Alþýðublaðið - 01.03.1922, Síða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Bandalagið, sem hér eftir nefnist
íjórvelda-sambandið, og kemur
sameinað fram gegn Rússlandi,
undir áhrifum Frakklands.
Tvöföld laun.
Eftir Skj'óldung,
----- (Frh.)
IH.
Fjár- og fjáraukalög fyrir árin
1918 og 1919 o. fl.
i. Laun aðstoðarmanna (( hag-
stofunni) 2500 kr. (Fjal. fyrir érin
1918 og 1919). í sýílan þessa var
skipaður, 20 ágúst 1919, Héðinn
Valdimarsson1), og mun það hafa
verið skömmu eftir að iunn slepti
forstöðu Landsverzlunarlnnttt, en
gerðist þar skrifstofustjóri. Gera
má ráð fyrir, að hana hafi haft
þar 6000—8000 kr. laun, í svo
virðulegri stöðu, og því verið full-
launaður þar. Er þá aðstoðar
mannssýslanin aukastarf, sem ekki
á að greiðast fyrir, en tekjur af
því mun H. V. hafa haft 1918:
Föst l&un kr. 90277
gjaldeyrisuppbót. . . — 239.64
en 1919 verður þetta:
Föst iaun — 2500,00
gjaideyrisuppbót(ifkl.) — 141667
Samtals ofgoldið á
fjárhagstfmabilinu . kr. 5050,08
2. Til skrifstofu-
kostnað. landiæknis. — 2000,00
Forstöðumaður Yfir-
setukvennaskólans. . — 2000,00
Þingsetukaup 1918 . — 1220.80
Sama 1919 . — 1338.56
Sennilegar tekjur f
verðlagsnefnd frá
Vi—“/9—’i8 . . . — 250.00
Sennilegar tekjur f
fossanefnd 1918 . — 3600,00
Sennilegar tekjur í
fossanefnd 1919 . — 180000
Samtals eru þá G. B.
ofgoldin laun á fjár-
hagstfmabilinu . . kr. 12208 36
og er full ástæöi til, að láta sér
blöskra slfkt.
Um laun fyrir forstöðu Yfirsetu
kvennaskóians, skai það tekið fram,
1) Þettá atriði er skakt hjá
greinarhöfundi, því hr. Héðinn
Valdimarsson hefir aldreí tekið
nein laun frá Hagstofunni. Þau
hefir hlotið sá sem gengt hefir
aðstoðarmaaustörfum, sem er hr.
Pétur Zópkóafasson. Ritstj.
að það virðist undaflegt, fyrst
landlæknir er álitiun að hafa tfrna
til þess, að hafa h*na á feendi, að
greiða honum sérsfök laun fyrir
hana Hún virðist þó eiga ólikt
betur við starfsvið hans, en fossa-
og verðlagsrannsókn.
Verðlagsnefndin kostaði 1918,
kr. 2000. Mun þvf hæfilegt að
áætla G. B. þar í 8 mán., 250 kr.
Fossanefndin kostaði 1918. kr.
30700,00. Eg hefi haldið mér hér
við 300 kr. á mán., og eins 1919,
þó nefndin kostaði þá kr. 33693,89
— rúml. þrjátfu og þrjú þúsund
krónur — í sex mánuði.
3. Sicrifstofukostnaður bískups
1000 kr.
Maður getur varia ímyndað sér,
sð biskupsembættið sé svo um
fangsuiikið, að biskop þurfi aðstoð
við skriftír. Er þvf sama að segja
um þenna lifi, og skrifstofukostnað
landlæknis, að hann' verður hrein
uppbót á launin.
4 Til prófessors Einars Arn
órssosar1), viðaukalaun kr. 5200 00
Þingsetukaup 1918 . — 1220,80
Sama 1919 . — 1338,56
Sennileg laun f ráð-
gjafarnefnd 1919 . — 2000,00
Sennileg laun í fossa-
nefad 1918—1919 . — 360000
Samtals ofgoldin laun
á fjárhagstlmabilinu . kr. 8159,36
Raðgjufarnefndin kostiiði kr.
13173.00 1919. Það ár mun hún
hafa farið ti! Kmhafnar, en þó
virðist ferðakostnaður nógu hátt
reiknaður 7175 kr. fyrir 3 menn.
En þá verður þó auðvitað dag-
kaupið hátt, þvf ekki var nú víst
setan löng.
Eg veit ekki, hve lengi E. A.
var f fossanefndinni, en hefi áætlað
það 1 ár.
5. Til héraðslæknisins í Rvfk
(fyrir kenslu í Háskólanum) 1600
kr. fyrir fjhtb. (Frh)
1) Eg hefi áður bent á, án þess
þó að fullyrða það, að eftirlaun
E A. mundu vera ólöglega veitt
upphaflega. En auk þess virðast
viðaukalaun þessi vera beint brot
á 4 gr. launalaganna ftá 1919,
þvi þar er skýrt tekið fram, að
sé embættismaður með eftirlaun-
um skipaður i embætti á ný, beri
að draga frá launum hans, eftir-
launaupphæðina. — Samskonar á-
kvæði er og í iaunalögunum frá
1875.
Úr sveitinnh
Dýrt kreðin vísa
þykir þessi eftir Jón G. Giilis £
Amerfku Gfslason frá Eyvindar-
stöðum í Skagafirði:
Þröng að sandi leið og iöng
léttist handan breiða klett;
söng f bandi, reiða og röng
rétt að landi skeið var sett.
Málafærzlumaður og böndi
sömdu með sér um smjörkaup
þannig, að bóndi fengi borgað
smjörið jafnóðum og málafærzlu
maður tæki við hverjum 20 pund-
um. Þegar málafærzlumaður var
búinn að taka við 19 pd., sagðist
hann ekki taka við meiru og sagð
ist ekkert borga fyr en hann tæki
við 20 pundinu. Þá mælti bóndit
örvalundur aldrei sæll,
ætið bundinn kviða,
nftján punda naumur þræll
nefndur hundur vfða.
Yísa eitir Látra-Björgu:
Slingur er spói að semja söng.
syngur lóa heims um hring;
kringum flóa, góms um göng,
giingrar kjóa hljóðstilling.
Ásgeir Einarsson á Pingeyrum
orkti svo um háseta sinn Jóhann
dall í Strandaferð:
Jóhann dallur sefur sætt
sjávarfail og nokkuð betur,
þó að kalli Adamsætt
öli, hann varla rumskað gctur.
Ásgeir neitaði staupi er honnm
var boðið í Viðvik á Skagaströnd.
Þá sagði Ólafur Jónsson veitinga-
maður: ,Hann Ásgeir, sem aldrei
drekkur." Ásgeir tók upp orð ól-
afs og bætti við:
Ásgeir sem að aldrei drekknr,
enginn trúi eg vertshússhlckkur
bindi hann við brennivín,
þó að margir þar inn hlaupi
þegar eiga von á staupi,
og myndi svo úr manni svía,
Jeosen rert
var að mála grindur vlð hús sitt.
Bóndi úr Eyjaflrði gekk framhjá
og sagði: .Sælir verið þér Jensen
vert — þú ert þá að tjarga galt.*