Vísir - 14.06.1979, Blaðsíða 8

VÍSIR
Fimmtudagur 14. júni 1979
Otgelandi: Reykjaprenth/f
Framkvæmdastjóri: Davlö Guömundsson
Ritstjórar: Olafur Ragnarsson
Höröur Einarsson

Jónsson. Fréttastiórj. er-
gE^Baae3mwaiBiay4«fliiauaatig
Tmmmmwmmm
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guömondssori/ Elías Snæland
-lendra frétta: Gúómundur G. Péfursson.
Blaðamenn: Axel Ammendrup, Édda Andrésdóttir, Friðrik Indriöason, Gunnar
Salvarsson, Halldór Rey.nissön, lllugi Jökulsson, ' Jónina Michaelsdóttir. Katrin
Pálsdóttir, Kjartán Stefánsson, ÖÍi Tynes, Páfl Magnússon, Siguröur Sigurösson,
Sigurveig Jónsdóttir, Sæmundur Guðvinsson. íþróttir: Gylfi Kristjánsson og
Kjartan L. Pálsson. Ljósmyndir: Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson. utlit
og hönnun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson, Magnús Olafsson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson
Auglýsingar og skrifstofur:
Síðumúla 8. Simar 86611 og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4 sími 86611.
Ritstjórn: Sfðumúla 14 sfmi 86611 7 línur.
I
Áskrift er kr. 3000 á mánuöi
innanlands. Verö I
lausasölu kr. 1S0 eintakiö.
;°rentun Blaöaprent h/f
Nú Darf að nota tímann
Fagna ber ákvörðun sambandsstjórnar Vinnuveitendasambandsins um frestun
samúOarverkbannsins. Þar meO skapast aukiO svigrúm til aO leysa farmannadeiluna
án beinnar ihlutunar rikisvaldsins.
Vinnuveitendasambandið hef-
ur ákveðið að fresta boðuðu
samúðarverkbanni, sem koma
átti til framkvæmda á mánudag-
inn kemur, um eina viku að beiðni
ríkisstjórnarinnar.
Þessari ákvörðun ber að f agna,
því að með henni hefur skapast
aukiðsvigrúm til þess að leysa þá
kjaradeilu við farmenn, sem
staðið hefur í 7 vikur. En tíminn
er eftir sem áður naumur og ríð-
ur á miklu, að hann verði nýttur
vel.
Vinnuveitendur hafa verið sak-
aðir um harðdrægni með ákvörð-
uninni um verkbann og jafn-
framt, að fyrirhuguðum aðgerð-
um þeirra sé frekar beitt til þess
að koma ríkisstjórninni á kné en
að ná þolanlegum samningum
við launþega.
Frestun verkbannsins stað-
festir, að því er ekki beitt gegn
ríkisstjórninni, þó að vinnu-
veitendur telji sér ekki fært að
verða við tilmælum ríkisstjórn-
arinnar um að aflýsa því.
Þessi ákvörðun vinnuveitenda
er ekki síst mikilvæg í Ijósi þess,
að þar með aukast líkur á því, að
aðilar vinnumarkaðarins, laun-
þegar og atvinnurekendur, út-
kljái deilur um kaup og kjör án
beinnar íhlutunar ríkisvaldsins.
Ástandið í efnahagslífi þjóðar-
innar er slíkt, að það má ekki við
hatrömmum vinnudeilum, og
víðtæk og langvinn verkbönn og
verkföll mundu valda því óbæt-
anlegum skaða.
Það er því fyrirsjáanlegt, að
lamist atvinnulíf þjóðarinnar til
langframa vegna vinnudeilna
muni ríkisvaldið grípa inn í þær
með einum eða öðrum hætti.
Þóaðá þessari stundu hilli ekki
undir lausn farmannaverkfalls-
ins, er engin ástæða til þess að
þeir, sem vilja láta sverfa til
stáls ráði ferðinni fyrr en full-
reynt er hvort ekki sé hægt að ná
samkomulagi milli deiluaðil-
anna.
Það er ekki réttlætanlegt, að
ríkisvaldiðákveði frekaren orðið
er laun og önnur atriði kjaramála
í landinu, fyrr en neyðarástand
hefur skapast, og menn vona í
lengstu lög, að til slíks komi ekki.
En rikisvaldið getur stuðlað að
lausn kjaradeilna með margvís-
legum aðgerðum, og er frestun á
verkbanninu veittur í trausti þess
aðósk um það sé borin fram í því
skyni að hann verði nýttur af
ríkisstjórn, sáttanefnd og við-
semjendum vinnuveitenda til
þess að leysa kjaradeiluna við
farmenn.
Þær raddir heyrast æ oftar
meðal manna, að ekki sé til nein
lausn, hvorki á þessum vanda né
öðrum, sem steðjar að íslensku
þjóðinni. Best sé að sigla þjóðar-
skútunni í strand, að íslenskt
efnahagslíf hrynji gjörsamlega
til grunna áður en uppbyggingar-
starf geti hafist.
Nauðsynlegt er að vara við
slíkum hugsunarhætti. Það verð-
ur að takast á við lausn vandans
en ekki f lýja af hólmi. Sú ábyrgð
-hvílir nú á herðum Vinnu-
veitendasambandsins og Far-
manna- og f iskimannasam-
bandsins að leysa farmannadeil-
una á næstu dögum.
Vinnuveitendur hafa sýnt
ábyrgðartilfinningu með frestun
verkbannsins. Til skamms tíma
leit út fyrir, að íslendingar
þyrftu að halda þjóðhátíðardag-
inn hátíðlegan í skugga allsherj-
ar vinnustöðvunar næsta dag.
Svo verður sem betur f er ekki, og
eru vandræðin þó nóg samt. En
sú spurning brennur á vörum
hvort unnt reynist að leysa
farmannadeiluna á næstu 10 dög-
um eða hvort verkbann skellur á
25. júní.
Skattgreiðendur borga
brúsann
Enn þá einu sinni hafa sér-
fræöingar Vegagerðarinnar
gertmistök. Mistök sem loksins
voru viðurkennd núna, mörgum
mánuðum eftir verkið. Það er
vegurinn milli Tiðarskarðs og
Kiðafells sem var mistökin. Og
hver er það sem borgar brús-
ann? Skattgreiöendur þessa
lands. Það urðu bæði mistök og
óheppni, sagöi Jón Rögnvalds-
son, yfirverkfræðingur Vega-
gerðarinnar. „Vegagerðin lagði
verktaka til efni sem notað var
til afréttingar undir slitlagið og
að sögn Jóns reyndist það ekki
eins gott og skyldi og jafnframt
hefði verið lagt I rigningaMaö-
ur hélt nú að svona menn hefðu
smá-ábyrgðartilfinningu. Eða
eru til nógir peningar til að leika
sér að hjá Vegagerðinni? Aö
leggja oliumöl i rigningu nær
engri átt. Til hvers eru verk-
fræðingar? Nánari skýringu
verður að fá á þessum mistök-
um strax. Þjóðin sem borgar
allan kostnað við þennan
skripaleik krefst þess.
Mistök I vegagerö, sem
mynd, eru þjóðinni dýr.
Jón hafði ekki handbærar töl-
ur um tjón vegagerðarinnar
vegna þessara skemmda en
gert var við veginn strax i haust
og gerði Jón ráð fyrir þvl að lagt
yrði á hann annað oliumalarlag
I sumar.
Tjón sem varð af þessum
framkvæmdum er ekki minna
en' um 60 milljónir ef ekki
meira. Mörgum sinnum hefur
vegurinn verið holufylltur og
það hefur kostað offjár. Ég er
ansi hræddur um að það veröi
aö skipta alveg um undirlag svo
þetta komi ekki fyrir aftur. Eða
á að endurtaka þetta?
Það skásta úr þeim
herbúðum
Á þingskjali 156 á siöasta
Alþingi flytja átta þingmenn
Sjálfstæðisflokksins úr öllum
kjördæmum tillögu til þings-
ályktunar um varanlega vega-
gerð, þar sem lagt er til að Al-
þingi álykti að fella að nýrri
vegaáætlun sérstaka 15 ára
áætlun um lagningu hringvegar
og vega til allra þéttbýlisstaða i
landinu með bundnu slitlagi.
hafa afleiðingar eins og sjá má á þessari
Það er i tillögunni tilgreint
allnákvæmlega hvernig haga
skuli framkvæmdum á árunum
15 frá árinu i ár til ársins 1994.
Þessi tillaga var fram lögð á
liðnu hausti og þvi er sýnt, að
11 — — mm tm ■
neöanmáls
Gunnar
Bender
skrifar
eitt ár framan af er glatað til
framkvæmdanna nema Alþingi
bregðist þeim mun fljótar við
vegna þeirrar vegaáætlun-
arinnar fyrir árið i ár. Þetta er
það sem kom fram I framsögu
Sverris Hermannssonar um til-
lögu Sjálfstæðisþingmanna um
fimmtán ára landsáætlun um
slitlag á vegakerfið. Éitt það
skásta sem komið hefur úr þeim
herbúðum á árinu.
Ekkert nema stórátak þarf I
þessum málum strax. Menn
þurfa að standa saman f þessum
vegamálum.
Þjóðin er orðin leið á þessu
hálfkáki i þessum málum.