Tíminn - 08.07.1969, Blaðsíða 13

MUÐJUDAGUR 8. iúlí 1969.
ÍÞRÓTTIR TÍMINN
13
Framlínan er höfuð-
verkur landsliðsins
Liðið átti leikinn á móti AB, en skoraði aðeins eitt mark. — Dönsku leikmennirnr léku gróft
-— og hafði ísl. liðið heimild KSÍ til að yfirgefa völlinn af þeim sökum
KLP — Reykjavík
Það fer ekki á milli mála að
Iandsliðið okkar í knattspymu, er
það bezta sem við liöfum teflt
fram á undanfömum árum. Leik-
menn þess em eftir æfingamar
í vetur orðnir mjög vel samæfðir
og leika oft eins vel og vel æfð
félagslið gera. Leikmennirair
þekkja líka hvern annan mjög vel,
og vita nær ávallt hvað hinn ætl-
ar að gera.
Aðeiias einm stiór giaWi er á 13-
iniu, og er hiamn sá, a3 þeim er
mær óimiögtudieigit a3 taoma kmettiin-
iuim í nieitið', sbr. ieilkirnir vi3 Ber'-
mnidla, oig niú síðast lieil(curinin vdð
1. dieltíiari'iðið AB á sunnudiag.
Að vísu tóQoslt þeim að koma
toettimum í metdð ednu sinini, en
það er elkki nióig. Möinkin helfðu
-hægi'ega g-etað orðið fleiri, ef ei-n-
hiver eð-a eiintovieiríjir, hetfðu h-itt
miarkdð oig eiminig skotið, eða reynt
að sfejióta á m-arkið fná vitaiteig eða
uitar, í stað þess að ieilfea aiivieg imn
Kastaði
flösku inn
á völlinn
'KLP — Reykjavfk
f leiiknum AB og úvarvalið á
sunnudag, skeði það að einn
áhorfandi, sem var mikið und-
ir áhrifum áfengis, kastaði
tómri flösku inn á völlinn, í
átt að Reyni Jónssyni, sem á-
horfandanum fanns vera léleg-
ur í þessum leik.
Brotnaði flaskan á hlaupa-
brautinni fyrir aftan hann, en
áhorfandinn var tekirrn og vís-
að út af leikvellinum.
Nær hefði verið fyrir starfs-
menn vallarins að afhenda hon
um kúst og láta haim sópa upp
glerbrotin fyrir frarnan alla á-
horfenduma, í stað þess að
„henda“ honum út.
-að nietamiö-skivuinupi, e-ins og ávallt
er gert.
Það er ein-s og ísiienzkir sókn-
lanmiemn fari fyrst að huga að
mjiankinu, þegar þeir sjá hvátu
strilkiin fyrir fr-aman miartfeið, við
•taerniar á sér, e-n þá e.r það oftast
orði-ð uim sein-an að sfejióita. Þann-
ig var það í ieilbnum við AB.
Ffeia-mliMa „ReyOfljiainesúnvailsims“
(Ole-ilfemianiniirlnir vioru ailllir frá
Rieyifej-avik oig Keiflliav'ík) var oft
bæði felaufsk, óheppin og sein á
sér. Hú-n hiefði hægíleiga getiað
sfeorað 5-6 mönk, o-g því ,burstað“
Daiminia og uippfyOO-t um leið óska-
drauim ístenzífena kroattspyrmuunn-
andia.
Pyrri háOifledkuri-nn var í dauf-
ana liag-i, en oft lagl-egia leilkino
-af báðown liðum. Únvailið va-r þó
muin batna og átt-i ndkkur góð
tælkifæri, t.d. átti H'enmamm tvö
gó® dfeot, sern mankirörður Dap-
a-nna, Henrikse-n, bezti mað-ur
þeinra og jafnfir-amt sá leiði-nttieg-
asti í sfeapinu, varði vei. AB
ábti aðeimis eiltrt tækilfæri, sem taO-
anidi er u-m, er Sig-unður Dagsson
viarði gorttt sfeot e-i-ns af sóktmar-
m-ömmum þeinra í borrn.
NoOdfeur hiarkia færðist í lieikinm.
Um miðj-an hiálf'leitoinm uirðiu þeir
dömstou vontíir, og heim-taði HaOO-
d'ór Bjönn'sson, a-ð saimOiienjiaii: sínir
spdluðu fastar á móti þeim í stað-
imm, emdla féOck han-n óspant að
fdinma fyrir þedim.
Á 25. mín. stillti Halidór sér
upp fyrir framan markvönðinn,
sem ætlaði að sparka út, en sá
„rautt“ enda Halldór rauðhærður,
er hann sá hann þar, og sló
knettinum í andlit hans að ástæðu
lausu. Dómarinn Magnús Péturs-
son dæmdi samstundis réttilega
vítaspynnu, sem Ellert Schram
skoraði úr með föstu skoti.
í hálÆleik var únvaOiinu gefið
Oeyifi tl að yfingefa leitovölOiinm, aif
sitjórn KSÍ, ef Dam-innir yrðu enn
gmóflaiHi, oig e-r það áneiðamOlegia í
fynsta simm að sOílklt l'eyfi er veitt.
Tiil þess feom þó ekfci, að þeir nioit-
U'ðiu lleyfið, því neyinlt va-r að forð-
aist aOOlt gnóflt spiO aif hiálfu ísOlenziku
Ileifemiammiaininia. í sdðami háfllfOieik var
únvaO-ið ftm betna, og átti slk ó-
iginymind af t-æifeifænuim, að varflia
gaiflst tími tifl að bótoa öl hjá sór.
M.a. átti fraimiíniam 4 „diauðafæri“
á 3. mín., Það bezta er Hermanm
fékk fcmöitfcinm á móti sér á mark-
teig en hamin hailflaði sér of mikið
afitur, og „þrumra“ dfeot hams flór
rétt yfir stömig, e-i-ns og í flest
önmur sk'ipti. Næst feomst hiamm
nietimu, er Henmia-nm ,vippað-i yfir
úitihilaupan-di miarOcvörðimm e-n þá
flór banm í stönigim-a o-g þaðam
yifiir.
Daininnir áttu aðie-ims eitt tæki-
færni í híáOflleikinium, en Peters'en
Nr. 11, stoaut yfir af 3ja metra
tfærL Únvialið héilt svo tiO lláitl-ausri
sóOon í síðari há-Iflieik, og lót fenött-
inm g-amiga nœr snurðuiiaust sím
á miflfl-i. Þórófllfur Beck var „stjarm-
am“ á mOiðjunmi réði þar lögum og
Lotflum, semidamtíi fráibænar semdim-g-
ar á sam-henja síma, sem því mið-
ur gáitu éfekd feomið þeiim tiO
s'kila.
Vöim-i-n var góð m-eð Efllemt sem
iangbezta mia-nm. Gamiam var að
S'jiá ha-n-n' og Guðinia Kja-rta-nissom
v-inirua sama-n einis og eimegigija tví-
buna. Þoiisteimm Priðþjófissom var
sOiakur framainaf, em sótti sig er á
lieitoimm iedð. HaOldiór Bjiörmissom var
Fi’amhafld á bls. 14.
Hermann — atvinnumaður innan
fárna daga?
PFEIFFER
KEMUR
KVÖLD
TtL
ISLANDS I
Ef samningar takast, fer Hermann utan á mártudaginn
ALF — Reykjavík.
Kjartan Pálsson íþróttafrétta
ritari Tímans fékk í gær skeyti
frá Walter Pfeiffer, þar sem
hann scgir, að liann komi til
íslands í kvöld (þriðjudag) og
horfi á leik KH og Vals li.k.
fimmtudag.
Standii Hetrmamm Guimnarsso-n
siig ssemdiaga í leifcmuim, og
veaði ámægður mieð þamn samrn-
i-nig, sem Pfeiflfer h-eflur með-
ferðiis, fama þeir sairmam til Aust-
um'fkis n.k. mámudlag, því dag-
i-nm efltin hafjaist æfinigar h-já
Efeemsba-dt, og þamm 21. þ.m.
fler 1-iðið í æfiimgabúðir í Ung-
venjiafllamdi og lteifeur þar j'af-n-
fnairmt bvo ieiki.
Segir Pfleiffler eimniig, að þáð
dfcipti etoki svo m'ifelu máli, þó
að Hermamm sé efeki í sínu
bezba fonm-i um þessar miu-nd'ir,
'hianin viti hivað hamn g-eti, og s-é
hairnn sendur hingað eimisamaflll,
því að fomáðamemn liðsimis
treyisti sér fyrir þvi að bomia
mieð góða-n sófenianm-am-n, og
;möa'toa-dfeoná-na tifl baifeal
í viðtafli við. bl-aðið í gaer-
tovöldi sagði Hie'nm-aina, að hamin
heflði emn mdteinm áhuga á að
teamiast í atviminumien-nisOcumia, og
þá sénstalfeliega hjlá Pfeifffler,
sem hiaran þeOdki vefl frá síðaista
suimmi. Hamn saigði þó, að hamm
miyndi eflcto-i fama, ef sam-ninig-
amnir væru efeki h-agstæðir, og
væri aOOt uinddæ þeim fcomið,
svo og að sitandö siig í lleitoum
geg-n KR. Hamn sagði ein-nig
að hanin væri án-ægður m-eð að
það vaeri KR, sem bamm og fé-
liaigar hams æbtu að mæiba, því
þei-r væmu góðir miótheinjlar, en
hamin hef-ði þó fcosið létbari
vönn, en Blíl-ert; og co. í þes-sum
þýðiiagammifeflia. Jeilk.
Pfeiffer —
kemur til landsins
i kvöld.
KSI hafnaöi leik-
mönnum frá Akranesi
— af því þeir gátu ekki mætt á æfingu
F-rá leik AB og landsllSsins. MarkvörSur Dana slaer knöttinn I eiglS mark, en markiS var dæmt af, vegna
þess, að Hermann átti að hafa stjafeað við honum, en það sést ekki á myndinni. (Tímamynd — Róbert)
Það vonu m-amgdr vaOliargestir
á Leik AB og únvailisOms, sem
u-ndruðu siig á því, að 1-eifemenm
Aferairaess, sem valdir voru til
leáksLns, þeir Bjiörm Lánmsson
oig MatbMatí HaiLJgrímsisotn, sátu
í stúku á veliiinum, en feomu
eOcfei inmá. Ástæðam fyrir því
rnm-n v-era sú, að þeir höfðu ver
ið boðáðdr á æfimgu með Lamds
liðinu fel. 11 fiyrir hád-egi. En
þeir h-öiðu saimibamd við KSÍ
og töldu sér eOdki faert að
mær.a á .þessa æfíimgu, þar sem
þeir vrðu að fana frá Ajfenamesi
snemma uim mo-nguniinm, og sdð
an bíða aðlgeroarfliausir, í b-æm-
um, eða Labba um götunmar,
þar tifl Leilfeurimm fæ-ri fram.
Tjáðí KSÍ þeám þá að þetir
þyrftu efeki að feomia og kæmu
varamenn ininá í þeinna stað.
Þótti þeim þetta mijiög mi'ðiur,
því báðir höfðu áhugia á að
lleiika og etoifei heifði veitt af
þenm, sériega Maitthíasi í hina
„óhittnu“ framilmu lam'dsiiðs-
iins.
Tveár aðnir uitamibæjainmenn,
þeiir Guðni Kjaintainssom og
Karl Henrmamnlsson, miætitu þó
á aefinguna, enidia styttra að flara
úr KeíOaiviík. Og vonu þeir í
bæmum, þar tl leáfeurimn hófst.
9á tírnii. serni fer í æfimgarnar
og Wkima, sem hér £31-0 fram,
er’ m-jög miifldOl, og getur það
verið dýrt fyrir þá utanbæja-r-
Framiiaid á bls. 14.