Alþýðublaðið - 11.06.1997, Síða 7

MIÐVIKUDAGUR 11. JÚNÍ1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
7
Clr alfarakið
Það sem okkur vantar er skipulag.
Það sem okkur vantar er náið sam-
starf við fjöldahreyfingu launþega.
Það sem okkur vantar er fyrst og
ffemst afl fjöldans. Ef okkur telst að
stilla saman strengi þannig að við
gefum almenningi á Islandi kost á
því í næstu kosningum að leggja
traust sitt á slíka hreyfingu þá eru það
engir draumórar, ekkert óraunsæi og
engin óskhyggja að segja að sú
hreyftng geti orðið, f fyrstu lotu,
stærsta og öflugasta stjómmálahreyf-
ing á íslandi. Sú hreyfmg verður
jafnframt að vera við því búin að axla
ábyrgð á því að taka forystu í þessu
þjóðfélagi og setja niður þá sérgæsku
og græðgi sem farin er að einkenna
valdastéttina á íslandi.
Mistök fortíðarinnar
Við emm auðvitað ekki gallalaus
flokkur og höfum að sjálfsögðu gert
mistök. Það vom mikil átök og mik-
ið stríð þegar við sátum í ríkisstjóm á
átta ára tímabili á einhveiju erfiðasta
samdráttar- og kreppuskeiði sem yfir
okkar þjóðfélag hefur gengið frá
stríðslokum. Sjálfsagt lögðum við of-
uráherslu á efnahagslegar lausnir og
efnahagsleg úrræði, enda tókst okkur
að koma í veg fyrir kollsteypu og
óðaverðbólgu og við skiluðum mjög
góðu búi. Vegna þess að við þurftum
að einblína um of á hinar þröngu
stærðir efnahagsmála fékk margur
maður á íslandi, sem átti hugmynda-
lega samleið með okkur, á tilfinning-
una að við væmm kaldrifjaður
tæknikrataflokkur sem hefði ekki
nægilega opin augu fyrir nauðsyn fé-
lagslegra úrræða og félagslegrar
hlýju í þjóðfélagi sem einkenndist af
vaxandi kulda. Þetta gerðist ekki
vegna þess að hjartað hafi ekki sleg-
ið þeim megin, heldur einfaldlega
vegna þess að við vorum of upptekn-
ir í björgunarleiðangri við brýn störf,
þannig að við höfðum ekki tækifæri
til að koma nægilega til skila sýn
okkar á þessa þætti mannlífsins, sem
er stór þáttur í hugsun, lífi og starfi
jafnaðarmanna.
Við höfum aldrei á þessari öld átt
jafn stórkostlegt tækifæri til að bæta
fyrir mistök sögunnar og til að draga
rétta lærdóma af þeim mistökum sem
við og aðrir höfum gert í fortíðinni.
Við höfum stórkostleg tækifæri til að
ljúka þessari öld með þeim hætti að
draumur brautryðjendanna um sigur-
sæla, sterka, þroskaða og öfluga
hreyfingu jafnaðarmanna geti orðið
að veruleika áður en ný öld gengur í
garð. Það er okkar hlutverk og frá
þessu aukaþingi eigum við að koma
samhent, samstiga og sigurviss í full-
vissu þess að við munum ekki bregð-
ast því hlutverki.
Ræöan er birt örlítið stytt.
„Umræðan í dag er mótuð af hugmyndum sem verða til innan Alþýðuflokksins. Ef þið eruð ekki ánægð með
það farið þá í skátafélag eða bindindishreyfingu en verið ekki í stjórnmálaflokki."
Fyrrum leiðtogi svörtu hlébarðanna, Elmer „Geromino“ Pratt
berst enn fyrir því að fá sakleysi sitt viðurkennt eftir að hafa setið 25
ár í fangelsi en hann var dæmdur fyrir morð á konu í borginni Santa
Monica í Bandaríkjunum árið 1968, segir Reuter fréttastofan.
í síðasta mánuði úrskurðaði
dómstóll Orange County í Kali-
fomíu, að Pratt ætti að fá ný rétt-
arhöld í málinu, vegna þess að
hann var sakfelldur að hluta til
vegna sönnunargagna frá upp-
ljóstrara Bandarísku alríkislög-
reglunnar.
Eiginmaður konunnar sem var
myrt, bar kennsl á Pratt fyrir
dómi, en Pratt hefur ævinlega
haldið fram sakleysi sínu og borið
því við að hann hafi verið 400
mflum frá vettvangi glæpsins,
nánar tiltekið í Oakland, þegar
morðið var framið, og það hafi Al-
ríkislögreglan vitað, enda hafi
hann verið undir eftirliti.
Seint á sjöunda áratugnum og
snemma á þeim áttunda háði Al-
ríkislögreglan heilagt stríð gegn
samtökum eins og Svörtu hlébörð-
unum og hélt uppi njósnum um
þau vegna þess að þeir litu á þau
sem herská niðurrifssamtök.
Saksóknarinn Gil Garcetti hefur
lýst því yfir að niðurstöðu dómar-
ans um ný réttarhöld yfir Pratt
verði áfrýjað, og að þeir standi að
baki sakfellingunni enda hafi eng-
in ný sönnunargögn komið fram í
málinu sem bendi til sakleysis
Pratts, heldur aðeins ný vitneskja
sem rýrt gæti traust eins vitnis í
málinu.
Pratt er skilgreindur sem sam-
viskufangi af mannréttindasam-
tökunum Amnesty Intemational.
Ræða Össurar Skarphéðinssonar á sumarþingi Alþýðuflokksins
Sameiningardraumur-
inn er að rætast
Höfum við gengið til góðs götuna
frá því á síðasta flokksþingi? Svarið
er tvímælalaust já.
Hver var niðurstaða síðasta flokks-
þings Alþýðuflokksins? Það var
stjómmálaályktun sem fól í sér
ákveðin verkefni sem sett vom á
herðar forystu flokksins. Einu sinni
var talað um „hannaða atburðarás".
Sá maður sem fann upp það orðtak er
nú forseti lýðveldisins og býr á
Bessastöðum. Og forystu Alþýðu-
flokksins var falið að koma af stað
atburðarás sem flokksþingið ákvað í
stómm dráttum hvemig skyldi verða.
Það sem síðan hefur gerst er að mínu
mati einhver best útfærða fram-
kvæmd á pólitískri stefnu sem ég hef
séð unna á jafn skömmum tíma. Um-
Nauðsyn þolinmæð-
innar
Við eigum ekki að knýja fram af-
stöðu af hálfu Alþýðubandalagsins,
Kvennalistans eða nokkurra annarra.
Það er einungis eitt verkefni sem við
eigum að einhenda okkur í og það er
að reyna alls staðar að bródera með
vinstri bandalögum fyrir næstu
sveitastjómarkosningar. Það er nauð-
synlegt, hvemig sem kosningatölur
fara, að þar komi fram ákveðinn og
sýnilegur vilji A-flokkanna til þess
að starfa saman. Það á að vera niður-
staða kosninganna. Ef við náum ein-
hvers staðar, í bandalagi við Alþýðu-
bandalagið eða önnur vinstri sinnuð
öfl, meirihluta í stómm bæjarfélög-
Fær samvisku-
fanginn og
Svarti hlébarð-
inn Pratt upp-
reisn æru
ræðan í dag er mótuð af hugmyndum
sem verða til innan Alþýðuflokksins.
Ef þið emð ekki ánægð með það far-
ið þá í skátafélag eða bindindishreyf-
ingu en verið ekki í stjómmálaflokki.
Umræðan í kjölfar flokksþingsins
hefur öll snúist um samvinnu jafnað-
armanna. Meginstraumi umræðunnar
hefur verið stjómað af Alþýðu-
flokknum. Þannig á það að vera
áfram, en við verðum að gæta þess
að eigna okkur ekki ávinningana
vegna þess að þegar upp er staðið þá
verðum það við og skoðanasystkin
okkar sem munum njóta ávaxta upp-
skerunnar.
um þá er um að ræða gríðarlega
mikla vísbendingu um það hvað er
að gerast. Það að halda Reykjavík er
mikilvægt, en ekki alveg nauðsyn-
legur undanfari þess að við vinnum
stórsigur í þingkosningum.
En að öðra leyti held ég að at-
burðarásin sjálf muni leiða okkur að
niðurstöðu. Við verðum einungis að
gæta þess að þetta verði ekki eins og
fljót í leysingum sem brjóti af sér
bakkana og renni að lyktum í annan
ós en við höfum hugsað okkur. Við
verðum að gæta þess að fylgjast með
atburðarásinni, reyna að hvetja hana
áfram en við eigum ekki að fara að
kalla fram einhverjar sérstakar niður-
þróun kemur ekki til mála. Og það
era Steingrímur J. Sigfússon og
Hjörleifur Guttormsson, sem hvor
með sínum hætti era ,að skapa sér
ákveðna sérstöðu í íslenskum stjóm-
málum. Hún er virðingarverð í sjálfu
sér en gerir þá mjög áhrifalitla stjóm-
málamenn.
Það sem var lítið kím-
blað
stöður. Galdurinn núna er einmitt sá
að vera þolinmóð vegna þess að allt
það sem hefur gerst frá síðasta
flokksþingi er nákvæmlega það sem
við vildum sjá.
Hvað hefur gerst síðan? Hinn aðal-
flokkurinn á vinstri vængnum, Al-
þýðubandalagið, er upptekinn af
hveiju? Af samræðum við okkur. Það
er alveg sama hvar alþýðubandalags-
menn koma saman í dag, þeir eru alls
staðar að ræða hugmyndir og svör
við áreiti frá okkur. Alþýðubandalag-
ið er að reyna að búa til úr sjálfu sér,
meðvitað eða ómeðvitað, flokk sem
við getum starfað með. í dag gæti ég
aðeins nefnt ykkur tvo meiri háttar
alþýðubandalagsmenn sem myndu
berja í borðið og segja, nei, þessi
Við eigum að gæta þess að leyfa
þúsund blómum að blómstra. Við
eigum að leyfa margvíslegum skoð-
unum að koma fram og við eigum að
gæta þess að lokast ekki inn í þröng-
um stofnunum lítils flokks. Við vinn-
um engar kosningar ef við höfðum
einungis til þeirra sem hafa kosið
okkur, Alþýðubandalagið eða
Kvennalista. Næstu kosningar munu
snúast um hug og hjörtu þeirra sem
hafa ekki kosið okkur áður eða jafn-
vel fyrirlíta okkur, fólk sem lætur sér
á sama standa um stjómmálaflokka
af því það skilur ekki hvað greinir þá
að, en er í hjarta sfnu sammála lífs-
skoðunum okkar.
Við kunnum að vera á leið til enn
mikilvægari landvinninga. Draumur-
inn er að rætast og við þurfum að
hlúa að því litla kímblaði sem hefur
verið að skjótast upp úr moldinni síð-
ustu misseri og var orðið að lítilli
plöntu á síðasta flokksþingi. Nú er að
verða til fögur jurt. Við megum ekki
spara áburð á hana.
Ræöan er birt nokkuð stytt.