Vísir - 22.11.1976, Side 16

Mánudagur 22. nóvember 1976
VÍSIH
,,Þaö er ekkert aö marka
þetta svona — ég vil fá að sjá
þetta þegar allt er I fullum
gangi”, heyrðum viö ungan
mann segja við annan, er við i
hópi liðlega 120 ungmenna úr
lteykholtsskóla i Borgarfirði
fórum meö þeim ásamt for-
svarsmönnum Æskuiýðsráðs
Reykjavikur, til að skoða þá að-
stöðu sem æskulýösráö býður
borgarbörnunum upp á hér i
höfuðborginni.
Krakkarnir úr Reykholti, sem
flestir eru á aldrinum 15 til 17
ára, höfðu dvalið i Reykjavfk
siðan fyrir helgi og meðal ann-
ars skoðað vinnustaði og ýmis-
„Annað þegar allt
er í fullum gangi"
Farið með unglingum úr Reykholtsskóla í Borgarfirði á
skemmtistaði höfuðborgarbarna
Viidu ekki búa í svona
blokk
1 Tónabæ sagði Hinrik
Bjarnason frá starfseminni sem
þar færi fram og talaði hressi-
lega við hópinn án þess þó að
vera með neina bindindis-
predikun. Féllu orð hans sýni-
lega vel i kramið hjá krökkun-
um enda talaði hann „tungu-
mál” sem þeir skildu.
Eftir að hafa hlustað á Hinrik
og skoðað þennan margumtal-
aða stað, var aftur þrammað út
i rúturnar og nú haldið i Fella-
helli i Breiðholti.
Margir unglingarnir komu þá
i fyrsta sinn i Breiðholtshverfið
t Fellahelli var verið að spila billiard, en gestirnir fengu ekki tæki-
færi til að vera með.
hópinn sem leið lá út I Nauthóls-
vik, þar sem siglingaklúbburinn
Siglunes hefur aðstöðu sina. A
leiðinni útskýrði Hinrik það sem
fyrir augu bar og það sama
gerði Jón Pálsson, tómstunda-
ráðunautur, sem var fararstjóri
i hinum bilnum.
t Nauthólsvikinni voru bát-
arnir skoðaðir, og þurftu sumir
piltarnir að kanna þá gaum-
gæfilega. Þaðan var siðan hald-
ið i hinn fræga stað Tónabæ, og
voru það margir, sem litu þann
stað augu i fyrsta sinn.
Aðeins örfáir úr hópnum
komu af Stór-Reykjavikursvæð-
inu, én þarna voru unglingar frá
öllum landshlutum, og sumir
þeirra höfðu litið séð af höfuð-
borginni fyrr en i þessari ferð.
og þótti mikið til stærðar þess
koma. Einn piltanna hafði á orði
að það væri ótrúlegt að allir
ibúarnir i þvi þorpi, sem hann
ætti heima i gætu komist fyrir i
einni ibúðarblokk i hverfinu —
en gat þess um leið, að hann
vildi ekki eiga heima þar, hvað
sem i boði væri.
Eftir að hafa skoðað Fella-
helli, og unglingunum sagt i
stórum dráttum frá þvi sem þar
færi fram, var aftur haldið i bæ-
inn. bar kvaddi hópurinn frá
Reykholtsskóla, sem vakti sér-
staka athygli okkar fyrir prúð-
mannlega framkomu, þá Hinrik
og Jón og þakkaði þeim leiö-
sögnina á þá staði þar sem stór
hluti reykviskrar æsku eyðir
tómstundum sinum. —klp—
i Tónabæ hélt Hinrik Bjarnason þrumuræðu og talaöi „tungumái” sem allur hópurinn skildi.
legt annað i og við höfuðborg-
ina.
,.,betta er liður i náminu og er
auk þess góð upplyfting fyrir
hópinn”, sagði Vilhjálmur
Einarsson, skólastjóri i Reyk-
holti, og einhver frægasti
irþóttamaður sem island hefur
alið, en hann var með hópinn er
við hittum hann i húsi æskulýðs-
ráðs viö Frikirkjuveg á mánu-
daginn.
Sumir höfðu lítið skoðað
höfuðborgina
Er við komum inn á Fri-
kirkjuveg 11 var Hinrik Bjarna-
son, framkvæmdastjóri æsku-
lýðsráðs, að segja hópnum frá
þeirri starfsemi, sem þar á sér
stað. Þurftu nokkrir að fá nán-
ari upplýsingar og var Hinrik
fljótur að leysa úr þvi.
Siðan var haldið af stað og út i
tvo langferðabila sem óku með
Strákarnir höfðu áhuga á bátunum þegar komið var I Nauthólsvlk.
Hér er Jón Pálsson tómstundaráöunautur að útskýra eitthvaö fyrir
nokkrum þeirra.
Eftir að unglingarnir úr
Reykholtsskóla i Borgarfirði
höfðu skoðað þá staöi sem
unglingum i Reykjavik er boðið
upp á af háifu Æskulýösráðs
Reykjavikur, spurðum við þrjá
þeirra álits á þvi sem fyrir augu
þeirra hafði boriö i þessari
stuttu skoðunarferð.
Fyrst hittum við að máli
Aðalstein Valdimarsson frá
Strandseljum við Isafjarðar-
djúp, sem er i 5. bekk i Reyk-
holtsskóla:
„Ég get ekki annað séð en að
unglingarnir hér i Reykjavik
hafi það gott og úr mörgu að
velja I tómstundúm slnum. Ég
öfunda þá i það minnsta af
þessu sem ég hef þegar séð,
enda er þetta ólikt öllu þvi sem
að við úr sveitinni eigum að
venjast.
Þaö má sjálfsagt gera betur,
en ég held samt að þeir þurfi
ekki að kvarta krakkarnir hér I
Reykjavik”.
„UNGLINGARNIR í REYKJAVÍK
HAFA ÚR MÖRGU AÐ VEUA"
Aðalsteinn Valdimarsson:
„Held aö þau þurfi ekki að
kvarta”.
Unnur ólafsdóttir: „Lýst ofsa- Þorsteinn Húnbogason:
vei á Tónabæ og Fellahelli”. „örugglega ekki nógu gott”.
Blómarós úr Borgarfirðinum,
Unnur ólafsdóttir frá Kaðal-
stöðum I Stafholtstungum, varð
næst á vegi okkar, en hún sagð-
ist ekkert hafa sérstaklega
hugsað út i það hvort ungling-
arnir i Reykjavik hefðu það gott
eða ekki.
„Þeir hafa úr mörgu að velja,
en þó held ég að það sé hægt að
gera meira fyrir þau.
Mér list ofsavei á Tónabæ og
Fellahelli og gæti vel hugsað
mér að heimsækja þá staði oft-
ar”.
Þá fengum við loks Þorstein
Húnbogason frá Borgarnesi til
að segja sitt álit, og var hann
fljótur að þvi.
„Það er örugglega ekki nógu
gott sem unglingunum er boðið
upp á hér — þeir væru þá ekki á
fyllirii i miðbænum um allar
helgar ef svo væri”.
—klp—
JÓN RAGNARSSON
Tvær nýjar plötur
ÞRJÚ Á PALLI
jónragnarsson
ufis.Gkki hafa haií
Jón Ragnarsson var í pop-hljómsveit fyrir
8 árum, en hætti hIjóöfæraleik. Hann hefur
samt samið lög og Ijóð og er afrakstur þess
besta að finna á þessari hljómplötu. Fjöldi
kunnra hljóðfæraleikara aðstoða
Jón Ragnarsson. (Einnig kasseta)
Þrjú á palli með tólf sjómannasöngva eftir
Jónas Árnason. Hér er Jónas í essinu sínu og
Þrjú á palli aldrei betri en nú,(einnig á kassetu)
SG-hljómplötur.
Myndir: Loftur Asgeirsson Texti: Kjartan L. Pólsson