Alþýðublaðið - 04.03.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐULB AÐIÐ
— Samemuðu Brugihú'in i
Khofa seidu alls, a árinu aem ieið.
öl fyrir 48V2 niiij Hreinn agóíi
3,082 000 lcr Hluthafar fengu 14%)
Sjö ijó narmeðlimir fengu 20 þús
kr hver í óm«ik’.laun.
— Bifreið iögregmnnar t Khöfn
ók á bæja póstmn Lmdq i#t i
Khöfn 4 des 1920 E*kj«n scrafð
ist 15 þús. kr. • skaðabóta Dómur
téii núna i desember Skað bætur
8 þús. kr.
011um ber saman um, að
bezi og ódyrast aé gert við gutnmi'
stigvéi og skóhlifar og annaa
gummí skótatnað, einnig að bezta
gummi límið táist á Gummí
vínnustofu Rvíkur, Laugaveg 76.
Á Bpítftlastíg 4 er gert
við .pnmusa* fljott og vel af
hendi leyst
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Islenzkur
heimilisiðnaðui
Prjónaðar vorur:
Nær atnaður (karlm )
Kvenskyrtur
Dengjaskyrtur
Tt?ipuklukkur
Karim.peysur
Dret'gjapeysur
Kven okkar
Karlmannasokkar
Sportsokker (litaðir og ólitaðir)
Drengjahúfur
Teipuhúíur
Vetlingar (karlm þæfðir & óþæfðir)
Treflar
Þessar vörur eru seldar
' í Pósthússtraeti 9
Kaupfélagið.
Agætt saltkjöt
fæst hjá K&up lélaginu
Pósthússtræti 9 og Laugav. 22 A
Simi 1026 Simi 728
Á Fseyjugðtu 8 B eru
sjómannamadressur 7 któaur.
Bílstjórar.
Við höfum fyrirliggjandi ýmsar
stærðir af Willard rafgeymum í
bila — Við hlöðum og gerum
við geymá. — Höfum sýrur.
Hf. Rafmf. Hiti & Ljós
Laugav. 20 B S>mi 830 Aðal-
umbdðsm. fyrir Willard Storage
Battary Co. Cievcland U S A.
Shinola,
þessa margeftirsp. skósvertu
höfum við fengið nýiega.
K a u pf élagiö.
Laugaveg 22 — Sfmi 728.
Pósthússtrætl 9. Sfmi 1026.
Handsápur
eru ódýrastar og boztar í
Kaupfélaginu.
Laugav 22 og Pósthússtræti 9.
Edgar Rtce Burroughs\ Tarzan.
það, í þetta sinn, að ryðjast í gegnum þvöguna utan
um skrokkinn, til þess að ná sér i ofurlítinn bita, ef
nokkuð væri eftir.
Veiðihnífur föður hans hékk við hlið hans í slíðrum
sem hann hafði gert eftir mynd i einni myndabókinni.
' Loksins komst hann að hátíðmatnum, og skar burtu
miklu stærri bita en hann hafði gert sér vonir um. Með
annan framhandlegginn sem staðið hafði út undan fæti
Kerchaks, smaug hann sömu leið og hann var kominn.
Hann þrýsti þessum feng að brjósti sér og reyndi að
sleppa burtu óséður.
Meðal þeirra sem ystir voru í þvögunni, var Tublat
gamli. Hann hafði verið meðal þeirra fyrstu, sem náðu
í bita og var nú að ryðjast um aftur til þess að ná í
meira.
Hann kom auga á Tarzan, þegar hann var að iosna
út úr þvögunni, með lóðna loppuna í fanginu.
Lftil, náin, blóðstokkin, hvöss augu Tublats skutu
gneistum, er hann sá þennan marghataða ungling.
Græðgin í það sem Tarzan hélt á skein líka úr þeim.
En Tarzan sá llka hvað óvinur hans mundi gera, og
hljóp sem bráðast inn á milli apynjanna og ungann, til
þess að reyna að fela sig. En Tublat var. rétt á hælum
honum, svo hann sá, að eina ráðið var að flýja.
Hann þaut tíl trjánna, stökk og náði í grein með
annari hendinni um leið og hann greip kjötbitann með
tánum og las sig snarlega uppeftir trénu, með Tublat á
hælum sér.
Hærra og hærra komst hann og nam loks staðar á
svo veikri grein, að óvinur hans þorði ekki að elta
hann, vegna þunga síns. Þaðan varpaði hann greinar-
brotum að Tublat, sem beið froðufellandi af bræði fim-
tán fetum fyrir neðan hann.
Þá varð Tublat óður.
Með ógurlegum öskrum og óhljóðum rendi hann sér
til jarðar mitt á meðal apynjanna og unganna. Hann
beit á háls heila tylft unga og reif flyksur úr brjóstum
apynja, sem urðu á leið hans.
Tarzan sá þetta alt greinilega í tuglsljósinu. Hann sá
ungana og apynjurnar leita undan upp í tréin. Þvi næst
fengu karlaparnir aö kenna á kjafti félaga síns, og í
einni svipan voru þeir horfnir út 1 skugga skógarins.
Að eins einn var eftir á svæðinu hjá Tublat. Það var
apynja, sem orðið hafði sein til lótta. Hún flýði til trés-
ins, sem Tarzan sat í og Tublat var rétt á eftir henni.
Það var Kala, og jafnskjótt sém Tarzan sá, að Tublat
dró á hana, rendi hann sér með geysi hraða grein af
grein til fóstru sinnar.
Hún var nú kominn fast að trénu. Rétt fyrir ofan
hana hnipraði Tarzan sig saman og beið þess hvað
verða mundi.
Hún stökk 1 loft upp, greip um grein skamt frá jörðu
og því nær beint fyrir ot'an hausinn á Tublat. Svo
nærri var hann kominn. Hún var sloppin — ónei, það
brakaði í greininni. Hún brotnaði. Kala datt, lenti á
herðum Tublats og skelti honum.
Bæði spruttu jafnsnemma á fætur. En þó þau væru
snör, hafði Tarzan orðið fljótari. Og nú stóð æðisgengin
óvætturinn augliti til auglits við enska lávarðinn, sem
kominn var fram fyrir Kölu.
Þetta var það sem hinum arga Tublat þótti bezt. Nú
gat hann hefnt sín, Hann réðist rneð siguröskri á ung-
linginn. En tennur hans snertu aldrei eirrautt kjötið.
Vöðvamikil hönd greip um loðiun barkann, og önn-
ur rak veiðihelfinn góða hvðð eftir annað í brjóst villi-
dýrsins. Svo ótt féllu stungurnar, að líkast var sem
margir hnífar væru á lofti. Og Tarzan hætti ekki fyr