Vísir - 17.08.1976, Blaðsíða 19

Áskorun til fjármálaráðherro:
Ahyggjufullur skattborgari
skrifar:
„NU standa fyrir dyrum tals-
veröar breytingar á skattalög-
unum. Þaö er góöra gjalda vert,
þótt ekki hafi ég nú trú á aö
nokkurn tima takist aö hafa
skattakerfið svo fullkomiö aö
þeir sem áhuga hafa geti ekki
komist hjá aö borga þá skatta
sem þeim aö réttu lagi ber.
Hins vegar er þaö vandasamt
verk að breyta lögunum þannig
aö á þeim verði minni gallar en
þeir sem fyrir voru. Aö minnsta
kosti er ekki á þaö bætandi.
Þess vegna varö mér illa viö,
þegar ég hlustaöi á fjármála-
ráöherra ræöa þessi mál i sjón-
varpi sl. föstudagskvöld. í
sumum atriðum setti hann hlut-
ina þannig fram, að engu var
likara en að hann áliti skatt-
lagningu vera sára einfalt mál.
Meðal annars ræddi hann
nokkuð um sérsköttun hjóna,
sem i sjálfu sér er þarft mál að
minu áliti. Þar setti hann dæmið
þannig fram aö ekki væri rétt-
látt aö tvö heimili með sömu
tekjur væru skattlögð
þannig aö annað fengi 50% frá-
drag en hitt ekki.
Þarna var ráðherra ekki að-
eins að gera flókiö mál einfalt,
heldur fór hann lika með rangt
mál. Þegar bæöi hjón vinna úti,
fá þau ekki 50% teknanna frá-
dregin frá skatti, heldur aðeins
50% af tekjum konunnar. Þarna
er yfirleitt mikill munur á.
Þar aö auki var með þessari
framsetningu gefiö i skyn, aö
sérsköttun hjóna sé eingöngu
ætlað aö afnema þennan
skattafrádrátt. Þá yrðu þessi
tvö heimili meöhöndluð á sama
hátt skattalega.
Framleiða heimavinnandi
húsmæður ekki verðmæti?
Þetta er þó á engan hátt rétt,
þvi aö ef ekki er tekið tillit til
aukinna útgjalda heimilis vegna
útivinnu beggja hjónanna, getur
ekki rikt réttlæti i þessu efni. Ég
er hrædd um að heimavinnandi
húsmæðrum liki ekki að gefiö sé
i skyn á þennan hátt að framlag
þeirra til þjóöarbúsins standi i 0
fjárhagslega.
Eins og allir vita geta hús-
mæður sparað mikla fjármuni
með vinnu sinni á heimilinu,
ekki aðeins við barnagæslu og
hreingerningar, heldur lika með
hagkvæmum innkaupum og
vinnslu á matvælum. Þetta ættu
allir sem komið hafa nálægt
heimilishaldi að geta gert sér
grein fyrir.
Fjárhagur heimilisins er
nefnilega ekki aðeins háður þvi
sem aflað er, heldur einnig og
engu siður þvi sem eytt er.
Ég vil þvi beina þeirri áskor-
un til Matthiasar A. Mathiesen
að hann gleymi ekki að taka inn
i dæmið um sérsköttun hjóna
þann mikla kostnað sem flest
heimili bera af útivinnu beggja
hjóna. Þessi kostnaður á að
réttu lagi að teljast til frádrátt-
arliða.”
Þriöjudagur
17. ágúst 1976
VISIP
ÁHUGALAUS
FORMAÐUR?
JSK. hringdi:
Ég fór á mjólkurbúðafundinn
i Lindarbæ á fimmtudagskvöld-
ið og komst að þvi, mér til mik-
illar furðu, að enginn úr stjórn
Félags afgreiðslustúlkna i
brauð- og mjólkurbúðum var
mætt.
Margar afgreiðslustúlkurnar
voru hins vegar á staðnum. Mér
er tjáð að þær hafi reynt að fá
formanninn til að koma á fund-
inn, en hún hafi ekkert viljað af
honum vita. Getur þetta verið?
Það er nú i gangi undir-
skriftasöfnun gegn lokun
mjólkurbúða og gengur mjög
vel. Vonandi sýna neytendur
meiri áhuga en formaður ASB.
EYMDARÞORPIN!
Gunnar Guðmundsson skrifar:
Þeir voru nefndir þrýstihópar
sem þrýstu sifellt á stjórnvöld
um fyrirgreiðslur sér til handa.
Vafalaust hefur þrýstingurinn
aldrei verið jafnmikill og nú.
Enda var það lika einhver orð-
hagur maður sem kallaði hóp-
ana „háþrýstihópa”. Það var i
takt við timann.
Ýmsir hafa kallað lands-
byggðina þrýstihóp. Slikt er hið
versta rangnefni, sem verður til
vegna aumingjaskapar, úr-
ræðaleysis og sundurþykkis ein-
stakra byggðarlaga viðs vegar
um landið.
Viðast eru sjávarplássin sem
betur fer blómleg og gróska
ræður þar rikjum. Þetta eru
þeir staðir þar sem fólk hefur
það hvað best efnahagslega, þar
sem fólk býr i glæsilegum hús-
um, fer til útlanda, skreppur i
skemmtiferðir til Reykjavikur
og sinnir áhugamálum heima i
héraði.
Óhrjáleg þorp þar sem allt
virðist hafa staöið kyrrt i ára-
tugi eru dragbitar á grósku ein-
stakra bæja. Til þess að halda
uppi byggð i eymdarbæjunum
er ausið i þá fjármagni, sem
betur væri komiö i þeim sjávar-
plássum sem likleg eru til ein-
hvers.
ódugnaðarþorpið
Bíldudalur
Gott dæmi um ódugnaðarþorp
er Bildudalur á Vestfjörðum.
Þar hefur allt verið að drepast i
dróma undanfarin ár, fyrirtæki
hafa farið á hausinn, þau veriö
rekin af rikinu og bæjarbúar
skrimt á atvinnuleysisstyrkj-
um.
Rikisvaldiö hefur gert allt
mögulegt til aö efla atvinnu en
allt án árangurs. Þetta kom vel i
ljós nú um daginn þegar sveit-
arstjórinn hljóp til og kvartaði
við eitthvert blað um óstandið
sem hann kenndi fyrirgreiðslu-
leysi rikisins um. Þessar full-
yrðingar voru hins vegar reknar
ofan i hann af öðrum kommiss-
arnum i Framkvæmdastofnun,
Tómasi Arnasyni.
Bildudalur er dæmi um
hvernig byggðastefna er
skrumskæld. Skrumskæling
sem þessi er til tjóns fyrir aðra
staði i landinu. Andstæöingar
landsbyggðarinnar nota sér
svona dæmi, málflutningi sinum
til framdráttar. Lærum af
reynslunni. Notum fé rikisins til
þess að byggja upp blómlegar
byggðir. Það er fjárfesting sem
ávaxtar sig.
sem gerir litirta ' ‘
náttúrulegri og eðlllegri en verið Hefur
AGFACOLOR CNS - í ^
HXItMAR HELGRSOK .Ijrife}','flNKAUMBOÐ
MfiGUM VI IÐ KYNNAl
- hana oa hanti
11 - ''f v > . o/\ Honner enn (\ A
mmíflifin
BRdUT
Ikcifunni 11