Alþýðublaðið - 20.02.1997, Blaðsíða 4

4
ALPYöUÖLAtHU
nivnvi i uuAijun <;u. rcDnuMn isa/
v i ð t a I
■ Kolbrún Bergþórsdóttir heimsótti Elínu Torfadóttur fóstru og kennara ræddi viö hana um fóstrustarf-
iö, verkalýösbaráttuna, rómantíkina og árin meö Guðmundi jaka
Ég var rétt sest í sófann á heimili Elínar Torfadóttur
og Guömundar J. Guðmundssonar þegar Jakinn
gekk út úr eldhúsinu og bar bakka meö kaffi og með-
læti. “Þetta þýöir ekkert Elín,” sagði hann mæðulega
við konu sína sem sat við hlið mér, “Kolbrún sér í
gegnum þetta”. Og það þurfti ekki glögga manneskju
til aö sjá að þarna fór karlmaður sem var alls óvanur
eldhússtörfum, enda hefur hann eins og eiginkona
hans segir “alltaf verið úti á mörkinni”. En viðtalið
átti ekki að taka viö Guðmund, þótt hann hafi þegar
til kom tekið nokkurn þátt í því. Mér lék forvitni á að
ná tali af eiginkonu hans enda hafði ég heyrt marga
lýsa henni sem miklum kvenskörungi.
Paö þarf aö sýna valdhöfunum í tvo heimana og þaö strax í dag. Alþýöufólk á aö leggja niöur vinnu, lama at-
vinnulífiö og ná þannig fram kjarabótum.
Hvað gerði þig að verkalýðs-
sinna?
“Það er einfalt svar við því; það
var hjónabandið. Eg ólst upp hjá
mjög borgaralegum foreldrum í
vemduðu umhverfi og hef líklega
verið nokkuð dekruð. Faðir minn
vann í stjómarráðinu og móðir mín
var húsmóðir. Pólitík var aldrei til
umræðu á heimilinu svo ég muni og
það er á engan hátt hægt að segja að
ég hafi verið pólitísk í hugsun á mín-
um yngri ámm.
Við Guðmundur vomm samam í
bamaskóla og gagnfræðaskóla og 16
ára henti hann í mig snjóbolta til að
ná sambandi. í framhaldinu komst ég
ekki hjá því að sjá hversu mikill og
skemmtilegur maður var þama á
ferð. Hann var allt öðm vísi en aðrir
karlmenn sem ég hafði kynnst. Hann
þorði alltaf að taka áhættu en gerði
sér einnig glögga grein fyrir eftir-
leiknum. Ég varð ofsalega skotin í
Guðmundi og er það enn. Hann er
fæddur níu mánuðum á undan mér
og bömin okkar segja að ég hafi ver-
ið búin til fyrir hann. Mér finnst það
stundum sjálfri.
Pabbi hafði alveg ákveðnar hug-
myndir um það að yngri dóttir hans
ætti ekki að giftast svona illa og
lagðist eindregið gegn sambandi
okkar. En ég lét ekki undan. Ég ætl-
aði að giftast Guðmundi. Ég hafði
mitt í gegn en það kostaði baráttu og
ég bað föður minn aldrei um neitt
eftir það. Með tímanum komust þó á
sættir. Það var Guðmundi að þakka.
Hann sagði: “Þú getur ekki búið í
sömu borg og foreldrar þínir og lifað
í ósátt við þá.
Við Guðmundur gengum saman í
1. maí göngum og fyrir þær hlaut ég
miklar ákúmr hjá foreldmm mínum.
Mér fannst mjög gaman að vera með
þessum baráttuglaða hópi sem fylgdi
Guðmundi en hafði satt að segja eng-
an sérstakan áhuga á baráttumálun-
um. Ég var ekki einlægur verkalýðs-
sinni, en með ámnum vaknaði og
efldist pólitíski áhuginn. Annars get
ég sagt þér að ef ég byggi í Svíþjóð
þá væri ég krati. Olof Palme hefur
alltaf verið minn maður.
Ég man að sem ung kona fór ég á
einn fund hjá kvenfélagi Sósíalista-
flokksins. Þar leið mér ósegjanlega
illa og fór aldrei aftur. Mér fannst allt
einkenndist þar af framapoti en
minna bera á vilja til að greiða götu
kvenna. Ég er jafnréttissinni en hef
aldrei verið rauðsokka. Mér finnst að
kynin eigi að geta unnið saman. Guð-
mundur sagði einu sinni við mig: “í
guðanna bænum, gerðu strákana
okkar ekki eins ósjálfstæða og ég er”.
En svo hélt hann áfram að vera
ósjálfstæður því það hentaði honum
best.”
Er Guðmimdur jafnréttissinnað-
ur?
“Hann er jafnréttissinnaður í orði.
Hann vill gjaman, en ég er svo miklu
fljótari að koma hlutunum í verk. En
hann hefur ætíð stutt mig í öllu því
sem ég hef tekið mér fyrir hendur.”
Nú er stundum talað um þig eins
og þú sért drifkrafturinn á bak við
Guðmund.
Guðmundur: “Ég væri ekkert án
hennar.”
“Hann hefði ekkert getað án mín.
Jæja, það er kannski of mikið sagt,
en ég vann alla tíð og hann hefði ekki
getað verið kauplaus í verkföllum
langtímum saman nema vegna þess.
Ég var útivinnandi kona á þeim tím-
um þegar fjölmörgum þótti slíkt ekki
við hæfi. Ég var margoft spurð að því
Eitt af því eftirminnilegra var þegar
fín frú hér í bæ hrækti framan í
mig i mjólkurbúöinni meö oröun-
um: “Þarna sjáiö þiö hvernig maö-
ur fer meö svona kerlingar.”