Alþýðublaðið - 07.03.1922, Blaðsíða 2

a
má af því, að eoo þá eftir rúm
io ár, r'ekur bann umfangsmikil
viðskifti, og tekur þar náttúrlega
há laun. Er því sfzt ástæða til að
borga honum eftirlaun, þar sem
hann gat haldið áfratn að þjóna
einhverju embætti, og tekið full
laun fyrir. En vitanlega er það
betra, úr því þess er kostur, að
fá nokkur þúsund króna árslaun
úr ríkissjóði, fyrir að vinna sér
inn árlega annarstaðar, nokkra
tugi þúsunda- króna.
35. Eftirlaun til Kl. Jónssonar,
landritara, á fjhtb. . . . kr. 8000
Gjaldeyrisuppbót 1918. — 700
Sama 1919. — 2285
Samt. ofgoldið á fjhtb. kr. 10985
Um þenna lið befi eg áður tal
að (sjá II. 5. hér að framan) og
víaast til þess.
36. Á fjhtb, 1918—1919, baía
auk hinha áðurtöldu, þessir reyk
vfskir embættismenn á sæti á al-
þingi, og með þessum launum:
1918 (Alþt. C. 8).
Þingsetuk.
kr.
1. Benedikt Sveinsson,
bankastjóri Landsb . 1220,80
2. Björn Kristjánsson,
bankastjóri Landsb.. 1220.80
3. Jón Magnússoa, ráðh. 1220,80
4. Jörundur Brynjólfss.
barnaskóiakennari . . 1220,80
5. Magnús Guðmundss,,
skrifst.stj. í stjórnarr. 1220,80
6. Magnús Kristjánsson,
Landsverzlunarforstj. 1220,80
7. Mattb. Óiafsson, er-
indreki Fiskiféi. ísl.. 2200,80
8. Sigurður Eggerz, ráð-
herra ......... 1220,80
9. Sigurður Sigurðsson,
ráðun. Bún.fél, ísl. . 1220,80
10. Sigurður Jónss. ráðh. 1220,80
11. Kristinn Daníeissou,
starfsm. Landsb., og
auk þess á eftiri. . . 1220,80
1919 (Alþt. C. IV.).
Nr. 1 og 6, með kr.
1278,40 kvor == .... 2556,80
Nr. 3. S. 8,9. ioog 11,
með kr. 1338,56 hver= 8031,36
Nr. 7 með............ . 1633,56
Samt. ofgoldtaar á fjhtb. 26630,52
Eg vona, að stöður þær, sem
tilgreindar eru aftan við nöfnin,
séu nægjanleg skýring á því, að
eg tei fé þetta ofgöldið.
37. Erindrekakostaaðnr f Ame-
ALÞYÐUBLAÐIÐ
ríku, 1918 og 1919, var, bæði
árin, kr 181,85464 — rúmlega
eitt hundrað og áttatiu þíisund
króttur —(Alþt. 1921. B 1. hefti,
131. dáiki). Eg vona, að engan
svimi, þó eg nefni töluna En til
samanburðar má geta þess, að
erindrekak03tnaður í Londoa, varð
um 60 þús. kr. bæði árin. Eg á
engin orð tii, til að ræða þessa
íyni töiu, en skai formálal&ust
getá þess, að eg álft, að minsta
kosti 90 þús krónur af því 16,
oígoldið, og mun það þó langtum
of skamt farið.
38. Með lögum cr. 6, 13. júif
1918, voru Birni bankastj. Kristj
ánssyni,. ákveðin 4000 kr. árleg
eftirlaun, er hann léti af starfiuu,
en það varð 1. október það ár.
Hafa því eftiriaun hans orðið 1918
kr. 1000, og 1919 kr. 4000, eða
5000 kr. á fjhtb, gjaldeyrisupp
bótarlaus, býst eg við.
B. Kr. var 9 ár bankastjóri, og
er það vltanlega minstur hiutinn
af hans löngu starfsæfi, sem hann
að öðru leyti hefir varið f eigin
þarfir, nema þegar hann hefir setið
á þingi. (Þingmenn ættu nú annars
Ifka að komast á eftirlaunl) Ætti
hann svo sjálfur að greiða sér
hiutfallsleg eftirlaun, yrðu það um
12000 kr. Og mér liggur við að
halda, að hann. hefðl efni á þvf.
En hvers vegná er þá verið að
veita svoaa mönnum eftirlauu, ög
það áður en þeir eru hættir að
beita starfskröftum sinum? Ekki
getur það verið f gustukaskyni,
þvf maðurinn er vel efnaður, og
auk þess líklega enn þá fær um,
að vinna fyrir sér að öllu leyti.
Og sé það gert f heiðursskyni
fyrir vel unnið starf, verður sá
heiður mjög vafasamur, þegar þess
er gætt, að B. Kr. getur Iifað í
20—30 enn, og að þá verður búið
að greiða honum mikið meira fé
fyrir að fara úr bankanum, en
honum var greitt fyrir öli árin,
sem hann var þar starfandi.
Þó þetta fé sé ekki veitt béint
úr rfkissjóði, get eg ekki stilt mig
um að geta þessa, sem dæmis upp
á það, hve þingið er, jafnframt
þvf, að þjóðin heimtar afnám eftir
launa, ört á eftirlaunum við þá fáu
sýslunarmenn landsins, sem ekki
hafa þau lögum samkvæmt. Eg
mun þó sfðar nefna dænai um
eftirlaunagreiðslu, sem er enn þá
vitiausari. Segi eg þetta ekki af
því, að eg sé að leggja ncinö:
dóm á stsrfseíBi B Kr. í bankauum,,
taeldur eingöngu af því, hve starfs
tími hans þar var stuttur.
Kaupgjaldsdeilan
á Seyðisfirði.
Eftir Einar S. Frimann
---- (Nl.)
Bæði af þessu, og svo af ótt-
anum við nýja dýrtfð, var næsti
féiagsfundur (7. febr) því mót-
fnliinn að semja um kauplækkusr
að svo stöddu, en áleit rétt að1
fara ekki fram á kauphækkun fi
vetur. Þótt vötur byrjuðu eitthvað
að stíga, sizt ef atvinnutilboð
kæmi bráðlega. Félagið vildi þvf
gjarnan semja cm framlengingu á
einnarkrónu taxtanum yfir 2—$,
mánuði, Á þessum grundvelli var
nú stjórninni íalið, að leita sarnn-
inga við vinnuveitendur. Fuiltrúar
frá kaupmannafél 3 að töiu, áttu
svo fund með stjórn verkamanna-
félagsins 14 febr. s. 1. Hófust
umræður með þvf, að einn af
kaupm. lagði fram sfmskeyti er
sýndi kauptaxta er verkamanna-
félag Akureyrir háfði samið um
við vinnuveitendur þar, en það
voru í dagvinnu: kr. 0.85 á kl st.
(við skipav.) kr. 0,75 (almv.) og
kr. 0.60 ef vinnuveitandi ábyrgð-
ist 150 st. vinnu á mánuði. k
þessum grundvelli buðu þeir kr.
0.85 um kl.st. f dsgvinnu hér, og
skyldi samið tii 1. júií þ. í.
Verkamenn lögðu fram ailgóða
heimild fyrir þvf, að lffsnauðsynj-
ar væru alt að 230/0 ódýrari á
Akureyri en hér og þvf sann-
gjarnt, að kaupgjald hér værl
sem því svaraði hærra, en vildi
að öðru leyti, ekki viðurkenna
annan samningagrundvöli, en áður-
talda (2ia°/o) verðhækkun- hér á
staðnum, Gekk þetta f nokkru
þófi um stund, þar tii er veka-
mannafélagsctjórninni þótti sýht
að eigi yrði um samkomuiag að
ræða, er félagsmenn þeirra viidu.
ganga að. Stakk stjórn verka-
mannafél. þá upp á þvf, að kaup-
deiian yiði lögð í gerð þannig,
að hvort filag kyxi 2 óháða utan.
ýilagsntenn frá simi hálfu tQ
þess að ákveða sanngjarnan kaup
taxta íyrir danvinnu virka daga,
en Imjarfigeti yrði oddamaður.