Alþýðublaðið - 11.04.1997, Blaðsíða 3
FÖSTUDAGUR 11. APRlL 1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
onarmið
Ferðasaga 2
ar fylgja Benny Hinn.
Borgarbarnið gafst upp
á pólitískri umræðu. Það
sneri sér að því að rökræða
um kosti og galla staðar-
ins. Ekki gafst það betur.
Landsbyggðarmanninum
líkar vel þegar kostimir
eru ræddir en þegar gall-
arnir eru til tals er annað
upp á teningnum. Skiptir
þá litlu hve vel eða illa
málið er rökstutt, það eru
engir gallar á landsbyggð-
inni. Þeir em allir fyrir
sunnan. Borgarbaminu
leist vel á þessa útskýr-
ingu. Ef gallarnir em ekki
til staðar er þetta eins og
himnaríki á jörð. Borgar-
bamið var því ekki óánægt
með að búa í himnaríki.
Borgarbamið hóf rann-
sóknir á félagslífi. Komst
fljótt að því að á staðnum
var „mikið“ félagslíf.
Ymsir hópar vora starf-
ræktir. Einn galli var þó á
gjöf Njarðar en hann var
sá að flestir hópar vom
lokaðir og þess vel gætt að
Borgarbarnið dró þá ályktun að pólitík væri eins
og hver annar sértrúarsöfnuður. Landsbyggðar-
maðurinn fylgir sínum flokksforingja líkt og
sannir trúfélagar fylgja Benny Hinn.
Nú hefur borgarbamið búið um
skeið á landsbyggðinni. Borgarbam-
inu fannst tími til kominn að kynnast
fólkinu, spratt á fætur, brosandi, og
reyndi ýmis tjáningarform. Borgar-
barninu brá í brún þegar það komst
að því að erfitt var að gerast „lókal“.
Það var greinilega ekki á færi hvers
sem er. Eftir fund við einn aðfluttan
heimamann komst borgarbamið að
því að það tæki aðeins tvö til þrjú ár
að komast í félagshópinn. Hver getur
ekki beðið eftir því? hugsaði borgar-
barnið með bros á vör.
Borgarbarnið vildi samt ekki bíða
svo lengi. Hann tók upp á því að
bjóða góðan dag, heilsa með hæ eða
sæl(l). Allt kom fyrir ekki, biðin virt-
Pallborð i
Páll Óli Jónsson
skrifar
ist vera nauðsynlegt ferli sem allir
eiga að ganga í gegnum. Borgarbam-
ið, sem hafði heyrt um Bermúdaskál-
ina margfrægu, tók upp á því að nota
brostæknina. Eitthvað virtist heima-
manninum lítast illa á þetta sjálfum-
glaða borgarbam. Já, Reykvíkingar
eru montprik.
Landsbyggðarmaðurinn er ekki
mikið fyrir að ræða hlutina. Þegar
landsbyggðarmaðurinn hefur mynd-
að sér skoðun þá er hún óbreytanleg.
Pólitísk umræða er ekki til. Ef borg-
arbaminu datt í hug að vera á móti
var eins og himinn og jörð væm að
farast. Hann fékk að heyra að höfuð-
borgin væri að soga allt til sín, hinir
væra heimskir og vitlausir. Borgar-
bamið dró þá ályktun að pólitik væri
eins og hver annar sértrúarsöfnuður.
Landsbyggðarmaðurinn fylgir sínum
flokksforingja líkt og sannir trúfélag-
nýir aðilar kæmust ekki inn. Og ef
það vildi svo óheppilega til að nýtt
andlit leit dagsins ljós þá var þess
vandlega gætt að tala ekki of mikið
við þann nýja. Of mikil samskipti
gætu haft þau truflandi áhrif að ný
sjónarmið kæmu upp á yfirborðið.
Þar sem tjáskipti sjálfs lands-
byggðarmannsins voru ekki til að
hrópa húrra fyrir þurfti borgarbamið
að leita vel að hinum ýmsu fyrirtækj-
um. Borgarbarnið tók strax eftir því
að merkingum var víða ábótavant.
Eftir langa umhugsun komst hann að
því að menn áttu bara að vita hvar
hlutimir voru. Opnunartími fyrir-
tækja var einnig öðruvísi en tíðkaðist
í borginni. En þetta átti borgarbarnið
líka að vita og var landsbyggðamað-
urinn furðu lostinn þegar hann var
spurður að svona sjálfsögðum hlut.
Hlutimir hafa ekkert breyst í mörg ár
og var landsbyggðarmaðurinn óvan-
ur þessum spumingum. Já, þessi
borgarböm eru svo fáfróð.
En þrátt fyrir nokkra annmarka þá
hugsaði borgarbarnið jákvætt til
landsbyggðarinnar. Því þrátt fyrir allt
er stressið, sem fylgir borginni ekki
til staðar úti á landi. A landsbyggð-
inni em hvorki morðóðir brjálæðing-
ar né óþolandi mikið af hagfræðing-
um eða lögfræðingum. A lands-
byggðinni er ekki þessi eilífa rigning
sem fylgir suðvesturhominu. A
landsbyggðinni er alltaf gott veður.
Já, landsbyggðin getur svo sannar-
lega verið paradís á jörð.
Osk Sjómannafélags
Reykjavíkur um frekari
rannsókn á ástæðum þess að
Dísarfellið sökk er framhald
mikilla umræðna meðal sjó-
manna, sérstaklega þeirra
sem hafa starfað lengi á
kaupskipum. Þeim þykir veðr-
ið ekki hafa átt að verða þess
valdandi að skipið sökk. Jó-
hann Páll Símonarson, sem
er félagi í Sjómannafélaginu,
sem er sérstakur áhugamaður
um öryggismál sjómanna og
hefur eytt miklum tíma í
allskyns rannsóknir og fleira
hefur farið fremst í flokki sjó-
manna. Jóhann Páll sat sjó-
prófin vegna Dísarfellsins og
mun hafa rætt við skipverja
og fleiri og eftir því sem best
er vitað er hann með lista
sem inniheldur allt að 90 að-
finnsluatriðum sem Jóhann
Páll telur að hafi ekki verið
eins og best verður á kosið
um borð Dísarfellinu áður en
það lagði í hina afdrifaríku-
ferð. Sjómenn vilja meina að
við sjóprófin hafi ekki tekist að
fá fram nægar skýringar.
Ekki geta Sjálfstæðismenn í
Reykjavík farið leynt með
þann titring sem er innan
þeirra raða varðandi fram-
boðslista flokksins til næstu
borgarstjórnarkosningar. Því
fer fjarri að einhugur sé um
Árna Sigfússon sem leiðtoga
listans. Það má meðal annars
sjá i viðtali Dags-Tímans við
Guðrúnu Zoega, borgarfull-
trúa þar sem hún segir óvíst
hvort hún styðji Árna komi lil
prófkjörs. Vitað er að fleiri en
Árni vilja leiða listann, í von
um borgarstjórastólinn.
Sama er hægl að segja um
Sjálfstæðismenn í Hafnar-
firði, en eins og kunnugt er
klofnaði flokkurinn þar í bæ.
Innan meirihluta sjáflstæðis-
manna, það er þeirra sem
ekki styðja Jóhann G. Berg-
þórsson og Ellert Borgar
Þorvaldsson, eru raddir um
að Magnús Gunnarsson,
sem leiddi listann síðast beri
það mikla ábyrgð á hvernig
fór að hann komi ekki til
greina. Allt eins er reiknað
með að Þorgils Óttar
Matheisen hafi betra lag en
áður til að taka forystu meðal
sjálfstæðismanna í Hafnar-
firði. Þeir sem til þekkja segja
að Þorgils Óttar ætli sér að
grípa tækifærið.
Osættinu innan bæjar-
stjórnar Vesturbyggðar
virðist ekki ætla að linna. Þar
er hver höndin upp á móti
annarri og virðist ekkert lát á.
Persónuleg óvild er orðin slík
að ekki er gert ráð fyrir að um
heilt grói á kjörtímabilinu. Þrír,
þeirra níu, sem kjörnir voru í
bæjarstjórnina hafa flutt bú-
ferlum frá Vesturbyggð og
talið er að fleiri flytji. Talið er
víst að ósættið verði áfram,
allt til næstu kosninga og þá
er talið að þeir sem nú eru í
bæjarstjórninni komi til með
að eiga erfitt uppdráttar, hyggi
þau á endurkjör. Því er allt
eins gert ráð fyrir að miklar
breytingar verði á framboðs-
listum þeir flokka sem eiga
aðild að bæjarstjórninni.
Magnús Þór Magnússon:
“Halldór sem tók við af Guð-
mundi jaka.“
en er það kannski Halldór
Bjömsson?"
Bjarni Már Bjarnason:
“Halldór Björnsson."
Sigríður Oddný
Stefánsdóttir:
“Halldór Björnsson/
Kristín Jóna Vigfúsdóttir:
“Halldór Björnsson."
Snorri Gunnar
Sigurðarson:
“Eg fylgist ekki með póitík.
v i t i m q n n
“Með því að kaupa einn felgu-
bolta á ári hjá Toyota tekur
það eina milljón og ellefu ár
að safna punktum í utanlands-
ferð.“
Óskar Magnússon í Hagkaup að ræða um
Fríkortið í DT.
“Ég er Húnvetningur. Það
svarar þeirri spurningu."
Gunnar Dal í HP, þegar hann var spurður
hvaða listamaður hefði haft mest áhrif á
hann.
“Það var hringt á dyrabjöll-
unni hjá mér og síðan var
alltaf verið að trufla mig með
símhringingum um nætur."
Judith Esztergal, leikmaður Hauka, í
Mogganum, en hún var að lýsa truflunum
sem hún varð fyrir fyrir úrslitaleikinn um (s-
landsmeistaratitilinn.
“Ég lít ekki á þetta sem sam-
keppni, að minnsta kosti ekki
alvarlega samkeppni."
Magnús Hreggviðsson í Fróða að ræða
við HP, um fyrirhuguð tímarit Þórarins
Jóns Magnússonar.
“Ég veit það ekki, en það gæti
vel verið.“
Guðrún Zoega borgarfulltrúi Sjálfstæðis-
flokksins í DT, þegar hún var spurð hvort
hún muni styðja Árna Sigfússon í næstu
kosningum.
“Enda hefur John Wayne líka
miklu meira að segja en Jesús
Kristur. Og svo er hann líka
svo miklu flottari í tauinu.“
Friðrik Erlingsson í Mogganum.
“Ég ætla ekki að hjálpa ein-
hverjum sóða út í bæ að fara
illa með þessa konu.“
Arnar Knútsson, hjá Stuttmyndadögum,
um mynd sem barst til hans, en á mynd-
inni er þekkt sjónvarpskona í ástarleik við
karlmann, í HP.
“Það er engin spurning að
þetta var hrein og klár ógnun
því hann gaf í á traktornum og
lækkaði gáigann með kart-
öflugafflinum. “
Birgir Þórðarson í DV, að lýsa samskiptum
sinum við Ólaf Þórarinsson bónda á Háfi.
Sáðu hugsun og þú uppskerð
breytni.
Sáðu breytni og þú uppskerð venjur.
Sáðu venjum og þú uppskerð per-
sónuleika.
Sáðu persónuleika og þú uppskerð
hlutverk.
C.A Hall.