Tíminn - 08.07.1969, Blaðsíða 3

Tíminn - 08.07.1969, Blaðsíða 3
MUÐJUDAGUR 8. júlí 1969. TIMINN 3 Með morgun- kaffinu HeHenta: Hwers feonar eiigin- Biami aetrtd ég að flá mér? Hediga. Fá9u þér eimhleypan mann og láitltu eigitamiennina í tfiriði Hún: Þú veizt eWaent um bom. Hann: Jú, jú, óg veit, hivern- ir þetta byinjiar. —Þeigair éig aatlia ut á Ikvöld- im, vcðja ég altaf við konuina mína, um að ég verði komdTm heim fyrir tólf. — Nú og Ihivenniiig fer það? — Ég er afliltalf vainur að lálba iiamia ránmia. Lltill dremguir var uppi ^ siveit ineð föðiur sínum. Eitt siinn, er þeir vora á ganigi, sá direngurimm í fymsta skipti srvan á flugi. — Pabbi, þetta er sikrýtimn fuigl. Hamn fllýtiur með rófuna á undan sér. —Konam er ailiveg fokvomd út í miig. í mongum var húm að granusa í gamfla sfcattlholinu mínu, oig þá fainm húm óopn- að ástarbréf í edmmi sfcúffummd. — Nú, ekiki þarf húm a ð wera foflovomd, fyrst bréfið va.r óopm.-tð. — Jú, eimmitt þess vagrna. Það va-r niefmiileiga eitt af bréf- unumi frá henmi sjiáflfirá. Sfcoti moflckiur var á ferðalagi í Alpafjöfllumum len,ti í hrið- arbyr og týndiisit. Eimm hinrna fræigu St. Bermharðisfliumda flamm hanrn og þegar Sflcotimn hafði gætt sér á immihaildi fconí- alksfc'itsims, sem bjargvættur hams bar um háisdnm, saigði hamm: — Þetta var gott, sieppi mimn. Farðu nú og siækta aflla ihima humdlama . — Og húia Miaríia er búim alð eigmast harm. Er það saitt, að lögregl uþj ómmiinm eálgi það? — —Já, svo er satgrt. — Em hún María, að lláta fara svona mieð sálg. — Jú. sérðu til, heigninigim fýrír að sýma iöigmeigluiimi mót- þróa, er víst mijög þumig. Ponsrtjöri fjyiniirtæfldBÍins te'H- aði bókiaramm fyrír sd'g og sagði gfliaðleg®: — T1 ihamimigiju, Pálfl.. Ég var að frétta, að þér hefð- uð eigmazt erfingja í mótt. — Nei, miei, svamaðd Pálfl — maður rnieð mdn faum eignast alldrei enfimgjia, aðfeims vemiju- ieg böm. DENNI D/EMALAUSI Viljið þið koma með mér að gera eitthvað skemmtilegt? Hver fjandiimm geogur á þarmia úti í Walies? Hvers vegmia emu þeir að sprengijia allt í iotft upp með tóimiasprengjumi? Hvers vegnia gamiga metn.ninnir uim með hekmagierð miótmæia- srpjcíCUd sem á stemdiur „KaiIJli flarðu hieim?“ Hverns vegma sprenigdu þeir uon dlaginm Eaglendimg nofldk- urn hMsafol. í miarga parta? Era þetiba áhir'if fná írurn? Eða er efcfci öllum sama hvað gemig- ur á þarna úitó? Nei, efldti aflveg ölflum, etóki miammdrnum á meðfyigjiamidi Æðlsibu emibættiBmienn brezku stjóraarráðuneytanma eiga mi von á kau'phæfcfcum. Kauphækk um þessi kemur til flram kvæmda vegna tffllögu sem sér stök óháð sfjórniskipuið nefnd heiflur lagt fram. Tfflilagam hljóð ar upp á sexjtíu og tvegigja pró- senta kauphælkkun, og er talin nauðsymleg svo að rffldð fái haldið hinum færu starfsloröft um sínum, sem mefndim áJHtur að bafi himgað til verið undir borgaðir. Reikniað er mieð að launin miumi þá hældka um nœstum niíuhumidruð þúsumid á ári á næstu tveim árnum, mumu þá ámslaum hinma háttsetfu embætt ismamma nema næsitum tveim og hállfri milljón, en það eru sömu laum og Wfflson forsætis ráðherra hefur- Samtals mum vera um að ræða 730 yfirmenn sem kaup hækkum mumu fá, em talið er Ifklegt að fleiri fyligi í kjölfar ið, tffl dæmis þingmenm neðri málstofunmiar brezikra., en þeir bafa e'kki neroa um háilfia millj ón, siem mar'gir þeirra teija allt of litið, eiigi þeir að geta gegnt störfum sánum almenmffl'ega. ★ Pirafldklaind er emm eima land- ið í heimámum, sem ekfld hef- ur neimiar hmaðiaitalkmiairfcan'ir á þjióðveigum sinum. Em lífclogt þykir að svo verði ekki lengi emm. mynd, þessum skeggjiaða. Rieh- amd Buirtom segisit hiatfia mffldar taugar tffl Walesmanmia, og sfldflljia baráittu þjóðenniissimina mjög vel. „Alfliir sem lesa dag- bfllöðin, og/eða fama í hanastéls- samilkvæmi, vita a® heimurimm er að vaL-ða vitlaus, og Wates- menmirmir lífca“, segir leilfcarimm ám þess að blilkna eða bláma. Bkki skal neinm dótnur laigður á sammflleifcsgifldi þeœara orða Wkamamis, em kammiski Burtom haifii betra vdt á þessum hliuitum em ótýmdir Tímamienm. Tfflmaumdr sem gerðair hafa verið, bæði í fyuiraismmar og nú í surnar, mæia að sögn eim- dmegið með því að eimlhverjiar hmaðatalcmairka'mir vemðí settar. Tfflmaramdr þessar fóra þammiiig fmam, að tvö þúsumd Prafldkiar hatfla vemið láitmiir a(ka, bæði hratt og hægt um tvö þúsumd kílómetra vegialemgd á himum fmöaslku hraðbmauibum, og dmaga síðam álykbanir símar um næfi- leg hmaðatalkmörfc. Plestir miæltu með því að efldki ymði ieytflt að aitaa Irraðar em mieð sexitóu mífloia hraða á klulkkuistund, en um það bil edmin fljórði ',tfflmaumiaidýraoma“ mæfllti með aflfllt að sjötóu og fimm mdlna hmaða á klufclku- Stumid. Þeir öflcumammia sem þáitt tólku i tfflmaumdmmi, og vora atvimou- biflreiðastjörar, vffldu hærri há- marifcshmaða á veiguim em á- hugamienm uim bifmeiðaiafcistur. Svo sem kunmuigt er, þá eiga Ka'ndamienn tíðum í höggi við mifcla sfcógarelda. En skóg areldar verða oft mjög magn aðir og vaida gffurlegum sbemmdum, bæði á mannvirkj um og lifandi veram, svo ekkd sé nú mimrnzt á hdð gífumliega fjárhaigsfl'ega tjón sem timbur iðnaður og timburútflutninigur Kanada hefur tíðum orðið fyrir af þessum söikum. Þegar skógar eildur orýzt út, er ekki um anm- að að ræöa en að reyma að sllöifckva hann sem fyrst, þiað er reyndar hægara sagt en gert, því slökkviflið, hlauþamdi um á jörðu niðri getuir fátt gert ann að en að dæla vatni eitthvað út í óvissuma. Nú hafa þeir Kamadam.enn sm'íðað sér aiveg nýja gerð af fluigvélum sem sérstafclega eru gerðar til þess að slökkva skóg arei'dia. Plugvél þessi nefndst Oanadair-C-L125. En álitið er að mdklu betra verði að ráða við skógairelda, þegar hægt er að hafa gott yfirldt yfir eiddnm, og vatnimu ekki sleppt nema á herna'ðariega mifcilvæga staði. Marg.ar skógræktarþjóðir hafa þegar pantað eintöfc af þessum fluigvélum, t. d. hafa Fmatfckair þegar fengið tíu vél ar. ★ f eimfcaflluigvéil og áin allrar viðbafinar kom Mar.grét Breta- prlinsessa nýliega tdi fHuigvaillar ims við Touissus-flie-Nolblie efldkd ianigt firá Versölum. Húm fllýtti sér imm í bil sem bei® h'eoniar, Hanm var merlkt ur meið CD, og var ftrá brezka semiddiráð'toiu. Bifreiðim ók síðam prdmsessumnd tdi „vditurs miamms“ Mauriee Mességué að nafni, en hanm býr á enfðaóðali síou Peuchero'iles við Marly. Hjá þessum m'ammd dvaliddst Mjaiigrét í niádflam anmiam tíma, og flaug síðam strax afitur til Emiglamds. Mességuié er nú orðimm eims konar „flconuingleigur megrumiar sémfræðingur“ því mieð aðsitoð sérst'afcma meðailia hefiur honum telkizt að má mioifldkrum arjikalkíló uim af Júiiönmu HoHlamdsdrottm imigu, og samlkvaemt ráðleggimg urn þeirrar hoilliemzlku hefiur Mamgrét prinsessa nú fiari® að heimsækja þemmiam mamm. Og sagt er að þeigar húm kom út frá sérfræðimignum, hafii prin sessam verið léttari í bragði og boríð böggui umddr armimum. Ekki viltum vdð hvort Mar- grót á við sérstöfk offituvaoda miál að stríða, em ai aýteknium mymidium einis og þessam sem hér flylgir með riirðist húm vema fiardm að þymgjast örlítd®, em varla til sfloaöa ef mdða® er viffl íslenzkam mæiliikvarða.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.