Alþýðublaðið - 06.05.1997, Side 5

ÞRIÐJUDAGUR 6. MAÍ1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
5
(j m t q I
úðurdálkahöfundarnir Louella Parson og Hedda Hopper gengu lausar og þefuðu uppi allt það sem miður
og þær dæmdar siðspilltar. Undan-
tekningar fundust þó.
Hedda þóttist koma auga á vafasamt
samband þegar harðgifti leikarinn Jos-
eph Cotton laumaðist á stefnumót með
Deanne Durbin án þess að vera í skiln-
aðarhugleiðingum. Hedda birti frétt
um fund þeirra og konu Cottons stóð
vitanlega ekki á sama. Cotton hafði
samband við Heddu og bað hana að
birta ekki fleiri fréttir um einkalíf sitt
en hún hélt uppteknum hætti. I sam-
kvæmi skömmu síðar gekk Cotton að
Heddu og sagði: „Eg er með sendingu
til þín“ - og sparkaði undan henni
stólnum. Næsta dag fylltist heimili
Cotton hjónanna af blómvöndum og
heillaóskaskeytum frá fólki sem hafði
látið sig dreyma um að sparka í aftur-
enda Heddu en ekki þorað. Leikarinn
betrekkti baðherbergisvegg sinn með
skeytunum.
Fleiri þorðu að leita hefnda. Þegar
Hedda birti meinlegar athugasemdir
um framleiðandann Walter Wanger
Heddu, sem lék Paul Drake í sjón-
varpsþáttunum um Paul Mason. Marg-
ir furðuðu sig á þessara velvild til
bamanna, en einhverjúm varð að orði,
og sá hefur líklega hitt naglann á höf-
uðið, að með mæður eins og þær
þyrftu bömin á allri þeirri aðstoð að
halda sem unnt væri að veita þeim.
Litlu munaði að stallsysturnar sæust
saman á hvíta tjaldinu þegar Billy
Wilder gerði hina klassísku kvikmynd
sína Sunset Boulevard árið 1950.
Leikstjórinn leitaði til þeirra, vildi fá
þær í lokaatriðið og láta þær berjast
um að komast í símann til að segja frá
morði Normu Desmond. Hedda sam-
þykkti en Louella neitaði boðinu þar
sem hún vissi að Hedda var betri leik-
kona og myndi stela senunni.
Afkáralegar risaeðlur
Á sjötta og sjöunda áratugnum tók
að halla undan fæti fyrir slúðurdrottn-
ingunum. I Hollywood var ný kynslóð
lét tilvist Heddu fara óstjóm-
lega í taugainar á sér og leit
alla tíð á hana sem óvin.
Hedda var íhaldssemin
holdi klædd og full af
þjóðrembu. Hún hafði
hina mestu andstyggð
á Evrópubúum og taldi
þá flesta hafa kommún-
ískt hjarta. Hún var
púrítani af lífi og sál og
stærði sig af því að hafa
ekki verið við karlmann
kennd síðan hún skildi
við eiginmann sinn. Illar
tungur gerðu hins vegar
samskipti hennar og leikar-
ans John Barrymore að um-
talsefni. Hann átti að hafa,
í ölæði, dregið Heddu
inn í svefnherbergi
í þeirri trú að
hún væri
hin
Welles, og tókst bæri-
lega að vekja tor-
tryggni í hans garð.
Þegar Welles gift-
ist kyntákninu
Ritu Hayworth
kom Louella því
rækilega til skila
að þar hefði góð-
ur biti farið í
hundskjaft.
Meðan Louella
gerði ítrekaðar til-
raunir til að leiða
Orson Welles til
slátmnar í kvikmynda-
borginni einbeitti Hedda
sér af jafn miklu
Hedda Hopper. Siðavandur kommahatari sem safnaði höttum og slúðri
um náungann.
Hedda með hinum síunga sjarmör, Cary Grant.
Charlie Chaplin. Hún gagnrýndi
Chaplin harðlega fyrir að hafa ekki
sótt um bandarískan ríkisborgararétt,
vera komma (Hedda sá komma í
hverju homi) og hafa óeðlilegan áhuga
á komungum stúlkum.
Það hljóp því aldeilis á snærið hjá
Heddu þegar ung stúlka, Joan Barry,
hafði samband við hana árið 1943,
skömmu eftir að Chaplin hafði til-
kynnt um trúlofun sína og hinnar korn-
ungu Oonu O’Neil. Hún sagði Chaplin
hafa bamað sig og síðan haldið sína
leið. Hedda kom fréttinni á forsíðu. í
kjölfarið var bamsfaðemismál höfðað
gegn Chaplin en hann harðneitaði að
vita deili á stúlkunni. Eftir sérkennileg
réttarhöld komst rétturinn komst að
þeirri niðurstöðu að Chaplin væri ekki
faðirinn en engu að síður var honum
gert að greiða bamsmeðlag! Hedda
réttlætti þátt sinn í málinu með því að
hún hefði birt fréttina til viðvörunar
þeim sem ættu í vafasömum ástarsam-
böndum.
Hreinlífur kommahatari
Hedda þekkti hvern krók og kima í
Hollywood enda hafði hún unnið þar
fyrir sér um árabil sem leikkona. Hún
var fimmta eiginkona leikarans De-
Wolf Hopper sem var 27 áram eldri en
hún. Þau voru gift í níu ár og eignuð-
ust son. Eiginmaðurinn dundaði við
það flestum stundum að spotta og nið-
urlægja eiginkonu sína á allan mögu-
legan hátt. Loks gafst hún upp á fjöl-
lyndi hans og skapbrestum og skildi
við hann.
Hedda vann í mörg ár fyrir sér með
kvikmyndaleik og var hin þokkaleg-
asta leikkona. I upphafi leikferils síns
átti hún nokkur samskipti við Louellu
sem nú var orðin vinsælasti aðalslúð-
urdálkahöfundur Hollywood. Hedda
fóðraði Louellu á fréttum um einkalíf
stjamanna og að launum bar Louella
lof á smástimið. Hrós Louellu dugði
Heddu ekki til langframa því kvik-
myndaverið MGM sagði upp samningi
sínu við hana. Við tóku nokkur mögur
ár en árið 1937 réð Los Angeles Times
hana til sín sem slúðurdálkahöfund.
Hopper var þá 52 ára og enginn átti
von á því að hún myndi veita Louellu
verðuga samkeppni.
Hedda hafði ekki síðri sambönd en
Louella enda hafði hún leikið á móti
mörgum þekktustu stjömum
Hollywood og vingast við allnokkrar
þeirra. Hedda þótti öllu viðkunnan-
legri kona en Louella. Hún var ætíð
óaðfinnanlega klædd og skrautlegir
hattar hennar vöktu hvarvetna athygli.
Louellu skorti glæsileika Heddu og
hún var ekki vinsæl í heimahúsum þar
sem hún þjáðist af þvagleka og skildi
eftir sig litla polla hvar sem hún settist
niður.
Hedda sá það skoplega við þann ríg
sem myndaðist milli þeirra Louellu og
taldi þeim báðum í hag að viðhalda
honum. Louella var á öðra máli. Hún
glæsilega Carole Lombard. Barrymore
var sagður hafa borið sig vel ntorgun-
inn eftir, þegar hann uppgötvaði mis-
tökin, en þá var Hedda orðin ástfangin
og lifði æ síðan í minningu um þessa
unaðsnótt.
Slúðurdálkadrottningin, sem þóttist
vera svo hreinlíf, lagði fæð á alla þá
sem leyfðu sér að gjóa auga á aðra en
maka sína. Reyndar var Louella engu
skárri en Hedda í þeim fréttaflutningi.
Louella komst til dæmis nálægt því að
eyðileggja leikferil Grace Kelly þegar
hún skýrði frá ástarsambandi hennar
við hinn harðgifta Ray Milland.
Stjömumar áttu yfírleitt enga vörn
þegar framhjáhald var borið upp á þær
reiddist eiginkona hans, leikkonan
Joan Bennett. Til að sýna andúð sína
útvegaði sér skúnk og sendi Heddu.
Bennett iðraðist þegar verksins, taldi
víst að Hedda myndi reynast dýrum
jafn illa og hún hafði ætíð reynst
manneskjum. Hún hafði þvf samband
við vini sína, leikarann James Mason
og eiginkonu hans sem tókst að endur-
heimta skúnkinn, og honum var síðan
fundin góð vistarvera til frambúðar.
Þótt slúðurdrottningarnar færa ekki
leynt með andúð sfna hvor á annarri
reyndust þær bömum hvor annarrar
vel. Hedda var meðal boðsgesta þegar
dóttir Louellu gifti sig og Louella fór
oft lofsamlegum orðum urn son
Louella milli Jack Benny og eigin-
konu hans.
að láta í sér .heyra og hún nennti ekki
að flaðra upp um tvær gamlar kerling-
ar, sem nú þóttu helst minna á afkára-
legar risaeðlur. Gömlu brýnin reyndu
þó að fylgjast með þróuninni. Meðal
þeirra sem Louella tók upp á arminn
voru Bobby Darin, Fabian og eftirlæti
hennar Elvis Presley. Hedda Hopper
tók Steve McQueen og Ann Margret
undir sinn vemdarvæng. En tímarnir
voru að breytast og áhrif þeirra voru
ekki þau sömu og áður.
Árið 1965 dró Louella sig í hlé,
rúmlega áttræð. Tveimur mánuðum
síðar lést Hedda. Harriet, dóttir Lou-
ella, fannst skylda sín að láta móður
sína vita. „Mamma, ég þarf að segja
þér dálítið," sagði hún, „Hedda dó í
dag.“ Louella þagði nokkra stund og
sagði síðan með þungri áherslu:
„GOTT.“
Louella lifði sex ár enn. Hún var
orðin elliær og í engu sambandi við
umliverfi sitt. Flestum stundum sat
hún stjörf fyrir frarnan sjónvarpsskjá-
inn og þekkti ekki mun á leiknum at-
riðum og stillimynd. Öðrum stundum
hjalaði hún í leikfangasíma sem ein-
hver hafði gefið henni og hélt sig vera
að eiga trúnaðarsamtöl við frægustu
stjörnur í Hollywood.
Síðan Louella og Hedda féllu frá
hefur Hollywood ekki eignast slúður-
dálkahöfunda á borð við þær. Ólíklegt
er að svo verði í framtíðinni. Enginn
vill eiga það á hættu að vekja upp
gamla og illviðráðanlega drauga.