Alþýðublaðið - 13.03.1922, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Tvöföld laun.
Eftir Skjöldung.
----- (Frh)
Næstur er 2. þm. Rang, Guð-
mundur Guðfinnsson með 707 kr,,
eða nær áttfaldan ferðak. Teí eg
þar ofgoldnar 347 kr.
Hleyp svo yfir I. þm. Húnv.
(G. öi), og kem að þm. Snæf,
Haildóri Steinssyni, sem er með
305 kr., eða fimmfaldan ferðak.
Tel þar ofgoldnar 45 kr.
Næstur er þm. Baið., Hákon
Kriitófersson, með kr. 441,50, eða
rúml. sexfaldan ferðak. Tel þar
ofgoldnar kr. 161,50.
Hleyp þá yfir 5 landsk. þm.
(H. Sn.) og þm. í«af. (J. A. J),
og kem þá að 2 þm Skagt., Jóni
Sigurðssyni. Hann hefir að vfsu
ekki nema tvöíaldan ferðak. En
þar sem er um sjóleið að ræða,
virðist hún ekki þurfa að vera
70 kr. dýrari hjá þessum þm. en
hjá 2. þaa. Eyf., og teljast þær
þvf ofgoldnar.
HSeyp svo yfir þm. Vestm. (K.
E.), og tek næst þm. Strandam.,
Magnús Pétursson; er hann með
307 kr., sem virðist minst 137 kr.
of hátt, sbr. við 2. þm. Éyf., og
tel eg það ofgoldið.
Hleyp svo yfir þm. V. ísf. (ó.
P ), og skal geta ferðak. þm, Borgf.
(P. O), sem sýnir það á borði,
ekki sfður en f orði, að hann er
spárnaðarmaður, þvf hann hefir
að eins eytt 25 kr., eða */s ferðak.
Nsestur er þm. Mýra, Pétur
Þórðarson, með 203 kr Hann
sagði eiuu sinni f þingræðu, að
Mýrarnar væru „ófærar, bæði á
sjó og landi”; hefir hatm þvf senni-
lega farið f flugvél Flugfélagsíns
til þings og frá, og get eg þvf
ekki fengið af mér, að telja neitt
af upphæðinni ofgoldið, enda er
hún ekki nema fjórfaldur ferðak.
Næstur er 2. þm. S M , Sigurð-
ur Hjörleifsson Kvaran, Eskifirði,
með 545 kr. Það mun sfzt vera
lengra til þings frá Eskifirði, en
frá Firði, en þar á 1. þm. S. M.
(Sv. ÓI.) heima, og er hans ferðak.
ekki nema 431 kr., sem eg, eftir
atvikum, enga athugasemd geri
við. Hér verða þá að teljast of-
goldnar minst 114 kr.
Kem svo að 3. landsk. þingm.
(S. J.), og er ferðak. hans frá
Ystafelli, að eins 125 kr., og er
það lofiverð sparsemi. Sé eg á
þessu, að eg hefi tekið of vægutn
höndum á ýmsum þingm., hér að
íraman, en nenni þó ekki að fa;a
að grauta í því.
Hleyp svo yfir þm. N ísf. (S
St) og 1. landsk, varaþm. (S F),
og tek næstan 1. þm. Eyf., Stefán
Stefánssoa. Hans ferðak. er 338
kr., en ferðak. 2. þm. Eyf 170 kr.,
sem þó virðist of hár, sbr við
ferðak. 3. landsk. þm. Eg er ekki
kunnugur nyrðra, en hefi þó hing-
að til haldið, að ekki væri mjög
langt á milli Eyrarlands og Fagra
skógar. En nú sé eg, að það getur
kostað 168 kr,, að ferðast þar á
milli. Eg verð þó að álíta, þó
ókunnugur sé, að ekki sé iengra
til Ákureyrar frá Fagraskógi en
frá Ystafelli, og te! þvf þenna lið
of háan um 213 kr., og miða þá
við það, sein mér hefir áður yfir
sézt að miða við.
Þá er 2. þingm. Arn., Þorleífur
Guðmundsson, með 610 — sex
hundruS og tíu — krónur i ferðak.
■ írá Þoriákshöfn. 1. þm. Arn., sem
á heima á Selfossi, er með 280 kr.
Það er eins og áður, að ókunnug
leikinn bagar mig, en þó veit eg,
að það getur ekki kostað 330 kr.,
að fara frá Þorlákshöfn að Sel-
fossi, og til baka aftur. Og þetta
vita ailir ísiendingar, sem landa
fræði hafa lesið í barnaskóia eða
annarstaðar, og raunar flestir full
orðnir menn, þó þeir aldrei hafi
landafræði séð. Er þvf ekki til
mikillar þekkingar mælst af þingm.,
þó þeim sé ætiað að vita þetta,
enda munu þeir allir svo fjölfróðir.
Er þvf furðulegra, að þeir skuli
samþykkja 'svona ferðakostnaðar-
reikninga, og virðist eitthvað bogið
við það. Það er þó að eins ein'
falt reikningsdæmi fyrir börn, að
tveir þingm., sem fara sömu ieið,
og báðir jafnlangt, eigi að fá jafn-
an íerðak, Lfzt mér illa á, að þm.
geti reiknað dæmið hans Ðjarna,
um hagnaðinn af afnámi bann
laganna í sambandi við Spánar
toliinn, fyrst hér skakkaði hjá þeim
fuilum helmingi. (Frh.)
Sveitamaðnr sbrifar: „Bráð
um ætla eg að gefa út ljóðabók
er heitir .Ládeyðu lognöldur* og
skáldsögu er heitir .Skýjaklakkar.*
Væntaniega fara ritdómarar að
búa sig undir að taka á móti
gersemunum". k.
Það hefir um nokkurn tfma ver-
ið hljótt yfir fisksölunni. Er það-
af því að hún té komin f það
horf að alt sé eins og það á að
vera, eða er ástandið svo bölvað
að fyrir neðan sé úm það að fást,
eða eru allir komnir á þá skoð
un að vont aé það og vont verðt
það að vera og allir séu uppgefn-
ir á að finna ráð sem úr bætú
Eg er þeirrar skoðunar að vont
sé það og verði að batna, og það
sem mér í fijótu bragði finst vont
vera skal eg nú í fám orðum
framsetja.
í vetur hefir mjög borist að af
fiski, og þegar framboðið er mikið
af einhverri vörutegund, er það
lögmal, og ófrávíkjanlegt lögmái
í því bandvitlausa þjóðfélagsfyrir-
komulagi sem við lífum i, að var-
an lækkar I verði, ef vitleysur
mæta þi ekki vitleysum, en það
virðist vera tilfellið með fisksölu
til okkar Reykjavfkurbúa. Fiskur-
inn er altaf jafn dýr hvað mikið'
sem berst að af honum, og kem-
ur það til af þvf að mér er sagt
að heill her af mönnum, ungum
og gömlum, geri sér það að at-
vinnu að selja fisk á götunum
fyrir utan þá aðal fisksala sem
standa og selja í grindahjöllnm
hafnarinnar við Höepfnershús, og
munu þeir vera um 20. Þessir
menn sprengja upp fiskinn hver
fyrir öðrum þegar þeir kaupa hann
af framleiðendum ög selja hann
svo dýrt sem þeir með nokkru
móti geta gert sér von um að
hann seljist fyrir og oft með mis-
jöfnu verði, til dæmis varð eg;
var víð það einn daginn, að £
Vesturbænum var ýsa seld á 2©>
aura pundið á saœa tfma sem
það kostaði 25 aura við Klappar-
stfginn. Þetta er virkliega ekki:
eðlilegur verzlunargangur.
• •
Eg spurði um daginn einn gaml-
ae fisksala að þvf, hvað fiskkaup
bæjarmanna mundu mest vera á
dag. Uiii 18000 pd. var svarið.
Hvað þarf marga menn til að
vigta þið og láta úti? Einn mað*
ur getur látið úti 5000 pd. á dag
sagði fisksalinn, en það mundi
þurfa fieiri til að láta hann úti,
því mest er keypt fyrir hádegið.
Að láta úti allan fisk sera bærinn
iÆifiilsvert funéarafni a c&ramtiéarfunéi i fivölé.