Tíminn - 20.07.1969, Blaðsíða 3

p •
I
SUNNUDAGUR 20. júlí 1969.
TÍMINN
3!
Með
morgun-
kaffinu
, \
Hsnry litild vair sex ára gam-
Henry litffli var sex ára gaim-
aM og foreldrarnÍT ætluðu út
•3 ckemimita sér. — Viltu sofa
eiinn, oða hjá baimapóiuiiini?
spurði mióðirin. Qrenigurinn
i varð hiUigisandi á svdipiinai, en
| saigði síðan: — Ég vieit eklki.
i — Hvort myndir þú vdOtja hielM
i uir pabbi.
I
Hraenlka gaimila, sem var bæði
! stór og feit, spurði Elsu litta:
— Hvað ætiiar þú að gena,
v þeg'ar þú erlt orðájn stór eins
oig ég?
| — Fara í megnuiniairMtr, svar
v aðd sú iMa.
Haran: — Þú kyissir mifclu
v beifiur, en kooiam mín.
Hún- — Það segiir maðurinn
1 minn llka.
;
Læknirinn: Hvtemiig líður yð-
! or?
Sjúfclimguriinin: Talklk flyinir.
; Mér Mður betur en seimast.
Em mér Uður efldki eims vel og
> mieir leið ved, áður en mór leið
svona ila, eins og mér líður
; núna.
; — jóðan da!gimn, Brun.
— É? heiti ékfki Brun, ég
1 hieáti Grbn.
Hvað er að frétta af bréð-
ur þíniuim. Ég fræétti að hanm
hetfði sébt uim opdmibera stöðu
nýtega. Hvað gerir ham
múma?
— Efckert, hanm féklk stöð-
uma.
Ég kvæntást eJÆaju, sem á
uppfcomma déttur. Eaðir mimn
varð ástfanginm af stjúpdöttar
minni, oig -giftiist henni. Þar
með varð hanm temigdasomur
mimn, og stjiúipdlóttir mlíin vasrð
stjúipmióðir mdmi, þar sem hiún
var gifflt föður mímuim. Konam
mfn fædldí son, siem var auð-
vftað miáigiur föður míns ag
méðurbiéðir mdnn, þv^ hanm
var hálfbróðdr stjúpu mdmrnaæ .
Koma flöður míns, fœdlcM
eámnig son, sem var auðvflbað
bmóðir minn,, og eimniilg bairna-
bairm mitt, þar sem hamn var
somur d'óttur mámmar.
Þar af leiðandi var konam
mfm amma miím, þvi hún var
móðir stjúpmióður mdmnar. Ég
var maður hemmar og bama-
bamn um Ileið. Og þar sem sá
maður, seim gifflbur er ömmu
hans, hlýbur að vera atfi manns,
þá var ég AFI SJÁLPS MÍN!
Þar er vei2flla á heimiiflimu og
húsbóndinn segir vdð borð-
dlömu sína.
—Ég er svo ánæigður, þeg-
ar við noitum sparistetUffið ofldk-
ar.
— Hvere vegna þá? spyr
daman.
—Jú, þá sfliepp ég vdð upp-
þvobtinin.
Á þessari myod sjáum við
prinsimm af Wall'es vera fœrðam
á stafll simm í vaxmymdasafmi
Madame Tussaud í London.
Þeibba er fyrsta vaxanymdin
sem þetba víðfirægia safm læitur
giera af prinsinum, en myndim
er sérstalkfliega gierð með tilfliti
tfll florýningaraithaifmarkimiar í
★
Pranskir niekfcardýrtkiend'ur eða
striplinigar (nudists) haffla nú
komið á fflót landissamlbökum.
Þessi s-amitöfc niátbúinudýrioenda,
eins og þeir sjálfir bafllia sig,
teflljia' nú yfir 30.000. mieðlimi
se*n að staðafldri hlaupa um
berstríplaðir á afgimtum svæð-
um himgað og þamgiað í Frakk-
landi, en einfcum þar sem von
er uim sélslkim.
Em „náttúrudýriceinduir" eru
aðeins „þolaðir“ í Frakfldandi,
fremur en segja megi að þedr
séu „viðurfcennd'ir", og þvd
gieta stríplinigaT eiginlegia al'ltaf
vænat þess að lögregiae heirn-
sæfci þá og refci þá í flötin, því
saimfcvæmt lögum frá dögum
Naipófleons, er allt „ósiðlegt“
aitbæfi, svo sem að vera ber
úti á víðavanigi bönnuð.
Á síðast liðnum fimm árum
heffur talia nektar'dýrkendia í
Fraflcfclandi vaxið um fimmtán
présent, og jafflnivell kirfkáunnar
Oaermavon bastalanum í Wafles,
em sem kunmuigt er var Oharites
prims þá formliega gerður
„prins affl Wales".
Vaxmyndin er kiædd ein-
kienmisþúininigi sem þeim er
prinsi-ne bar við krýnimgarst-
þj'ónar eru nú farnir að gerast
strípifimgar, en niofckrir prestar
eru nú í „Landssamtökum
náibtú-rudýrtoemida. ‘1
f iandimu eru tvö hrandruð
falúbbar máttúrudýrkenda, sem
haffla toomið sér upp aðstöðu til
að háltta sig úti, þ e, búnings-
berbengjium, böðum og fleira
þjh.
í flrétt frá þess-um frönsku
niáttúnudýrfcendum se-gir, að
þeir bjóði velfcomma alla út-
lendia stríplinga, eo þeir geta
afl-að sér u-pplýsinga mieð þvd
að storifa tifl „Federation
Fi'aneaise de Natrjrisme, 224
rue St-Denis, París.
★
Fjiallgömgur verð’a' stöðuigt
vinsæflld. Kvöld eitt fyrir
skömmu var mifcill fólfc'sfjöldi
samamfcoiminin á hæsta timdi
Mont Blanc, umfflerð var þar
mæstum eins mikil og á Picca-
uðsmanms konumglegu varð- |
sveilbanna í Wales. <
\
Vaxmymdin mum vera látim j
standa við hlið myndar safns- j
ims af Elísabetu drottnimgu og \
dilly en þá voru þar staddir
sex hundruð og sjötíu göngu-
garpar, allir mpðiimir Franska
fljallgön.gufélagsiins.
★
Tuttugu og fimm ára gamall
maður svífur nú miflli heims og
helju á sjúkrahúsi einu í Clay
ton, Missouri, Bandaríkjunum.
En maðurinn hiaut mjög alvar-
leg meiðsl er hann hlaut eftir
það tifltæki sifct, að aðstoða
kumninigja sinn vdð að leifca
eftir afrek Viflhjálms Tell,
svissneska þjóðsagnapersónunn-
ar.
Maðurinn lét stilla sér upp
við tré með epli á höfðinu, en
síðan ætlaði kunningi hans að
skjóta eplið sundur með skamm
byssu. Maðurinn hifcti hins veg
ar ekki, og kúlan fór í höfuð
mannsins, nokkrum sentimefcr-
um neðan við hársvörðdnn.
— Afsaflsd©, ég er IStbflimdiur.

— Ekki skrifa að búrið sé
„ódýrt“, þá heldur fólk að
_ þetta sé drasl. — Segðu bara
DÆMALAUSI
DENNI
hofnina, þ. e. bumingi yfirhöf-
Filipusi manni hennar, á sér-
stökum konuingleigum stalli í að
alsal safnsins.