Tíminn - 07.10.1969, Qupperneq 8

TlMINN
ÞRIÐJUDAGUR 7. október 1969.
TEKST LINDSAY AÐ
SIGRA í NÓVEMBER?
EFTIR EINN MÁNUÐ, eða
4. nóvermber næstk. verða borg-
arstjórnarkosninigar í New York
borg í Bandar'íkjumim. Kosn-
ingabaráttan hefur urn margt
þótt athyglisverð, og úrslit
óviss, þótt frambjóðandi Demó-
krataflokksin-s sé talinn sigur-
stranglegastur sem stendur.
Það hefur vakið sérstaka at-
hygli í þessari kosningabaráttu
að bandaríska tveggja-flokka-
kerfið er að liðast í sundur
þar. og upp hafa risið í staðinn
nýjar pólitískar fylkingar.
Hversu öflugar þær verða
kemur fyrs-t í ljiós á kjlördag.
Þrír rnenn heyja baráttuna
um embætti borgarstjóra New
York-borgar, sem þó er viður
kennt sem eitt vonlausasta starf
í Bandaríkjunum. Það erti þeir
John Lin-dsay, núverandi borgar
stjóri, Maríó Procaccino, fram-
bjóðandi d'emókrata, og John
Marchi, framibjóðandi repúblik
ana .
MARIO PROCACCINO hefur
yfirleitt verið talinn sigurstrang
leg-astur, en hann vann próf-
kjör demókrata í sumar o-g átti
þó, auk annarra, í höggi við
Robert Wagner, fyirum borgar
stjóra. Er hann íhaldssamur og
le-itar einkum eftir atkvæð-um
„gleymda New York-búans“ —
þ.-e. hins hörundshvíta milli-
stéttarfólks, se-m er að kom-
ast í tízku í Band-aríkju-num,
eftir að Riehard Nixon komnst
í Hvíta húsi-ð að miklu leyti á
a-tkvæðum þess.
Mario Procaccino.
John Marehi sigraði í próf-
kjöri repúbl-ikana 17. jún-í s.l.
en í fram-boði á móti honum
varð Jo-hn Linds-ay borgars-tjóri.
Marchi er einniig íhaldssam-ur
ein-s og Procaccino, oig nýtur
stuðnin-gs íihaldssa-mra repúblik
ana. Hann er ekki tal-inn hafa
sigurmöguleika.
Tap Lindsays í prófkjörinu
leiddi til þess, að Lindsay hef
ur þurft að leita beint til frjóls
lyndra kjósenda úr öllum flokk
um. Það er einkum þessi óvenju
John Lindsay.
lega aðlstaða Lindsays, sem
hef-ur breytt pólitískri sikiptingu
kjósenda í borginni að veru-
legu leyti.
LINDSAY varð framibjóðandi
Frjálislynda floikiksins strax
og hann hafði tapað í próf-
kjörinu, og stofnað-i síðan nýj-
an flokk, Óháða flokkion, og
er því fram-bjóðandi tveggja
flokka. Það er John Marchi
reyndar líka, því íhaldsflokkur
inm hefur lýst yfir stuðningi
John Marchi.
við hann. Báðir þessir fiokkiar,
íhaldsfloikkurinn og Frjálslyndi
flokkurinn, eru smáflokkar.
Þar sem sigur Procaccinós og
MartíhLs í prófkjörunum þótti
benda til þess, að fhaldsöflin
væru á uppleið í New York
eins og víða an-nars staðar í
Bandaríkjunum, var eina von
Lindsays til að n-á endurkjöri
sem b-orgarstjióri, að hann 1)
yrði eini frjiálslyndi frambjóð.-
andinn, og 2) að hon-um tækiist
að laða til sán í eina fylkin-gu
ö-ll frjiálslynd öf-1 mieðal kjós-
enda, e-n að atkvæðí íháld-ssaim-
ari kjósenda, og hinn-a flo-kks
tryggu, sfciptust á millí opin-
beru fram-bjóðenda stóra flokk
HONUM HEFUR tekizt að
verða eini frambjóðandinn, sem
ta-lizt -getur frj-á-lslyndur, en
enn sem komið er hefur hon-um
ekfci tekizt fuilkom-lega að sam-
ein-a frjálslynda demókrata,
frjáLslynda repúblikana og kjós
endur Frjálslynda flokikisins í
eina f-lykingu að baki sér. Þó
hefur honum mið-að no-kkuð í
áttina, og er af flestum talið,
að hann muni mjög auka fylgi
sitt þann mánuð sem eftir er
til kjördags — enda er það aðal
baráttutími hams. Mún hann
einkum beita sj-ónvarpi í kosn
ingarbaráttunni og hefur til slíks
miklu meiri fjármuni en and-
stæðinigar hang.
En þessi barátta hans hefur
haft í för með sér, að Lindsay
heiflur oft á tíðum ha-gað sér
eins og hann væri demókrati
en ekki repúblikani. Kemur
það auðvitað m.a. fram af því,
að demókratar eru lan-gtum
fleiri í New York en repúblik
anar, og stuðningur mikils hluta
þeirra því nauðsynlegur til si-g-
urs.
ÞETTA IIEFUR komið fram
í því m.a. að fyrir sbömmu
lýsti hann ytfir stuðningi við 9
frambjóðéndur demókrata, sem
Framhald á bls. 15
CHRISTINE KEELER VEKUR ENN DEILUR
CHRISTINE KEELER —
stúlkan fagra og léttlynda, sem
setti Bretl-a-nd á annan end
Christine Keeler.
ann árið 1963, þeg-ar brezka
í'íkisstjórnin, undir forystu Har
old Macmillans, titraði og
skalf, einn ráðherra sa-gði af
sér embæ-tti og þingmennsku og
blöð o-g tím-arit fiuttu ítarlegar
grein-ar um siðspillin-gu betri
borgara landsims — er aftur
komin á. kreik, og það svo, að
lá-varðar og jarlar og aðrar
máttarstoðir brezks þjóðféla-gs
geta vart hamið hneykslan sína.
Stúlkutetrið hefur þó ekki lágt
lag sitt við breyskan, brezkan
ráðherra að þesisu sinni, held
ur setzt niður og ritað eridur-
minninigar siínar um hina at1
burðaríku ævi sín-a. O-g það
sem verra er að d-óm-i góðbor gav
anna; útbréid-dasta sunnudags-
blað Bretlands hefur ákveðið
að birta frásagnarverðusta kafi
ana úr end-urminningunum, og
hefiur reyndar -þegar birt fýrstu
tvo hlutana, kaupend-um blaðs
ins, sém eru 6—7 miHjónir’, til
mikilíar ánægju.
Ekki mun þöri á að rekja
ítarlega hn-eyksldismál það, sem
Christine Keeler lék aðalhlut
verkið í ásamt John Profúmó,
sem var ráðherna í stjórp Mac
mil’lans.
MÁLIÐ VAR í aðalatriðum
þannig vaxið, að Profúmó hafði
átt vingott við hina ungu Keel-
er, sem „læiknirmn“ Stephen
Ward hóf úr fátækt o-g gerðd að
„sa-mlcvæimisdömu“, er hafði
það hlu-tverk, ásamt öðrurai
slíkum, að auka á gleðs-kap
„fina fólksins" — aðalsmanna
o-g ráðherra þar á roeðial.
En au-k þess að eiga vingott
við Prófúmó, sem var ráðherra
í varnarmál-aráðumeytinu, gekk
Ohri-stine Keeler í sæng með
Ivanov, n-jósnara úr sovézka
sendiráðinu í London. Við þetta
féfck málið á sig hálfgerðan
n-jósnablæ; þ. e. ýmsir hofðu
áhyggjur af miálinu af öryggis
ástæðum.
Mál þetta var lengi í rann-
sófcn m. a, hjá brezkum bloð
um, en þau þorðu ekkert um
mádið að segja af ctta við máls-
höfðun. Þegar eitt lítið frétta-
bréf sagði frá orðróminum, sem
gekk m. a. í brezka þinginu u-m
sam-skipti Próf-umó o-g Keeler,
flutti Prófúmó sína frægu ræð-u
í neðri deidd brezka þin-gsins og
neitaði því að hafa átt vingott
v-ið Keeler, og hótaði málssókn
á hendur þeim er segði a-nnað.
EN PROFUMO varð um síð
ir að játa að hafa logið í þin-g-
inu og blekkt vini sína og sam-
starfsmenn. Han-n sagði af sér
ráðherraem-bætti og þing-
mennsku og hva-ri úr sviðájós-
inu. Varð atburður þessd mikið
áfall fyrir Harold Macmillan,
forsætisráðherra og ríkisstjórn
hans, og átti sinn þátt í kosn-
in-gaósigri í-haldsmanna árið eft
ir.
Og hafi blöð og tímarit verið
hrædd áður en Keeler-málið
„s-prakk“ loksins, þá bættu þau
það upp á eftir. Var eins Og
æði færi yfir landið og að karl
maður hefði nú í fyrsta sinn
haldið fram hjá konu sinnd. Vin
f-engi Prófú-mó við Keeler var
vinsælt fréttaefni um langan
tima, svo og aðrar sö-gur um
siðspillingu meðal háttsettra
manna. Samtímis þessu vora
ými-s málaferli tengd Keeler-má!
inu, og leiddi eitt þeirra til
þess, að Stephen Ward framdi
sjálfsmorð, en annað til þess að
Keeler lenti í fan-gelsi fyrir að
bera ljúgvitni fyrir rétti.
Fjöldi bóka var uim mál þetta
ritað, o-g kvikmynd um það
gerð.
ÞEGAR KEELER slapp úr
fang-elisinu, gekk hún í hjóna
band. En það stóð fremur stutt,
o-g un-gfrú Keeler, sem er aðeinis
27 ára að a-ldri, settist niður og
skrifaði endurminningar sínar
— enda það vís vegur til að
öðlast peninga. Verða þær gefn
ar út í bókarformi síðar á þessu
ári
Eins og venja er, þegar um
deildar bækur eru væntanleg
þá varð hörð samkeppni
milli brezku sunnudngsblað-
anna um réttinn til að birta
kafla úr bókinni áð-ur en hún
kem-ur út. Blaðið „New of the
World“ bar sigur úr býtum, og
birti fyrra sunn-uda-g fyrsta úr-
dráttinn en annan þátt úr bók-
in-ni í fyrradag. Herma fréttir,
að réttur blaðsins til að birta
árdrátt úr bókinni li-afi kostað
21 þúsund sterlingspund, eða
háitt í fjóra og hálfa milljón ís-
lenzkra króna.
STRAX OG FRÉTTIST um
fyrirætlan News of the World
tóku mótmæli að beraist frá
betri borgurum landsins, og
bar mest á þeim — að sjálf-
sögðu — í fréttum og bréfum í
stórblaðinu The Times.
í upphafi var aðeins um mót
m-æli í bréfadálki blaðsins að
ræða — en hann er reyndar
Framhald á bls. 15
John ProfiBmé.