Alþýðublaðið - 26.02.1997, Blaðsíða 7
MIÐVIKUDAGUR 26. FEBRÚAR 1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
7
V Í Ö t Q I
heim mismunun og óréttlæti og felur
það í sér, að horfið er frá þeim hugsjón-
um, sem lífeyrissjóðir verkalýðshreyf-
ingarinnar standa fyrir, sem eru sam-
trygging í anda jafnréttis og bræðralags.
Hömlur á valfrelsi í þessu efni, að
óbreyttri skipan mála á vinnumarkaði,
fela því ekki í sér mannréttindabrot.
Þvert á móti felst í þeim staðfesting á
samningsrétti verkalýðsfélaganna, sem
vemdar nýtur í löggjöf landsins og í al-
þjóðasamningum.
Af hverju neikvæð um-
ræða
Mér bíður í grun, að umræðan um af-
nám skyldutryggingar í hfeyrissjóði og
upptaka valfrelsis eigi rætur sínar að
rekja í þeirri umræðu, sem áu hefur sér
stað og byggir á því, að hfeyrissjóðir
verkalýðshreyfmgarinnar séu einhverjir
ellihfeyrissjóðir, sem byggi upp sér-
greindar innistæður fyrir hvem og einn
og séu allir á leiðinni á hausinn. Sú um-
ræða byggir á grundvallarmisskilningi
um sögu, hlutverk og stöðu lífeyrissjóð-
anna. Fleira kemur til. Á síðustu ámm
hefur séreignasjóðum á vegum verð-
bréfafyrirtækjanna vaxið fiskur um
hrygg. Þeim er ekki ætlað að vera lífeyr-
issjóðir í þeirri merkingu sem lffeyris-
sjóðir stéttarfélaganna era. Þeir eru sér-
eignasjóðir og sinna svipuðu hlutverki
og áskrift að spariskírteinum rikissjóðs
eða regluleg innlegg inn á bundna
bankareikninga. Þeir verða aldrei sam-
bærilegur kostur og hefðbundnir lífeyr-
issjóðir. Það er þó orðið brýnt, að lífeyr-
issjóðum verkalýðsfélaganna verði gert
fært að opna séreignadeildir sem tekið
geta við iðgjöldum fólks, sem stendur
utan stéttarfélaga og þeirra, sem kjósa að
mynda aukalegan lífeyrisrétt, umfram
skyldutryggingu samkvæmt kjarasamn-
ingum og lögum. Fjármálaráðuneytið
hefur þverskallast við að samþykkja
stofnun slíkra deilda við almennu lífeyr-
issjóðina um leið og það heimilar verð-
bréfafyrirtækjunum stofnun þeirra. Það
er að sjálfsögðu óþolandi og hefur nú
verið kært tii Umboðsmanns Alþingis.
Þessi vinnubrögð era þó í takti við þá
niðurrifsstefnu, sem rekin er gegn hfeyr-
issjóðunum og ég hef áður gert að um-
ræðuefni hér á síðum blaðsins.
Lokaorð
Réttur til að semja um lífeyrisrétt í al-
mennum kjarasamningum er lögmætur
réttur verkalýðshreyfingarinnar og telst
til mannréttinda. Skyldutrygging hfeyr-
isréttinda samkvæmt kjarasamningum
og lögum og skylduaðild, að tilteknum
lífeyrissjóðum er ekki brot á mannrétt-
indum. Síðast en ekki síst era lífeyris-
sjóðimir og starfsemi þeina hluti þess
kjama, sem verkalýðshreyfingin er
mynduð um. Sá kjami er grundvallaður
á jafnrétti og bræðralagi og hann eigum
við jafhaðarmenn að standa vörð um.
Höfundur er formaöur framkvaemdastjórnar
Alþýöuflokksins.
■ Grátlegt hvernig farið er með landsbyggðina
Kvótakerfi og stefnuleysi stjórnvalda
valda skelfilegum afleiðingum, segir Jónína Óskarsdóttir á Ólafsfirði.
“Atvinnuhfið á Ólafsfirði hefur ekki
verið upp á það besta síðan um áramót.
Hér var aflögð bolfiskvinnsla og 60
manns misstu atvinnuna", sagði Jónína
Óskarsdóttir, bæjarstjómarmaður á
Ólafsfirði í fréttaspjalli við blaðið.
“Það var lán í óláni að á sama tíma
vantaði starfsfólk á Dalvík og við höf-
um ekið með 15 konur til vinnu þar.
Önnur fyrirtæki hér brúuðu að mestu,
þannig að alvinnuleysi varð minna hér
en á horfðist. Nú held ég að við getum
litið glaðari dag, því að Sæunn Hall-
grímsdóttir hefur tekið á leigu allan
húsakost Hraðfrystihúss Ólafsfjarðar
og er að setja þar upp saltfiskþurrkstöð.
Þetta hefur gengið ljómandi vel og ég
held að þau séu nánast þau einu sem
era að þurrka fisk nú hér á landi. Horf-
umar eru því mjög góðar framundan.
Við eigum mjög sterka útgerð hér á
Ólafsfirði og aflabrögðin hafa verið
ljómandi góð. Við höfum hér þtjá
frystitogara, tvö rækjuskip og loðnu-
bát. Rækjan er ekki unnin hér á staðn-
um vegna þess að rækjuverksmiðjan
Var seld héðan 1990, vegna þess að
enginn mannskapur til, til að vinna við
hana. Þá var bolfiskvinnslan á fullu og
tók til sín allt starfsfólkið. Nú er bol-
fiskvinnslan komin um borð í togarana
og mannskapurinn í landi orðinn at-
vinnulaus.
Trilluútgerð er að leggjast af hér,
vegna kvótakerfisins. Það er afleitt því
hér skammt undan eru góð mið. Við
höfúm ekki frétt af að sjávarútvegsráð-
herra hafi tryggt að fiskurinn syndi út
úr firðínum til að láta veiða síg þar.
Endalaust krukkað í
tölurnar
Annars er það í alvöru talað grátlegt
hvemíg er verið að fara með lands-
byggðina, þá á ég bæði við kvótakerfið
og almennt stefnuleysí stjómvalda í
byggðamálum, steína er ekki til þar í
þeim málum, nema ef vera kynni að
hún felist í að flytja alla á Suðvestur-
homið og sporðreysa landinu. Þetta er
skelfilegt, ég tala nú ekki um þessar
160 milljónir sem á að spara á héraðs-
sjúkrahúsunum eingöngu. í því sam-
bandí er ekki minnst á Reykjavík, þótt
margsinnis hafi komið fram í úttektum
hjá ýmsum stofnunum að hægt sé að ná
fram mestum spamaði í Reykjavík þar
sem hægt sé að koma á mun meiri sam-
vinnu stóru sjúkrahúsanna. í staðinn
eru þeir að skera niður um tíu til tutt-
ugu milljónir á hvequ sjúkrahúsanna á
litlu stöðunum, sem verður til að ríða
þeim að fullu. Hér er búinn að vera
llatur niðurskurður ár eftir ár hjá
heilsugæslunni. Rekstur stofnunarinn-
ar var tekin út 1990 og þá var framlag-
ið skorið eins þröngt við nögl og mat
þeirra sem úttektina gerðu töldu mögu-
legt, en síðan er endalaust verið að
krukka í þá tölu. Það er alveg grátlegt.
Hér fyrir austan okkur er allt að leggj-
ast af, enginn læknir á Raufarhöfn og
hjúkrunarfræðingurinn að fara þaðan.
Ástandið á Norðausturhorninu er að
verða mjög slæmt.
Hér fækkaði fólki á sfðasta ári um
nálægt 30 manns, sem má að mestu
rekja til atvinnu- og heilbrigðisraála.
Þegar fólkinu var sagt upp í september
varð mjög míkill uggur í fólki um að
það þyrfti að fara héðan og skilja íbúð-
imar sínar eftir auðar, En bæði atvinn-
an á Dalvík og svo að saltfiskþurrkun-
in kom þetta fljótt, varð til þess að
fólksflóttinn varð þó ekki meiri en
þetta.
Fótbolti, skíðalandsmót
og snjóleysi
Af pólitíkinni hér heima er allt gott
að frétta. Ég mynda meirihluta með
sjálfstæðismönnum og það samstarf
hefur gengið mjög vel. Samstarf við H-
listann hefur ekki síður gengið vel því
að á þessum litlu stöðum eru störf
sveitarstjómarmanna fyrst og ffemst að
forgangsraða verkefnum og útdeila
þessu fáu krónum sem víð höfúm til
ráðstöfunar.
Annars held ég að óhætt sé að full-
yrða að mannlífið hér sé mjög gott. Við
getum boðið upp á flest sem þarf í
þjónustu. Við eigum nýtt íþróttahús og
svo eigum við fyrstudeildarlið í knatt-
spymu, sem allt snýst um og allir
leggjast á eitt með stuðningi við það.
Ólafsfirðingar, í samvinnu við Dalvík-
inga, ætla að halda hér íslandsmót á
skíðum 27,-30. mars. Það er heilmikill
viðburður fyrir ekki stærri sveitarfélög.
Undirbúningur hefur staðið síðan í
haust og síðast Uðið sumar var byggð-
ur hér skíðaskáli.
Veðráttan hér hefur eiginlega verið
einum of góð, því við höfum miklar
áhyggjur af að fá ekki nógan snjó fyrir
mótið. Þótt ótrúlegt sé hafa skíða-
mennimir okkar ekki getað æft nóg
vegna skorts á snjó. Ég var í Reykjavík
fyrir skömmu og sá þá að þar var meiri
snjór heldur en hér. Ég man ekki efitir
að hafa séð það fyrr og hef þó verið
mikið á ferðinni í mörg ár.
Hér hafa orðið mikil umskipti á síð-
ustu vikum svo að hljóðið í okkur hér
er mjög gott um þessar mundir”, end-
aði Jónína Óskarsdóttir sína frásögn frá
Ólafsfirði.
Staðan í stjórnmálunum
Lúðvík Bergvinsson alþingísmaður og Össur Skarp-
héðinsson ritstjóri Alþýðublaðsins ræða stjórnmálaá-
standið á opnum fundi á Hótel Selfossi kl. 20.30 í
kvöld. Aliir velkomnir.
Vmf. Dagsbrún — Vkf. Framsókn
Félagsfundur
í
Bíóborginni
Afmæliskveðja
Unnur Pétursdóttir
Hún Unnur systir er 70 ára í dag, ótní-
legt en satt. Stelpan sem söng fyrir
hænsnin, svo bræður hennar fengu fjaðr-
ir í hattana sína og gengu í augun á hinu
kyninu. Lærði að synda fimm ára. Hljóp
hraðast allra í eltingaleik og fallin spýtan.
Var vinsælust í göumni. Gætti yngri
systra sinna, sagði þeim sögur sem hún
samdi jafnóðum. Stóð á öðram fæti í
strætó og skemmti faiþegum með söng.
Var eldfljó! að læra vísur og Ijóð og mesti
lesúarhestur. Pabbi bauð okkur alllaf tíu
aura í verðlaun ef við gætum lært vísu
þegar hann var búinn að fara einu sinni
með hana og fímmeyring ef hann þurfti
að fara oftar með hana. Unnur hlaut ailtaf
fyrstu verðlaun. Stóð á sviði og lék um
tíu ára aldur.
Aldrei leyfði hún okkur systkinum sín-
um að vera í fýlu. Hún gerði allt svo bros-
legt að við gleymdum því. Alltaf var
þessi systir okkar tilbúin að rétta okkur
hjálparhönd og þutrka tár af kinn.
Hún hefur lagt gjörva hönd á margt um
dagana. Unnið við að rækla tómata, vín-
ber og gúrkur, í frystihúsí, við beitingar, í
bakarí, sem sériegur aðstoðarmaður
sjúkra hjá Reykjavfkurborg og síðast en
ekki síst alið upp funm mannvænieg
böm. Búið með sínum ektamanni Skúla
H. Magnússyni skáldi, bóhem og fyrrver-
andi blaðamanni Alþýðublaðsins í þijátíu
ár. Við systkin Unnar sendum þessari
hugrökku, glaðlyndu konu, sem aidrei
lætur deigan síga, kveðju og hrópum
húira fyrir henni.
Félagsfundur verður haidinn fimmtudag-
inn 27. febrúar í Bíóborginni við Snorra-
braut. Fundurinn hefst kl. 13.(X). Félagar
sýnum samtakamátt og fjölmennum á fund-
inn.
Sýnið skxrteini við innganginn.
Dagsbrún/Framsókn
Guðlaug Pétursdóttir
stödd { Danaveldi.