Alþýðublaðið - 27.02.1997, Blaðsíða 6

6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 27. FEBRÚAR 1997
f r q t t i r
■ Kjartan Helgason fyrrverandi forstjóri veltir því fyrir sér hvort það sé virkilega allra meina bót að
grafa og grafa...
Sér grefur gröf, þó ei grafi!
Norðan við fjörðinn á að rísa mikið stóriðjusvæði. Sagt er að það eigi að eyða öllu atvinnuieysi ó Vesturlandi eða því sem næst. Er lofsöngur sungin
því til dýrðar.
Þannig er lífið frá vöggu til grafar.
Það eitt er víst.
Sumum þykir ekki nóg að gert og
hafa fengið á heilann að það sé allra
meina bót að grafa. Eru það einna
helst þeir, er sjá um vegamál lands-
ins. Þannig er það varla kjördæmi hér
á landi, sem heimtar ekki jarðgöng.
Fyrir nokkrum árum var stofnað
félag um jarðgöng í Hvalfirði. Ekki
var séð að það væri bráð nauðsyn þá.
Nýbúið var að ljúka malbikun um
Hvalijörð og Akraborgin gekk dável.
En jarðgöng þýddu að leiðin vestur á
land og norður styttist eitthvað. Ekki
er vitað hvað þessi jarðgöng koma til
með að kosta þegar upp er staðið.
Ekki er vitað hve mikið það kostar að
halda þeim við. En hvað gerir það
til? Jarðgöng skulu koma. Gengur
svo vel að grafa að verktakar eru
langt á undan áætlun. Meira að segja
er kominn upp hiti í göngunum þó
ekki sé hans vant á þessum slóðum.
Ekki er spurt hvað þetta kostar né
hvar skuli afla fjár. Það virðist hins
vegar koma í ljós síðustu daga til
hvers reftmir eru skomir. Norðan við
fjörðinn á að rísa mikið stóriðju-
svæði. Sagt er að það eigi að eyða
öllu atvinnuleysi á Vesturlandi eða
því sem næst. Er lofsöngur sungin
því til dýrðar.
Ekki ætla ég að skattyrðast út af
því að menn ætli sér að eyða atvinnu-
leysi, hvort sem það er á Vesturlandi
eða annars staðar. Hitt frnnst mér
skondin ályktun að það þurfi endi-
lega að eyða atvinnuleysi á Vestur-
landi ffekar en til dæmis stór Reykja-
víkursvæðinu. Verður nokkuð meira
fyrir íbúa þess svæðis að aka á hveij-
um degi í Grundartanga en til dæmis
suður á Keflavíkurflugvöll, sem einu
sinni var fyrirheitna landið? Er ein-
hver trygging að það verði eingöngu
Vestlendingar sem fái þar atvinnu?
Það gæti ríkt þar önnur lögmál.
Mér finnst Vestlendingar hafa látið
leika þama á sig. Hefði til dæmis
ekki verið mun huggulegra að grafa
inn í Akraíjall alla hersinguna. Eg ef-
ast um að það hefði kostað meira. Þá
hefði ekki þurft að koma til ná-
grannakrits út af mengun eða öðm
slíku. Engin sjónmengun og allir
geta unað við sitt. Hollustuvemdar-
menn hefðu ekki þurft að þjóta upp
til handa og fóta og vakna af væmm
blundi. Veðurfræðingar hefðu ekki
þurft að spá í mengun af ferðamönn-
um. Né hefði þurft að gera spálíkan.
Að vísu myndi þessi hugmynd ekki
hafa breytt ferli framleiðslunnar. Mér
sýnist að auðvelt hefði verið að leiða
þessa fýlu niður með einhverjum
þrýstiloftbúnaði. Því það kvað vera
stutt í neðra þama. Ef þetta er þá ekki
tóm vitleysa, sem þeir segja um hit-
ann þama undir Hvalfirði. Einn kost-
ur er þó ósagður, þá hefðu Vestlend-
ingar ef til vill setið einir að vinn-
unni. Ekki þurft að óttast samkeppni
af stór Reykjavíkursvæðinu. Svona
getur æðið í að grafa hlaupið með
menn í gönur.
En þetta er ekkert einsdæmi. Fyrir
um hálfri öld var það mjög í tísku að
ræsa allar mýrar fram, hvar sem þær
var að finna. Vom Vestlendingar eng-
ir eftirbátar í þeim efnum. Þar era
mýrar á víð og dreif sundurtættar,
þótt sums staðar hafi gróið yfir, eins
og gengur. Ekki er þó langt síðan
landbúnaðarráðherra taldi brýna
nauðsyn til að moka niður £ þessa
skurði
Það hafði sem sé komið £ ljós að
mófuglinn var að hverfa. Hvort um-
hverfisráðherrann hefur borið skyn-
semi landbúnaðarráðherrans ofurliði
í þeim efnum skal ósagt látið. Svona
getur framsýni manna verið ábóta-
vant.
Það er svo annar þáttur þessa máls
hve fslenskir ráðamenn em haldnir
slæmum sjúkdómi varðandi stóriðju-
mál. Duga þar fá meðul. Þeir virðast
halda að það sé mikil framtfð £ að
selja raforku undir verði og virkja út-
lendinga fyrir stórfé. Er þar ekki einu
sinni spurt hvort mennimir séu borg-
unarmenn eða ekki. Þannig hefur
varaforstjóri álversins fyrirhugaða á
Gmndartanga, að minnsta kosti
tvisvar ýjað að þvi að vel gæti það
komið til mála að bjóða út hlutafé á
innlendum markaði. Eitthvað em £s-
lenskir stjómmálamenn skotnir i
hugmyndinni. Þannig ætlar Davið að
stofna öflugan fjárfestingarbanka
með þv£ að slá saman þremur sjóðum
Við gemm ráð fyrir að þetta verði
veitingahús £ ffnni kantinum, en sjá-
um þó fyrir okkur að mest viðskipti
verði við pöbbinn,” sagði Bjami
Steinarsson, málarameistari, sem er
atvinnuveganna, eins og þeir kalla
það, gera rikisbankana að einka-
bönkum og svo framvegis. Einhver
forystumanna þessara sjóða taldi
þennan banka of litinn til slfks'. Ætli
það sé ekki nokkuð til f þvf. Er þá
ekki ráð að taka bara lán? Ég spyr.
Enn er ísland vfst í þeim flokki þjóða
að þeim sé treystandi til þess. Ein-
hver ólykt finnst mér þó af þessu ef
litið er til systurfyrirtækisins á
Gmndartanga. Islendingar em þar að
reyna að losa sig við'sinrt hluf 1 jám[-
blendinu. Em Nórð'm'érín” eifthvað
r i
tregir í taumi? Hvað kemur til? Er
þetta ekki góður kostur að selja
Norðmönnum eitt stykki jámblendi.
Eða hvað?
Mér finnst tími til kominn að ís-
lendingar fái að vita hvað hér er að
gerast. Spilin þurfa að koma á borðið
á þessum tímum upplýsinga. Að íokí-
um legg ég til að Skagamenn tileinki
sér sönginn “Þú bláfjalla geimur...”
Smekklegur texti og auðskiljanlegur
og besta lag.
einn af hluthöfunum í Digranesi ehf.
sem hefur verið stofnað í Borgamesi
um að opna nýtt veitingahús þar í
bænum.
Veitingahúsið verður til húsa í einu
af elstu húsunum í Borgamesi, oft
kallað Gamla verslunarfélagið.
Standsetning hússins rær vel á veg
komin og innréttingar verða settar
upp á næstu dögum. Ráðgert er að
opna húsið um mánaðamót mars/apr-
fl.
“Þetta er gríðarlega fallegt hús, á
þrem hæðum, um 100 fermetrar að
flatarmáli,” sagði Bjami. “Við verð-
um með það allt undir, á fyrstu hæð-
inni verður aðalveitingasalurinn, í
risinu verður þægilegur bar og kon-
íaksstofa, en eldhús og snyrtingar í
kjallaranum.”
Aðdragandinn er orðinn nokkuð
langur að sögn Bjama. “Það var fyr-
ir hálfu öðm ári að við rottuðum okk-
ur saman nokkrir bjartsýnismenn.
Draumur okkar er að þetta verði
ferðaþjónustufyrirtæki. Svona að-
staða hefur aldrei verið til í Borgar-
nesi, og við teljum okkur vera að
bæta úr þörf, sem við vonumst til að
verði vel takið,” sagði Bjami Stein-
arsson.
Verkamannafélagið Hlíf
Félagsfundur
Félagsfundur verður haldinn hjá Verkamannafélaginu Hlíf
á Reykjavíkurvegi 64, Hafnarfirði, fimmtudaginn 27. febr-
úar 1997 kl. 20.30
Fundarefni:
Kjaramál og heimild til vinnustöðvunar.
Stjórn Hlífar
Hveragerðisbœr
Útboð
Gatnagerð og endur-
nýjun hitaveitu
Hveragerðisbær óskar eftir tilboðum í frágang frárennsl-
is, gatna, stétta og endurnýjun hitaveitulagna í Hvera-
gerði.
Helstu magntölur eru:
Gröftur.............3700 m3
Fylling ............2600 m3
Lagnir................590 m
Jöfnunarlag ........6900 m2
Klæðning ...........5700 m2
Kantsteinn ...........950 m
Malbikaðar gangstéttir 1275 m2
Steyptar gangstéttir .. .200 m2
Þökulögn ...........1540m2
Hitaveitulagnir......2480 m
Vatnslagnir ..........320 m
Útboðsgögn verða afhent á Verkfræðistofu Suðurlands
ehf; Austurvegi 3-5, Selfossi, og skrifstofu Hveragerðis-
bæjar, Hverahlíð 24, Hveragerði, frá og með þriðjudegin-
um 18. febrúar 1997 gegn 5.000 kr. skilagjaldi. Tilboðum
skal skila á skrifstofu Hveragerðisbæjar, Hverahlíð 24,
Hveragerði, fyrirkl. 11.00 þriðjudaginn 11. mars 1997, en
þá verða þau opnuð að viðstöddum þeim bjóðendum
sem þess óska.
Bæjartæknifræðingur
Styrkir úr íþróttasjóði
Samkvæmt lögum um breytingu á verkaskiptingu ríkis og
sveitarfélaga nr. 78/1989 veitir Alþingi árlega fé í íþrótta-
sjóð.
Framlög úr íþróttasjóði skal veita til sérstakra verkefna á
vegum íþróttafélaga eða íþróttasamtaka í því skyni að
bæta aðstöðu til íþróttaiðkana sbr. reglugerð um íþrótta-
sjóð nr. 609/1989.
Tekið skal fram að ekkert liggur fyrir um fjárveitingar til
sjóðsins 1998 en þær eru ákveðnar í fjárlögum hverju
sinni til eins árs í senn. Felur árleg fjárveiting þannig ekki
í sér skuldbindingar um frekari styrkveitingar.
inga á árinu 1998 þurfa að berast fyrir 1. maí n.k.
íþróttanefnd ríkisins, menntamálaráðuneytinu,
Sölvhólsgötu 4, 150 Reykjavík, á þar til gerðum
eyðublöðum ásamt greinargerð um fyrirhuguð verkefni.
Menntamálaráðuneytið, 24. febrúar 1997
Nýtt veitingahús
í fínni kantinum