Alþýðublaðið - 15.05.1997, Blaðsíða 3

FIMMTUDAGUR 8. APRÍL 1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
œ I i n
Það er ekki nema von að fólk sé undrandi á við-
brögðum háttsettra embættismanna. Hver eru til
að mynda viðbrögð bankanna vegna upplýsinga
um óhóf og flottræfilshátt æðstu starfsmanna?
Hafa þeir sagst skammast sín og að þeir séu til-
búnir að lifa samkvæmt sömu lífsgildum og aðrir
íslendingar? Nei.
að venjulegur þjóðfélagsþegn skuli
þurfa að leita liðsinnis umboðsmanns
Alþingis til þess eins að fá þá af-
greiðslu sem honum sæmir. Eðlileg
samskipti manna á millum þurfa ekki
að vera með þeim hætti að leita þurfi
vopna til að opna eyru manna. Oneit-
anlega setur að manni þann grun að
stefnt hafi verið að því að eyða mál-
inu með þögninni einni, eða kannski
á heldur að segja með afslmun.
Það er ekki nema von að fólk sé
undrandi á viðbrögðum háttsettra
embættismanna. Hver eru til að
mynda viðbrögð bankanna vegna
upplýsinga um óhóf og flottræfilshátt
æðstu starfsmanna? Hafa þeir sagst
skammast sín og að þeir séu tilbúnir
að lifa samkvæmt sömu lífsgildum
og aðrir íslendingar? Nei. Það virðist
sem þeir telji sjálfsagt að vera hátt
yfir aðra hafnir. Svona flottræfils-
háttur er ekki þjóðinni bjóðandi. Þeir
sem mata krókinn með klókindum, í
von um að ekki komist upp um þá,
passa okkur hinum ekki. Nú hafa þeir
þingmenn sem teljast til meirihluta á
Alþingi hafnað að gera breytingar á
launakjörum flottræflanna í ríkis-
bönkunum.
Öfundum þessa menn ekki, þeir
eiga bágt.
“Þrátt fyrir að einn mann þurfi
að vinna við vélina er hún það
afkastamikil að fullfrískur
maður gæti engan veginn haft
við að mata hana á fullum af-
kösturn."
Leifur Halldórsson, framkvæmdstjóri í
Ólafsvík, í Mogganum.
“Það er alveg sama hvað
maður er að gera, hvar maður
er eða hvert maður lítur og
fer, alls staðar verður maður
var við eitthvað sem er sér-
stakt og einstakt. Finnst ykkur
það ekki líka?“
Jóhanna Halldórsdóttir, í DT.
“í lokin er m.a. haft eftir
þingmanninum að lýðræðisleg
krafa Vélstjórafélag íslands
um aðild að stjórn sjóðsins
snúist eingöngu um það að
formaðurinn komist í stjórn-
ina.“
Helgi Laxdal, formaður Vélstjórafélags ís-
lands í Mogganum, að ræða um stjórn Líf-
eyrissjóð sjómanna.
“Ármann Hólm Skjaldarson,
bóndi, Skáldastöðum, verður
40 ára í dag, miðvikudaginn
14. maí. Hann verður heima
eftir kvöldmjaltartíma."
DT.
“Miðbæjarhúsið er risið, um
tilverurétt þess verður ekki
frekar deilt. Kaupin á húsnæði
undir bókasafnið eru einnig
staðreynd. En hefði ekki borg-
að sig að fara hægar í sakirn-
ar?“
Einar Sveinbjörnsson, bæjarfulltrúi í
Garðabæ og veðurfræðingur, f Moggan-
um.
“Spýta getur litið mjög vel út
frá einni hlið en svo þegar
hún er tekin út kemur kannski
í Ijós að hún er illa farin eða
ónýt séð frá öðru sjónar-
horni."
Kristján Pétursson yfirsmiður, í DT.
Ofbeldismenn og flottræflar
Mikil slagsmál eru í uppsigl-
ingu innan Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavík um efsta
sætið á lista flokksins fyrir
borgarstjórnarkosningarnar
vorið 1998. Inga Jóna Þórðar-
dóttir hafði af öllum verið talin
stuðningsmaður Árna Sigfús-
sonar, en hún hefur nú ákveð-
ið að kasta sér sjálf í slaginn
um fyrsta sætið. Innan Sjálf-
stæðisflokksins er því að vísu
haldið fram, að hún hafi misst
framboðið óvart út úr sér þar
sem borgarfulltrúinn var í
spjallþætti í beinni útsendingu í
Ríkisútvarpinu, og ekki getað
snúið til baka. Djúpsálarfræð-
ingar Alþýðublaðsins eru þó lítt
trúaðir á þá skýringu, en telja
það til marks um styrk Ingu
Jónu að andstæðingar hennar
skuli nenna að koma svo frá-
leitri skýringu á flot. Auk þeirra
Ingu Jónu og Árna er Vilhjálm-
ur Þ. Vilhjálmsson einnig
nefndur til sögu, en hann er
mjög sterkur innan Sjálfstæðis-
flokksins. Eina von Ingu Jónu
er að þeir félagar berist á póli-
tísk banaspjót, og hún geti
skotist upp á milli þeirra. Al-
þýðublaðið vill taka það sér-
stakiega fram, að það mun
styðja Ingu Jónu með ráðum
og dáð í baráttunni. Ekki að-
eins vegna þess að það er
kvennavænt blað, heldur af því
að hún er gift Geir Hilmari
Haarde, þingmanni, og Alþýðu-
blaðið telur að hann yrði lang-
fallegasta borgarstjórafrúin...
Varaþingmaðurinn Ólafur Þ.
Þórðarson hefur mikið lát-
ið til sín taka á Alþingi síðustu
daga, enda ekki þekktur af
öðru. Gárungarnir segja að
Gunnlaugur P. Sigmunds-
son, hafi hálft í hvor af prakk-
araskap kallað Ólaf inn, en
Gunnlaugur er á landinu og
hefði getað sinnt þingmennsk-
unni. Ólafur Þ. var, eins og allir
vita, lengi þingmaður Fram-
sóknarflokksins, en vegna veik-
inda dró hann sig til baka.
Ólafur nýtur þess nú að gera
flokksfélögum sínum sem og
samstarfsflokki þeirra gramt í
geði, enda allt annað en
ánægður með að sér hafi ekki
verið tryggt viðunandi starf að
lokinni langri þjónustu fyrir
Framsóknarflokkinn.
eira af þingmanninum
Gunnlaugi P. Sigmunds-
syni. Hann er upptekinn í fyrir-
tæki sínu, Kögun, þessa dag-
ana. Sennilega hefur hann fulla
ástæðu til þess ef marka má
afkomutölur frá Kögun. Fyrstu
fjóra mánuði ársins hækkaði
gengi hlutabréfa fyrirtækisins
um 277 prósent og hafa þau
hækkað um 400 prósent frá
því í haust, að hiutabréfin voru
fyrst sett á opin markað. Gunn-
laugur er aðaleigandi fyrirtæk-
isins og því Ijóst að persónu-
legir hagsmunir liggja fyrst og
fremst í Kögun.
Nýr maður hefur tekið sæti í
stjórn SÍF, en það er Guð-
mundur Ásgeirsson í Nes-
skip. Hann seldi SÍF nýverið
annað skipa sinna, Hvítanesið,
en skipið hefur nær eingöngu
verið notað til að flytja saltfisk
fyrir SÍF.
Forstjóri Húsnæðisstofnunar sagði
í Alþýðublaðinu að mistök hafi verið
gerð þegar viðskiptavinur stofnunar-
innar var látinn sæta reglum sem
ekki stóðust, reglum sem sköðuðu
viðkomandi um hundruði þúsunda
króna. Þessi viðkomandi maður gat
ekki sætt sig við úrskurð forstjórans,
þar sem hann vissi betur. Hann fékk
ekki viðunandi afgreiðslu fyrr en
umboðsmaður Alþingis hafði gengið
í lið með honum.
Það eru ekki gild svör hjá forstjór-
anum að segja að aðeins hafi verið
um mistök að ræða, það er ekki þol-
andi að embættismaður geti í krafti
afls og stærðar fótum troðið einstak-
linga, haldið þeim í óvissu í iangan
tíma, en fallið á hnén þegar umboðs-
maður Alþingis bankar á dymar. Og
þá fyrst viðurkennt að einstaklingur-
inn hafi allan tíma haft rétt fyrir sér.
Forstjórinn segir dæmi þessa eina
einstaklings vera undantekningu.
Það má vel vera að dæmi sem þetta
sé einstakt hjá Húsnæðisstofnun, það
er þó dregið í efa, eins og reyndar
kemur fram í frétt í Alþýðublaðinu.
Það er aftur á móti spuming hversu
margir einstaklingar hafa bankað upp
á hjá öðmm ámóta stofnunum, með
erindi sem þeir vita að eru rétt, en
fengið svipaða afgreiðslu og forstjóri
Húsnæðisstofnunar hélt að hann
kæmist upp með eins og greint frá í
dæminu hér að ofan.
Það er trúlegt að aflsmunur ráði oft
afgreiðslum erinda, en ekki réttmæti
þeirra. Það er trúlegt að kerfið ráði
yfir fleiri forstjórum, sem bregðast
svipað við og forstjóri Húsnæðis-
stofnunar. Það er full ástæða til að
taka ofan fyrir þeim sem hræðast
ekki afslmuninn og gefast ekki upp.
Einstakiingum sem ná fram rétti sín-
um hvað sem varhugaverðir embætt-
ismenn segja og gera.
Reyndar er það óþolandi að sjálf-
sögð og auðleyst erindi skuli kalla á
Dóri, Dabbi og páfinn í veiðitúr.
"FarSide" eftir Gary Larson
fimm q förnum vcgi
Vilt þú fá Kanasjónvarpið aftur?
“En mér finnst kominn tími tii
að það birti eftir þetta hret og
að íssalan fari þá aftur í fullan
gang.“
Júlíus Foosberg Arason (ssali á Akureyri, [
DT.
Þú skalt gleðjast yfir lífinu því
það gefur þér tækifæri til að elska,
Guðmundur Gústafsson,
sölumaður:
“Erum við ekki með Stöð 2.“
Unnur Elva Arnardóttir,
sölumaður:
“Ef það voru góðar myndir
því.“
Guðbjörn Sigvaldason,
sölumaður:
“Nei, til hvers?“
Sigurður Lárusson,
samsetningarmaður:
“Já, já. Ég er alveg til í það.
Sigríður Hrefna Magnús-
dóttir, starfsmaður Heklu:
“Það yrði flott að fá það aft-
ur.“
vinna, leika - og til þess að horfa upp
til stjamanna.
H.Van Dyke