Alþýðublaðið - 23.07.1997, Side 4

Alþýðublaðið - 23.07.1997, Side 4
4 ALÞÝÐUBLAÐIÐ MIÐVIKUAGUR 23. JÚLÍ1997 ( Enginn tími til að hugsa um matar- innkaup Magnús Geir Þórðarson er 23 ára gamall leikstjóri með fjórtán ára reynslu af leikhús. Margrét Elísabet Ólafsdóttir rœðir við hann um leikhúsáhuga barnœskunnar, kynni hans af kennara frœgustu leikara heims, listrœnar sýningar skemmtun og leiðindi og áhrif kvikmynda og MTV á leikhús í tilefni frumsýningar Veðmálsins í Loftkastalnum í kvöld. Magnús Geir Þórðarson virðist hafa fæðst með leikhúsbakteríuna svona rétt eins og aðrir fæðast með freknur. Hann var ekki nema 22ja ára þegar hann setti upp Stone Free að- sóknarmestu sýninguna í Borgarleik- húsinu árið 1996. í kvöld verður uppfærsla hans á Veðmálinu eftir Mark Medoff frumsýnd í Loftkastal- anum. Uppsetningin á Stone Free var frumraun Magnúsar Geirs sem leik- stjóri í íslensku atvinnuleikhúsi, en áður hafði hann vægast sagt komið víða við. Hann byrjaði níu ára og var þá „búinn að vera með leikhúsbakt- eríuna í nokkum tíma“. Þjóðin öll veit líklega núorðið að hann rak Gamanleikhúsið í fjölda mörg ár og leikstýrði þar öllum uppfærslum sjálfur. Auk þess sá hann um að afla fjár til starfseminnar og styrkja ásamt félögum sínum þegar Gamanleikhús- ið tók þátt í hátíð bamaleikhúsa í Hollandi. Þá lét unglingurinn Magn- ús sig ekki muna um að ganga á fund menntamálaráðherra, borgarstjóra og Flugleiða til að koma draumum sín- um í framkvæmd svo hvers vegna ætti hann að hafa hikað við, þegar Leikfélag Reykjavíkur sá sér ekki fært að setja upp Stone Free í fyrra, að stofna Leikfélag Islands, utan um sýninguna. Þín fyrstu kynni af atvinnu- mennsku voru þegar þú lékst í kvik- myndinni Hrafninn flýgur. Hvernig kom það til? „Ég var, eins og krakkar gera, að leika í skólaleikriti uppi í Melaskóla. Hrafn Gunnlaugsson sá mig þar og fékk mig til að leika í Hrafninum. Ég lék líka í Þjóðleikhúsinu og í kjölfar- ið kom ég saman leikhópi með krökkum sem langaði til að leika. Leikhúsið varð ansi virkt með tíman- um og lifði í fjölda mörg ár.“ Þú sett- ir upp allar sýningar Gamanleik- hússins. Hvernig barstu þig að? ,JÉg fylgdist auðvitað mikið með leikhúsi og leiksýningum almennt. Þegar ég lék í Þjóðleikhúsinu fylgd- ist ég vel með og svo kom ég ansi víða við. Lék í útvarpsleikriti, í sjón- varpsmynd og gerði sitt lítið af hverju. Ég lærði auðvitað á því en fyrst og fremst lærði ég af reynsl- unni.“ Þið hafið rekið þetta eins og hvert annað leikhús? „Jájá. Þetta er svolítið skrýtið allt saman af því manni þótti þetta svo ósköp eðlilegt á sínum tíma. Núna eru allir allt í einu að fá áhuga á þessu og spyrja mikið. Og þá áttar maður sig á því að þetta var kannski ekki alveg eins sjálfsagt og manni fannst það.“ Hvemig fórslu að því að halda Gamanleikhúsinu gangandi í svona langan tíma? „Þetta var svo gaman.“ Að þú ákvaðst í menntaskóla að verða leikstjóri? „Ég var búinn að tala um það al- veg frá því ég var bam að mig lang- aði til að verða leikari. Svo fór leik- stjómin að verða meira spennandi. Ég ákvað að einbeita mér að henni og sé alls ekki eftir því. Leikstjóm er afskaplega skemmtilegt starf.“ Þú fórst til Bretlands i framhalds- nám. Hvað réði valinu? „Mig langaði til að fara út að læra. Eftir að hafa leitað ráða hjá leikhús- fólki ákvað ég að finna skóla sem byði upp á styttra námi og fara frek- ar á fleiri staði. Af því leikstjóm er ekki fag sem auðvelt er að læra...“ ... í skólum. „Já. Þetta snýst mikið um að sanka að sér reynslu og kynnast ólíkum straumum og stefnum. Ég vildi ekki festa mig á einum stað í langan tíma. Ég fann mjög góðan skóla í Englandi, Bristol Old Vic Theater School. Þetta er virtur, gamall og rót- gróinn alhliða leikhússkóli. En það em ekki teknir inn nema tveir leik- stjómamemar á ári. Þeir fá að sækja bitastæðustu kúrsana í hverju fagi. Ég fékk að velja mikið úr og gat ein- beitt mér að því sem mér fannst mig vanta.“ Eins og... „Samvinnu leikstjóra og leik- myndahönnuðar sem mér finnst mjög spennandi og að bókmennta- legri þáttunum í leikritun. Námið gekk líka út á að vera í tengslum við starfandi leikstjóra og ieikhús út um allt England. Ég fór mikið á sýning- ar, hitti leikstjóra og ræddi við þá.“ Sá skólinn um að koma þér i sam- bönd? „Eiginlega var það óljóst. Að vera í þessurn skóla var eins og hafa passa. Við leikstjómamemamir vor- um í nánu sambandi við skólastjór- ann sem kom okkur í samband við fjölda leikhúsfólks.“ Sem er þessi gamli maður, Rudy? „Hann er reyndar ekki skólastjóri. Það væri nær að segja að hann sé að- alkennari skólans. Hann er algjör gullnáma og ég lærði gríðarlega mik- ið af honum. Rudy stofnaði skólann á sínum tíma ásamt Sir Laurence Oliver. Úr Veðmálinu: Kjartan Guðjónsson, Benedikt Erlingsson og Baltasar Kormákur.

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.