Vísir - 06.02.1977, Blaðsíða 3

Sunnudagur 6. febrúar 1977VTSIR*
2.
r*
rœtt við byltingarsinnann Ragnar Stefónsson,
jarðskjólftafrœðing
„Viö skulum segja aö viö séum núna aö vinna moldvörpustarf.
Viö erum aö grafa undan, en um leiö aö byggja upp. Og færist bar-
áttan aftur út á göturnar, þá er enginn vafi á þvi aö viö munum
veröa þar meö".
„Viö” er Fylking byltingarsinnaöra kommúnista. Og sá sem
þetta segir er Ragnar Stefánsson, jaröskjálftafrseöingur og einn
heisti forystumaöur þessara samtaka um árabil, þar af formaöur I
ein átta ár. Fyikingin var til ársins 1966 Æskulýösfylking Alþýöu-
bandaiagsins, en varö þá sjálfstæö stjórnmálasamtök.
Fylkingarmenn, og þá ekki sist Ragnar Stefánsson, voru um
tima, — einkum árin fyrir 1970 — imynd byltingarsinnaöra óeiröa-
seggja sem sagt höföu „burgeisaþjóöfélaginu” stríö á hendur. Oft
og einatt1 lentu þeir iharövitugum götuslagsmálum viö lögregluna,
—• þá stofnun sem i þeirra augum er varöhundur borgarastéttarinn-
ar.
Nú hin siöari ár hefur veriö rólegra yfir Fylkingunni. i hæsta Iagi
hafa menn sést selja Neista, máigagn samtakanna, á götum úti eöa
viö „rfkiö”, þar sem öll litlu póiitisku brotabrotin til vinstri viö Al-
þýöubandalagiö, „öfgasellurnar” eins og ýmsir kalla þau, selja
boöskap sinn af cinhverjum óljósum ástæöum. En les almenningur
þessa ritlinga? Veit hann eitthvaö um viöhorf og starf þessa fólks
sem boöar fyrirmyndarriki byitingarinnar á islandi? Þaö er hæpiö.
Of vafalftiöá pólitisk samtrygging stóru flokkanna sinn þátti þvi aö
þessum iitlu stjórnmálasamtökum gengur erfiölega aö koma boö-
skap sinum áleiöis. Enda lita þeir vafalitiö á þennan boöskap sem
þjóöhættulegan.
Eins og ráöa má af ofangreindum ummælum Ragnars Stefáns-
sonar, sem lengi hefur veriö einhver kunnasti byltingarsinni á
islandi, er aldrei aö vita hvenær hasarinn og átökin á götum úti
byrja upp á nýtt. Enn starfar Fyilkingin. Ekki vildi Ragnar samt
segja hversu margir væru félagar I samtökunum nú, og ekki fékk
Helgarblaöiö aö taka mynd af fundi þeirra. „Þaö er partur af
öryggisráöstöfunum okkar aö gefa ekki upp nöfn eöa tölur”, segir
hann. „Þótt sllkt sýnist ekki þýöingarmikiö i augnablikinu þá getur
hreyfingeins ogFylkingin viö breyttar aöstæöur sætt ofsóknum.Og
af þvl höfum viö nokkra reynslu”.
Sjálfur er Ragnar Stefánsson oröinn 38 ára. En hann er enn sami
róttæklingurinn, sami byltingarsinninn. Hann starfar sem jarö-
skjálftafræöingur á Veöurstofu tslands, og segir þaö tilviljun eina
aö pólitlskur byltingarsinni hafi valiö sér jaröfræöiiegar byltingar
aö ævistarfi. Þaö voru þær pólitisku sem einkum bar á góma er
Helgarblaöiö ræddi viö Ragnar fyrir skemmstu. Hann leigir I einu
af „flnu hverfunum” svokölluöu, — undir hæöinni sem lengi gekk
undir nafninu „snob hili” og gerir kannski enn. En húsiö sem hann
býr . I er rautt.
i Fæddur kommúnisti: „Ég er sem varö til aö maöur fór aö
fæddur kommúnisti eins og sagt gera kröfu til sjálfs sin um þátt-
er. Foreldrar mlnir voru báöir töku í andheimsvaldabaráttu og
kommúnistar úr verkalýðsstétt. augu manns opnuöust fyrir þvi
Strax I menntaskóla var ég meö sem hægt var aö gera á grund-
I pólitisku starfi, en þaö má velli marxismans. I marxlskri
segja aö eins og meö flesta á uppsveiflu þessara ára var
þeim aldri, þá var maöur fjöldinn allur af heföbundnum
kommúnisti og róttækur I oröi viöhorfum kommúnista settur
án þess aö grufla aö ráði I leiö- undir mæliker og þá hefst
um til þess aö breyta þjóöskipu- umrótatlmabil i þeirri hreyf-
laginu. Þetta voru fremur al- ingu sem kennd er viö
mennar hugmyndir um nýtt og kommúnisma, sósialisma eöa
betra þjóöfélag. Ég held aö þaö þjóöfélagsbyltingu.”
hafi veriönámsár min í Sviþjóö, # Mótunarskeiö: ,,Sá sem ætlar
Vletnamstfíöiö og baráttan sér aö vera marxisti og vinna
gegn þvi þar I landi upp úr 1960, þjóðfélagslegt starf sem sllkur
er alltaf I mótun, þótt segja
megi aö augu margra hafi opn-
ast er Vietnamstríðiö var á dag-
skrá upp úr 1960. En vissulega
hafa skoðanir mlnar og þeirra
samtaka sem ég hef starfaö I
alla tlö, Fylkingarinnar, þróast
gífurlega á þeim tima sem sföan
er liðinn. Upp úr 1967 fór
Fylkingin aö opna augu manna
fyrir heimsvaldastefnunni og
tengja hana herstööinni og aö-
ildinni að NATO, og þaö má llka
segja aö viö höfum a.m.k. leit-
ast viö aö vekja athygli á van-
köntum Islenskrar verkalýös-
baráttu, og göllum verkalýös-
hreyfingarinnar. 1 vissum til-
vikum reyndum viö einnig að
taka baráttufrumkvæöi. Þaö
sem gerst hefur siöan er að
Fylkingin hefur oröið mun hæf-
ari til að benda skýrt á leiðir I
baráttunni, tengja þjóöfélags-
ástand á tslandi núna viö fram-
þróun byltingarinnar á heims-
mælikvaröa. Þaö sem ekki slst
gerir þetta starf raunhæfara
núna er að við erum komin I
samband viö 4. AlþjóÖasam-
band kommúnistaflokka.”
# Pólitiskt fjölskrúöugur ár-
gangur: „Nei, á minum
menntaskólaárum var pólitlsk-
ur áhugi ekki númer eitt hjá
mér. Ahugamálin voru afskap-
lega f jölbreytileg eins og gengur
og gerist hjá fólki á þessum
aldri. Maður tók t.d. þátt I
umræöu um listir og visindi,
sem maður tengdi náttúrulega
marxismanum, sem er öörum
þræði vlsindagrein, nátengd
raunvísindum. Og svo reyndi
maöur Hka aö sinna náminu aö
einhverju leyti. En alveg frá þvi
11. og 2. bekk I Laugarnesskóla
var ég I pólitlskt fjörugum ár-
gangi^-í bekk meÖ t.d. Styrmi
Gunnarssyni, Ragnari
Arnalds, Halldóri Blöndal og
Jóni Baldvin Hannibalssyni. Viö
VÍSIR
Ctgefandi:Reykjaprent hf.
Franikvæmdastjóri -.DavIft Guómundsson
Kitstjórar: Þorsteinn Pálsson ábm.
ólafur Ragnarsson
Ritstjórnarfulllrúi: Bragi Guftmundsson. Kréttastjóri erlendra frétta: GuBmundur Pótursson. Um-
sjón meft helgarblaöi: Arni Þórarinsson. Blaftamenn: Edda Andrésdóttir, Einar Guftfinnsson, Ellas
Snæland Jónsson. Finnbogi Hermannsson. Guftjón Arngrímsson, Kjartan L. Pálsson, óli Tynes,
Sigurveig Jónsdóttir, Sæmundur Guftvinsson. iþróttir: Björn Blöndal, Gylfi Kristjánsson. Akur-
eyrarritstjórn: Anders Hansen. ttlitsteiknun: Jón óskar Hafsteinsson og Magnús ólafsson. I.jós-
myndir: Jens Alexandersson, Loftur Asgeirsson. Auglýsingastjóri: Þorsteinn Fr. Sigurftsson.
Iíreifingarstjóri: Sigurftur R. Pétursson.
Auglýsingar: II verfisgata 44. Slmar IIGGO, M6G11
Afgreiftsla : llverfisgata 44. Slmi M6611
Kitstjón :SÍAumúla 14. Slmi K6611, 7l(nur
Akureyri. Slmi 96-19806
Askriftargjald kr. nooá mánufti innanlands.
Verft I lausasölu kr. 60 eintakíft.
Prentun: Blaftaprenl hf.
Áskriftarsími Vísis er 86611
Hringið strax og tryggið ykkur eintak
af Vísi til lesturs hvern dag vikunnar
fyrir aðeins 1100 krónur ó mónuði

Viðtal: Árni Þórarinsson
Myndir: Loftur Asgeirsson
vism Sunnudagur 6. febrúar
3
1977
vorum afskaplega pólitískir á
þessum árum, og I menntaskóla
bættust svo fleiri við, enda hafa
allir þessir menn oröiö virkir I
pólitík slðan. Hins vegar eru
ekki margir I þessum hópi sem
hafa ilengst I byltingarsinnuöu.
starfi. Jú, ég er llklega sá eini
sem enn er virkur sem sllkur.
En ég vil taka það fram aö sum-
ir þessara manna voru auðvitað
aldrei annað en Ihaldsmenn,
eins og t.d. Styrmir Gunnars-
son. Hann bar aldrei annað viö.
Viö rifumst jú oft, en vorum
alltaf þar fyrir utan afskaplega
góöir vinir persónulega séö”.
i Slagurinn viö lögregluna: ,,Jú,
jú maöur lenti oft I útistöðum
vegna þátttöku I pólitisku starfi
og aögeröum. Baráttan þá þjón-
aði fyrst og fremst þeim tilgangi
aö fletta ofan af þeim stuöningi
sem islensk borgarastétt veitti
og veitir enn heimsvaldastefnu
Bandarlkjanna meö aöstööunni
fyrir herinn, og tU aö vekja
„Vopnbeiting er réttlætanleg
til aö verja byltinguna á ís-
landi...”
athygli á hagsmunabaráttu
verkalýðsins. Viö tókum vissu-
lega miö af þvi sem var að ger-
ast út I heimi og þeim aöferðum
sem þar var beitt. Yfirleitt voru
þetta nú ekki mjög harðvítugar
aðgeröir. Þær gátu t.d. veriö
fólgnar í þvi að viö neituöum aö
sætta okkur við bann lögregl-
unnar á Vietnamgöngu frá
Tjarnarbúö á Þorláksmessu
1968, sem varö til þess aö gerð
var einhver heiftarlegasta lög-
regiuárás sem gerð hefur verið
á kröfugöngu fólks hér á landi.
Aðrar aögerðir fylgdu I kjölfar-
ið, þar sem krafan var frelsi til
fjöldaaðgerða og þær leiddu til
átaka viö lögreglu.
Ég segi ekki aö þetta
hafi valdið sérstökum vandræö-
um, nema kannski persónuleg-
um vandræðum i augnablikinu.
Þessar aögerðir leiddu m.a. til
þess að gífurleg pólitisk vakning
varð meöal yngra fólks á
Islandi, þótt sú vakning hafi
vissulega líka tengst þeirri upp-
sveiflu róttækra viöhorfa sem
fylgdi I kjölfar Víetnamsstrlös-
ins og aögeröa stúdenta og
verkamanna IParis'68. Jú, auö-
vitaö mættu aögerðir okkar
andúðllka, sem birtist á þennan
venjulega hátt meö rógskrifum I
blööum. Maður fór heldur ekki
varhluta af beinum skemmdar-
verkum, bæði gagnvart
Fylkingunni og einstaka for-
ystumönnum hennar, þeirra á
meöal mér. Það var I sjálfu sér
ósköp smávægilegt. Nokkrum
sinnum voru unnar skemmdir á
bilskr jóð sem ég átti og annaö i
þeim dúr”.
) Aögeröatimabiliö: „Þaö sem
kannski er athyglisverðast þeg-
ar litiö er yfir þessi ár er að
minu viti aö þessi átök hér og
erlendis leiddu til óvenju vlö-
tækrar vakningar I byltingar-
sinnaöa átt meöal fólks af
alþýöustétt á lslandi, jafnt
yngra sem eldra. Hins vegar er
langt frá þvl aö viö værum á
þessum tlma færir um aö vinna
úr þessari þróun og efla hér
byltingarsinnaöa hreyfingu,
baráttuglaða og vlötæka hreyf-
ingu meöal verkafólks. Aö
nokkru leyti hefur þaö vafalaust
stafað af því að viö vorum póli-
tlskt vanbúin til þess. Viö vorum
vissulega marxistar og litum á
verkalýöinn sem grundvallar-
hreyfiafl byltingar, en okkur
skorti leiöir til aö skipulegg ja þá
sem vöknuðu til meövitundar á
þessu timabili.
A þessum árum, sem viö
getum kallaö aögeröatlmabil,
hóf Fylkingin að móta sina
stefnu og kynna sér reynslu
verkalýösins hér og út um allan
heim. Hún hefur raunar verið
heppin aö þvi leyti að félagar
hennar hafa fengiö reynslu úr
mismunandi áttum, hafa veriö
tengdir ólíkum örmum hinnar
sóslallsku hreyfingar, og hún
hefur þvl alla tiö verið afskap-
lega krltisk hreyfing inn á viö.”
„Ætli aubvaldsseggirnir yröu
ekki ab gera sér ab góbu ab taka
þátt I framlciöslunni eins og
aörir...”
segir
mótmælenda ýktar
Nokkrk mótmælendanna kærdir
fyrir óspektir og mótþróa
Atókin, sém áftu sér sia<* við
Tíamarbúd aft loknum f ,.ndí
ÆskuJýftsfyikingarinnar 02 Fé-
haxs rðttækra stúdenta, eru lík*
le* td þess að drasa diik á eft-
ir -sér. Fundármenn, • sem ÍUa
urbu fyrir baaröírm á aðgerðum
iögregiunnar, ha?a haft á oröí
ali kaera einhverja lögregluþjón
ana fjnrtr meðíerðma á sér, en
USgreglan hefur hitts vegar þeg-
ar lagt frarn kæru á hc-ndur
nokkrum fyrir öspeklir og mót-
þr6a við fyrírmæium lögregl-
unnar.
Æskulýðsfyikingtn hefur nú
um nokkurt skeið gripið ts! ým-
sssa ráða tíl þess að vekja at-
byjtlifö’ks á stríðinu I VR-tnam.
Efht hefur verið ti! mötmæla-
funda, mótmaelastðöu og höp-
ganga, en árangurinn af þessu
hefur ekki verið sá sem aetiaat
var ti!. Strmar þesaara aðgeröa
hafa bemlínis xaælzt il!a fyrir,
eíns og t.d. eggjakastíð i Há-
skóiabfói.
En. íttðkiR víð Tjamarbúð og
AasturvöH laugard., 21, des.
voru að sumra áliti full harka-
teg af háifu lögreglunnar, og
toynáe. þeir skoðun sfna af frá-
aftgmim þeirra ör höpí mðtmael-
enda, setn tífkiu sig hart leikna,
ea þetr haf« sumir hverjir íeitt
team með sér víöii, mm bera
ekki 815 IBgreglunni vel söftuna.
fetgnar Stefámson, form.
Æekitiýfkífyhí íngarin a r, aem
fkttxrrr var husrt bandjámabur I
togntffafofi, sagði f viötaíi við
blaðamann VTSIS, aS bann h«fðí
? hyggju að kæra meðíerðína á
sér. „Þyir gripu I tnig, þegar ég
var kornmn út a? fundinum —
að vSu lauslega — og ég fékk
rtfið msg lausan. En ég var clt-
ur, þegar ég hijðp .í átt ti! Aust-
urvaUar, og h.andsamaður.
Kcyröu þ*iir (lögregluþjónafnír)
hendur minar aftur fynsr hak,
sneru upp á og sfðan var ég
handjámaður. án þess að hafa
veitt ookkra mðtspvrnu. — Þoð
er ekkí rétt að ég hafi verið að
bvetja íólkið til þess að tara
út á Austurvöil. Pofi var ekki
fyrr en eftir að ég var hand-
jámaður, aem ég hröpaðt, um
leið og mér var stungið inn I
lögregíúbllínn, að þau skyldu
halda þangað. — Meðan þesr
sneru upp á hendumar á mér,
kðiiuðu nokknr lögregluþjónar
— svo margir hcyrðu „Farðu
nðgu tila með helvltið!" Eða
eitthvað f þeím dúr.
Síðar ínni í íðgreglubllnum
s!ð anrtar lögregluþjónninn mig
•a háisinn og hmn rykkti í hár*
ið á mér nokkrum sinnum. £g
var handjámaður með hendu.*
fyrir aftan bak.*‘
Þannig var frásögn Ragnars.
Frásagnir Bi rnu^Púrðar(þ‘»11u r.
#ws Rjónvarptð mrtí mynd af
sslbiuðugrt ,i andítti, og Leifs
sofn fujjyrti, að hénn
hefbi verið sleginn með kvlfu
I höfuðsð inni I fangafiutnínga-
bíl Uigreglunnar, hafa verið birt
ar áð— I VÍSI. Frásögn Bimu
er að nokkru sfstdd af sjðnar-
vottum, en e.r.n taidi sig þó
hafa séð hana b’aupa-á eftír
iögregiuþjðnínum, sem tók af
henns fánastöngstsa hennar, og
sparka-s bakhiutann á honum.
inn í frásagrssr þt*ssa fólks
fiéttasst svo ásakanir á hersdur
iögregiunni. \f-gna þess hve
iengs htsfí dregizt, að hsnsr
meiddu vá-ru fíuuir á siysavarð
stoftma.
Hinir e.ru ekki fif-rri. sem
töldu aðgcrðir iögregiunnar ckk
ert harðari *.*n aðstasður kröfð*
ust, Lögregian hefði ekkí brugð-
'm öðruviat við, en eðiilegt og
rétt hefðs versð. Pesr hefðu sýnt
þoiiomu'ðt ti! *iðustu ttundar
0% beitt þá hörku aðesnjs, sem
harðast höfðu $íg I ffssmmi rrseð
mótþróa,
Blaðamaður VíSIS hafðt tai af
Bjarka Eliasvyni, ‘yftribgreglu-
þjóni. sersi viðstaddssr var átök-
in, og ínnti hanu eftir snáisa’-
vikum Asbeðuna fyrsr þvs, að
iögregian mastts á fundarstað
. við Tjaroarbiið, kvað Bjarkt
vera þá. að í simtttli, sem hann
átti við Ragnar Stefánsson,
form. Ai-ikutýðsfylkingarinnar,
heíð: það komið fram, að sam-
tökin hygðust efna tií blysfar-
ar og hópgörtí’M um nokkrar
götur þar ú meða! Aðaisimti og
Austurstra.*ti. en það hefði 6-
hjákvasmiléga ie'stf rsf sér meirí
háttar unSfcrðarfruíiansr og jafn
v.e! hmttur í jðiaörúnm, þat sem
húpurínn hugðist ganga í mótí
umferðinni á þessum einstefnu-
götum,
„Ragnar vlsaði þessu á bug f
sfmtali okkar <>g taidi afskipti
okkar af þc ...ari fyrirætlun
U Skilnaburinn vib Alþýöubanda-
lagiö: „Jú, Fylkingin var æsku-
lýöshreyfing Sósialista-
flokksins og Alþýöubanda-
lagsinsfram til 1966. Haustiö ’66
uröu mikil átök i Fylkingunni,
einkanlega út af ályktun um
málefni verkalýöshreyfing-
arinnar, en tengdust einnig
breytingu Alþýöubandalagsins
yfir I stjórnmálaflokk sem
margir vinstri menn voru af-
skaplega gagnrýnir á. Þá varö
Fylkingin gerö aö sjálfstæöum
sósialiskum samtökum. Hugsun
okkar þá var aö Fylkingin
skyldi sinna þeim póiitísku
verkefnum sem viö töldum
Alþýöubandalagiö og Sósíalista-
flokkinn hafa vanrækt, og okkur
þótti birtast mjög skýrt i þvi aö
baráttan gegn herstööinni og
NATO hafði drabbast niður og
baráttu verkalýöshreyfingar-
innar haföi stórhnignað. Ég var
i Sósialistaflokknum og Alþýöu
bandalaginu, og ég hef aldrei
sagt mig úr Alþýðubandalaginu.
Hins vegar hefur mér skilist að
ég sé þar ekki lengur á skrá.
Þaö er skýr stejna Fylkingar-
innar núna, aö viö erum fylgj-
andi því aö félagar hennar starfi
lika innan Alþýðubandalagsins.
En það hefur þvf miður strand-
aö á Alþýöubandalaginu sjálfu,
a.m.k. hér I Reykjavík, sem
ekki vill hleypa okkur inn, og er
þaö samkvæmt lögum flokksins.
Þetta er þó enn á umræðustigi,
og viö vitum að fjöldi Alþýöu-
bandalagsfólks er þvi fylgjandi
aö viö fáum aö starfa þar llka.
En viö teljum okkur nauösyn-
iegt aö hafa eigin pólitlska
skipulagningu og eigið mál-
gagn. Við fáum ekki eöa mjög
treglega birtar eftir okkur
greinar i Þjóöviljanum til
dæmis. Astæöur fyrir þessari
afstöðu Alþýðubandalagsins eru
sjálfsagt ýmsar. En þaö liggur
alveg ljóst fyrir að Alþýöu-
bandalagiö tekur einmitt til
þeirrar fjöldahreyfingar sem
okkur þykir mikilvægast aö ná
til, og þaö hefur sýnt sig aö viö
höfum átt auövelt meö aö höföa
til rdtækra hópa innan Alþýðu-
bandalagsins. Af þessu hefur
flokkurinn sjálfsagt áhyggjur.
Viö gerum kröfu til Alþýöu-
bandalagsins sem verkalýös-
flokks, en viö litum ekki á þaö
sem okkar höfuðandstæöing,
eins og sum önnur hérlend bylt-
ingarsamtök gera.”
1 Byltingin greinir á milli: „Þaö
sem greinir Alþýöubandalagið
og Fylkinguna aö I meginatriö-
um.eraðviölítum á þjóöfélags-
byltingu sem okkar meginverk-
efni. Það þýðir ekki aö viö bú-
umst við byltingu i dag eöa á
næstu árum, heldur miöast okk-
ar starf við eflingu verkalýösins
til aö kollvarpa auðvaldsskipu-
laginu sem hér rikir. Alþýöu-
bandalagiö byggir hins vegar
starf sitt I reynd á umbótabar-
áttu innan þessa þjóöskipulags,
— fyrst og fremst meö þvl aö fá
„Vissan um árangur og tengslin
viö baráttuna knýja mann
áfram...”
Ur hópí mótmælendanna hlaut eln stúlkan skurft á cnni
étökunum.
þeírra póiittskar ofsóknir og
víidi ekki ræða frekar aðrar
hugsaniegar ieiðir. sem hópgang
an hefði getað farið,
Sama var uppi á teningnum
þegar við hittumst ntðri vtð
Tjatnarbtið, en þeir voru ekkt
víömadandt um þetta atríði,
Hagnar eða Sigurður Magnús-
aon, sem vtð vtssum að hðfðu
me*t áhrtfin á hðpínn.
—• Það er rangt með farið
hjá Ragnari, að hann hafi ekki
hrópað á fóiktð að fara til Aust
urv*a!!ar, fyrr cn efttr að hann
var járnaður og settur í hiiinn.
I»að var einmtn þess vegna. sem
bann var handtekinn — að hann
hvatti fó!k tii þess áð fara þang
að t>£ espaðí höpinn til þess að
sýna mótþrða.
Pað er iika tdhæfuiaust hjá
honttm, að lögregiuþjðnarnir
hafi bartð hann og hárreytt i
bílnum, cnda minntist hann ekki
á það einu orði. síðar á iög-
regiustöðinnl, þi.-gar honum var
s!r*ppt lausum."
„Hvað er um ásakanir .Bírnu
Pórðardóttur að segja, Bjarki,
varðandi áverka hennar. Eitt
vitnið taidí sig hafa séð hana
sparka í iðgrcgluþjón?"
„Það er rétt. Hún sparkaði
lika milli fóta lögregluþjónanna
og hrmkti í áttina til þeirra
eíns og við þekkjum hana að
úr fyrri skiptum). en áverkann
íékk hún þegar hún lagðist i
götuna, tii þess að geta betur
sparkað upp fyrir sig. Endinn á
fánastíingínni rakst fyrtr tíl-
viijun í átökunum f andlitið á
henni. Það var óhappaverk sem
enginn getur gert að. Petta geta
sjónarvottar borið vitni um. Hitt
er alveg tiihæfulaust, að iög-
regluþjðnn hafí hlaupið að henni
frumhiaupi og greitt henni högg
I andiitið.**
„En meiðsii Leifs Jóelssonar?**
„Leifur Jóelsson var meðal
þeirra fyrstu sem settur var
ínn ( iögregiubiilnn vegna hegð-
unar sinnar. Hann gerði ítrek-
aðar tiiraunir til þcss að hlaupa
út úr bílnum og forða sér og
1 þeim tilraunum sínum spark-
aði hann I lögregluþjóriinn, sem
gætti hans. Lögregluþjónninn
áttí fullt f fangi með hann og
varð að lokum að gripa tíl
kylfunnar,"
Þannig sagði Visir frá eftirleik Þorláksmessuslagsins fræga 1968: