Alþýðublaðið - 23.04.1997, Page 3

MIÐVIKUDAGUR 23. APRÍL 1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
ónarmið
Lífeyrissjóðirnir og samtryggingin
Það er ekkert sem réttlætir það að stjórnir líf-
eyrissjóða séu í höndum annarra en þeirra sem
eiga þá þ.e. fólksins sem hefur öðlast þar lífeyr-
isréttindi.
Að áliti margra erlendra trygg-
ingafræðinga er íslenska samtrygg-
ingarkerfið eitt það besta sem vest-
ræn ríki hafa komið sér upp. Yfir 130
þú. Islendingar er í samtryggingar-
sjóðum og tæplega 3000 í séreigna-
sjóðum. Um 15ooo íslendingar á
aldrinum 16-70 ára eru ekki í neinum
lífeyrissjóði.
Með nýjum lögum um lífeyrissjóði
er reynt að ná betur utanum þetta
kerfi sem margir sjá taka við af al-
mannatryggingarkerfinu. Til að svo
verði þurfa allir að greiða í lífeyris-
sjóð og allir að standa jafnt að vígi
gagnvart ríkinu hvað tryggingar
varðar. Með þessu á ég við það að
þeir sem greiða 10% af launum sín-
Gestaboð |
■ Kristján
l-S. Pálsson
skrifar

um í samtryggingarsjóð tapi ekki öll-
um spamaðinum í jaðarsköttum og
séu ekkert betur settur eftir 40 ára
ráðdeild en sá sem aldrei sparaði
neitt og þiggur í staðinn af ríki og
sveitarfélögum.
Allir greiði ■ lifeyrissjóð
Samkvæmt frumvarpinu sem nú er
til umfjöllunar í þinginu eru allir
milli 16-70 ára skikkaðir til að greiða
í samtryggingarsjóð. Það jafnar
ósamræmið milli ráðdeildarmanna
og trassanna. Séreignasjóðsmenn eru
óhressir með það að séreignaformið
verði lagt af með rumvarpinu. Ég tel
að ef séreignasjóðimir kaupa trygg-
ingu sem mætir samtryggingará-
kvæðinu þá ættu þeir að geta starfað
samhliða. Það er að sjálfsögðu ekki
eðlilegt að þegar samtryggingasjóðir
tryggja laun alla ævina eftir 65 ára
aldur óháð ævilengd þá tryggi sér-
eignasjóðir aðeins 10-15 ára lífaldur
eftir 65 ára aldurinn. Hver á að sjá
þessu fólki fyrir lifibrauði eftir það?
Augljóslega munu þeir lenda á frarn-
færslu ríkisins og sveitarfélaganna
sem getur ekki talist eðlilegt. Ekkna
og bamalífeyrir úr báðum formunum
ætti að vera sambærilegur óháð því
hvaða form fólk notar til að tryggja
lífeyri fjölskyldunar. Allir eiga að
vera jafnir hvað þetta varðar.
Greiðslur umfram 10% ætti að mínu
mati að vera sú séreign sem hverjum
og einum er í sjálfsvald sett í hvaða
lífeyrisformi lendir og ætti slík sér-
trygging erfast eins og hver önnur
inneign í banka.
Lífeyrissjóðina til eigendanna
Sjálfskipað vald verkalýðsfélaga
og vinnuveitenda yfir lífeyrissjóðun-
uni er að mínu mati úr takt við tím-
ann. Það er ekkert sem réttlætir það
að stjómir lífeyrissjóða séu í hönd-
um annarra en þeirra sem eiga þá þ.e.
fólksins sem hefur öðlast þar lífeyris-
réttindi. Það er því sjálfsögð krafa að
stjómir lífeyrissjóðanna verði skip-
aðar af aðalfundi eigenda sjóðanna.
Kristján Pálsson alþingismaöur
Sjálfstasöisflokksins í
Reykjaneskjördæmi.
Harðar deilur spunnust í um-
ræðum á þingi um hlutafé-
lagavæðingu bankanna milli
stjórnarliöanna Einars Odds
Kristjánssonar og Ólafs Þ.
Þórðarsonar sem nú er á þingi
sem varamaður Gunnlaugs Sig-
mundssonar. Einar Oddur kvað
þingmenn hafa á sínum tíma átt
allan þátt í óförum íslandsbank-
ans gamla, og vitnaði óspart til
bókar Ólafs Björnssonar prófess-
ors og fyrrum þingmanns Sjálf-
stæðisflokksins, um feril bankans.
Þegar Ólafur Þ. Þórðarson dró í
efa að þetta væri rétt söguskýring
fór Einar Oddur hamförum og
kvað með ólíkindum að menn
væru að geipa um bankamál á ís-
landi án þess að hafa lesið um-
rædda bók. En hann kom hins-
vegar ekki að tómum kofanum hjá
Ólafi, sem gerði sér lítið fyrir og
sótti bókina sem hann kunni ber-
sýnilega vel. Hann las fyrir Einar
Odd kafla, þar sem rakið var að
það hefði verið heimskreppan
1930, sem átti mestan þátt í hrak-
för íslandsbanka. „Ætlar Einar
Oddur Kristjánsson kanski næst
að halda því fram, að það hafi
verið Alþingi íslendinga sem átti
sök á heimskreppunni?" beljaði
Ólafur að lokum yfir þingsalinn,
og kvaðst aldrei hafa heyrt aðra
eins vitleysu...
Lífræn ræktun er mjög að eflast
ásmegin en einn af frumkvöðl-
um hennar er Guðfinnur Jak-
obsson, bóndi í Skaftholti í
Gnúpverjahreppi. Bærinn varð
einna fyrstur til að fá vottun sem
lífrænt býli og selur nú lífrænt
framleidda mjólk í Mjólkurbúa
Flóamanna, en líklegt þykir að
eftirspurn eftir henni verði mikil í
framtíðinni. Lífrænn ostur, sem
Skafthyltingar framleiða, er mjög
eftirsóttur og á áreiðanlega í
framtíðinni eftir að verða frægur
um allt land. Fyrir skömmu fékk
Skaftholt Gnúpverjaskjöldinn,
sem er viðurkenning fyrir góða
frammistöðu að bústörfum. Sjald-
an fellur eplið langt frá eikinni, því
nú er sonur Guðfinns í Skaftholti
kominn í nám í lífrænni fram-
leiðslu í JNrna f Svíþjóð, sem er
einskonar Mekka lífrænnar rækt-
unar þar í landi...
Vaxandi gagnrýni er á þá
ákvörðun að hefja veiðar í síld-
arsmugunni á meðan síldin er ekki
feitar en raun ber vitni. Þeir sem
ákafastir voru að vilja byrja sem
fyrst eru hræddir um að kvótinn
náist ekki verði beðið, en Ijóst er
að miklu munar á verðmæti afurð-
anna verði farið síðar af stað. Þeir
sem eru óánaegðir með hvernig
Þorsteinn Pálsson stóð að
ákvörðun um veiðarnar hyggja
jafnvel á róttækar aðgerðir, svo
sem að gera nátturuverndarsam-
tökum erlendis viðvart um hvernig
Islendingar standa að veiðunum.
Stjómendum ríkisviðskiptabank-
anna tókst misvel að ávaxta
það fé sem bankamir eiga í hluta-
félögum og fyrirtækjum. Lands-
bankastjórar náðu um 17 prósent
ávöxtun en þeir í Búnaðarbankan-
um stóðu sig betur og fengu nærri
tíu prósent betri ávöxtun. Hlutafé
Landsbankans.í öðrum félögum, er
rúmur milljarður miðað við bókfært
verð, og á bankinn í sjö fyrirtækj-
um. Búnaðarbankinn á hlutafé fyrir
427 milljónir króna og skiptist það
á milli tólf fyrirtækja. Á síðasta ári
keypti Landsbankinn, undir forystu
Kjartans Gunnarssonar, formann
bankaráðs, hlut í fyrirtækjum fyrir
nærri 27 milljónir króna en Búnað-
arbankinn keypti ekkert á síðasta
ári. En eins og kunnugt er slær
Landsbankinn öll fyrri met á þessu
ári með kaupunum á helmingnum í
VÍS.
miiuif II
"FarSide" eftir Gary Larson
Otrúlegt en satt, Jónas gleymdi vasabrotsbókinni sinni.
Einar Gíslason,
pípulagningamaður:
“Klukkan átta.“
Örlygur Auðunsson,
prentstjóri:
“Svona um klukkan hálf átta.“
Jóhann Halldórsson,
verkstjóri:
“Ég fór á fætur klukkan
Sturla Jensson,
uppvaskari á Astró:
“Ég vaknaði klukkan
Erna Hauksdóttir,
framkvæmdastjóri:
hálf “Klukkan hálf átta.“
v i t i m q n n
Það er mikil upphefð fyrir mig
að fá hól frá þessum körlum,
því fyrir þeim ber almenningur
virðingu og það réttilega".
Bergur Hallgrímsson síldarsali í DT, að
ræða um viðskipti sín og Clausenbræður.
“Tvær helstu grenjuskjóðurnar
eru Friðrik Pálsson hjá SH og
Páll Þór Jónsson hótelstjóri á
Húsavík, þeir grenja manna
mest.“
Konráð Eggertsson hrefnuveiðimaður í Al-
þýðublaðinu.
“Um daginn sá ég glaðbeittan
fréttamann Stöðvar tvö gæða
sér á þorski á veitingastað
Grand Hótels í 0sló.“
Friðrik Erlingsson f DT.
“Líttu bara til þess að hagn-
aður Samherja er byggður á
kvótasölu eingöngu, síðan
hvetja fjölmiðlar almenning til
að kaupa sér hlut í félaginu á
margföldu verði.“
Hákon Hákonarson fatakaupmaður í DT.
“Þetta er auðvitað óforsvaran-
legt og ég geri ráð fyrir að
þeir bjóði öðrum starfsmönn-
um sínum sömu hækkun.
Þarna er verið að rétta hverj-
um og einum þeirra mánaðar-
laun verkamanns."
Kristján Ásgeirsson, bæjarfulltrúi á Húsa-
vík, í DV vegna launahækkanna til hátt-
settra starfsmanna bæjarins.
“Við erum að hækka þessa
menn í launum til samræmis
við það sem gerist og gengur
annars staðar.“
Sigurjón Benediktsson bæjarfulltrúi í sama
blaði og af sama tilefni.
“Það sem gerðist hins vegar
var að vinningsmiðinn var
prentaður út á sölustað á höf-
uðborgarsvæðinu en sá sem
keypti þann miða, vildi velja
tölurnar sjálfur og lét því
ógilda miðann með vinnings-
tölunum."
Bolli Valgarðsson, hjá íslenskri getspá, að
lýsa óheppni viðskiptavinar Lottósins.
Langt, langt í fjarska - þar sem
Norðanvindurinn ræður ríkjum og
norðurljósin rfkja glitra eins og
marglit tjöld á himninum - var einu
sinni eyja sem hét eyja vindanna. Og
þar bjó lítil stelpa sem hét Linda.
Þetta er sagan af því þegar Linda
hitti Vetur konung.
Úr bókinni Linda hittir Vetur Konung, eftir
Harald Sonesson
sem kom út í fyrra hjá Vöku Helgafelli.