Alþýðublaðið - 15.05.1997, Blaðsíða 7

FIMMTUDAGUR 15. MAÍ1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
7
f r é t t i r
Johns Smith House þar sem öll kosn-
ingagögn flokksins eru búin til, auk
þess sem þar er séð um flokksskrá og
almenn samskipti við flokksfélaga
og félög út um landið. Þennan föstu-
dag var húsið fullt af lífi og mikil
spenna í loftinu og ítrekað heyrðum
við starfsmenn metast um það hver
hefði sofið minna um nóttina og
hverjum væri mest illt í maganum.
Greinilegt var þó að undir niðri var
mikil spenna og menn minntust þess
með hryllingi hvernig fór í síðustu
kosningum. Naomi ráðlagði okkur
að hvíla okkur vel daginn eftir því að
á sunnudeginum tæki við prógramm
Þóra ber út póstinn - það er þetta
sem við köllum „direct mail“.
Hreinn og Erla upplifa stemmninguna.
æsar og öll viðbrögð flokksins vand-
iega yfirfarin áður en þau fara út í
fjölmiðla. Þama var okkur einnig
boðið á blaðamannafund, en daglega
voru haldnir blaðamannafundir fyrir
erlenda fréttamenn. A þessum
sunnudegi höfðu birst skoðan-
ankannanir sem sýndu að bilið milli
Verkamannaflokksins og íhalds-
flokksins hafði aukist á ný og sigur-
inn virtist blasa við. Ekki vildi blaða-
fulltrúi flokksins meina það og var-
aði við því að menn tækju því rólega
fram að kosningum, „It aint over ‘till
it’s over“ var setning dagsins. Þessi
sami maður sagði þó í samtali við
okkur fyrir fundinn að sitt helsta
bréfalúgur sem maður brennir sig á
þegar maður reynir að opna þær, við
þekkjum þetta allavega ekki í Kópa-
voginum. Svo ekki sé nú minnst á
geltandi hunda.
Starfið í kjördæminu er þannig
uppbyggt að í hverju hverfi er ein að-
almiðstöð svo fjölmargar litlar sem
oftar en ekki eru staðsettar í stáss-
stofum tryggra flokksmanna. Okkar
stöð var heima hjá Evelyn sem er
gömul og góð kona sem Kkist ömm-
um okkar. Húsið hennar er í frekar
fínu hverfi og greinilegt var að þar
átti flokkurinn frekar erfitt uppdrátt-
ar og var okkur tjáð að stuðnings-
menn flokka skiptust ótrúlega mikið
Þóra, Collin, Hreinn, Jóhanna, Erla og David í sigurvímu í garðinum -
með mjólkurdósir í hönd.
milli hverfa. Á rölti okkar um hverf-
ið var þó greinilegt að Verkamanna-
flokkurinn átti sér allnokkra stuðn-
ingsmenn því myndir af frambjóð-
andanum okkar Ann Keen prýddu
víða glugga.
Félagsráðgjafmn í hópnum hafði
óskað eftir því að fá að fara í fátækra-
hverfi og var hópurinn sendur daginn
eftir í Holsworth sem er hverfið næst
flugvellinum og flugu þar jumbó þot-
ur í lágflugi yfir höfðum okkar á tæp-
lega mínútu fresti. Þama héldum við
áfram að bera út bréf í hús og nú var
unthverfið heldur dapurlegra en í
gær. Brotnar rúður, óhirtir garðar og
opin svæði full af msli blöstu við,
auk þess sem sorpið fauk út um allt
og lyktin var mismunandi slæm.
Þarna bar þó hins vegar við að fleiri
myndir af frambjóðandanum okkar
blöstu við okkur, en Guð minn góður
að þurfa að búa við hávaðann í flug-
Björgvin G. Sigurðsson, Hreinn Hreinsson, Erla Ingvarsdóttir og Jóhanna
Þórdórsdóttir stilla sér upp fyrir Þóru Arnórsdóttur á strætóstoppistöðinni.
frá morgni til kvölds.
Á sunnudeginum mættum við árla
dags í Millbank Tower en þar er hinn
helmingur höfðustöðvanna og að
sögn Naomi var starfsemin flutt til
þess að vera nær þinghúsinu en
göngufæri er milli þessara húsa. I
Millbank Tower fór fram skipulagn-
ing kosningabaráttunnar og einnig
var henni stýrt þaðan. Þar starfa fjöl-
miðlaspekúlantamir og þaðan eru
sendar fréttatilkynningar og þangað
leita íjölmiðlar að upplýsingum.
Enginn fær að fara þar inn sem ekki
á erindi enda gífurlega verðmætar
upplýsingar og þekking sem þar er til
staðar. I skoðanaferð um húsnæðið
var okkur kynnt þessi starfssemi og
af stakri flokkstryggð verður ekki
upplýst um baráttuaðferðimar en eitt
skal þó sagt, að allt er skipulagt út í
Erla og Jóhanna í fullum herkiæðum.
Evelyn og David að skipuleggja verkin fyrir íslendingana.
vandamál á þessum fundi myndi vera
að passa sig á því að brosa ekki of
mikið en greinilegt var að menn
brostu meira á þessurn stað en víða
annars staðar.
okkar og eru þeir báðir æstir í að
koma hingað til okkar að vinna í
næstu kosningum. Óhætt er að segja
að smám saman hafi andi gleði og
sigurvissu færst yfir það fólk sem var
að vinna í grasrótarstarfinu og gríð-
arleg stemmning lá í loftinu og enn
jókst brosið.
Grátið og glaðst
Kosningadagurinn 1. maí rann upp
bjartur og fagur og sannfærðumst við
þá endanlega um að sólin væri jafn-
aðarmaður. Dagurinn var tekinn ró-
lega enda ljóst að lítið yrði softð
næstu nótt. Um kvöldið héldum við
svo til vina okkar í Chichwick og
vomm á kosningavöku Ann Keen
fram yfir miðnætti. Við sátum úti í
garði í hlýju myrkrinu þegar skyndi-
lega allt varð vitlaust inni í húsinu -
fyrstu tölur vom að berast - draumur-
inn var að rætast. Frá upphafi var
ljóst að sigurinn yrði stærri en nokk-
ur hafði þorað að vona. Og gleðin
hélt áfram eftir því sem sigrunum
fjölgaði og menn gátu ekki ráðið við
tilfinningar sínar eftir að hafa ekki
unnið kosningar í meira en tuttugu ár.
Menn dönsuðu, drukku, grétu og
föðmuðu hvem annan og ungir sem
gamlir hreinlega trylltust af gleði eft-
ir því sem lengra leið á nóttina.
En okkur var ekki til setunnar boð-
ið því leiðin lá f Royal Festival Hall
þar sem við höfðum með hjálp Na-
omi nælt okkur í boðsmiða á sjálfa
aðalkosningavökuna þar sem Tony
Blair ætlaði að halda sigurræðu sína
um nóttina. Og hafi stemmningin
verið ýkt í Chichwick þá var hún of-
urýkt í Royal Festival Hall. Fólk
dansaði og söng, kampavínið flaut
og á risaskjáum unt allt hús rigndi
sigurtölum eins og hellt væri úr fötu.
Hljómsveitin D:REAM kom og
flutti af miklum krafti kosningalagið
eina og sanna „Things can only get
better“. Það var svo ekki fyrr en urn
kl. 4:30 í morgunsárið að Tony Blair
mætti á svæðið og flutti sigurræðuna
af eldmóði.
Þama þar sem við fimm. unglið-
amir frá Islandi, stóðum í mannfjöld-
anum og upplifðum þennan ógleym-
anlega og sögulega atburð, gerðurn
við okkur enn betur grein fyrir þvf
hvað heimurinn er í raun lítill.
Erla aö flokka póst til íbúa í Alvin
Avenue í Chichwick.
í fínum hverfum og fá-
tækrahverfum
Á mánudagsmorgun mættum við
svo í kjördæmið Brentford - Is-
leworth sem er úthverfi London og
nær allt að flugbrautarendum Heat-
hrow flugvallar. Við vomm fyrsta
daginn i Chichwickhverfi og dreifð-
urn þar bæklingum og bréfum í hús í
sól og sumaryl. Höfðum við það á
orði að ef veðrið á íslandi væri svona
yrði auðveldara að fá sjálfboðaliða.
Einnig uppgötvuðum við nýtt vanda-
mál við útburð en það eru heitar
vélunum. Þama var einnig meira af
lituðu fólki og var í raun ótrúlegt að
sjá hvemig hverfi geta haft gerólíka
íbúasamsetningu. Þama strituðum
við og púluðum allan daginn en um
kvöldið áttum við heimboð hjá fé-
laga Jakobi og Ragnhildi konu hans.
Ekki var það boð leiðinlegt enda var
þar fáa aðra að finna en skemmtana-
ljón af bestu gerð og féllum við vel
inn í þann hóp.
Daginn fyrir kosningar vomm við
svo aftur hjá Evelyn okkar og bund-
umst þar vinaböndum við kerfisfræð-
inginn David og listamanninn skoska
Collin sem var sérlegur ökumaður
Þóra, Erla og Hreinn kveðja John
Major hinstu kveðju.
Hin glæsilega kosningamiðstöð í Chichwick.