Alþýðublaðið - 24.02.1922, Blaðsíða 1

1922
Föstudagina 24 iebrúar.
46 tölubSað
$ísaleigaskattnr
borgarstjóra.
Andvana tillaga.
í írumvarpi til Iaga um bæjar-
gjöld í Reykjavik, sem Knud
Zirosem hefir samið og verið hefir
ti) umræðu á tveim síðustu bæjar
stjórasrfuKduoi, er ákvæði um
það, að leggja 3°/o fasteignagjald
á húseigair í bænum, miðað við
virðingaverð þeirra eftir fasteigna
anati.
Þessi nýi húsaskattur borgar
stjóra er í raun og veru eíski ann-
að en húsaleiguskatíur, sem húS'
eigendur mundu taka fyliilega
afíur af leigjendum,'. enda er ti!
þess ætlaat.
Það er kunnugra en frá þutfi
að segja, að húsaleiga hér í Rvík
er óhæfilega dýr. Mundl það þá
vera heilkvænlegt að fara að
iegsja skíitt á húsaleiguna?
En atbugum nú fyrst hve roiklu
þessi skattur nemur.
t húsi, sem er virt eftir fast
eignamatinu á 10,500 kr , er húsa
ieigan 170 kr. á mánuði, eða
2040 kr. á ári. Hásaskattur Knud
Zimsen af þessu húsi verður 315
kr Húsaleigan þarf því að hækka
um 26 kr á mánuði.
í öðru hús!, sem metið er á 10
•þús kr. eftir fasteignamati, er
húsaleiga 120 kr. á mánuði, eða
1440 kr. á ári. Húsaskattur Knud
Ztqsen yrði af þyí húsi 300 kr.
Leigan þyrfti þvf að hækka um
25 kr. á mónuði, eða yfir tuttugu
prósentl
Þessi húsaskattur Knud Zimsen
hlyti að hafa þau áhrif, að menn
íæru yfirleitt að vanda hið allra
minsta til þeifra húsa er menn
bygðu, til þess að sleppa við sem
mest af skattinum Slcatturinn
mundi einnig hafa þau áhrif, að
þeir, sem bygðu sér hús, hefðu
þau eíns lítil og þsir með nokkru
srnóti gætu komist af með. A sama
hátt rauadi. hana verða til þess,
að fólk kipraði sig emsþá meira
saman en kú. Það mundi neyðast
til þess af því þ;ið þyldi ekki roeð
öðru móti hina háu hús.leigu, er
leiddi af skattinum.
Þessi skattur Knud Zimsen verk-
sr því í beild sinni á móti menn•
ingunni, auk þess sem hann er
afskapiega órétkiatur.
Það er einkennilegt, að Knud
Zimsen, sem sagður er sannkrist-
inn maður, skuii láta sér detta í
hug að fara að gera tillögur um
að hækka húialeiguna, vitandi þó
að það kemur verst niður á fá
tækum. Hitt hefði maður skilið
betur, hefði hasra komið roeð til
lögur um breytíngar á húsaleigu
lögunum í þá átt, að skki væri
hægt að setja roann út úr íbúð,
þó kann stæði ekki i skiiurn með
húsaleiguna, ef húsaleigunefnd
teldi orsökina til vanskilanna vera
veikindi eða atvinnuleysi, því á
siíku ákvæði væri þörf.
Ólafur Friðriksson.
Tvöföld laun.
Eftir Skjöldung.
---- (Frh)
Til skýringar þessu, og til þess,
að færa sönnur á míl sltt, er
nauðsynlegt að taka dæmi, og
verður þi ekki hjá koroist, að
nefna persóaulega nöfa þeiira
manna, sem nú taka tvöföld eða
margföjd Iaun. En eg skal tþegar
taka það fram, að eg neíni nöfnin
eins og þau væru heimildarrit,
en ekki til þess, sð kauta steini
að eigpndum þeirra, því þá per
sónulega, álít eg ekki koma ndtt
þessu máli við Þið cru vfst flestir
nútíraamenn, hverrar stéttar sem
eru, sem Uka við fé, þegar.þíð
býðst á heiðarlegan hátk, roselt á
mælikvarða okkar auðvaídssinna,
einr og A'þbl. kallar alla þá, sem
eru andvígir stefau þess. Og hvf
skulu þá ekkl þeir embættismenn,
sem teka nselra en einföid bun
-fyrir Btarfskraita sfna, taka við
þeim bitum, sem þing og stjórn
réttir aö þeim? En það verður hér
eins og annarstaðar, að allar synd
ir bitna á stjórninni. Það er stjórn
arinnar að sjá um, að euibættis-
roenn fái skki nema einföld laun
fyrir starfskrafta sfna. Og þar, sem
iog hamla þeim fra rokvæasdum,
svo sem er um iög um þingfarar-
kaup Alþingismanna, o. fl íög,
er þ»ð Aiþiugss að breyta þeim,
en stjórnarinnar, sem á að vera
leiðarsteinn Alþingis, að leggja
þær breytingar fýrir þingið.
En það er ekki bægt að krefj-
ast þess með létti af öllum stjórn-
um. Þass verður ekki með sann-
girai krafist af neicum meðal-
mönnuro, að þeir »taki sig til upp
úr eins manns hljóði", og breyti
eldgömlu fyrirkomulagi, né yfir
höfuð, vinni neitt tii þjóðþrifa.
Það þykir gott, ef sllktr menn
halda í horfinu En tii afburða-
rosnnanna er ekki ósai^ngjarat að
gera þessar kröfur. En um bá hefir
vist verið heldur litið hjá okkur,
á stjórnmálasviðiau, síðustu árin.
11.
Fjárankalög fyrir árið 1917 0. II.
Skai nú bent á nokkur dæmi
um tvöfaldar launagreiðslur í fjár-
hagsstjórn þings og stjórnar síð-
ustu 5 árin, og siðan, hvað senni-
lega hefði mátt spara. Byrja eg
á fjár og fjárauka-lögum, samþ.
1917, °S enda á sömu lögum,
samþ. 1921.
1. Fyrsta dæmið verður þá úr
fjáraukalögum fyrir árin 1914 og
1915, Undir 5. ,lið 10. gr. eru
þar veittar kr. 3977,9, sem kostn
aður við roilliþinganefad í eftir-
launa og Isunamálmu í aths, við
frumv. vísar stjórnin til landsreikn-
ingsins fyrir arin 1914 og 1915,
aths. endurskoðenda við hann, og
svara stjórnarinnar, um ástæða
fyrir fjárveitiogu þessari og sund •
uriiðun ,hennar. Á landsreikningn-
um er ekkert að græða í þcsiu e nu