Alþýðublaðið - 25.02.1922, Side 4

4
ALÞYÐULBA ÐIÐ
ísg* 1), cn vægast s»gt getur þetta
naumast taiist satnv zkusatnleg að
íerð til sð ná sér i árleg laun
fyrir enga vinnu Eg býst vtð, að
það hafi verið hæfiteikar E A,
en ekki þessar 250 kr y sem urðu
þess valdandi, að honum var veitt
prófessorsembættið aftur. En hart
er það fyrir landsstjórn, að hta
kúga sig til að kingjt þeim bita.
Og ohyggileg löggjöf er það, sem
svo er úr gaiði gerð, að hægt er
að taka 120—180 þús. krónur,
eítir að hafa hætt a% gpgna em
bætti, fyrir það eltt, að hafa verið
ráðherra i eitt og hálft ár.
Af þessum ðstæðum tel eg fyrri
liðinn ofgoldinn
Hinn liðinn tel eg ofgoldinn af
þeír'i á^tæðu. að eg Ht svo á, að
1) Rey dar get eg ekki betur
séð, en að aðferðin 'hifi ekki við
nem iög að styðjast því frá 19
júni 19(5 eru eftirlaun ráðherra
skýiau t iafnumin með I gr. Inga
«r 3, 19 júoí 1915, og 3 gr s.
1 átéttar þetta með þvt, að nema
úr gildi 3. gr. I. m. 17, 3 okt.
1903 en sú gr. hljóðar svo: .Eít
iriaun ráðhe<ra skulu akveðin sain-
kvæmt hinum almeunu eftirlauna
löguœ. Konungi skal þó heimiit
að ákveða ráðherranum alt að
3000 króna eftirbutt, ef honum
ber minna samk-æait cttiriauna-
löguaum
menn með fullum embættislaunum
eigi ekki að fá kaup fyrir auka-
störf í þarfir laotlsins — þar á
meðal ekki íyrir þingsetu — nema
að þeir þeirra vegna hsfi sjalfir
kostnað af embættinu En það
kalla eg full embættislaun, sem
eru svo há, að ætla má, að þau
séu greldd fyrir alla starfskraft
ana, og jafniramt hait tiilit til
virðingar embættisins. Til þessarar
skoðunar minnar liggja þau rök,
sem greiad eru undir lið II 2 hér
að framan. (Frb.)
Viljir þú fá valda menn á veitíðmni
skaltu við á Garði ganga,
gott er þar til mannafanea.
Inglm. Sveinsson
spilar á kalfihúsinu, Laugav. 49,
núna á iaugardags- og sunnudags-
kvöldið, frá kl. 9—Ii'/a e. m*
— Hann spiiar allskonar músik á
margvíslegan hátt, og gerir sínar
listamanns kúnatir með fiðlunni
Sumarfugiaröng um hávetur leikið
á fiðlu. — Allir sem þar koma fá
góðar viðtökur.
HáskÓIafræðsla. í kvold kl 6
til 7 flytur Palt Eggeit Ö asou
dr. phii erindi f Háskólanum
uin frumkvöðla siðskiftanna. Að-
gangur er ókeypis.
íslenzkur
helmilisiðnaður
Prjðnaðar vörur:
Nær'atnaður (karim.)
Kvenskyrtur
Drengjaskyitur
Telpuklukkur
Karlm peysur
Dre»gj»peysur
Kvenokkar
Kar 1 manna sokkar
Sportsokker (litaðír og ólitaðir)
Drengjahúfur
Telpuhúfur
Vetlingar (karlm þæfðir & óþæfðir)
Trefiar
Þessar vörur eru seldðr
( Gamla bankanum.
Kaupfélag'ið.
011um ber saman um, að
bezt og ódýrast sé gert við gummí-
stfgvél og skóhlifar Og anaan
gurnmf skófatnað, einnig að bezta
gummí límið láist á Gummí-
vinnustofu Rvíkur, Laugaveg 76.
Rítmtjóri og 8byrgð,tmaður:
Ólajar Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Edgar Rice Burroughs'. Tarzan.
það bættist æfingin sem hann hafði fengið t uppeldl
sínu, meðal villidýra skógarins.
Hann kunni ekki að hræðast; hjartað sló hraðar af
því, að hér var æfintýri á ferðum.
Hann hefði að vísu skotist undan, hefði færið gefist,
en einungis vegna þess, að við altof augljóst ofurefli
var að etja. Hann réðist því óskelidur móti górillaap-
anum, og stælti vöðvana sem mest mátti hann.
Hann mætti óvættinum á miðri leið er hann stökk,
og rak hnefann af öllu afli fyrir brjóst honum, en það
hafði ekki meiri áhrif en þó fluga hefði ráðist á fíl.
Tarzan hélt enn á hnífnum í annari hendi, og þegar
óvætturinn beit hann og reif, rakst oddurinn at tilvilj-
un í loðið brjóst apans. Apinn rak upp ógurlegt sárs-
auka- og reiðiöskur, þvi hnlfurinn gekk á hol.
En drengurinn lærði jafnframt að nota hnífinn, svo
hann rak hann hvaó eftir annað í óvættinn, sem dró
hann til jarðar.
Górillaapinn barðist eins og siður er ættingja hans;
hann barði heljarhögg með flötum lófanum, og beit
flyksur úr hálsi og brjósti Tarzans.
Þeir ultu skamma stund á jörðinni. Blæðandi armur-
inn sem á hnífnum hélt varð máttlausari við hverja
stungu, og bráðíega styrnuðu litlu fingurnir, en Tarzan,
íavarðurinn ungi af Greystoke, valt meðvitundarlaus
um ofan á rotnandi gróðurinn 1 skóginum, heimili sfnu.
Alllangt inn í skóginum hafði flokkur Tarzans heyrt
öskur górillaapans, og eins og var venja Kerchak,
þegar hætta var á ferðura, kallaði hann nú saman
flokkinn. Gerði hann það að sumu leyti til þess að
verjast, ef á hann yrði ráðist, og líka til þess að vita
hvort nokkurn vantaði i hópinn.
Brátt sást, að Tarzan vantaði, og Tublat var mjög á
móti því, að hjálp væri send. Kerchak var heldur ékki
sem bezt við ókunna drenginn, svo hann fór að ráð-
um Tublats, ypti öxlum og sleit ráðstefnunni.
En Kala var á öðru máli. Hún beið ekki. boðanna,
þegar hún vissi að Tarzan vantaði, heldur þaut af stað
eftir trjánum í áttina til þess staðar er öskrin úr gór-
illaapanum komu.
Myrkrið var skollið á, og rfsandi máninn glotti dauf-
lega gegnum krónur trjánna, sem vörpuðu frá sér
löngum skuggum.
Á einstaka stað lýstu geislarnir greinilega upp skóg-
svörðinn, en víðast hvar jók dauf birtan að eins á
draugamyrkrið langt fyrir neðan Kölu, sem sveiflaði
sér hljóðlega af einu tré til annars. Óttinn um, að
fóstri hennar væri f hættu, margfaldaði flýti hennar.
Öskrin 1 górillaapanum sögðu frá því, að hann berð-
ist um líf og dauða við eitthvert annað óargadýr skóg-
arins. Alt í einu hættu öskrin, og alt varð hljótt.
Kala botnaði ekkert 1 því, að öskrin í Bolgani höfðu
að slðustu breyst í sársauka og dauðastunur, en hún
hafði ekki heyrt andstæðing hans gefa frá sér neitt
hljóð, sem segði hver hann væri.
Óðýrasta og skemtilegasta sagaa
er Æskuatihmipgar. — Verð kr. 2 50.
Spennandi áatársaga Fæsc á afgr Alþbl.