Vísir - 19.07.1979, Blaðsíða 23

VÍSIR
Fimmtudagur 19. júll 1979.
‘ Umsjón:
Friörik
II Indri&ason :
í kvöld verður flutt leikritið „Einkahagur hr.
Morkarts” eftir Karlheinz Knuth i þýðingu Bjarna
Benediktssonar frá Hofteigi. Leikstjóri er Helgi
Skúlason en með hlutverkin fara þeir Lárus Pálsson
og Þorsteinn ö. Stephensen.
Ellimálafulltrúi kemur frá
borgaryfirvöldum til aö lita eftir
högum gamals manns sem býr
einn. öldungurinn fer aö segja
honum frá ýmsu sem á daga hans
hefur drifiö og þá kemur sitt
hvaö upp úr dúrnum, sem emb-
ættismaður borgarinnar heföi
kosið að lægi kyrrt.
Karlheinz Knuth er þýskur rit-
höfundur, nú rösklega miöaldra.
Hann hefur samiö allnokkur leik-
rit en „Einkahagur hr. Mor-
karts” er eina verkiö, sem flutt
hefur veriö eftir hann i Islenska
útvarpinu.
Leikritið var áöur flutt 1962 og
tekur rúman hálftima i flutningi.
Vitar viö Hornbjarg.
ÚTVARP í KVÖLD KL. 21.05:
„NÚ ER ÉG RÚINN AÐ
RRJÚTA 0G TÝNA ..
„Þetta er blandaöur þáttur i
léttum dúr”, sagöi Evert Ingólfs-
son i spjalli viö Visi. I honum eru
tvö atriði sem ég hef samiö en
einnig veröur lesiö úr bókinni
„Púnktur, púnktur, komma,
strik” eftir Pétur Gunnarsson.”
Þátturinn fjallar um blessuö
börnin og I fyrra atriðinu er
mamman aö flytja ávarp en er
trufluö af krakka, seinna atriöiö
er svo viötal viö barn.
Inn á rniili atriða eru spiluð lög.
Lesari meö Evert er Elísabet
Þórarinsdóttir.
Helgi Skúlason leikstjóri fimmtu-
dagsleikritsins.
Útvarp l kvðid ki. 22.00:
Á ferö um landið
útvarp í kvöld kl. 20.10:
ðpægiieoar
endurmlnnlngar
„Þátturinn er blanda af ýmsu
tagi”, sagöi Tómas Einarsson i
samtali viö VIsi. „Viö munum
lesa úr þjóösögum til dæmis þjóö-
sögunni um tilurð nafnsins á
Kálfatindi en hún er komin til
þannig aö tveir prestar, annar
lútherskur,hinn kaþólskur, rifust
um hvor trúin væri sú rétta. Þeir
ákváðu að henda tveimur kálfum
niöur af þessum tindi.Kálfur þess
prests sem lifandi kæmi niöur
væri sönnun um réttmæti trúar-
innar” sagöi Tómas.
Einnig veröur lesiö úr Horn-
strendingabók Þorleifs Björns-
sonar svo og Flateyjarbók.
Aö lokum veröur rætt við þá
Hauk Jóhannesson jaröfræöing
um jarösögu svæöisins og Harald
Stlgsson en hann ólst þarna upp
og hefur frá mörgu aö segja.
Lesari meöTómasi er Klemenz
Jónsson.
útvarp
12.20 Fréttir. 12.45 Veöur-
fregnir. Tilkynningar. Viö
vinnuna: Tórdeikar.
14.30 Miödegissagan:
„Korriró” eftir Asa i Bæ
Höfundur les (4).
15.00 Miödegistónleikar:
Hljómsveit rikisóperunnar i
Monte Carló leikur
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.20 Tónleikar
17.20 Lagiö mitt: Helga Þ.
Stephensen kynnir óskalög
barna.
18.10 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins. .
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35. Daglegt mál. Arni
Böövarsson flytur þáttinn.
19.40 tslenskir einsöngvarar
og kórar syngja.
20.10 Leikrit: „Einkahagur
herra Mörkarts”
20.45 Pianóleikur: Rudolf
Firkusny leikur.
„Silhouettes” op. 8 eftir
Antonin Dvorák.
21.05 ,,NU er ég búinn aö
brjóta og týna...” Þáttur i
umsjá Everts Ingólfssonar.
21.25 Tónleikar: Frá tónleik-
um Tónlistarskólans i
Reykjavik og Sinfóni'u-
hljómsveitar Islands i' Há-
skólabíói 3. febrúar s.l.
Stjórnandi: Páll P. Pálsson .
Einleikari: Þórhallur
Birgisson. a. „La clemenza
di Tito”, forleikur eftir
Mozart. b. Fiðlukonsert i
etmoll op. 64eftir Mendels-
. sohn.
22.00 Aferð um landiö. Þriðji
þá t tu r : H ornbjarg.
Umsjón: Tómas Einarsson.
Rætt viö Hauk Jóhannesson
jaröfræöing og Harald
Stigsson frá Horni. Flutt
blandaö efni úr bókmennt-
um. Lesari auk umsjónar-
manns: Klemenz Jónsson.
22.30 Veöurfregnir. Fréttir.
Dagskrá morgundagsins.
22.50 Afangar. Umsjónar-
menn: Asmundur Jónsson
og Guöni Rúnar Agnarsson.
23.35 Fréttir. Dagskrárlok.
„Þegar Sveik og Glsli Halldórsson mæta þurfa menn aö sperra
eyrun I útvarpiö”. „Jón var stundum djarfari til stórræöa en ætia
mætti dagskrárstjóra dvergsjónvarpsstöövar eins og okkar.”
Enn hafa þeir birt hlustenda-
könnun, sem sýna á, hvenær
menn spenna helst eyrun eöa
góna mestá útvarp og s jónvarp.
Eins ogoftaster, þá sýndi þessi
könnun litiö annaö en þaö sem
allir hafa löngum vitaö, aö
fréttaþættir og stuttir gleöi-
þættir, ásamt sætt- eöa súr-
kryddu&um framhaldsmynda-
flokkum eru I fyrirrúmi á
óskalista fólks. Og enn var
sannaö aö töluvert er um
vandaöa og menningarlega
þætti, sem ekki finnst einn
einasti hlustandi a&. Þaö hefur
komiö fram áöur. En forsvars-
menn hljóövarps hafa þó ekki
látiö undan siga heidur sagt
meö bros á vör aö ekki mætti
gefast upp fyrir lágkúrunni.
Þess vegna halda þeir áfram a&
senda þetta vandaöa og virðu-
lega efni inn i lokuöu heimilis-
tækin i stofunum, Hklega til aö
mennta loftnet og transistora,
sem eru ein um aö njóta
þessarar andlegu næringar. Sú
kenning er I gó&u gildi, aö
stundum sé réttlætanlegt aö
kenna fólki hluti sem þaö ekki
vill læra og beita til þess valdi,
ef ekki vill betur. En þá veröur
aö hafa i huga, aö flestir geta
skipað,sé þeim hlýtt. Kennarar
á skyldunámsstigi og forstjórar
og félagsfræöingar á vinnu-
heimilum eru I ágætri aöstööu
tO a& tro&a upp á vi&skiptamenn
sina sælgæti sem þeim velgir
viö. En allt er unniö fyrir gýg
meðan almenningi helst uppi
að skrúfa fyrir nærandi
klassik og kjósa fremur a&
hlusta á steriótækin heima hjá
sér, svo ekki sé talaö um þetta
pakk, þorra þjóðarinnar, sem
hleypur a& tækjum sinum I of-
boöi og lokar fyrir þegar send-
ingarfrá Svium birtast ft-aman I
þeim uppfullar af alls konar
unaöslegum vandamálum
fjarlægra þjóöa, ásamt
ómissandi skýringum félags-
fræ&inga. A móti má au&vitað
segja, aö loftnetum,
transfstórum og viravirkjum
þessara nútlmatækja sé ekki
ofgott a& veltast upp úr þessu
góömeti og allir vorkenna þeim
snUiingum sem reika um á
r angri hiUu i lifinu og ll&ur betur
er þeir gera þætti og imynda sér
aö tU séu hlustendur sem haföi
láöst aö slökkva, jafnvel ósjálf-
bjarga sjúklingar sem geti ekki
undan þeim vikist. Og enginn
horfir I þá aura sem i þetta fara
fremur en annaö sem rennur til
félagslegrar þjónustu viö litil-
magnann.
Og fyrir okkur hina sem
teljum a& hluti af hverri dag-
skrá eigi aö vera miöuö viö þau
tæki sem kveikt er á, kemur
stundum sitthvaö gott. Þaö er
t.d. langt si&an aö maöur hefur
oröiö svo háöur útvarpsefni og
nú siöustu vikurnar. Þá hafa
komiö hálftima lestrar um
þann góöa dáta Sveik og giatt
mann óskaplega. Ekki af þvi a&
sagan sé ný e&a framandi.
Heldur hitt aö lesarinn gerir
hana nýja og sprelllifandi.
Vissulega á útvarp ekki lengur
slika taug i mönnum eins og var
þegar Helgi og Bör Börsson
stö&vu&u alla starfsemi hér um
áriö. Núerhra&inn ogannaö böl
I hverjum krók og kima. Þess
vegna kemur þaö manni
þægilega á óvart aö upplifa nú
þaö undur, aö þurfa aö sperra
eyrun 1 útvarpiö, þegar Sveik og
GIsli Halldórsson mæta. Mér er
nær aö halda aö hlustendakönn-
un útvarpsins myndi sýna gó&a
hlustun ef maður meö sagna-
gáfu dátans Sveiks fengist til aö
vera dagskrástjóri þó ekki væri
nema I eina klukkustund á viku.
Nú um þessar mundir lætur
Jón Þórarinsson af dagskrár-
stjórn I Sjónvarpi. Hann hefur
ekki alltaf átt þar náöuga daga.
En þegar til baka er litið er
varla vafi á, aö hann hefur gert
ýmsa góöa hluti þar um sina
daga viö mjög erfiöar aöstæ&ur.
Mun þaö vera álit samstarfs-
fólks hans, aö þótt Jón hafi ekki
veriö uppnæmur fyrir öllum
dægurfiugum og ekki giniö viö
hverri nýy-ri hugmynd, hafi
hann veriö farsæll og traustur
stjórnandi, og stundum djarfari
til stórræ&a en ætla mætti dag-
skrárstjóra dvergsjónvarps-
stöövar einsog okkar. Getur' Jón
mjög vel vi&þettastarfsittunaö
nú þegar upp er sta&iö og haldiö
til annarra verkefna sem be&iö
hafa.
Eftirmaöur hans veit áö
hverju hann gengur og veit vel
aö þaö er enginn leikur aö gegna
vandasömu starfi, svo a& segja
I beinni útsendinu. Allt bendir
tU aö hann sé ma&ur til aö valda
þvi verkefni. Svarthöf&i