Vísir - 28.11.1976, Blaðsíða 8

D
í tveim fyrri greinum mlnum
um tarot, höfum viO kynnst lltil-
lega sögu þess, og hvernig
ieggja á tarot, til að spá meö
því. t þessari þriðju og siðustu
grein um tarot skulum við lfta
aðeins nánar á hinn meiri
leyndardóm þess (the major ar-
cana). Hinn meiri leyndardóm-
ur tarot hefur að geyma 22 tákn-
spil. Þar sem ógerlegt væri að
gera þeim öilum skil, valdi ég
þann kostínn að draga tvö spil af
handahófi úr þessum 22 og i
grein þessari skulum viö kafa
aðeins undir yfirborð þeirra til
að athuga nokkur dulspekileg
tákn er þau hafa að geyma.
13. Dauðinn (Mem).
Þrettánda spil hins meiri
leyndardóms tarot, er eitt hiö
mest misskilda og þaö sem
menn óttast einna mest —
DAUÐINN, oft kallaöur hinn
ógnvekjandi uppskerumaöur.
Þessa ægilegu imynd eða merk-
ingu fékk þetta spil á miðöldum
i Evrópu.
A miðaldaspilunum, er sláttu-
maðurinn látinn fara um akur
lifsins og slá allt, sem fyrir er.
Lifandi hendur og höfuð standa
upp úr jöröinni hér og þar.
Venjulega er eitt höfuöið krýnt
og er sláttumaöurinn- i þann
veginn aö höggva þaö. óneitan-
lega er hér merkingin, dauðinn,
svo til á yfirboröinu, en bak viö
hann vaxa upp nýjar hendur og
fætur úr jörðinni, — merki hins
eilifa hringdans.
Réttara heföi veriö aö lýsa
inntaki þessa tákns, meö mynd
af slöngu, sem biti i endann á
sér, til að tákna, aö I endanum
íelst upphafið, — eilifðina. Allt
er eitt (,,en to pafi”). En sú er
einmitt merking þessa spils. Að
eins og:
Vatniö i ánni llður hratt hjá,
en er alltaf eins.
Þessi á er eins og lifiö —
stöðug hreyfing i kyrrstöðunni.
Sunnudagur 28. nóvember 1976
vism
SÓLI.N.
— Til vinstri útgáfa Waite. Til hægri útgáfa Brotherhood of Light.
Á tnörkum
monnlegror
þekkingar
eftir Arnór
Egilsson
Hver einstaklingur rennur,
frá fjalli til fjöru, meö
ógnarhraöa timans
Fyrr en varir litur hann upp,
og sér, ósa fljótsins mæta
hafinu — hafinu?
Ótti viö hiö kalda djúpa haf
fyllir
sálu mannsdropans, og hann
rennur
út i hringiðu þess.
En vatniö stigur til himins,
— er þar um hrið,
sumir droparnir þéttast
— veröa ský,
aö lokum falla þeir aftur til
jaröar — aftur á f jalliö.
Hinn eilifi hringdans vatns
oglifs,
Frá dulspekilegu sjónarmiði,
er dauðinn nauðsynlegur þáttur
I hringrás llfsins. Dauöi og fæö-
ing eru sammerkingar aö þessu
leyti, þvi dauðinn er fæöing inn I
aöra vídd, þar sem fæöing er
einnig umbreyting (transition).
í hvorutveggja felst „hin mikla
reynsla” (the Great Experi-
ence), einskonar vlgsla, sem
gefur tækifæri til meiri fram-
þróunar. Það er enginn „dauöi”
til. Hvorki efnislegur né andleg-
ur. Það er ekki hægt að „eyöa”
efni. Þaö breytir aöeins um
mynd. Sálin er ódauðleg. Þann-
ig deyr hvorki likami né sál. Viö
dauöa hefur sálin farið frá einu
tilverusviöi yfir I annaö. Sálin
heldur áfram að vera til en
opinberast öðruvísi. Vitundin
3. grein
Hinn meiri leyndardómur
(The major arcana)
á sér ekkert upphaf, engan
endi.
Pamela og Waite hafa notað
einnaf hinum fjórum reiðmönn-
um opinberunarinnar (Apocal-
ipce), til aö setja á þetta spil og
er sú lausn, aö mínum dómi öllu
skárri, en beinagrind sú með orf
og ljá, sem er á miðaldatarot-
spilunum.
Samkvæmt Waite, er hula eöa
grlma lifsins I stööugri breyt-
ingu, — ummyndun og færslu
frá hinu lægra til hins hærra.
Þvl finnst honum tákniö betur
skýrt meö reiömanninum, en
beinagrindinni við uppskeru
sfna. t baksýn má sjá allan heim
hins upprisandi anda. „Hinn
dularfulli reiömaöur fer hægt
yfir, hann ber svartan fána
prýddan hinni dulspekilegu rós
(the Mystic Rose), — tákni llfs-
ins. Milli tveggja turna viö sjón-
deildarhringinn skin sól ódauð-
leikans (the sun of immor-
tality).” Biskup meö hendur i
bænarstöðu biður sins tima, en
konungur, barn og ung stúlka
hafa þegar falliö fyrir riddaran
um, þrátt fyrir að hann beri
engin sýnileg vopn. Launspeki-
legar merkingar þessa spils eru
endurfæðing, sköpun, örlög,
endurtekning, breyting, um-
myndun. Einnig upphafning
andans til æöri tilverusviöa,
o.s.frv..
hefur stigið yfir þröskuldinn frá
herbergi lifsins inn i hiðkosm-
iska og hefur verið vigð inn i
æðri gráðu.
19. sólin (Quoph ).
t miðalda—tarotspilum er hér
um að ræða mynd af tveim
börnum fyrir framan vegg. Sól-
in sendir gulldropa, sem falla á
þau og jörðina. Annaö form er
af nöktu barni á hvitum hesti,
sem ber rauðan fána. Waite og
Pamela völdu þennan kostinn. A
spilinu er barnið á hvitum hesti
fyrir framan hlaðinn steinvegg.
A veggnum eru lifandi blóm en
sólin skfn fyrir ofan. Hér er um
að ræöa hiö heilaga ljós, sem fer
fyrir endalausum mannskaran-
um. Þaö kemur út úr umluktum
garöi hins tilfinningalega lifs og
er á leið heim. Spilið táknar þvi
færslu frá ljósi þessa heims —
táknaö af sólinni, — yfir I ljós
þess heims, sem koma mun —
táknað m.eð hreinu hjarta
barnsins.
„Sannlega segi ég yður: hver
sem ekki tekur á móti guðsriki
eins og barn, mun alls ekki inn I
það koma” — Lúkas 18.17.
„Sælir eru hjartahreinir, þvi
að þeir munu Guö sjá” —
Matteus 5.8.
P.S. Fyrir þá sem áhuga hafa
má geta þess að Tarotspil hafa
fengist I nokkrum bókaverslun-
um og safnarabúðum i Reykja-
vik.
THE SUN.
1 tsk. kaviar I hverja skál
1/2 ólifa I hverja skál
Sjóöiö hrisgrjónin og kæliö aö-
cins. Blandiö matarollu og
sitrónusafa saman viö. Kæliö og
setjiö I skálar. Kryddiö ollusósu
meö karrý og rifnum lauk og
blandiö rjómanum út I sósuna.
Hafiö rikjandi karrýbragö af
sósunni og helliö henni yfir
grjónin. Setjiö rækjur, 1 tsk. af
kaviar og 1/2 ollfu I hverja skál.
Beriö réttinn fram kaldan —
sem forrétt.
aa——■BBCTBa———Ma—BBB——WMMP»B
Indverskur rækjukokteill er
sérlega ljúffengur forréttur.
Uppskriftin er kontin úr hús-
ntæörakennaraskólanum.
75 laussoöin hrlsgrjón
2 msk. matarolia
1/2-1 msk. sltrónusafi
75 g ollusósa
1/2-1 tsk. karrý
1-2 msk. rjómi
1/2 msk-. rifinn laukur
80 g rækjur