Vísir - 28.11.1976, Blaðsíða 10

10__________________________________________________________ Sunnudagur 28. nóvember 1976 vism
i • .......................
piiliÉÉ

Aræöni og kraftur hefur ætíö veriö eitt af aöalsmerkjum Arnþriiöar eins og sjá má á þessari mynd.
Landsliö kvenna I handknattleik hefur ekki veriö valiö undanfarin ár án þess aöhún væri í þvi, enda
hefur hán leikiö nær 40 landsleiki fyrir tsland.
Aö hlusta á góöa hljómlist er eitt af þvl fáa, sem Arnþrúöur gefur
sér tima til I tómstundum sfnum nú oröiö.
keppnismenn i iþróttum. Þeir
verða fúlir ef illa gengur, en eru
aö rifna úr monti þegar vel tekst
til hjá þeim.
Vi11 ekki verma
varamannabekkinn
— Nú ert þú hætt aö hamast i
handbolta. Hver er ástæöan?
„Þaö er engin timi, og auk
þess hef ég ekkert gaman af þvi
aö vera i handbolta og geta ekki
neitt.
Ég varð fyrir þvi óhappi aö
slasast illa á hendi i fyrra.
Klemmdist á milli kaðals og
staurs þegar ég var aö aðstoöa
við umferöarstjórn i sambandi
við bruna, sem varð á Óöins-
götunni.
Ég hef aldrei náð mér al-
mennilega i hendinni siöan, þótt
svo aö ég hafi verið meö i hand-
boltanum eftir það. Handlegg-
urinn var þá vafinn eins og
rúllupylsa, ég haföi engan kraft
til aö skjóta á markiö aö mér
fannst.
1 vor fór ég svo meö lands-
liðinu i keppnisferö til Evrópu
og gat ekki baun. Ég þurfti aö
vera á varamannabekknum i
mörgum leikjum, og það gat ég
ekki sætt mig viö. Það geta ein-
hverjar aðrar en ég séð um aö
verma hann.”
Stelpurnar öskruðu úr
hlátri
— Hvernig stóö á þvi aö þú
er viö frægt íþróttaíólk aö
spyrja þaö hvaöa atvik sé þvi
eftirminnilegast úr iþróttunum?
„Ég hef aldrei taliö mig fræga
iþróttakonu, en ég get samt
auðveldlega svaraö þessari
spurningu. Þaö er þegar ég varð
islandsmeistari með Fram á
æskuslóöum minum.
Þá var Islandsmótið haldiö á
Húsavik og Fram og Valur léku
til úrslita i mótinu, eins og svo
oft. Ég lék meö Fram, en Björg
vinkona min var þá komin i
Val.
Fólkiö á Húsavik skiptist i tvo
hópa i þessum leik. Það hélt
ekki með Fram eða Val. Þaö
hélt annað hvort meö mér eöa
Björgu, og þaö fundum viö
greinilega. Fram sigraði I
þessum leik, og ég hef hvorki
fyrr né siðar orðiö eins ánægö
meö sigur.
Ég hafði þaö á tilfinningunni
að ég heföi einnig sigraö fólkiö,
og grenjaði af gleði á eftir.
Annars var það ekki neitt
óvenjulegt þótt viö Fram-stelp-
urnar grenjuðum eftir leiki. Viö
vældum stundum allar i kór ef
við töpuöum leik, en ætluðum
alla að æra með söng og hávaða
ef við unnum einhvern mikil-
vægan leik.
Ég held aö kvenfólk sem er i
iþróttum eigi miklu auöveldara
meö að láta tilfinningar sinarl
ljós en karlmenn, sem eru
Verölaunapeningarnir sem Arnþrúöur hefur unniö I hinum ýmsu greinum iþrótta skipta tugum

JlfÍTj ■ xÆi I f J