Alþýðublaðið - 13.05.1997, Blaðsíða 5
ÞRIÐJUDAGUR 13. MAÍ1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
5
stjórnmál
;em formenn stjórnarandstöðuflokkanna voru ítrekað spurðir um afstöðu sína til sameiningarmála og sam-
góðs. Ég get ekki svarað þessu öðru-
vísi núna.“
Jóhanna sagði samfylkingu jafnað-
armanna vera efsta á óskalista Þjóð-
vaka og í því máli væri unnið af heil-
indum og allt kapp lagt á að af sam-
fylkingu mætti verða.
“Fyrsta krossferðin var farin undir
slagorðinu „Guð vill það“. Sú kross-
ferð sem fyrirspyrjandi er að hvetja
til er undir slagorðinu „Fólkið vill
það“. Ég er honum sammála um að
fólkið vilji samfylkingu og sameigin-
legt framboð er fyrsta skrefið í þá
átt,“ sagði Sighvatur.
“Fólk vill trúverðugan valkost,"
sagði Margrét. „Við erum verkamenn
fólksins, Við viljum breytt og réttlát-
vilja formennirnir?
ara þjóðfélag og þess vegna viljum
við sjá stóran og öflugan jafnaðar-
mannaflokk. En fyrst og fremst vil ég
sjá fólk sem treystir sér til að breyta
þjóðfélaginu. Þegar við höfum miðl-
að stefnumálum okkar til fólksins
þannig að því fmnist við vera trú-
verðugur kostur þá skulum við fara
saman í stóran og öflugan vinstri
flokk.“
Margrét var þráspurð um afstöðu
sína til sameiginlegs framboðs og
sagði: „Framhaldið er undir því kom-
ið hvort okkur Alþýðubandalags-
mönnum tekst að trúa því að baráttu-
málum okkar verði betur komið í
kosningabandalagi en á einhvem
annan hátt.“
Jóhanna brást við orðum Margrét-
ar og Kristínar um sérstöðu sinna
flokka með eftirfarandi orðum:
“Ég held að það sé enginn sem
óski þess jafn heitt og innilega eins
og Sjálfstæðisflokkurinn að hver
flokkur haldi nú £ sína hreinu áru og
sérstöðu. Það er vísasti vegurinn til
að fita Sjálfstæðisflokkinn og tryggja
honum völd langt fram á næstu öld.“
Og Jóhanna hélt áfram: „Nefnið mér
þann málaflokk sem ekki em deilur
um innan Sjálfstæðisflokksins. Þrátt
fyrir ágreining hefur hann borið gæfu
til að halda saman. Ef við ætlum að
setjast niður og leysa hvert einasta
ágreiningsmál áður en við göngum
saman til næstu kosninga þá mun
okkur auðvitað ekki takast það. I
stómm flokki eiga að vera skiptar
skoðanir og deildar meiningar um
einstök mál. Það er gmndvallaratrið-
in sem eiga að sameina okkur. Hvaða
mál er svo stórt í okkar huga að það
réttlæti að við göngum £ sitt hvoru
lagi til næstu kosninga? Það er ekkert
mál svo stórt í mínum huga að það
réttlæti það.“
“Við höfum valdið“
“Hefur ekki verið gengið það langt
að ekki verði aftur snúið?“ spurði
Róbert Marshall. „Mín tilfinning er
að við höfum skapað það miklar
væntingar hjá fólki að ef við hættum
við núna þá verði öllum flokkum
refsað fyrir það. Höfum við gert allt
sem við getum til þess að draumur-
inn verði að vemleika? Við unga
fólkið spurðum okkur þessarar
spumingar. Svarið var nei og þess
vegna stofnuðum við Grósku. Mig
langar til að spyrja ykkur, formenn-
ina, þessarar sömu spurningar: „Haf-
ið þið gert allt sem þið getið til að
láta þennan draum verða að veru-
leika?" Ef svarið er já þá er ekki eft-
ir neinu að bíða, þá verðum við að
byrja að vinna vinnuna."
Sighvatur var fyrstur til svara:
„Hefur verið gengið svo langt að
ekki verði aftur snúið? Það er matsat-
riði. Ég veit það ekki. En hafi ekki
enn verið gengið svo langt að ekki
verði aftur snúið, þá á að gera það.
Höfum við gert allt sem við getum?
Ekki allt, en við eigum að gera ailt
sem við getum til að þessi niðurstaða
verði að raunveruleika.“
“Við erum komin vel af stað og
það er það sem máli skiptir," sagði
Margrét. „Ef aftur verður snúið þá
gerist það ekki með öðmrn hætti en
þeim að af tveimur ámm liðnum fari
einhver þessara flokka í ríkisstjóm
með Sjálfstæðisflokki. Getið þið, eft-
ir þennan fund í dag, ímyndað ykkur
að það gerist? Þá hafið þið ekki
mikla trú á þeirn flokkum sem hér
sitja."
Kristin sagði flokkana greinilega
koma að þessu máli með mismun-
andi hugarfari. „Sumir hafa greini-
lega gefið sér niðurstöðuna fyrir-
fram. Það hafa Kvennalistakonur
ekki gert. Ég hafna því algjörlega að
svara afdráttarlaust hver verði endan-
leg niðurstaða. Ég ætla að vona að
enginn verði tilneyddur til að gera
eitthvað sem honum er á móti skapi.“
“Við höfum skyldu við unga fólk-
ið og framtíðina og megum ekki
bregðast fólkinu sem treystir og trúir
því að þessi draumur verði að veru-
leika," sagði Jóhanna. „Við eigum að
ganga strax til verka og ég er sam-
mála Róbert þegar hann segir að ekki
sé eftir neinu að bíða.“
Lokaorðin koma frá formanni Al-
þýðuflokksins:
“Það er mjög sjaldan sem bjóðast
tækifæri eins og okkur býðst núna til
að ganga til samstarfs og sameigin-
legs framboðs. Ég tel að það væru
mjög alvarleg mistök að sleppa
þessu tækifæri. Ég vil ekki einu sinni
leiða hugann að því að þessir flokkar
eigi eftir að ganga fram sem fjórir
flokkar í næstu kosningum. Hér hef-
ur ekki verið bent á eitt einasta atriði
sem á að geta komið í veg fyrir að
við tökum höndum saman. Við höf-
um valdið í okkar eigin höndum. Af
hverju ættum við að kasta því fyrir
róða? Það er engin ástæða til þess,
engin rök fyrir því og vonandi eng-
inn vilji til þess.“