Alþýðublaðið - 10.03.1922, Side 1

Alþýðublaðið
0-©f&® iák* m£
1922 Föstudaginn 10. marz. 58 tölt iblað
:• , .
'Verzlnia vii Rúsilanð.
Eítir Ólaf Frtðrikssott.
Hrað getnni við selt Rússnml
Miðað við íólksfjölda Rússlands
eru fiskveiðar Rússa hverfandi í
Rússlandt verður því ætfð þörf
fyrir fisk, og mikill markaðut fyrir
allar þáer tegundir af fiski sem
þjóðin kann að éta Ura saltfisk
inn verður það varla sagt að
Rútsar alment kunni að éta hann,
en það ætti að vera tiltöiulega
auðvelt að koma þeim upp á það.
Sumpart er almenningur í Rúss-
landi vanari óbreyttri fæðu en al
menningur vfðasthvar i Vestur
Evrópu, en sumpart er sá saltur
fiskttr innlendur sem fæst f Rúss-
fandi þvf nær óætur á okkar mæli
kvarða.
Svo að ségja á hverju ári veið
um við eitt til tvö hundruð þús-
und tunnur af sí d fram yfir það
sem f raun og veru er markaður
fyrir. t Rússlándi getum við
skapað okkur markað fyrir alla
þá sfld, sem vlð veiðum og Rúss-
a¥ eru vanir því að éta sfld. Að
eins hafa þeir nú sfðuitu árin
vínist 2—3 ára gamalii norskri
sfld, sem ekki mundi þykja
mánnamátur hér.
Sjö ára strfð og borgarastrfð
sem gengið hefir yfir Rússland
undanfarið hefir gert það að verk-
um að kvikfénaði hefir fækkað
þar geysilega. Rússar hafa þvi
einnig þörí fyrir innflutt kjöt þó
þeir séu lanabúnaðarþjóð. Það er
þvi ekki ósennilegt að fá megi
markað fyrir saStkjöt í Rússlandi.
Fieiri vörutegundir koma til
greina t. d. meéalalýsi En aðal
lega væri það sah saltfisks og
sfld&r til Rússlands er gæti haft
mikilvæg áhrif fyrir atvinnuvcgi
vóra.
Hvaða yörur geta Rússar
selt okkur!
^Þít eð útflutninguf' -frá- Rúss
landi er mjög lítill hzlz Rússar
mjög takmarkaðann útlendan gjald
eyrir, og verja honum þvf aðal
lega til þess að kaupa fyrir það
sem beislinis getur orðið til þess
að auka framleiðsluna t. d. land-
búnaðarvéla. Skilyrðí fyrir þvf að
verzlun geti gengið greitt við
Rússa er að við getum keypt hjá
þeim vörur aftur fyrir þær er vér
seljum þeiro.
En hvaða vörur eru það sem
okkur vanhagar um, sem við get-
um fengið hjá þeicn? Það er fyrst
og fremst timbur. Á strfðsárunum
var mjög lftið flutt hér inn af
ticnbri á móts við þorfiná og við
þjáumst af húsnæðisieysi bæði til
sveita og f kaupstöðum. Við höf
um því þörf fyrir ógrynni af
timbri ef verðið er sæmilegt, mið
að við verð fsíenskra afurða
Rússar hafa hinsvegar ógrýani af
timbri Þáð lágú 40 þús stand
arðar af timbri f Petrograd þegar
eg fór þar um í haust.
önnur vara, sem Rússar geta
Iátið okkur í té, er steinolfa, en
bezt væri þó að við gætum sótt
hana til Bitum við Svartahafið,
en þangað liggja pfpur er flytja
olfuna neðacjarðar alla leið frá
Bakú við Kaspihaf. Þ»ð er býsna
löng leið fyrir okkur, eða viðlika
eins og við þyrftum að sækja
hana til Mexico Gætum við hins
vegar selt Rússum fisk eða sfld
sem afhendast ætti f höfn við
Svaitahaf yrði auðveldara að
koma við stei&olfuveizluninni á
hagkvæman hátt. Bsnsin, sem er
ekki annað en vel hreinsuð stein-
olfa gætum við fengið þar lfka
Rússar flytja nú steiuolfu eftir
Kaspihafi, ea sfðan eftir fljótum
og skipaskurðum alla leið til
Petrograd En það verður senni-
lega dýrari flutningur en ef olíaú
væri sótt beint til Batum, enda
ekki víst að nóg vérði flutt áf
olíunni þessa leiðina fyrstu árin
Einn skipsfarm eða svo hefði þó
mátt fá af steinöiíu í Petrograa,
í septemb:r í hauat, éftir því serri
forstjéri úifluÉEÍngsdeiId?r í utan-
ifklsverzlunarráðaneytinu t Moskva
skýrði 0iér frá þá
Sökum hins geysimikla upp-
skerubrests í sumar hefir Rússland
ekkert korn út að fiytja nú, og
senniiega heldur ekki næsta ár
eða næstu tvö ár. En fyrirsjáan-
iegt er, að Rússiand og Sfbería
verða t framtfðinni afarmikil korn-
framleiðslulönd, eða jafnskjótt og
farið verður að nota þar nýjustu
landbúnaðárvélar tslendinger munn
hinsvegar lengst af þurfa að flytja
inn méstsn hluta af þeiúa kornmat,
er þeir nota. (Frh)
Tvöföld Laun.
Eftir Skj'óldung,
— (Frh)
19 Til Sigurðár Eirfkssonar,
fyrv, regluboða á fjhtb. kr. 1000.00
Gjaldeyrisuppb. 1920 — 600,00
Saraa 1921 — 686 67
Samt. ofgoidn. á fjhtb. kr. 228667
20. Berklanefndin var skipuð
30. okt. 1919, og sátu f henni 3
embættislæknar. Einn þeirra Magn-
ús Pétursson, var utan af laúdi,
og samkvæmt þeirri regiu, sem
eg hefi íylgt, sleppi eg að telja
haas láun fyfir nefndarstarfið, of-
goldin. Nefndin hefir kostað 12,-
000 kr. (fjal. 1920—1921)1) og
verð eg að segja, að það er von-
um minná, samanborið við aðrár
nefndif, einkum þegar tiilit er
tekið tii þess, að einn eða tveir
nefndarmannanna fóru til útlanda.
Mér er nokkuð óhægt um að á-
ætla sennilega, hve miklð af fénu
hefir farið tii launa, en gizka á,
að minna en 4500 kr. hafi það
ekki verið, og eiu þá 3000 kr.
aí því, ofgoldið fé
21 Msntamálanefndin var skip
uð 12. marz 1920. Sitja í henti
2 prófessorar, Guðm. Fincbogason
og Sigurðut P. Sivertsen. Nefndin
hefir k03t»ð 50,000 —tíu þúsund
1) Aætlun.