Tíminn - 01.08.1968, Qupperneq 11
FIMMTUDAGUR 1. ágúst 1968.
TIMINN
11
11
Virðulegur maður, sem var
þéttfullur, kom út úr nætur-
klúibb um fjögurleytið. Hann
vatt sér að einkennisbúnum
náunga, sem stóð við dyrmar,
og sagði:
— Dyravörður, náðu í leigu
bíl, fljótt!
— É'g er enginn dyravöxður
hér, anzaði hinn. — Eg er
kapteinn í sjóihernum!
— Jæja, náðu þá í bát!
Snjall lögfræðingur hafði
unnið mjög hæpið mál. Skjól-
stæðingur hans var alveg í
sjöunda himni yfir nálalokun-'
um og sagði:
— Ekki veit ég hvernig ég
get vottað yður þakklæti mitt
sem bezt.
— Það hefur nú aldrei verið
neitt vándamál, síðan Fönikíu-
menn fundu upp peningana,
anzaði málafærslumaðurinn.
Steindór Hinriksson á Dal-
húsum í Eyvindarárdal var
fyndinn maður og ftjótur til
svars.
Nálægt aldamótum síðustu
var haldinn fjölmennur fundur
að EgiLsstöðum til að ræða brú
yfir Lagarfljót
Fundurinn var haldinn úti,
og var kalsaveður. Mönnum var
orðið kalt, og fiestir voru orðn
ir leiðir á ræðuhöldunum.
Meðal fundarmanna var
Stefán á Bóndastöðum, þrek-
menni mikið og harður af sér.
Hann var orðinn drufckinn nokfc
uð og voteygur.
Undir fundarlokin tekur Þor
steinn skáld Erlingsson til
máls.
Þegar Þorsteinn er kominn
nokkuð fram í ræðuna, grípur
Steindór fram í og segir:
— Elsfcu Steini, hættu nú!
— Hann Stefán á Bóndastöð-
um er farinn að gráta.
FLÉTTUR
OG MÁT
Það er slæmt til þess að
vita, að Botvinnik, fyrrum
heimsmeistari í skák, skuli
efcki enn reyna að tafca þátt
í keppninni um þann titil, því
enn er hann í fullu fjöri, eins
og sjá má af skákinni hér
á eftir, sem tefld var í Monaco
í apríl.
im *s.«e
rnm mím*
Botvinnik hefur hvítt og mót
herji hans er engin annar en
ungverski stórmeistarinn Port-
isoh. Og í næstu þremur leifcj-
um nær Botvinnik vinnings-
sókn. Reynið að finna leikina
áður en þið lesið Lengra.
Botvinnik gefur svörtum
færi á báðum hrókum sínum.
Hann léfc Hxe7!—Bc6, 2. Hcl
xB—b7xH, 3. Hxf7 .... til-
gangur leikfléttunnar. Portisch
tekur ekki hrókinn, þar sem
hann óttast Dc4t og lék því
h7, 4. Hb7—Dc8, 5. Dc4t—
Khl.
Hvítur framfylgir sókninni
á frábæran hátt: 6- Rh4—DxH,
7. Rg6t—Kh7, 8. Be4—Bd6, 9.
Rxeöt—g6, 10. Bxg6f—Kg7,
11. Bxh6f—gefið. Ef KxB þá
Dh4t og Dh7f á eftir.
Ég var orðinn afar hræddur um, að hún hefði verið aii-
an þennan tíma í verzlunum.
Krossgáta
Nr. 83
Lóðrétt: 1 Land 2 Slagur
8 Glöð 4 Einstigi 6 Saumur
8 Fæðu 10 Dett? lá Forn-
ríki 15 Ávana 18 Skáld.
Ráðning á gátu no. 82:
Lárétt: 1 Slanga 5 Lea 7 Es
9 Isma 11 Snú 13 Tau 14
Sælu 16 RR 17 Frera 19
Baglar.
Lárétt: 1 Dökka 5 Svik 7 950
9 Fanga 11 Eiturloft 13 Iðngrein Lóðrétt: 1 Sfcessa 2 A1 3 Nei
14 Kvöð 16 Tveir eins 17 Aflaga 4 Gast 6 Maurar 8 Snœ 10
19 Sér eftir. Marra 12 Úlfa 15 Urg 18 EI.
Barbara McCorquedale
44
gluggan og saumaði, en leit bros-
andi upp, þegar hún kom inn.
— Má ég fá straujárnið- þitt
lánað, spurði Alloa.
— Auðvitað, ungfrú, svaraði Je-
anne. — Það er í skápnum.
Alloa tók út strauborðið og
járnið, sem var sérstakt ferða-
járn, er hægt var að nota við
hvaða spennu sem var.
— Ertu að fara út í kvöld?
spurði Jeanne.
— Ef satt skal segja er ég að
fara í samkvæmi, játaði Alloa.
— Ekki minnast á það við frú
Derange, því mig langar ekki til
að þurfa að koma með einhver
ósköp af útskýringum.
— Uss, henni kemur ekkert
við, hvað þú gerir, þegar þú ert
ekki að vinna, sagði Jeanne. —
Ég vann einu sinni hjá konu, sem
gerði ekki annað en að spyrja.
Ég sagði bara við hana: — Frú
mín góð, þér hafið yfir mér að
segja, þegar ég vinn fyrir yður,
en þegar ég er ekki að vinna og
í fríi, þá ræð ég mér sjálf. Ég
spyr einskis og gef heldur ekki
neinar upplýsingar, ef þér skilj-
ið við hvað ég á.
— Og hvað sagði hún? spurði
Alloa, því hún sá, að það var
ætlazt til að hún legði orð í belg.
Jeanne brosti. — Eftir þetta
sagði hún aldrei neitt. Ég er mjög
góð þjónustustúlka og hún vildi
haida mér, svo hún hafði vit á
að spyrja einskis um mína hagi
eftir þetta.
Alloa hló. — Þér tókst sannar-
lega vel að leysa þetta vandamál..
En ég er ekki viss um. að ég sé
eins kjörkuð og þú.
— Ætlarðu að vera í þessum
kjól í samkvæminu í kvöld? spurði
Jeanne.
— Ég á ekkert annað. sagði
Alloa.
— Hann er ekki , nógu góður,
sagði Jeanne. — Ef þetta er sam-
kvæmi, þar sem verða eintómir
Frakkar, þá verða þeir glæsileg-
ir, mjög glæsilegir. Þú getur ekki;
farið í þessum kjól. Hann liefur
ekkert við sig.
— Ég á ekkert annað, svo þeir
verða bara að gera sér hann að
góðu. Henni leið illa, því það,
sem Jeanne hafði sagt, fannst
fannst henni líka, en það var
ekki til, neins að vita sannleik-
ann, ef ekki var hægt að bætai
úr þessu á einn eða annan hátt. i
— Bíddu pú við, sagði Jeanne.
Hún stóð upp og opnaði klæða-
skápinn, og tók út ljósbláan
blúndukjól. Hann var stífaður og
út frá örmjóu mittinu stóð vítt
pilsið og munstrið glitraði í öll-
um regnbogans litum og það
stirndi og glampaði á hann við
hverja smáhreyfingu.
— Þefcta er stórkostlegur kjóll,
hrópaði Alloa.
— Ég bjó hann til handa
frænku minni, sagði Jeanni. —
Hún er ung og falleg eins og þú
og vinnur í París. Hún sendi mér
blúnduna og bað mig að sauma
hann fyrir sig. Ég hef lokið við
hann og ætla að senda henni
hann í næstu viku, en þú skalt
fara í honum í kvöld.
— Ó, nei. Það er ómögulegt.
Ég gæti eyðilagt hann. Hann er
alltof fallegur.
— Þú skalt vera í honum, ung-
frú, sagði Jeanne — Ég er viss
um, að hann er mátulegur
Frænka mín er einmitt á stærð
við þig.
— En ég get það ekki, mót-
mælti Alloa. — Ég yrði svo hrædd
um að eyðileggja hann. Þar að
auki er alltof mikið að láta mig
hafa kjól, sem þú hefur sjálf bú-
ið til handa frænku þinni.
— Þú hefur verið mér mjög
góð, ungfrú, sagði Jeanne. — Þú
hefur hjálpað mér og gert margt
smávegis, sem stúlka i þinni stöðu
hefði ekki gert. Ef þú vilt vera
falleg í þessu samkvæmi í kvöld,
þá skaltu tara í kjólnum.
— Er þér virkilega alvara,
spurði Alloa. Hún horfði frá sér
numin á fallegan, glitrandi kjól-
inn. Þetta var einmitt kjóllinn,
sem hana hafði dreymt um. Hún
sá fyrir sér svipinn á Dix, þegar
hann sæi hana og hún vissi, að
hann þyrfti ekki að skammast sín
fyrir að kynna hana fyrir vinum
sínum, ef hún væri í slíkum kjól.
— Auðvitað er mér alvara,
sagði Jeanne. — Smeygðu þér í
hann. Ef það þarf eitthvað að
laga hann, þá hef ég nógan tíma
til þess.
Alloa fór úr léreftskjólnum sín
um og Jeanne hjálpaði henni í
bláa blúndukjólinn. Hann var
mátulegur yfir brjóstin og leiddi
í ljós fagrar línur þeirra og gerði
hana betur vaxna en henni hafði
nokkurn tímann dottið í hug, að
hún væri. Hann var með stuttum
ermum og stífu flauelsbelti. al-
settu glitrandi steinum og það
skrjáfaði lokkandi í stífu, víðu
silkiundirpilsinu, þegar hún gekk
á tánum yfir herbergið til að sjá
sig í stóra speglinum.
— Hann er dásamlegur. Blátt
áfram dásamlegur, hrópaði hún.
— Ertu, alveg viss um, að þér ;
sé sama, þó ég fari í honum?!
— Ég vil, að þú farir í honum, |
sagði Jeanne. — Nú ertu eins og ■
þú átt að þér — eins og prinsessa. ’
Alloa hló. — Eins og ösku-;
buska, svaraði hún. — Og þú ert;
eins og góða álfkonan í æfintýr- j
inu. Mér léið illa að þurfa að I
fara í svarta, gamla kjólnum, en
nú er ég öll önnur
— Það er það. sem fötin gera ■
fyrir konuna, sagði Jeanne. — j
Réttu fötin.
Alloa fylltist skelfingu við hugs
unina um. að Dix mundi alltaf
ætlast til, að hún klæddist rétt-
um fötum. Honum var kunnpgt
um það, sem Englendingar vissu
ekki, hve föt voru konunni mik-
ils virði og hvað þau gátu gert
mikið fyrir hana. Það þýddi ekk- ■
ert að leyna því, hún leit öðru-j
vísi út vegna bess að hún var :!
fötum, sem hentuðu henni.
Um leið og henni var hugsað j
til framtíðarinnar, spurði hún;
sig þessarar áleitnu spurningar: j
— Hver borgar svo þessi nýju;
föt? Hvernig ætlaði Dix að borga
og hvaðan fengi hann peninga? j
Henni fannst spurningarnar
æpa á sig, eins og þær væru hluti i
af martröð og þær eltu hana, á-
reittu og voru með alls konar
dylgjur. Hún neitaði að hlusta á
þær.
— Þakka þér fyrir, Jeanne. Ég
fæ þér aldrei t'ullþakkað og ég
skal gæta þess alveg sérstaklega,
að ekkert komi fyrir kjól frænku
þinnar.
— Einhvern tímann, þegar við
höfum salnað okkur dálitlum pen
ingum, pá ætlum við að setja upp
verzlun saman, sagði Jeanne. —
Þá kemur þú e.t.v. og verzlar við
okkur. Það væri gaman að fá að
selja eins fallegri stúlku og þér
föt, sem við hefðum saumað
— Þú gerir mig feimna. sagði
Alloa brosandi — En ef ég á
einhvern cimann peninga. svo ég
geti keypi mér talleg föt, þá kem
ég áreiðanlega til ykkar. Hún
beygði sig niður og kyssti Je-
anne. — Þakka þér fyrir, sagði
hún enn einu sinni.
— Skemmtu pér nú vel, sagði
Jeanne í áminningartón. — Ég
vona, að maðurinn, sem býður þér
í samkvæmið. viti. hve lánsamur
hann er.
— Það held ég. að hann geri,
sagði Alloa
Hún fór úr kjólnum og fór aft-
ur í gamla kjólinn sinn. Síðan
bar hún blúndukjólinn varlega
inn í herbergið sitt og hengdi
hann upp i skápinn Hún lét
hurðina standa opna. svo hún
gæti séð hann, því henni fannst.
að hann hlyti að hverfa og að
hún hefði ekkert til að vera í,
þegar Dix kæmi að sækja hana,
nema gamla. svarta kjólinn.
ÚTVARPIÐ
Fimmtudagur 1. ágúst
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádeg
isútvarp.
13-0° Á iÍH>I
frívafct-
inni. Ása Jóhannesdóttir stjómar
óskalagaþætti sjómanna. 14.40
Við. sem heima sitjum. Inga
Blandon les söguna: ,JUnn dag
rís sólin hæst" eftir Rumer Godd
en (24). 15.00 Miðdegisútvarp. 15.
30 Embættistaka Forseta fslands.
Útvarpað verður frá athöfn í
Dómkirkjunni og síðan í Alþingis
húsinu. 16.45 Veðurfregnir Sin-
fóníuhljómsveitin leikur fslenzk
verk 17.00 Fréttir. 17.45 Lestrar
stund fyrir litiu börnin 18.00 Lög
á nikkuna 18.45 Veðurfregnir..
Dagskrá kvöldsins 19.30 „Prest
urinn á Bunuvöllum'. smásaga
eftir A. Dandet i þýðingu Björns
Jónssonar Margrét Jónsdóttir
Ies. 19 50 Stefán íslandi syngur.
20.10 Dagur I Vík. Stefán Jónsson
é ferð með hljóðnemann. 21.15
Orgelsónata i f-mol! eftir Mendels
sohn 2130 Útvarpssagan: „Ilúsið
í hvamminum" eftir Óskar Aðal
stein. Hjörtur Pálsson les (1).
22.00 Fréttir og veðurfregnir. 22,
15 Kvöldsagan- „Víðsjár á vest
urslóðum" Krístinn Reyr les.
22,35 Kvöldhljómleikar, 2315
Fréttir i stuttu máli Dagskrár-
lok
Föstudagur 2. ágúst.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Há-
degisútvarp.
13.15 Lesin
dagsfcrá
næstu vilku. 13.30 Við vinnuna:
Tónleikar. 14.40 Við, sem heima
sitjum. Inga Blandon les söguna:
„Einn dag rís sólin hœst‘‘ (25).
15.00 Miðdegisútvarp. 16.15 Veð-
urfregnir. fslenzk tónlist. 17.00
Fréttir. Klassísk tónlist. 17.45
Lestrarstund fyrir litlu börnin.
18.00 Þjóðlög. 18,45 Veðurfregn-
ir. 19.00 Fréttir. 19.30 Efst á
baugi. Magnús Þórðarson og Tótn
as Karlsson fjalla um erlend mál
efni. 20.00 Sönglög eftir Hugo
Wolf. 20.20 Sumarvaka: a. „Vond
ertu veröld" Auðunn Bragi
Sveinsson skólastjóri talar um
kveðsfcap. b. „Geysisgos 1911"
Ágústa Björnsdóttir les úr ferða
bólk Alberts Engströms. c. Karla
kórinn Fóstbræður syngur ís-
lenzk lög, d. Söguljóð. Ævar R.
Kvaran les „Gunnarshólma" eftir
Jónas Hallgrímsson og „Balthaz-
ar‘“ eftir Benedifct Gröndal. 21.30
Hindemith og Stravinsky 22.00
22.15 Kvöldsagan: „Viðsjár á
vesturslóðum“ Kristinn Reyr les
17). 22.35 Frá Tónlistarhátíð I
Hollandi. 23.10 Fréttir i stuttu
máli. — Dagakrárlok.
morgun