðir um, hvað
væri inn í þessum skrítna kofa.
Hugmyndaflug drengsins bjó til dásamlegar verur
sem bygðu kofann, og hann langað því meir til að
skygnast, sem hann gat á engan hátt komist þangað.
Tímum saman rannsakaði hann gluggana, skoðaði
þakið og reyndi að finna innganginn, en hann veitti
hurðinni lítið athygli, því hún var nærri því eins og
veggirnir.
Það var í fyrsta sinn sem hann heimsótti kofann
eftir æfintýrið við Sabor, að hann tók eftir því úr fjar-
iægð, að hurðin var eins og sérstakur hluti skilin frá
veggnum; þá datt honum fyrst 1 hug, að þarna mundi
gátan ráðin, nú gæti hann komist inn í dularfulla
grenið.
Hann var einn, eins og venjulega þegar hann kom
til kofans, því aparnir höfðu ekkert gaman af að koma
þar; sagan um þrumuprikið hafði haldist við lýði öll
þessi tfu ár, og hún hélt öpunum 1 hæfilegri íjarlægð
frá bústað hvíta apans.
Aldrei hafði hann heyrt söguna af sér, eða sambandi
sínu við kofann. Að eins fá orð eru í apamálinu, svo
aparnir gátu lltið sagt um það sem þeir sáu í kofanum,
hvorki gátu þeir lýst því sem í honum var, eða lbú-
unum, svo umtalið var dottið niður löngu áður en
Tarzan gat skilið apana.
Einhverntfma hafði þó Kala drepið lftið eitt á það,
að faðir hans hefði verið ókunnur hvftur api, en hann
vissi ekki betur en Kala væri móðir sín.
í þetta skifti gekk hann beint til dyranna og eyddi
eilííðartfma í að skoða þær í krók og kring, hann
rjálaði við heingslin, samskeytin, og lokuna. Loksins
hitti hann á rétta lagið, og hurðin hrökk alt í einu
opin.
Hann varð sem þrumu lostinn, og þorði varla að
fara inn, en þegar augu hans vöndust rökkrinu inni
fyrir, sté hann yfir þrepskjöldinn og gekk varlega inn
gólfið.
Á miðju gólfi lá beinagrind, skinin og ber, nema
hvað tætlur af fötum héngu á einstakastað. í rúminu lá
önnur beinagrind, en minni, og í vöggunni rétt hjá
voru beinin úr ungviði.
Tarzan litli veitti engu þessu, sém sagði sorgarsögu
lönguliðinna daga, athygli. Skógarvistin hafði vanið
hann við að horfast í augu við dauðann og sjá önnur
dýr deyja, og þó hann hefði vitað, að hér voru bein
foreldra hans, hefði hann ekki hryggst af því.
Húsbúnaðurinn og annað sem inni var dró athygli
hans að sér. Hann skoðaði ýmislegt hvað eftir annað