Alþýðublaðið - 11.06.1997, Síða 3

ÞRIÐJUDAGUR 8. APRÍL 1997
s>jjn
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
cez I í n
Guðfræðilöggan í Görðum
Ungur guðfræðingur, Hans Markús
Hafsteinsson, er búinn að gera allt vit-
laust innan kirkjunnar með því að vera
vinsælli en hinn drottins smurði frá
Biskupsstofunni, sem hann vann öllum
á óvart, mest sjálfum sér, í almennum
kosningum um næsta prest sóknarinn-
ar. Þessi óttalega staða kom upp, eftir
að kjörmenn í sóknamefndum ýmissa
smákirkna sem falla undir hið fom-
fræga kall að Görðum völdu fyrst prest
úr Eyjum, sem féll hvorki í kram Bisk-
upsstofu né nokkurra sérvitringa úr
sókninni sem vom á bandi Biskups-
stofu.
Flétta mandarínanna
Valið á hinum óþekkta Eyjaklerki,
sem var byijunin á farsanum, kom
mörgum á óvart. Hann var allt önnur
ella en Biskupsstofa hafði ætlað sér.
Biskupsellan var séra Örn Bárður Jóns-
son, sem hefur um skeið setið í traustu
skjóli herra Ólafs og gegnt embætti
fræðslustjóra þjóðkirkjunnar. Með
þessu uppátæki róstumanna sóknar-
nefndanna, sem afsögðu sendingu
herra Ólafs, raknaði upp löng flétta
mandarínanna á Biskupsstofu, sem sér-
hver lævi sleginn stjómmálaskúmur
hefði getað hreykt sér af.
Biskupsstofa er nefnilega einskonar
friðarhöfn presta, sem em orðnir
þreyttir á nöldrandi sóknarbömum.
Þegar þeir em orðnir uppgefnir er þeim
kippt inn á Biskupsstofu, þar sem þeir
sitja í hægum sessi meðan fundið er
handa þeim rólegt brauð. Séra Öm
Bárður Jónsson var búinn með tímann
sínn í embætti fræðslustjóra þjóðkirkj-
unnar og ágætur prestur vestan af
fjörðum, séra Guðrún Edda, var orðin
leið á vaðlinum í Vestfirðingum og
vildi komast í hlýjuna fyrir sunnan þar
sem sóknarbömin em ekki sífellt að
röfla um kvóta og setja á vonlaus verk-
föll.
Marrið í mulningsvélinni
Óþarfa sjálfstæði sóknamefnda-
manna kom hinsvegar
babbi í bát herra Ólafs.
Þeir vildu ekki send-
ingu Biskupsstofu, og
völdu sér prestinn úr
Eyjum, þrátt fyrir að
hann nyti meðmæla
Áma Johnsen. Biskup
líkaði þetta stórilla,
enda þýddi þetta að
hann yrði neyddur til að
sitja enn lengur uppi
með séra Öm Bárð, og
séra Guðrún Edda yrði
enn um sinn að þola
leiðindi Vestfirðinga.
Stuðningsmenn séra
Arnar sáu því sitt
óvænna, heimtuðu al-
mennar kosningar um
prestinn, og töldu sig
fara létt með að sigra
strákinn úr Eyjum.
Biskup brosti í kamp.
Hann hafði hinsveg-
ar ekki reiknað með
Framsóknarflokknum.
Ufinhærður veðurfræðingur, Einar
Sveinbjömsson, sem sjálfviljugur hef-
ur tekið að sér það vonlausa verk að
vera fulltrúi Framsóknarflokksins í
Garðabæ, sá þegar í stað sendiboða
satans á sveimi, og komst að þeirri full-
komlega rökréttu niðurstöðu í fréttum
sjónvarpsins að þeir birtust Garðbæ-
ingúm í gervi Sjálfstæðisflokksins, og
kvaðst heyra marrið í mulningsvél
þeirra, sem þegar væri farin að mala
fyrir séra Öm Bárð.
Nú er það svo, að Garðabæjaríhald-
ið undir forystu Engeyjarættarinnar
með ættarlaukinn Benedikt Sveinsson í
broddi fylkingar er eitthvert skelfileg-
asta kosningabatterí sem uppi hefur
verið. Þeir vinna allar kosningar. Þess-
ar upplýsingar Framsóknarflokksins
urðu því þegar í stað til þess að hver
einasti af keppinautum séra Amar
Bárðar dró sig til baka, enda höfðu þeir
lítinn áhuga á að líða opinbert píslar-
vætti á golgata kolkrabbans í Garðabæ.
Biskup tók því gleði sína á ný.
Ástamál Garðbæinga
Um tíma leit út fyrir að kandídat
biskups yrði sjálfkjörinn, en þá spurð-
ist út, að óvígður strákur úr guðfræði-
deildinni neitaði að draga sig til baka.
Enginn þekkti pilt, enda hafði hann fátt
sér til afreka unnið annað en hafa ver-
ið í umferðarlöggunni í Garðabæ af því
hann fékk hvergi brauð, og nælt sér þar
f einhvern glæsilegasta lögregluvarð-
stjóra sem sést hefur í úníformi norðan
Mundíufjalla. Svo vel giftur
prestskandídat gat ekki annað en geng-
ið vel í Garðbæinga, sem alltaf hafa
kunnað að meta stjómsamar og mynd-
arlegar konur, ekki síst ef þær kunna
líka að sveifla kyflu.
Vera má, að æska og reynsluleysi
löggunnar hafi leitt til þess að stuðn-
b ce I i n g a r
ingsmenn Biskupsstofu
sátu auðum höndum, og
töldu sigurinn vísan.
Kanski var þeim greitt
náðarhöggið af veðurfræð-
ingnum, sem laug íhaldinu
upp á séra Öm Bárð, sem
enginn sérstakur fótur var
fyrir. Hvað sem því leið,
þá vann prestlingurinn yf-
irburðasigur á frambjóð-
anda herra Ólafs Skúla-
sonar.
Sennilega var enginn jafn
hissa og Hans Markús
sjálfur. Hann náði varla að
hemja hissu sína í sjón-
varpinu, enda hafði hann
áður þau kynni helst af
Garðbæingum að horfa í
gegnum fingur sér við þá
ef þeir fóm yfir á rauðu
ljósi eða óku á full mörg-
um prómillum. Alltént
taldi hann sigur sinn helst
mega rekja til þess, að það
orð hefði af honurn staðið
í umferðarlöggu Garðbæinga, að þar
færi milt yfírvald.
Þama liggur sennilega grafinn hund-
urinn. Sóknarbömin í Garðaprestakalli
vissu að sem andleg umferðarlögga
yrði kandídatinn ekki líklegur til að
vera með óþarfa afskiptasemi ef konur
sýndu óþarflega mikla fýsn til ásta með
öðmm en eiginmönnum sínum, eða
karlar rötuðu í óhóflegum mæli í
svefndyngjur annarra en þeirra eigin
kellinga.
Óneitanlega má telja þetta nokkra
bölvabót fyrir Biskupsstofu. Eftir allt
saman vora Garðbæingar nefnilega
ekki að kjósa gegn biskupnum, heldur
að hlýða kalli holdsins með því að
kjósa það andlega yftrvald, sem líklegt
væri til að skipta sér minnst af umferð
ástalífsins, og allra síst að sekta hina
breysku, sem annað veifið fara út af
hinu kristilega spori þegar húmar að í
Garðabænum...
Minn tími kemur áreiðanlega aft-
ur, sagði Guörún Helgadóttir,
rithöfundur, þegar hún féllst á að
færa sig niður í fjórða sæti á lista Al-
þýðubandalagsins og gerast þannig
varamaður á þingi. Nú er Ijóst, að
tími hennar kemur í haust. Þá fer
aðalmaður hennar, Bryndís
Hlöðversdóttir, í barneignarfrí og
stefnir að því að fjölga félögum i
hinum nýja jafnaðarmannaflokki um
að minnsta kosti tvo. Það eru raun-
ar ekki einu breytingamar á högum
hennar og manns hennar Hákonar
Gunnarssonar. sem stýrði HM-96
á sínum tíma, því Hákon er að taka
við starfi framkvæmdastjóra hjá
Samsölubakaríunum...
r
Anæstu misserum þarf Ingibjörg
Pálmadóttir heiibrigðisráðherra
að skipa nýjan forstjóra Ríkisspítal-
anna, en eftir að Davíð Á. Gunn-
arsson hvarf úr því starfi til að
verða ráðuneytisstjóri hennar hefur
Vigdís Einarsdóttir, gamalreyndur
hjúkrunarforstjóri, gegnt starfinu.
Hún kemst hinsvegar á aldur innan
skammst. Sá sem velst til starfans
þarf að hafa góða þekkingu á heil-
brigðismálu, helst að þekkja vel til
starfa Alþingis og hafa góð sam-
bönd við hina mikilsráðandi fjárlaga-
nefnd Alþingis. Vitaskuld væri eng-
inn betur til slíks starfa fallinn en
maður, sem hefur gegnt starfi heil-
brigðisráðherra. Samkvæmt heim-
ildum okkar hefur Framsókn kallsað
starfið við engan annan en einkavin
Alþýðublaðsins, Svavar Gests-
son...
Vinur okkar Svavar Gestsson er
raunar víða í umræðu, þegar
rætt er um nýjar vegtyllur. Hann hef-
ur þannig verið orðaður við nýtt
sendiráð sem á að stofna í Helsinki
í Finnlandi innan skamms, og fara
einnig með málefni Eystrasaltsrfkj-
anna. Sumir telja þó að það emb-
ætti færi öðrum virðulegum stjóm-
málamanni betur en Svavari, og
hver veit nema raunin verði sú, að
Halldór Ásgrímsson hafi eftir allt
saman nægilega mikinn húmor til
að bjóða hinum gamla komma
stöðu sendiherra í Washington, en
láta Jóni Baldvin Hannibalssyni
eftir að byggja upp diplómatísk
tengsl okkar við Eystrasaltið...
Síðastliðið laugardagskvöld bauð
Helgi Hjörvar og hin glæsilega
eiginkona hans Þórhildur Elín Elín-
ardóttir til samkvæmis í Þerlunni í
tilefni af því að bæði hafa nú náð
þeim áfanga að sigla yfir á hinn
hættulega fertugsaldur. Forseta-
flokkurinn var allur samankominn í
afmælinu, með sjálfan Bessastaða-
bóndann herra Ólaf Ragnar Gríms-
son í broddi fylkingar, en auk hans
var Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
borgarstjóri mætt og kosningahönn-
uðurinn Einar Karl Haraldsson lét
sig ekki vanta. Það vakti hinsvegar
athygli að formaður Alþýðubanda-
lagsins Margrét Frímannsdóttir
var upptekin annars staðar en sendi
í sinn stað varaformanninn Jóhann
Geirdal. Auk hans var einnig mætt
Bryndís Hlöðversdóttir þingmaður
Alþýðubandalagsins og einn af
framtiðarleiðtogum hinnar nýju
hreyfingar jafnaðarmanna. Sam-
kvæmið logaði af pólitiskum um-
ræðum og framtíðaráætlunum, og
Óskar Guðmundsson, sem áður
var ein helsta sprauta Þjóðvaka en
er nú orðinn einn af arkitektum nýja
flokksins, var einsog eldibrandur á
miili hinna einstöku umræðuhópa,
sem gæddu sér einsog vera ber af
miðaldra jafnaðarmönnum á
kampavíni og kavíar...
Jón miskildi orð föður síns á dánarbeðinu og eyddi ófáum
árum í að gæta múldýra fjölskyldunnar.
"FarSide" eftir Gary Larson
Haukur Reynisson, málari:
Nei.
Rúnar Ágústsson, málari:
Svar mitt er eitt stórt nei.
Hrafn Steindórsson,
leigubílstjóri:
Ólafur Hilmarsson,
rafeindavirki:
Auður Ármannsdóttir,
sjúkraliði:
Nei, nei, nei.
Nei, það var það ekki.
Eg hef ekki hugmynd um það.
v i t i m e n n
í sjálfu sér hefði engu breytt
þótt brunahani hefði verið al-
veg við húsvegginn.
Kristján Einarsson, slökkviliðsstjóri á Sel-
fossi í DT, að réttlæta að brunahanar voru
geymdir í áhaldahúsi bæjarins í staö þess
að vera til staðar og nothæfir til að létta
slökkvistörf.
Þessa ákvörðun var búið að
taka fyrir verkfali. Það veit ég
100 prósent.
Karítas Pálsdóttir, verkakona á ísafirði, að
ræða um uppsagnir hjá Básafelli þar f bæ,
í DT.
Fólk hefur greinilega verið á
móti sameiningu en ég veit
ekki alveg hver skýringin er.
Þórunn Arnórsdóttir, oddviti í Hrfsey, að
ræða úrslit sameiningarkosninga þar sem
Hríseyingar kolfelldu tillöguna, í DT.
Mér líst frábærleg á þetta og
vitna til bandarísk ráðgjafa
sem sat með mér á kaffihúsi á
Eyrarbakka í fyrra.
Nfels Árni Lund að ræða um endurheimtur
votlendis, í DT.
Ég skammast mín fyrir það en
mér er alveg lífsins ómögulegt
að sjá rómantíkina við sjó-
mennsku. Mér er alveg fyrir-
munað að sjá andaktuga feg-
urð í brælum, brotsjóum og
slori.
Jonni á Uppsölum, í DT.
Þess vegna ætti reynslan auð-
vitað að hafa kennt mér að ég
verð sennilega að láta mér
lynda að synda gegnum lífið á
helberi meðalmennskunni og
stundum þreyttur, ef ekki
beinlínis hundleiður á jobbinu
mínu.
Jonni á Uppsölum, í DT.
Það er allt gott að frétta af
Veiðidegi fjölskyldunnar.
Valdór Bóasson, formaður Landssam-
bands stangveiðifélaga, í Mogganum.
Ég hef búið í Garðabæ í ára-
tugi, góða mín, og aldrei ver-
ið krafinn um skilríki á kjör-
stað - það væri nær að þú
sýndir mér skilríki.
Margrét Heinreksdóttir, formaður kjör-
stjórnar við prestkosningar í Garðabæ, að
nefna dæmi um hroka kjósenda, f Mogg-
anum.
Orðið er laust, en staðreyndimar
friðhelgar.
C.P. Scott breskur ritstjóri og blaöamaöur
um boöorö-góörar blaöamennsku.