Alþýðublaðið - 15.04.1997, Blaðsíða 3

ÞRIÐJUDAGUR 15. APRÍL 1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
ónarmio
Alþýðubandalag, bandalag um hvað?
Það eru margir sem eru efins um
að Grósku, nýstofnuðum samtökum
jafnaðarmanna og félagshyggjufólks,
takist ætlunarverk sitt sem er að
knýja fram sameiningu Þjóðvaka,
Kvennalista, Alþýðuflokks og Al-
þýðubandalags í næstu alþingiskosn-
ingum. Við tölum reyndar um sam-
fylkingu í formi kosningabandalags
(með einum sameiginlegum lista) en
það er sameining að vissu marki.
Sameining hugmynda og fólks, sam-
eining krafta. Þeir sem eru skeptískir
eru það vegna þess að sumir þing-
menn flokkanna eru á móti samein-
ingu. Þetta er alröng niðurstaða.
Þingmenn hafa ekkert umboð um-
fram aðra flokksmenn til að hafna
Pallborð
Róbert
Pálsson
skrifar
sameiningu. Þingflokkar vinstri
manna eru ekki valdastofnanir innan
flokkanna. Þeir eru fram-
kvæmdaarmar flokkanna. Um skipu-
lagsmál fjalla miðstjómir og lands-
fundir, þ.e.a.s. valdastofnanimar inn-
an flokkanna. Þess vegna er í raun
ekkert sem gefur okkur þá niður-
stöðu að einstakir þingmenn hafi
meira um sameiningu að segja en
aðrir. Þeir em að sjálfsögðu bundnir
aðeins af eigin sannfæringu þegar
kemur að afgreiðslu mála á þinginu
rétt eins og hver sjálfstæður, sjálfsá-
byrgur einstaklingur er aðeins bund-
inn af eigin sannfæringu þegar kem-
ur að starfi í stjómmálum. Þannig er
ekki hægt að neyða þingmenn til
samstarfs, þeim er frjálst að segja
nei. En það gildir aðeins fyrir þá
sjálfa.
Verðandi, samtök ungs Alþýðu-
bandalagsfólks og óháðra, sendi frá
sér ályktun á dögunum þar sem farið
er fram á allsherjaratkvæðagreiðslu í
Alþýðubandalaginu um vilja flokks-
manna til sameiningar. Ýmsir hafa
gagnrýnt þetta með því að ekki sé
hægt að láta kjósa um sameiningu
áður en það liggji fyrir um hvað sam-
einingin á að snúast. Þessar gagnrýn-
israddir virðast gefa sér fyrirfram að
kjósendur séu fífl. Það em þeir ekki.
Það vita allir um hvað sameiningin á
að snúast. Hún snýst um jafnaðar-
stefnuna.
Hins vegar ætti með auðveldum
hætti að vera hægt að spyija svona:
„Ert þú fylgjandi því að hafist verði
handa við undirbúning sameiginlegs
framboðs Alþýðubandalags, Alþýðu-
flokks, Þjóðvaka og Kvennalista?“
Já eða nei. Það er til þessi gamla
regla sem er ansi góð. Hún virkar í
grófum dráttum þannig að meirihlut-
inn ræður og er oft kölluð lýðræði.
Til þess að gera þetta enn lýðræðis-
legra er hægt að láta kjósa aftur eftir
að málefnavinna flokkanna hefur far-
ið fram.
Eftir 24 mánuði verður enn á ný
gengið til alþingiskosninga. Það er
stuttur tími sem er ótrúlega fljótur að
h'ða. Það er ekki ásættanlegt að bíða
þar til eftir sveitarstjómarkosningar
til að fara að vinna í málinu. Þess
vegna er mikilvægt að fólkið í flokk-
unum láti í sér heyra, og ekki síður
mikilvægt er að það láti á sér skiljast
að það sé ekki tilbúið í málamiðlun
þegar kemur að sameiningu. Sumir
hafa sagt að Gróska sé að fara oft
hratt. Að nauðsynlegt sé að nýta nýja
bmmið á sameiginlegu framboði í
kosningunum. Þessu er ég ósam-
mála. Sameinaðir vinstri menn eiga
að hljóta kosningu sem hvílir á var-
anlegum gmnni. Fólk á að kjósa okk-
ur vegna styrks okkar, ekki vegna
veikleika annara. Ef nýja brams leið-
in væri farin er ég hræddur um að
nauðsynlegt væri að skipta algerlega
út gömlu frambjóðendunum og fá
nýja í staðinn. Eins freistandi og það
kann að hljóma er ég hræddur að það
yrði ekki skynsamlegt.
Ég tek ekki þátt í neinu framboði
gömlu flokkanna í næstu alþingis-
kosningum. Vegna þess að ég vil
sameiningu þeirra. Þetta er full-
komnlega heiðarleg yfirlýsing,
ígranduð og rökstudd. Með því að
fara til baka til gömlu flokkanna ynni
ég gegn minni eigin sannfæringu og
það á engin maður nokkum tíma að
gera. Það er aldrei réttlætanlegt. Ég
hef ekki sagt mig úr lögum við Al-
þýðubandalagið eins og sumir hafa
sagt. Ég er enn í flokknum. Ég er enn
hugmyndafræðilega sammála Al-
þýðubandalaginu. Ég er enn þeirrar
skoðunnar að Alþýðubandalagið sé
besti flokkurinn á vinstri væng ís-
lenskra stjómmála. En ekki nógu
góður. Og það er málið. Alþýðu-
bandalagið hefur ekki nægan stuðn-
ing til að skipta máli, til að breyta og
það þarf að breyta.
Sameiningin, um hvað, til hvers?
er spuming sem látin hefur verið
flakka í umræðunni. Ég spyr til baka;
Alþýðubandalagið, bandalag um
hvað, til hvers? Til þess að innleiða á
Islandi jöfnuð. Jöfn réttindi til fæðis,
klæðis og húsnæðis. Til heilsugæslu
og menntunnar en fyrst og fremst
jöfn tækifæri einstaklinga til að nýta
hæfileika sína. Til þess að verða það
sem þeir geta orðið. Það er engin til-
viljun að það er einmitt vegna þessa
sem sameining vinstri manna er
nauðsynleg. Jöfn tækifæri. Á lífsleið
einstaklinga koma tímar þar sem
möguleikar opnast á að gera hluti
sem skipta máli. Ég held að núna sé
tími til að vinstri menn geri hluti sem
munu skipta máli fyrir íslenskt þjóð-
félag á nýrri öld. En við verðum þá á
sama tíma að átta okkur á því að það
er ekki okkar í grasrótinni að bíða
eftir framkvæði þingmanna og for-
manna flokkanna í sameiningarmál-
um. Það er ekki verið að tala um
sameiningu þingmanna eða for-
manna heldur sameiningu flokka og
fólks með sameiginlegar hugsjónir.
Við verðum að taka framkvæðið
sjálf. Fyrsta skrefið er að hver maður
ákveði að hann taki ekki þátt í neinu
framboði nema sameiginlegu fram-
boði vinstri manna í næstu kosning-
um. Þá er sigurinn og sameiningin í
höfn.
Partý helgarinnar var tví-
mælalaust kynning banda-
ríska fyrirtækisins Joe Boxer á
framleiðsluvörum næstu vertíð-
ar, sem fór fram í flugskýli 4 á
Reykjavíkurflugvelli. Fyrirtækið,
sem rekur um 600 verslanir,
framleiðir aðallega sundföt,
undirföt og náttföt, og er meðal
annars þekkt fyrir glæsilegar
karlmannanærbuxur sínar. Til
landsins var flogið hvorki meira
né minna en 157 erlendum
blaða- og sjónvarpsmönnum
allra þekktustu tískublaða og -
þátta vestra. Aðstandendur
kynningarinnar buðu á laugar-
dagskveldið til gríðarlegrar
veislu í flugskýlinu, þar sem
hafnfirskir víkingar tóku á móti
gestum og leiddu til bardaga
áður en gengið var í sam-
kvæmið. Boðið var upp á
Campari og hvítvín á undan,
síðan grafið lambakjöt í forrétt,
rjómaost vafinn í reyktan lax,
og þarnæst heita sjávarrétti.
Þessu var skolað niður með
gómsætu hvítvíni. Matargestir,
sem skiptu nokkrum hundruð-
um, gátu síðan gengið á barinn
með sérstakt merki í barmi til
að greina þá frá þeim, sem
bara fengu að koma á eftir.
Merkið tryggði ókeypis þjónustu
á barnum og varð eftirsótt vara
þegar leið á kveldið...
Hið íslenska glitterati fyllti
boðslista Joe Boxer í flug-
skýli fjögur. Ungir leikarar og
fögur módel af báðum kynjum
settu svip sinn á kvöldið, og
bandarísku blaðamennirnir
höfðu á orði að þeir hefðu
aldrei séð svona mikið af fal-
legu fólki á einum stað. Tveim-
ur ráðherrum að minnsta kosti
var boðið. Davíð Oddsson
komst ekki vegna fjarveru er-
lendis og Halldór Ásgrímsson
þorði líklega ekki að láta sjá sig
á undirfatasýningu. Það skipti
þó engu, því í þeirra stað mátti
sjá bæði Svavar Gestsson og
frú Vigdísi Finnbogadóttur, og
fjölmiðlastjarnan Stefán Jón
Hafstein var að sjálfsögðu
mættur í sínu fínasta pússi...
Erlendu blaðamönnunum bar
saman um að uppátæki Joe
Boxer væri hin besta landkynn-
ing fyrir l’sland. Uppátækið kost-
ar þó sitt. Free-lance blaða-
maður á vegum Harpers tók sig
til og reiknaði út, að með ferða-
lögum og uppihaldi aðstand-
enda kynningarinnar, veislunni í
flugskýlinu og öðru tilheyrandi
hefði heildarkostnaðurinn tæp-
ast reiknast minna en 100 -
hundrað - milljónir íslenskra
króna. Það eru talsvert margar
nærbuxur...
ÉT
Astæðan fyrir því að Island
var fyrir valinu voru
tengslSigurjóns Sighvatsson-
ar, eins aðaleigenda Stöðvar 2,
við fyrirtækið. En einsog
Nicholas Graham, forvígis-
maður Joe Boxer í flugskýli
fjögur þetta kvöld upplýsti í tölu
sinni, þá eru þeir búnir að vera
vinir í fimm ár. Sigurjón átti þó
ekki heimangengt frá Hollívúdd
og gat því miður ekki verið við-
staddur fjörið. Þess í stað mætti
eiginkona hans og meðeigandi,
Sigríður Þórisdóttir, og opnaði
sjóið með stuttri ræðu. Var haft
á orði að íslenskir stjórnmála-
menn gætu margt af henni lært,
því ræðan var stutt og kjarnyrt,
og þar að auki skiljanleg...
hinumcgin
"FarSide" eftir Gary Larson
Ingibjörg Magnadóttir,
nemi:
“Já, það er það, sérðu ekki
hvað allt er æðislegt."
Friðrik Þorsteinsson,
kaupmaður:
“Já, vorið er komið.“
Halldór Jóhannsson,
sölumaður:
“Já.“
Sissa, Ijósmyndari:
“Já, heldur betur. Loksins,
loksins.
Guðrún Guðmundsdóttir,
kaupmaður:
“Já, svo sannarlega."
vi t i menn
“Framleiðendur og seljendur
gúmmíhanzka hafa augljós-
lega ekki áttað sig á breyttri
verkaskiptingu á heimilum."
Vikverji í Mogganum.
“Enn eru umbúðir gúmmíhanz-
ka skreyttar myndum af
velsnyrtum kvenhöndum sem
njóta verndar gúmmíhanzka
við uppvaskið."
Víkverji í Mogganum.
“Víkverji dagsins - sem er
karlkyns og vaskar upp -
stendur oft frammi fyrir því að
einu gúmmíhanzkarnir, sem
eru til í hans stærð, eru bleik-
ir.“
Víkverji í Mogganum.
“Hvaða karlmaður með snefil
af sjálfsvirðingu vaskar upp
með bleika gúmmíhanzka?"
Víkverji í Mogganum.
Það eru ekki bara gúmmíhanz-
kaframleiðendur, sem ekki
gera ráð fyrir jafnri verka-
skiptingu kynjanna á heimil-
inu.“
Víkverji í Mogganum.
“Strauborð eru til dæmis oft
óþolandi lág fyrir hávaxna
karla, jafnvel í hæstu still-
ingu.“
Víkverji í Mogganum.
“Alltaf eru það konur, sem
halda lærða fyrirlestra um
þurra bossa og rakadrægni og
sjást dedúa við ungabörnin.
Ekki karlmaður í augsýn."
Víkverji í Mogganum.
“Ekki stuðlar þetta aðeins að
því að viðhalda gömlum og úr-
eltum viðhorfum til hlutverka
kynjanna, heldur hlýtur þessi
markaðspóiitík hreinlega að
koma niður á fyrirtækjunum,
sem um ræðir."
Víkverji í Mogganum.
s
Og svo flaug hann á burt með mitt
vor yfir heiðar og hlíðar,
með höll mína, tign mína og ríki, -
ég vissi það síðar,
með hið fegursta og besta sem að-
eins að afspum ég þekki.
- Og ég átti það, átti það allt, en ég
vissi það ekki.
Úr Ijóöinu Raddir sem aldrei hljóöna, eftir
Guömund Böövarsson.