Alþýðublaðið - 30.06.1969, Blaðsíða 14

14 Alþýðublaðið 30. júní 1969
Juiief Ármstrong
Töfrahringurinn
31.
kenna. Raymond Linklester brosti enn nákvæmlega
sama brosinu .— Ég verð að vera í London um helg-
ina og hafa ofan af fyrir jf.aupsýslumönnum frá Holly-
wood. Ég komst bara í kvöld.
— Það var gaman, að þér skylduð koma, umlaði
Helen. — Ég vildi bara, að ég hefði fengið skila-
. boðin frá manninum mínum.
Anna laumaðist til að kíkja á hana, en Raymond
Linklester hélt áfram:
•— Þér skuluð ekki vera leið af því, frú 0‘Farr.
Hirr töfrandi frænka yðar — ungfrú Anna— hefur
komið fram fyrir yðar hönd. Kvöldmaturinn var dá-
samlegur.
Helen gerði enga athugasemd við þessi skyndilegu
ættartengsl þeirra Önnu. Húrr svara,i, að það gleddi
sig að heyra og nú þyrfti hún að skipta um föt, svo
að hún gæti gegnt skyldu sinni sem húsfreyja.
Allt virtist í lagi. Dermot lét sem ekkert væri, en
þegar þau voru orðin ein í svefrrherbergi sínu, skall
óveðrið á.
— Hvernig gaztu svikið mig svona? spurði hann
reiðilega. — Þú flakkar klukkutímum saman með
þessum dásamlega frænda þínum, og ég hef ekkert
tækifæri til aö tala við þig.
— Ef Önnu hefði þóknazt, hefði hún getað náð í
mig í símann! svaraði Helen jafn reiðilega. — Ég
heyrði í símanum og beið úti í bíl — með vélirra i
gangi — til að vita hvort það væru skilaboð til mín,
en þegar enginn kom út, hélt ég, að mér hefði mis-
heyrzt og fór.
— Þú hefðir vel getað komið inn að athuga mál
ið! Dermot varð reiðari og reiðari. — Ég fékk að
vita, að þú værir farin fyrir kortéri.
— Anna hefur sjálfsagt sagt það! Helen settist
cg henni var óglatt.
— Finndu ekki að Önnu, sagði Dermot. — Hún
'bjargaðt öllu við. Hún reyndi meira að segja að hylma
yfir með þér. Hún sagði, að þú yrðir ekki lengi og
vonaði sjálfsagt, að þú kæmir áður en ég kæmi með
gestina, svo að ég fengi ekki að vita, hve lengi þú
hafir verið.
— Bíddu aðeins. Hvenær hringdirðu? Ég leit af
tilviljun á úrið um leið og ég fór, og þá var klukkan ...
— Ég tók ekki eftir því, sagði hann óþolinmóður.
— Það gagnar hvort eð er ekkert að ræða málið
lengur. Ég gerði allt, sem í mínu valdi stóð —
hringdi strax og Linkester sagði mér, að hann kæm-
ist ekki á morgun. Það var nógu erfitt að telja hann
á að koma í kvöld. Hann er mjög upptekinn og nú
[ kom hann til einskis. Allir vita, að bros hans er einsk
is virði. Eftir nokkra daga segir einkaritari hans mér,
að það sé ekkert fyrir mig að gera.
Helen hló stuttaralega. — Og það er mér að kenna,
hvað það er erfitt að umgangast Önnu og Linklester!
Ef þér finnst það, þá gagnar sannarlega ekkert að.|
ræða málið frekar.
Þessum orðum fylgdi gagnkvæm þögn. Og í fyrsta I
sinn kysstust þau ekki góða nótt.
Næsta morgun var skapið ekki betra. Útávið létu '
þau sem allt væri í bezta lagi, en þegar þau voru ein, '
töluðust þau ekki við.
Klukkan ellefu fóru gestirnir og Dermot, og Helen
fór að leita að Önnu til að segja henni til syndanna.
Það var erfitt að ná í hana undir fjögur augu, og
þegar það loksins tókst, neitaði hún öllu. Þegar Der-
mot hringdi, var Helen farin. Það hafði hún a.m.k.
haldið. Annars hefði hún auðvitað náð í hana í sím-
ann.
— Haldið þér virkilega? spurði hún með illa dul-
inni ósvífni, að ég hefði nennt að þjóta um, setja
blóm í vasa, undirbúa kvöldmat og gera allt annað?
Þér vitið, að ég vinn mikið í skólanum. Ég hlakkaði
til að eiga frí.
— Ég býst við — ég veit það raunar — að þér
gerið allt, sem þér getið til að eyðileggja hjórraband
okkar Dermots, sagði Helen biturlega. — Þér svík
ið, þér Ijúgið — allt! En fólk eins og þér gengur
alltof langt og því bíð ég eftir!
Og þar með fór hún.
Hún gleymdi þessu öllu, þegar Dermot kom. Þakk
lát fyrir það, að Anna hafði hlýtt henni og farið í
rúmið, hljóp hún til hans og flaug upp um hálsinn á
honum, eins og hún væri barn en ekki 26 ára gömul,
gift korra.
— Dermot, ég er með svo hræðilegt samvizkubit
út af gærkvöldinu! hróaði hún. — Þetta var ekki
allt mér að kenna, en ég vildi gefa hvað sem er til
að geta stillt tímann aftur.
Hann faðmaði hana strax að sér. — Ég er skepna!
Ég er reiður við sjálfan mig, Ég get ekki ætlazt til,
að þú sitjir alltaf heima og bíðir eftir, að ég hringi.
Þetta var bara óheppni.
— En ef það skaðar þig? spurði hún örvæntingar
full. — Æ af hverju fór ég í afmælið hans Toms? Ég
get aldrei fyrirgefið sjálfri mér, ef Linklester hefur
reiðzt, og óperan verður ekki sýnd í London.
Um stund svaraði hann .henni engu og svo
spurði hún:
— Hann hefur þó ekki neitað því? _
— Því miður, elskan mín, en ég er sannfaerður ■
um, að það var ekki kvöldinu því arna að kenna. Hann I
tók fastar utan um hana, en hún sá, að hann hafði ■
orðið fyrir miklum vonbrigðum.
— Mikið tekur þetta mig sárt, Dermot! Hún var 1
mjög leið. ■
— Vitleysa, elskan mín- Hann faðmaði hana að I
sér. — Við listamennirnir verðum svo oft fyrir von-1
brigðum á borð við þetta. Ég hef orðið fyrir verri von ■
brigðum og á það án efa eftir. Linkester hefur ekki |
Smáauglýsingar
trésmíðaþjónusta
Látið fagmann annast viðgerðir og viðhald á tréverkl
húseigna yðar, ásamt breytinigum á nýj.u og eldra
húsnæði. — Sími 41055.
VOLKSWAGENEIGENDUR!
Höfum fyrirliggjandi: Bretti — Hurðir — Veíarlok
kveðið verð. — Reynið viðskiptin.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar, Skipholti 25,
Símar 19099 og 20988.
GLUGGAHREINSUN og rennuhreinsun. Vönduð
og góð vinna. Pantið í tíma í síma 15787.
BIFREIÐ A STJÓRAR
Geruan við allar tegundir bifreiða. — Sérgrein:
hemlaviðgeðir, hemlavarahlutlr.
Hemlastillimg h.f., Súðavogi 14, Sími 30135.
BÓLSTRUN — SÍMI 83513.
Hef flu/tt að Skaftahlíð 28, klæði og geri við bólstruð
húsgögn. Bólstmn Jóns Ámasonar, SkaftahlíS 28,
simi 83513.
BIRKIPLÖNTUR
til sölu, af ýmsum stærðum, við Lynghvamm 4, —
síml 50572.
JÓN MAGNÚSSON, Skuld, Hafnarfirði.
PÍPULAGNIR
Tek að mér viðgerðir, uppsetningu á hrein-
lætistækjum, frárennslis-og vatnslagnir
Guðmundur Sigurðsson
Sími 18717
Jarðýtur - Traktorsgröfur
Höfum tii leigu litlar og stórar jarðýtur traktorsgröf-
ur og bílkrana, tll allra framkvæmda, innan og utan
borgarinnar.
Jarðvinnslan sf.
Síðumúla 15 — Símar 32480 — 31080.
Heimasímar 83882 — 33982.
MATUR OG BENSÍN
allan sólarhringinn.
Veitingaskálinn, Geithálsi.
Auglýsingasíminn er 14906.