Alþýðublaðið - 14.05.1997, Blaðsíða 3

MIÐVIKUDAGUR 14. MAÍ 1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
skoðanir
Hoilustan við hugsjónina
Loksins loksins!! Loksins hillir
undir það að jafnaðarmenn og félags-
hyggjufólk á íslandi ætli að láta
skynsemina ráða. Loksins hillir und-
ir það að forystumenn smáflokkanna
á vinstri vængnum þori að taka undir
þá þungu kröfu almennings um að
boðið verði upp á kjósanlegan val-
kost í næstu kosningum. A sameigin-
legri ráðstefnu þessara flokka síðast-
liðinn laugardag kom fram að fólk úr
þessum flokkum á auðvelt með að
vinna saman og kemur það sjálfsagt
fáum á óvart nema ef til vill forystu-
mönnunum sjálfum. Ekki er það þó
ætlun mín að hnýta sérstaklega í þá
enda eru þeir sjálfir á fleygiferð í átt
að frjálslegri málflutningi en lengi
Pallborð i
Hreinn
Hreinsson
skrifar
hefur heyrst.
Að mínu áliti snúast stjómmál um
það að hafa hugsjónir til að berjast
fyrir og að hafa skynsemi til þess að
koma hugmyndum sínum í fram-
kvæmd. Fyrir mér er það og hefur
alltaf verið óskiljanlegt hvernig jafn-
aðarmenn og félagshyggjufólk geta
réttlætt það að vinna ekki saman
heldur skiptast á að sænga með höf-
uðóvininum í ríkisstjóm.
Við eigum að vinna saman af því
að við stefnum að sama markmiði og
af því að það er skynsamlegt. Það er
skynsamlegt vegna þess að það er
líklegra til þess að skila okkur þeim
árangri sem við stefnum að. Við eig-
um okkur hugsjónir um réttlátt og
heiðarlegt þjóðfélag þar sem velferð
og heilbrigði fjölskyldunnar og
menntun bama okkar eru í öndvegi. I
stað þess að stefna að því marki höf-
um við tekið þátt í því að viðhalda
þjóðfélagsmynstri óskynsemi,
skammsýni og mannvonsku í nánu
samstarfi við íhaldsflokkana tvo. Við
skulum ekki gleyma því að við höf-
um sjálf tekið þátt í að móta þetta
þjóðfélag, þetta er ekki bara þeim að
kenna.
Við skuldum hugsjónum okkar
það að taka okkur tak og fara að
breyta því sem mestu máli skiptir.
Það skiptir máli að fólkið í landinu er
á svo lágum launum að margir svelta
og em örvingla í fjárhagserfiðleikum
sínum. Það skiptir máli að fjölskyld-
an getur ekki lengur sinnt verkefnum
sínum vegna þess að hún er að leys-
ast upp. Það skiptir máli að aðbúnað-
ur bama er langt frá því sem hann
ætti að vera, bæði í skólakerfinu,
heilbrigðiskerfinu og á heimilunum.
Og við skulum alveg átta okkur á því
að það mun enginn breyta þessu fyr-
ir okkur.
Það ástand sem er í þjóðfélaginu í
dag varð ekki til af sjálfu sér og það
mun heldur ekki hverfa af sjálfu sér.
Við höfum það sjálf í hendi okkar
hvemig framtíðin verður. Við getum
gefið fjölskyldunni nýtt líf. Við get-
um skapað bömum okkar umhverfi
sem elur af sér heilbrigða og góða
einstaklinga. Við getum skapað það
efnahagsumhverfi sem getur boðið
fólki upp á mannsæmandi kjör. En
kjami málsins er sá að við höfum
þetta í hendi okkar og enginn annar.
Sú umræða sem nú er farin af stað
má ekki enda hér, það má ekki gerast
að allt verði óbreytt í næstu kosning-
um. Við eigum að sýna að við getum
sýnt hugsjónum okkar meiri hollustu
en við höfum hingað til sýnt flokkun-
um. Við eigum að brenna brýr því
það verður ekki aftur snúið úr þessu.
Ef við gemm það verða smáflokk-
amir svo ótrúverðugur valkostur að
það væri líklega betra að leyfa hinum
bara að stjóma áfram. Allavega á ég
erfitt með að ímynda mér hvernig á
að sannfæra fólk um að kjósa flokk-
ana okkar því sú stefna sem þeir
standa fyrir mun ekki komast í fram-
kvæmd nema með samvinnu jafnað-
armanna og félagshyggjufólks. Það
er ekki hægt að ætlast til þess til ei-
lífðar að fólkið í flokkunum sýni
þeim endalausa tryggð á meðan hug-
sjónin er látin víkja.
Þátttökuleysi almennings í stjóm-
málum er stórt vandamál og mun
aukast enn ef ekkert breytist. Eg get
sagt fyrir sjálfan mig að útivera og
holl hreyfing er miklu meira freist-
andi en að vinna í kosningabaráttu
sem snýst um það hvort Alþýðu-
flokkurinn fær tveim prósentum
minna eða meira fylgi, það skiptir
hvort eða er ekki máli.
Höfundur er félagsráðgjafi.
Við eigum að brenna brýr því það verður ekki
aftur snúið úr þessu. Ef við gerum það verða
smáflokkarnir svo ótrúverðugur valkostur að það
væri líklega betra að ieyfa hinum bara að
stjórna áfram.
Athygli hefur vakið afskipti Fé-
lags íslenskra stórkaup-
manna, að kvótamálum. Það er
formaður félagsins, Jón Ás-
björnsson í Fiskkaupum, sem
leiðir umræðuna, eðlilega, enda
meira tengdur sjávarútvegi en
verslun. Þó má ekki gleymast að
auk heildverslunar rekur Jón um-
svifa mikið útflutningsfyrirtæki.
Hitt er annað að mörgum stór-
kaupmanninum þykir félagið vera
farið að feta áður óþekktar slóðir
og umræðan talsvert á skjön við
það sem áður var og staða for-
mannsins mun hafa veikst.
Fiskistofa er vinsælt umræðu-
efni. Hún þykir hafa blásið
ótrúlega hratt út og deilt er á
margt sem stofan hefur gert.
Trillusjómenn fengu frá Fiskistofu
handbók um hvernig þeir eigi að
bera sig að við meðferð á fiski.
Sjómönnunum þótti fátt nýtt
koma fram í handbókinni og
fundu henni flest til forráttu.
Einkunnirnar sem bókin fékk voru
ekki allar fagrar. Einn sagði að
ekki væri einu sinni hægt að
skeina sig á henni og annar að
bévítans bókin sykki ekki einu
sinni.
Nú er að bresta á tónleikaröð
Bubba og KK. Á föstudags-
kvöld verða þeir með tónleika í
Hlégarði. Þeir félagar skipta tón-
leikunum í þrennt. Bubbi byrjar
að leika lög af væntanlegri plötu í
bland við eldri lög og KK tekur
síðan við fáheyrðum KK-lögum
og með lög úr leikritinu Hið Ijúfa
líf, sem verður frumsýnt í Borgar-
leikhúsinu síðsumars. Að lokum
spila og syngja þeir félagar sam-
an, lög sem þeir hafa gert í sam-
einingu.
Maður einn sem átti erindi í
Kirkjuhúsið við Laugaveg
varð krossbit. Hann sagði að það
fyrsta sem hann sá þegar hann
kom inn var mynd af sveltandi
barni með framréttar hendur.
Þegar innar var komið sagði
maðurinn að athygli sína hafi
gripið ótrúlega íburðanniklar inn-
réttingar. „Það hefði mátt brauð-
fæða heilu ættbálkana fyrir inn-
réttingamar einar, og það mán-
uðum saman," sagði maðurinn
og bætti við að aldrei hefði hann
séð aðrar eins andstæður.
Kaffisamsætið sem Alþýðu-
flokksfélag Reykjavíkur og
Alþýðubandalagsfélag Reykjavfk-
ur efndu til á 1. maí á Hótel Borg
þótti takast með miklum ágætum.
Mun fleira fólk kom en bjartsýn-
ustu menn áttu von á. Upphaf-
lega var vonast til að um 150
manns myndu koma, en reyndin
varð önnur, um 400 manns
mættu. Þá þótti ræðumönnum
dagsins, þeim Jóni Baldvin
Hannibalssyni og Svavari
Gestssyni takast vel upp. Ekki
er annað að heyra en almenn
ánægja sé með hvernig til tókst
og greinilegt er að allt bendir til
að samkoma verði endurtekin að
ári.
hinumcgin
"FarSide" eftir Gary Larson
Beverly Hills norðurpólsins.
Hvað ætlar þú að gera um hvítasunnuna?
Runólfur Runólfsson,
heimsmaður:
“Vera heima og hafa það
gott.“
Ingvar Sveinsson, nemi:
“Spila fótbolta.“
Svava Anna Pálsdóttir:
“Fara í bíltúr og skoða land-
ið.“
Elísabet Inga Kristófers-
dóttir:
“Vinna í Þorlákshöfn."
Unnur Ösp Stefánsdóttir,
nemi:
“Fagna próflokum með vin-
um mínum og undirbúa utan-
landsferð."
v i t i m c n n
“Þá þurfti kannski bara að
hreinsa mannskapinn og þá
hélst sama stoppið.“
Rafn Magnússon, vaktmaður f hvalbátun-
um og fyrrverandi hvalafangari að lýsa
hvernig lífið var þegar hvalveiðar voru
stundaðar hér. DT.
“Þetta var voðalegt fútt með-
an þetta var af fullum krafti.
Það var unnið allan sólar-
hringinn og aldrei stoppað,
enginn munur á degi og nóttu,
bæði á skipunum og uppí
stöð.“
Rafn Magnússon heldur áfram að lýsa
hvalveiðum. DT.
“Nei. Það hefur verið brotist
hér inn og gerðar tilraunir til
þess en hér er ekkert til að
taka.“
Vaktmaðurinn að lýsa núverandi ástandi á
hvalbátunum. DT.
“Þá er ég orðinn stirður og því
hleð ég utan á mig, þótt ég sé
ekki enn orðinn einsog Helmut
Kohl í laginu. Góðu heilli þarf
ég ekki einsog hann að hafa
áhyggjur af milljónum manna
sem ganga atvinnuiausir."
Pétur Pétursson, fyrrverandi þulur, i DT.
“En prófið reyndist ekki vera
próf í kunnáttu heldur í hrað-
skrift."
Halla Hrund Logadóttir, nemandi (10.
bekk, að skrifa um hin margfrægu stærð-
fræðipróf, f Mogganum.
“Kaupa, kaupa og kaupa. Nei
kannski ekki alveg.“
Aðalsteinn Jónsson, þjálfari handboltaliðs
Breiðabliks, þegar hann var spurður í DT,
hvað þurfi að gera lii að lið hans falli ekki
úr fyrstu deildinni á fyrsta leiktfmabili.
“Þú hlærð að typpinu á næsta
manni í dag. Aumingja maður-
inn.“
Úr stjörnuspá DT.
“Já, vegna þess að sextán ára
unglingur hefur ekki vit fyrir
sér.“
Bubbi Morthens í DT, þegar hann var
spurður hvort rétt sé að hækka sjálfræðis-
aldur úr 16 árum í 18.
En vindar hafa borið margt visnað
skógarblað
um veginn sem við gengum.
Því meðan hjörtun sofa býst sorgin
heiman að,
og sorgin gleymir engum.
Úr Þjóðvísu Tómasar Guömundssonar