Alþýðublaðið - 28.02.1922, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
£angt getnr svivírð-
ingin gengið.
Það sem nú mest hneykslar mig
og aðra eru þessir svokölluðu
xPíslarþankar‘‘, sem út hafa verið
gefnir hér < Reykjavlk, < tilefni af
Ólafs Friðrikssonar snálinu utn-
rædda, og má það ófyrirgefanlegt
heita, að nokkrum kristnum manni
skuli vera leyft svo óguðlrgt at-
hæfi, sem þar er framið, með þvi
að taka Passfusálma Hallgrims
Péturssonar til útúrsnúnings og
saurga hans orð og anda < jafn
auðvirðilegum sorpbrag og and-
legri viðurstygð sem þetta nú er.
Eg hélt þó að Passlusálmar
Hallgrims væru göfugri og rétt-
hærri en svo, að nokkrum gæti
til hugar komið að spinna út úr
þeim sorpbragl eða hafa að fífl
skaparmálum. — Það er ekki að
sjá að menn alment meti mikið
orð Hallgrims, d þeir geta nú
allir gengið fram bjá þessu þegj
attdi , Að minsta kosti ætti nú
ekki biskup og prestastéttin að
láta það hlutiaust. Geri þsir það,
álit eg að öll trúfiæði og siðferð-
istiifinning sé hér að verða á lágu
stigi.
Það er anssars yfirganganlegt
hveð sumum gefur iiðist hér rang-
læti og ósiðir, þ?.r sem miðstöð
mentunar og menningar í landinu
á að vera og lögregiau og lög
fræðíngar til að gæta laganna og
vernda þau, þegar annað eins og
þetta er látið ganga framhjá
hegningariaust. Já, og sumum
þykir jafnvel hrósvert. — Þessu
getur Morgunblaðsbullan básúnað
fyrir, — en sá smekkur, eða sú
dómgreindll Auðvitað af þvi það
er < garð Ólafs Fr. o'g á að vera
til þess að bletta hann, þá er
það ágætt. *
U» þetta og þvíKkt skrifar ekki
ritdómarí Mgbl. eíð, — Nei. —
En ef það kemur út einhver bók
frá saklausum og heiðariegum höf-
undi, bara ef hann er fátækur
Ifkamlega og Htið viðurkendur áð
ur, þá er sjálfsagt að nfða hann.
„Lengi getur ilt versnað.- Eg
hélt þó að seínast tmmdi verða
ráðist á Passfusálma Hallgr. Pét-
urssonar og orð hans ötuð innan
um svfvirðil. sorpbrag á Reykja-
vfkurgötum, — hélt það mundi
aldrei fyrir þeim. iiggja, þeir of
göfugír og hreimr til þess, og sé
það satt, sem sagt er, að það
muni vera eitt nýtt prestseíni sern
þetta gerir, álít eg slíkurn heppi
legast að vera áfram sorphani á
sinum haug, en fklæðast hökli.
Hér < b;s eru margir trúflokkar,
guðspekisféí. og góðu prestarnir,
og margir aðrir menn, ssm ganga
á undan með góðu eftirdæmi,
fara < K. F U. M., gráta þar
gerðir sfnar, vitna um guð og
biðjast fyrir. — Nú ættu þeir að
sýaa, að þeim væri ekki sama
hvernig farið er með guðsorð og
það göfugasta andans verk setn
við eigum tíl, Passíusáimana hans
Hallgrfms Péturssonar, sem búið
er áð þýða á fjöidamörg tungu-
mál og vernda og virða lengi uin
allan heim. Láta nú þennan vol
aða autningja fi rétta ráðningu
fyrir vikið. Gera þessa hans nýju
„Pislarþanka* upptæka, þó máske
um seinan sé, og skipá að brenna
það sem komið er út meðai manna,
því slikt er skömm að ala frá
trúfræðilegu og siðferðilegu sjónar-
miði, óafmaanleg fossmán fyrir
þennan köfund, sem orðið hefir
svo óhamingjusamur að hlýða rödd
þess voftda með að láta hafa sig
til slfks ódáðaverks
Okkur ísleadiagum ætti að
þykja svo vænt um Passfusálmana
þ. r sem þeit eru okkar lang trú-
arsterkasta og frægasta skáidverk,
sem við eigura að bera virðingu
fyrir þeira, heldur en að saurga þá
óg afbaka og hafa að fiflskapar
raálum. Enda heíði þetta verið
gert < öðrura tiigangi en að reyna
að sverta ólaf Friðriksson raeð
þvf, eða einhver fátækur og um
korauKtiil orðið til þess, mundi
hann óefstð hafa fengið að gista
steiainn. J. S.
Tvöföld laun.
Eftir Skjöldung.
---- (Frh.)
6. Þá ætla eg að fara nokkur-
um orðum uui þingfararkaup Alþm.
þeirra, er f embættum sitjja. Auk
þeirra, sem áður eru taldir, áttu
þessir embættis- og sýslunarmenn
sæti á Aiþingi 1917:
A. Utan af laudi:
Eggert Pálsson, Haildór Steins-
son, Jóh. Jóbannesson, Karl Ein-
srsson, Magnús Guðmundssott:
Mrgnús Pétursson, Magnús Torfa-
son, Sigurðnr Stefánsson og Sig-
urður Eggerz (á fyrra þinginu).
Það má nú búast við, að allir
þessir menn bafi haft meiri eða
minni kostnað af embættum sin
um, meðan þeir sátu á þingi, og
þvf væri ekki rétt, að svifta þá
þingmannslaunura. En það má
einnig búast við, að embætti þeirra
hafi verið meira og minna vanrækt,
meðan þeir sátu á þingi T. d.
vissi eg, að hinum umboðslegu
störfum við bæja<fógetaembættið
á tsafirði. gegndi sýsluskrifarinn
þar, og þótti suraum ísfirðingum
afgreiðsta þcirra mála þar, óvið-
unandi, meðan M T. var á þingL
En um sfgreiðslu dómsmála var
þar vfst alls ekki að ræða um tíma,.
unz lö|fr. var settur til að gegna-
þeira. En Kfcill þótti skörungsskap-
ur hans á við sýslumannsins sjálfs.
Þetta er nú óregla, sem virðist
vera iandsstjórninni að kenna,
Henni er (eða ætti að vera) í sjáifs-
vaíds sett, að neita embættisœönn -
urn um burtfararicyfí úr umdæm-
um þeirra, nema þeir útvegi hæfa
menn í embættin, meðan þeir eru
sjáifir fjarverandi. Þessa menn ætti
svo land«tjórnin að setja í em-
bættin á eigin ábyrgð og með
kiuffailslega fulium launum, á sama
hátt og hún hefir sett mánn í
iaedlækuisembættið, meðan landi.
gegnir öðrum störfum. Þá fyrst er
fengin venjuleg trygging fyrir, að
þessi Alþ.mannaemhætti séu ekld
vanrækt, raeðan embættismennirn-
ir sjálfir sitja é þingi, og þá fyrst
eiga þeir heimtingu á fuilum þing-
setupeningum.
B. Ur Reykjavfk.
Þingsetuk.:
1. Björn Kristjánssen kr. 915,20
2. H. Hafstein .... — 915,20
3. Jón Magæússon . . — 915,20
4. Jörmadur Brynjólfss. — 915,20
5. Kristian Daafelssoa — 915,20
6. Matthfas ólafsson — 915,20
7. Sig.Eggerz(síð.þing.)— 811,20
8. Sigurður Jónsson . — 941,20
9. Sig. Sigurðsson . . — 915.20
St. ofgoldið þingsetuk. kr. 8158,80
Þingfararkaup þessara manna
tei eg ofgoldið af þvf, að: 1. var
ráðherra mestan tfmann, en hinn
tfmann hátt launaður framkvæmd-
arstjóri stofnunar, sem landið á;,
«. sat f 5333,33 kr. eftirlaununv