Tíminn - 09.08.1968, Blaðsíða 2

2____________________
DUNBLANE HÆNSNABÚR
Sjálfvlrk fóðrun — Sjálfvirk hreinsun.
Þessi búr eru til sýnis á Landbúnaðarsýningunni og til
sölu strax aS sýningunni lokinni.
Þessi búr fyrir varphænur, sem hér eru sýnd,
eru 50 cm. breið. í hverju búri af þessari stærð
má hafa ‘allt að 5 varphænur. Tvær samstæður,
eins og sú sem hér er sýnd, rúma allt að 1000
varphænur. Búrin eru einnig framleidd í minni
stærðum, fyrir 3 eða 4 hænur hvert.
Þetta eru hænsnabúr framtíðarinnar. Varp í slík-
um búrum hefurj komizt upp í um 300 egg á
hænu á árk
Fóðurnýting er svo að segja 100%. Drykkjar-
vatn úr sjálfvirkum dropahönum. Hreinlæti full-
komið, rafknúnar sköfur á glerbrautum. Húsrými
nýtist svo vel, sem unnt er, með tiltölulega lágum
hitakostnaði.
Hirðing hænsna í svona búrum er leikur einn.
Aðeins eina fóðurtegund þarf að gefa, heilfóður
frá M.R., og fóðrunin er sjálfvirk. Einn maður
getur hirt 6—7000 varphænur.
Verðið á þessum hænsnabúrum, miðað við núver-
andi tolla og kostnað, er ca. 220 kr. á hverja
varphænu (5 í búri). Töluverður stofnkostnaður,
en skilar sér aftur á stuttum tíma.
Einkaumboð fyrir ísland:
MJÓLKURFÉLAG REYKJAVÍKUR
Gúmmívinnustofan h.f.
Skipholti 35 - Símar 31055 og 30688
TIMINN
FÖSTUDAGUR 9. ágúst 1968.
Þorskurinn er menningarsnauður
Mikið skeifing var ég nú
kátur að sjá £ blöðunum um
daginn, að báðar deildir Vís-
indasjóðs höfðu veitt styrki
sína fyrir árið 1968. Ég var
búinn að heyra svo margar
sögur af slæmu fjármála-
ástandi heima, að ég var far-
inn að verða uggandi um, að
vísindastyrkirnir yrðu ekki
veittir þetta árið. En nú er
það komið á prent, að 62
styrkir hafa verið veittir, sam-
tals að úpphæð kr. 4.887.000,oo
Það er því þannig tryggt,
að rannsóknum í þágu bæði
raun- og hugvísinda verður
haldið áfram. þrátt fyrir óáran
til sjávar og sveita. því þjóð-
in verður að vera trú köllun
sinni, að viðhalda arfleifðinni
og uppihalda menningunni. Að
vísu þótti mér leitt að sjá, að
tveir aular höfðu fengið styrki
til að stunda nám í sambandi
við sjávarútveg. Annar til að
hnýsast í „frjósemi helztu
nytjafiska Norður-Atlants-
hafs“. hvað sem okkur annars
kemur það nú við, en hinn
Í til „framhalds vaxtarmælinga
á nytjanlegum þara við norð-
anverðan Breiðafjörð". Sem
betur fer ,oru pessir tveir
menn einu undantekningarnar
allir hinir hafa valið sér þarf-
ari verkefni, sem öll miða tví-
mælalaust að áframhaldandi
uppbyggingu menningarlífs á
íslandi.
Ég fylltist stolti, þegar ég
las, að tveir bergfræðingar
hafa ráðizt a garðinn þar sem
hann er hæstur, til að rann-
saka það, sem við höfum mest
af á jkkar kæra landi, grjótið.
Þeir fá 160.000,oo krónur hver,
annar til „rannsókna á súru
og ísúru bergi á íslandi með
sérstöku tilliti til uppruna
þess“, en hinn til „rannsókna
og efnagreininga fornra jarð-
myndana í þvi skyni einkum
að renna stoðum undir til-
gátur manna um eldri skeið í
sögu andrúmsloftsins“.
Einn fær aura til rannsókna
á alleiðni og áhrifum segul-
sviðs á hana. Á þessu stigi máls
ins veit ég, að alþjóð er þakk-
lát fyrir að finna út, að al-
leiðni skuli vera kvenkyns.
Hundrað þúsund kall fer til
kostnaðar eins vísindamanns
„við tölfræðilega úrvinnslu
mælinga á beinum íslendinga“
Það er eitthvað notalegra að
veita þessa smáaura tll rann-
sókna á okkar eigin beinum,
heldur en t.d spandera pen-
ingum í að styrkja einhverja
strákstaula til að rannsaka úr-
vinnslu á oeinum þorsksins.
Þið, sem oft hafið velt vöng-
um yfir veikindalýsingunum í
Hrafns sögu Sveinbjarnarson-
ar, verðið eflaust spennt að
heyra, að 125.000,oo krónum
var veitt til að unnt væri að
ljúka ritgerð um þessa merku
sögu, „og afstöðu hennar til
annarra samtíðarsagna og til
að bera læknisfræðisöguleg at-
riði sögunnar saman við latn-
esk miðaldant". Verður þetta
eflaust metsölubók fyrir næstu
jól.
Fleiri ritgerðir verða skrif-
aðar á skattborgarans kostn-
að þetta árið. Sömu upphæð
er slett í einn góðan prest,
„til að Ijúka ritgerð um upp-
runa Kristfræði Nýja testa-
mentisins með samanburði
þeirra texta guðspjallanna,
sem á einhvern hátt fjalla um
þjáningu og dauða Jesú frá
Nasaret". Er viðbúið, að eitt-
hvað nýtt komi í ljós, sem get-
ur bylt öllu því, sem áður var
vitað um þann mann.
En það fór nú ekki fiðring-
ur jm mig, fyrr en ég sá
rausn og víðsýni landans, þá
er hann seildist jafnvel út yf-
ir sitt eigið menningarsvið, og
útdeildi einum 75.000,oo spír-
um til ungs menntamanns, „til
að ijúka meistaraprófsritgerð
um grískar mkhljóðsamstæður
af gerðinni U) gómhljóð-tann
hljóð, sem svara til gómhljóðs-
blísturshljóðs í indóírönsku og
(2) varahljóðs-tannhljóðs, sem
svara til eins varahljóðs í öðr-
um índóevrópskum málum (e.
t.v. cannhljóðs í Keltnesku)“
Ég held, Suðurnesjamenn
þurfi ekki að skammast sín fyr-
ir að vera flámæltir, sumir
hverjir. Þeir gætu orðið rann-
sóknarefni fyrir einhvern út-
lenzkan vísindamanninn
seinna meir.
Mer er nú ekki að skapi að
spauga lengur. Ég veit reynd-
ar, að þessir 62 menntamenn
og konur, sem deildu þessum
næstum 5 mjlljónum króna á
milli sín, eru allt prýðisfólk.
þótt deila megi um gildi rann-
sóknarefnanna fyrir þjóðarhag.
Eðá kemur hann kannske
þessu máli ekkeríAvið? Finnst
ykkur ekkert skrítið, að þjóð,
sem á alla afkomu sína (a.m.k.
eins og er) undir verkum sjáv-
arafurða, skuli ekki geta fund-
ið neinn til að styrkja til náms
eða rannsókna á verkefnum á
því sviði?
í útlöndum er milljónum
varið til rannsókna á nýjum
framleiðsluaðferðum, næringar
gildi, nýrri frystitæk-ni og
markaðstækni á sjávarafurð-
um. Þjóðir, sem hófu fiskveið-
ar fyrir fáum árum, eru komn-
ar fram úr íslendingum í fisk-
vinnslu. Á íslandi er tilfinn-
anlegur skortur á sérmenntuð-
um mönnum í fiskvinnslunni,
og er þar um margar tegund-
ir sérfræðinga að ræða.
Við höfum sýnt vítavert af-
skiptaleysi, bæði ríkisvaldið og
sölusamtökin. Lítið hefir ver-
ið gert til að hæna unga menn
og efnilega að þessum mikil-
vægasta atvinnuvegi þjóðar-
innar. Það er allt iullt af lög-
fræðingum, hvert sem litið er,
og þjóðin flytur út verkfræð-
inga og lækua. Fyrir það fé,
sem kostar að mennta einn
laákni, sem síðan flytur af land-
inu, mætti eflaust kosta mennt
un 5—7 manna, sem veitt
gætu frystihúsum forstöðu.
Mér er ekki kunnugt um,
hvernig málin um fiskiðnað-
arskóla standa nú, en stofnun
hans hefir dregizt skammar-
lega á langinn.
íslendingar eru að dragast
aftur úr í fiskvinnslutækni, og
það virðist táum finnast það
neitt athugavert, jafnvel þótt
sívaxandi samkeppni og lækk-
andi verð á hefðbundnum fisk
pakningum á erlendum mörk
uðum valdi þjóðinni miklum
búsifjum. Það verður að gera
allt, sem hægt er til að vekja
áhuga efnilegra manna á fisk-
iðnaðinum, og styrkja þá til
náms. Ríkisvaldið, sölusamtök-
in og almenningur verða að
sýna þessu máli þann skiln-
ing, sem það á skilið. A því
veltur framtíð þjóðarinnar.
Þorskurinn er sá, sem uppi-
heldur menningunni í land-
inu. Vi'lji þjóðin ekki viður-
kenna það, getur farið svo, að
áður en langt líður, verði hún
bókstaflega að lifa á bergi,
súru og ísúru.
Þórir S. Gröndal.
LJÚSASAMLOKURNAR
Heimsfrægu 6 og 12 v. 7” og 5%”
Mishverf H-framljós,
Viðurkennd tegund.
BÍLAPERUR
— Fjölbreytt úrval —
Sendum gegn póstkröfu um land allt.
SMYRILL
Laugavegi 170 — sími 12260.