Morgunblaðið - 20.06.2001, Blaðsíða 52
ÞAÐ MUN vera hartnær áratug-
ur frá því að Milljónamæringarnir
hófu langan og farsælan feril í
skemmtanabransanum hérlendis. Í
fyrstu skörtuðu þeir hinum dular-
fulla forsöngvara, Bogomil Font, en í
seinni tíð hefur sveitin skipt reglu-
lega um söngvara, sem ávallt hafa
verið fyrsta flokks. Millarnir hafa
fyrst og fremst leikið tónlist róm-
anskrar ættar, eða svokallað latín;
oft alhæft sem salsa.
Tæknilega þá hefur tónlist hinnar
Rómönsku Ameríku ýmis hryn- og
hljómræn sérkenni, en á mannamáli
má segja að hún einkennist fyrst og
fremst af afslappaðri spilagleði; sam-
spili djúpra tilfinninga og hrynhita,
sem þarlendum virðist vera í blóð
borið. Ekki má svo skilja á orðum
mínum að okkur bleiknefjum skorti
djúpar tilfinningar eða hrynhita, en
hrynjandihefð okkar er afar ólík
þeirri sem kennd hefur verið við lat-
ín. Hið sama má segja um laglínu-
hefðir og skynjun í austurlöndum
fjær, o.s.frv. Nóg um það í bili.
Plata sú er hér um ræðir inniheld-
ur þrettán lög, ýmist frumsamin eða
endurgerð. Það er að vissu leyti
ánægjulegt að allir þeir söngvarar,
sem starfað hafa innan Milljóna-
mæringanna syngja á plötunni, þótt
mismikið sé.
Ragnar Bjarnason gefur tóninn í
fyrsta lagi plötunnar, „Smells Like
Teen Spirit,“ sem flestir þekkja frá
dögum Cobains og félaga úr eðal-
rokksveitinni Nirvana. Frumgerð
lagsins var feykigóður rokksmellur,
uppfullur af „dýnamík“, ólgu og
krafti. Karl Olgeirsson hefur útsett
lagið rómanskt og í cha cha cha, og í
fyrstu þótti mér hugmyndin prýðis-
góð. Hún eldist þó heldur illa við
ítrekaða hlustun og nú þykir mér til-
tækið í besta falli sæmilega heppn-
aður „bransabrandari.“ Ekki skal
kímnigáfa sú útskýrð frekar hér, en
til að gefa lesendum hugmynd um
hvað ég á við, þá skal það tekið fram,
að Ragnar hafði aldrei heyrt frum-
útgáfu lagsins.
Ragnar Bjarnason syngur lagið
feykivel, eins og hans er von og vísa,
en lagasmíðin er einfaldlega ekki
nógu sterk fyrir jafn settlega útsetn-
ingu og hér um ræðir. Lagið verður
einfaldlega leiðigjarnt, enda er
spennan sem ólgar í frumgerðinni
víðs fjarri. Útsetningin er samt sem
áður vel unnin, einkum það sem
skrifað er fyrir blásturshljóðfæri.
Útsetningavinna á plötunni er
reyndar öll með miklum ágætum.
Áðurnefndur Karl gerði þorra
þeirra, auk þess að
vera höfundur að
nokkrum lögum og
textum. Hann stýr-
ir sömuleiðis upp-
tökum.
Smíðar Karls
eru rómanskar,
eins og gefur að
skilja og afar mel-
ódískar. Á stund-
um gefa þær
þekktum smíðum
sem plötuna prýða
ekkert eftir, þótt
lausnirnar séu oft-
ast æði fyrirsjáan-
legar og klisju-
kenndar.
Dæmi um gott
lag eftir Karl er
„Mambólestin,“
sungið af Bjarna
Ara, en lagið er að
sama skapi ágætt
dæmi um áðurnefnt klisjukennderí;
kunnuglegir og margnotaðir frasar,
en laglínan er afar vel heppnuð, eink-
um í brúnni.
Aðrar lagasmíðar á plötunni eru
flestar vel þekktar og verða ekki
teknar til frekari umfjöllunar hér.
Hver kannast til dæmis ekki við „Gu-
antanamera“ eða „Copacapana?“
Textarnir á plötunni eru almennt
þokkalega ortir, þótt lítið sé um
skáldlegar hæðir eða andlega dýpt.
Karl Olgeirsson á nokkra þeirra og
er barasta nokkuð lunkinn við
orðanna list. Það heyrist hvað best í
„Kæru Maríu“, sem er ágætlega
sungið af Bjarna Ara. Í textanum
vitnar Karl óspart í þekkta texta sem
Bjarni hefur sungið í gegnum árin.
Fín hugmynd og vel útfærð.
Aðal plötunnar er án efa söngur-
inn. Söngvararnir eru framúrskar-
andi og sér í lagi þykir mér Páll Ósk-
ar vera í góðu formi.
Hljóðfæraleikurinn veldur aftur á
móti heilabrotum. Spilararnir sína
mikla fimi og oftast nær tæknilegt
öryggi en…, er það nóg? Það finnst
mér ekki. Þar sem hér er um lat-
íntónlist að ræða, þá er hljóðfæra-
leikurinn einfaldlega of slípaður. Það
vantar öndun og einhvers konar af-
slappaða „óreglu“ í hrynjandina.
Mér þykir menn vera heldur fram-
arlega á því en aftar, en það er
sjaldnast vænlegt þegar um þessa
tegund tónlistar er að ræða. Millarn-
ir keyra vissulega eins og vel smurð
vél, en er vélin kannski stillt fyrir
aðra tónlist?
Hljómsveitin nær sér þó stundum
ágætlega á strik, og í „Let There Be
Love“ hrista þeir af sér hin íslensku
klakabönd og „hrynja“ í ágætri
sveiflu. Bogomil Font syngur lagið af
gullfallegu kæruleysi og gaman væri
ef sama afslöppun einkenndi önnur
lög plötunnar.
Eins og er, sungið af Páli Óskari,
kemst reyndar í sama flokk. Það er
afar vel sungið af Páli og hljóm-
borðsleikarinn Karl sýnir þar
óvænta takta með smekklegum gít-
arleik. Hrynjandin er afslöppuð og
góð öndun er í útsetningu og hljóð-
mynd lagsins.
Heilt yfir, þá er plata Milljóna-
mæringanna hin þokkalegasta. Í
henni er þó einhver vestrænn stíf-
leiki og verksmiðjublær sem ég kann
ekki alveg við. Hlutirnir eru í sjálfu
sér ágætlega gerðir, bara oftast nær
ekki að mínu skapi. En listin er jú
bara smekksatriði, er það ekki?
Íslensk hrynjandi
Á nýju Millaplötunni eru samankomnir allir
söngvarar sveitarinnar frá upphafi.
Ljósmynd/Páll Stefánsson
Orri Harðarson
TÓNLIST
G e i s l a p l a t a
Milljónamæringarnir, geisladiskur
með samnefndri hljómsveit. Millj-
ónamæringarnir eru söngvararnir
Ragnar Bjarnason, Páll Óskar,
Bjarni Arason, Bogomil Font og
Stephan Hilmarz. Hljóðfæraleik-
arar eru Birgir Bragason á bassa,
Einar St. Jónsson á trompet, Jóel
Pálsson á saxafón og Steingrímur
Guðmundsson á trommur. Karl Ol-
geir Olgeirsson lék á píanó og rho-
des, gítar, víbra- og xylófóna, slag-
verk, auk þess að syngja. Karl
stýrði sömuleiðis upptökum og út-
setti. Jóel Pálsson útsetti fyrir
blásturshljóðfæri í þremur lögum.
Aðstoð við hljóðfæraleik veittu Jó-
hann Hjörleifsson á trommur og
Bogomil Font á slagverk. Valgeir
Sigurðsson hljóðritaði og blandaði í
Gróðurhúsinu en Hrannar Ingi-
marsson kom einnig að hljóðritun.
Bjarni Bragi hljómjafnaði í Írak og
Stefán Ingólfsson og Páll Óskar
höfðu yfirumsjón með útgáfu.
Útgefandi: Edda.
ÞETTA ER NÚ
MEIRI VITLEYSAN
að ekki hafi verið fylgst betur með
krökkunum í lauginni.
FJÖGURRA ára drengur drukkn-
aði í sundlaug á heimili tromm-
arans Tommy Lee í afmælisveislu
sem haldin var fyrir son Lee og Pa-
melu Anderson.
Drengurinn sem lést hét Daniel
Karven Veres og var hann við leik í
sundlauginni ásamt öðrum börnum
þegar slysið varð. Lífgunartilraun-
ir báru engan árangur og var Veres
úrskurðaður látinn þegar hann
komst undir læknishendur.
Faðir Veres litla segir slysið vera
ófyrirgefanlegt og furðar sig á því
Reuters
Tommy Lee ásamt fyrrum eig-
inkonu sinni. Pamelu Anderson.
Slys í afmælisveislu hjá Tommy Lee
Barn
drukknaði í
sundlauginni
Morgunblaðið/Sigrún Davíðsdóttir
Séð yfir garðinn við dönsku kirkjuna, þar sem Íslendingar í London komu saman á 17. júní.
ÞAÐ nálgaðist það að vera íslenskt
sautjánda júní veður, skýjað, strekk-
ingur og regnský ekki fjarri, þegar
Íslendingafélagið í London og ís-
lenski söfnuðurinn þar héldu upp á
sautjánda júní.
Komið var saman í dönsku kirkj-
unni rétt við Regent’s Park, þar sem
sr. Jón A. Baldvinsson messaði.
Þarna var líka skírður lítill snáði, sem
er einn fjórði Íslendingur og var því
tekinn í söfnuðinn á ensku, enda benti
sr. Jón á að sá sem væri einn fjórði Ís-
lendingur vægi þyngra meðal Íslend-
inga en sá sem væri þrír fjórðu Eng-
lendingur meðal Englendinga og
þeirri röksemdafærslu hafnaði eng-
inn.
Þorsteinn Pálsson sendiherra las
pistil dagsins og kór og söfnuður söng
ættjarðarlög við góðar undirtektir
viðstaddra.
Í garðinum við kirkjuna hafði verið
slegið upp sölutjaldi, SS-pylsur glóð-
arsteiktar í löngum bunum og þær
seldar gegn vægu gjaldi – með öllu, á
íslenska vísu. Þarna mátti einnig fá
gott úrval af íslensku sælgæti, súkk-
ulaði, lakkrís, opal, að ógleymdu því
íslenskasta af því öllu, hinu pólska
Prins Póló. Það mynduðust strax
langar biðraðir við pylsu- og sælgæt-
issöluna, sem seint ætluðu að stytt-
ast.
Í einu horninu var brúðuleikhús
fyrir yngstu gestina, en annars
breiddi fólk úr sér á grasflötinni, ekki
síst þegar sást augnablik til sólar, en
það gerðist helst þegar kirkjukórinn
tók til við söng þarna í garðinum.
Samkoman stóð fram eftir degi ung-
um sem öldnum til gleði, en rigningin,
sem menn höfðu kviðið kom aldrei.
17. júní
í London
Morgunblaðið. London.
Pylsurnar runnu út…eins og heitar pylsur.
Í barnahorninu var haft ofan af fyrir yngstu kynslóðinni með enskum
brúðuleik.
FÓLK Í FRÉTTUM
52 MIÐVIKUDAGUR 20. JÚNÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
MEÐ VÍFIÐ Í LÚKUNUM
e. Ray Cooney
Fös 22. júní kl. 20 - ÖRFÁ SÆTI
Lau 23. júní kl. 20 - ÖRFÁ SÆTI
Fim 28. júní kl. 20 - ÖRFÁ SÆTI
Fös 29. júní kl. 20 - LAUS SÆTI
Lau 30. júní kl. 20 - LAUS SÆTI
Fös 6. júlí kl. 20 - LAUS SÆTI
Lau 14. júlí kl. 20 - LAUS SÆTI
WAKE ME UP e. Hallgrím Helgason
Þri 3. júlí kl. 20 – Forsýning,
miðaverð kr. 1.200
Mið 4. júlí kl. 20 – Frumsýning
Lau 7. júlí kl. 20
Sun 8. júlí kl. 20
Söngleikur fluttur af nemendum
Verslunarskóla Íslands
Miðasala: 568 8000
Miðasalan er opin kl. 13-18 og fram að sýningu
sýningardaga. Sími miðasölu opnar kl. 10 virka daga.
Fax 5680383 midasala@borgarleikhus.is
Stóra svið
HEDWIG KL. 20.30
Forsýning mið 4/7 UPPSELT
Frumsýning fim 5/7 UPPSELT
Lau 7/7 A,B,C,D,E,F,G,H&I kort gilda
örfá sæti laus
Fös 13/7
Lau 14/7
Hádegisleikhús KL. 12
RÚM FYRIR EINN
fim 21/6 nokkur sæti laus
fim 28/6 nokkur sæti laus
FEÐGAR Á FERÐ KL. 20
mið 20/6 UPPSELT
fim 21/6 nokkur sæti laus
sun 24/6 nokkur sæti laus
Allar sýningar hefjast kl. 20.
Miðasalan er opin frá kl 10-14 alla virka daga og
frá kl 17-20 á sýningarkvöldum. Hópasala er í
síma 530 3042 og skrifstofusími er 530 3032 eða
530 3037.
midasala@leik.is — www.leik.is
Miðasölusími er 530 3030
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ sími 551 1200
Stóra sviðið kl. 20.00:
:
"=> !"#
=> "$$
1=> "$$
!=> "$$
#
,=> "$$
<=> "$$
% &'!! ( & ) %
*+, -- . /0
*!
0 => 12% (# "$$
# !"3!( '% 415 !" 6 &'7
!! ( & ) %
%
38"% !! !9
38"%
& !$!! 3 % :2 ')3"!!# "!! "!!%
*'!! !
$ %7; % 3 % :<6:=# '%6"% 3 % :<742%