Alþýðublaðið - 15.07.1997, Qupperneq 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 15. JÚLÍ1997
I viðtali við Kolbrúnu Bergþórsdóttur rœðir Gunnar Dal um konur og
heimspeki, komma og krata og spáir eyðingu Evrópu árið 2063
Hvaða bók hafði mest áhrifá þig i
œsku?
„Sú bók er ekki til því ég varð svo
seint læs. Sjö ára gamall harðneitaði
ég að fara í skóla og móðir mín gerði
ekki aðrar athugasemdir við það en
þær að ég hefði greinilega ekki
þroska til að stunda skólagöngu. Ein-
staka sinnum kom stólpakvenmaður,
kennari, tók í hnakkadrambið á mér
og dró mig í átt að skólanum. Eg var
ljúfur eins og lamb þangað til takið
linaðist, þá slapp ég. Ég fór fyrst í
skóla ellefu ára gamall."
Heldurðu að þessi ár sem þú varst
ekki í skóla hafi orðið þér til gæfu?
,Ég var götustrákur, blaðasali sem
vann mér það til frægðar að selja
fyrsta eintakið af Verkalýðsblaðinu,
málgagni Kommúnistaflokks fs-
lands. Ég var yngsti starfsmaður
íiokksins."
Hvaða baráttujaxlar eru þér minn-
isstœðastirfrá barnsárunum?
„Ólaf Friðriksson þekkti ég frá sjö
ára aldri. Hann var hjartahlýr maður,
réttsýnn og vildi vel. Hann var einnig
æsingamaður, en það var til siðs á
þeim tíma. Allir vinstri menn töluðu
eins og Hitler. Þeir æptu, beittu
múgsefjun. Ég sá Hannibal Valdi-
marsson einu sinni ná fólki á þennan
hátt. Ef hann hefði sagt: Nú förum
við og rífum Alþingishúsið, þá hefði
fólkið fylgt honum.“
Þú varðst ungur kommúnisti en nú
ertu krati...
„Nei, nei, nei! Guð almáttugur
hjálpi þér! Heldurðu að afstaða bams
sé afstaða?"